รักที่ต้องถูกขัดขวาง

เนื้อเรื่อง

ดินเเดนเเห่งความรัก ตอนที่1

รักต้องห้าม

ฉันน่ะชื่อ เมย์ อยู่ชั้นม.6 โรงเรียนชื่อดังเเถวๆสามย่าน นั่นคือ โรงเรียนอัจฉริยะวิทยาอณุสรณ์ค่ะ เพื่อนๆไม่ค่อยกล้าที่จะเข้ามาเล่นมาสนิทสนมกับฉันเลยซักนิดเดียว ไม่ใช่เพราะฉันเป็นคนเลวหรอกนะคะ เเต่ว่าเป็นเพราะว่าฉันเนี่ยเป็นลูกของมาเฟีย!! เเต่ว่ามีบางคนก็ยังไม่รู้ฉันมีเพื่อนที่สนิทมากๆอยู่เเค่คนเดียวเธอชื่อเเอน เเอนจะถูกเพื่อนๆในห้องด่าว่า สตอว์เบอร์รี่ เเต่ฉันก็กลับไม่เห็นเลยว่า เเอน จะสตอว์เบอร์รี่ตรงไหน?? เพื่อนๆในห้องอคติกับพวกเราสองสาวขาวสวยหมวย(ไม่)อึ๋ม มากกว่า 5555+

วันนี้เป็นวันอังคารที่30 เป็นวันที่ฉันนัดกับเเฟนไว้ เเล้วเเฟนฉันก็เป็นลูกมาเฟียเหมือนกันเเต่เป็นคู่อริกันซะงั้น

ทำให้รักของเราต้องหลบๆซ่อนๆอยู่ยังงี้ เพราะอะไรล่ะ เพราะสาเหตุจากเรื่องของคุณพ่อน่ะหรอ ปัญญาอ่อน

เเฟนฉันน่ะชื่อ"กาย" กายเป็นคนเรียบๆดูเหมือนเป็นเด็กเรียนอยู่ ปี1 กายเป็นลูกคนที่ 5 ของหัวหน้า

เเก๊งค์หงส์ทองคือนาย อมรินทร์ นั่นเอง ฉันต้องเเอบหนีไปเจอกันทุกๆวันอังคารน่ะซิ เราเจอกันเเค่อาทิตย์ละครั้งไม่ได้เหมือนกับคู่อื่น สวีทหวานเเหวว กันไปหมด ยังไงซะ ฉันก็จะรักกายไม่มีวันสิ้นสุดเด็ดขาด!!!

วันนี้ นายมอสมารับฉันอีกตามเคยน่าเบื่อเป็นบ้าเลย ฉันไม่อยากจะยุ่งกับนายม้อกกี้ เอ๊ยย นายมอส นี่หรอกนะ มอสเป็นลูกสมุนคุณพ่อที่คุณพ่อส่งมาให้รับใช้ฉันน่ะซิ -_-' น่ารำคาญจริงๆทำไมต้องส่งผู้ชายมาด้วยนะ ถ้ามันคิดทำไม่ดีไม่ร้ายฉันขึ้นมาเเล้วจะเสียใจ ชริชะ

ไม่อยากเเม้เเต่จะคิดเเต่คิดไปเเล้วน่ะซิ =__=# น่าเบื่อจังเลยวันนี้ เเต่กำลังจะมีความสุขเมื่อได้เจอหน้าสุดที่รักก

"วันนี้นายท่านนำทัพไปตีเเก๊งค์มังกรพิพักฒน์นะครับ คุณหนูเมย์" คำพูดนี้อีกเเล้ว คุณพ่อไปตีเเก๊งค์อื่นอีกเเล้วซินะ

ฉันก็ได้เเต่วางยาสลบนายมอสตามเคยเเล้วก็สำเร็จทุกครั้งไป ฉันจะถูกกล่าวหาว่าเป็นเด็กใจเเตกไหมเนี่ยที่หนีออกไปหาเเฟนเเบบนี้เเต่เราไม่เคยคิดถึงเรื่อง เอ่อ...>_< เรื่องที่มากกว่านี้ก็เเล้วกันเพราะเราคบกันด้วยใจไม่ใช่หน้าตา ^0^ คมมั้ยเนี่ย อิอิ

เเล้วพอฉันวางยาสลบนายมอสไปเเล้วก็ย่องออกทางหลังบ้าน ก็ไม่มีปัญหานี่นา ฉันเดินมาตามทางเเล้วละ มาถึงตรงซอย5เเล้วอีก5ซอยก็จะถึงพอดีหมู่บ้านฉันมีหลายซอยมากทะลุโน่นออกนี่ไปทั่วเเหล่ะ

"จะไปไหนจ้ะ น้องสาวว" เสียงหื่น+หื่น ดังออกมาข้างหลังฉันน่ากลัวมากฉันรีบหันหลังไปมอง นั่นไอ้โก๊ะ ไอ้กล้า ไอ้กบ สามตัวเเน่ะ

หวาาา!!! ได้ข่าวว่าพวกนี้เป็นอันธพาล นิสัยไม่ดี เลว+ชั่ว อะไรมากมาย นี่มันก็จะหกโมงครึ่งเเล้ว ทำไงดีอ้ะ คราวนี้ล่ะก็หวาย!!!ฉันจะทำไงดีอ้ะ

อยู่ๆไอ้กล้าก็วิ่งจับมือฉัน "เฮ้ย!!นี่ลูกมาเฟียนี่หว่า" ไอ้กล้าทำหน้าตกใจอย่างเดียว "เฮ้ย!!จริงป้ะ งั้นก็เอาเลยอยากเเอ้มลูกมาเฟียซะหน่อย อิอิ"

ไอ้กบ มันพูดเเล้วมันก็น้ำลายสอ อี๋น่าเกลียดเป็นบ้าเลย ใครก็ได้ช่วยเมย์ ที ไอ้โก๊ะไม่พูดพล่ามทำเพลง มันเดินเข้ามาเเล้วก็จูบฉัน!!

กรี๊ดดดดด!!!!ไม่นะไม่ๆๆๆๆๆๆ "ช่วยด้วยยย กรี๊ดด มีใครอยู่เเถวนี้บ้าง ช่วยเมย์ด้วย กรี๊ดดดด" ฉันพยายามตะโกนลั่นฉันพยายามสะบัดตัวหนีเเต่ว่ามันก็ไม่ได้ ใครจะไปรู้กันวะเนี่ย ในโลกนี้มี มนุษย์เเรงม้า+ควาย+ช้างน้ำ+ยักษ์+ตัวอะไรไม่รู้ 100 ตัว มาขนาดนี้ กรี๊ดด!!!

ฉันพยายามสู้สุดฤทธิ์สุดเดชกำลังที่ฉันมีอยู่ ฉันเอื้อมมือไปในกระเป๋ากดมือถือถึงกาย โดยที่พวกนั้นไม่รู้ กายรู้เเล้วจึงรีบมาทันที

ไอ้กล้า มันกำลังจะหอมเเก้มฉัน ช่วยด้วย!! ไม่เอาอ้ะ "หยุดนะเว้ย!!"เสียงกาย กายมาช่วยฉันเเล้ว

หวอๆๆๆๆๆ เสียงรถตำรวจมากายนี่น่ารักจริงเชียวเเละเเล้วพวกนั้นก็ไปนอนตีพุงในคุก ดีนะเนี่ยที่ฉันยังไม่เสร็จมัน

จากนั้นกายก็มารับฉันไปเดินเล่นเเล้วเราก็ไปที่ห้างเดอะ เเมวเเมว จนได้ซิ ฉันไปเดินช๊อปปิ้งซื้อโน่นซื้อนี่ กายเป็นคนจ่ายฉันก็หยิบอย่างเดียว อิอิ

กายจะเป็นคนถือของกับจ่ายบางครั้งบางครั้งฉันก็จ่ายเอง อยู่กับกายนี่มันมีความสุขจริงๆเลย กายไม่บ่นซักคำฉันรักนายจริงๆเลยกายนี่^-^

สนุกเป็นบ้าเลย เเละเเล้วเราก็เข้าไปกิน Mk สุกี้เเน่ะ สนุกสุดเหวี่ยงจริงๆๆ ฉันกินอย่างสนุกมองหน้ากายไป โอ๊ย!!สุขใจเป็นบ้า คนเเถวนี้เขามองกันอยู่ด้วย ทำไงได้ล่ะ คนจะรักกัน สวีทกันหน่อยๆเป็นไรไป เเต่ฉันอยู่ในชุดนักเรียนน่ะซิ หวาา!! ฉันไปร้องคาราโอเกะต่อ เเหม ความสุขของฉันจริงๆ

จากนั้นฉันก็เดินมาที่ระเบียงฉันยังจำได้อยู่เลยว่าเมื่อ2เดือนที่เเล้วเกิดอะไรขึ้นที่นี่

........................................

"หลบไปโว้ยย คนยิงกัน" เสียงเข้มๆดังๆ พวกผู้คนต่างวิ่งกันอย่างอลหม่าน มีคนใส่ชุดสีดำเหมือนเเก๊งค์คุณพ่อฉันปาระเบิดลงกับพื้นทำให้ผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก ทุกๆคนพยายามเอาชีวิตของตัวเองรอดออกไปจากบริเวณนี้ให้ได้ ฉันอยู่ในห้างเดอะเเมวเเมว ได้ยินเสียงข้างนอกโวยวายเเล้วก็ห้าง

ดอะเเมวเเมวอยู่ๆก็ไฟไหม้เกิดเหตุชุลมุนวุนวาย เเล้วคนในเเก๊งค์คุณพ่อก็ปาระเบิดใส่ห้างเดอะเเมวเเมว ผู้คนวิ่งมาอย่างตกใจบางคนว่ายน้ำอยู่ก็วิ่งลงมาทั้งบิกีนี่นั่นเเหล่ะ คนวิ่งกันอลหม่านเลือดสีเเดงฉานกระจายไปทั่วถนนหน้าห้างไฟไหม้ควันดำโขมงลอยเทียบฟ้าขึ้นไป บนถนนรถติดกันมาก

พอระเบิดขึ้นคนก็ทิ้งรถพาชีวิตของตัวเองเเละคนที่เป็นที่รักวิ่งหนีภัยครั้งนี้ ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นที่วิ่งกันอลหม่านฉันไปเจอผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาออกตี๋ๆเขานำร่างที่เกือบไร้วิญญาณของเขามาสลบหน้าฉันฉันจึงพาไปโรงพยาบาล ข้างหลังเสียงลูกกระสุนดัวต่อกันมาไม่หยุด เสียงระเบิดดังไม่ขาดสายซักวินาที ผู้คนต่างล้มตายทุกเสี้ยววินาทีฉันไม่รู้จะทำยังไงจึงได้เเต่วิ่งหนี ฉันพานายหน้าตี๋ไปโรงพยาบาลไกลๆกว่านี้หน่อย ฉันต้องเเบกเขาไปถ้าเป็น

โรงพยาบาลเเถวนี้ก็เเย่เดี๋ยวพวกเเก๊งค์ของคุณพ่อไปปาระเบิดอีก ฉันหิ้วเขามากว่ากิโลนึงเเล้วจะถึงโรงพยาบาลเซ็นเเทรล เนรัญญี่ เเล้ว ฉันพยายามสุดชีวิต เเต่ขอให้เขาไม่ตายในอ้อมเเขนฉันหรอกนะ ฉันมองที่ต้นเเขนของเขามีตราสัญลักษณ์ว่า "เเก๊งค์หงส์ทอง"คู่อริเเก๊งค์มังกรดำของฉัน!!

เเต่ฉันก็ช่วยเขาไว้เเล้วเเอบติดต่อจนเป็นเเฟนกันคนนั้นคือกายนั่นเอง

....................................................

"คิดอะไรอยู่หรอ" กายถามเเบบอยากรู้ "เปล่าหรอกกลับบ้านกันเถอะ" ฉันก็รีบกลับบ้านกายก็มาส่งที่หน้าบ้านเลยเเหละ ดีใจจริงๆที่มีเเฟนน่ารักเเบบนี้

"นึกว่าพ่อไม่รู้ไม่เห็นหรอ เมย์-กาย" เสียงนี้คุ้นๆเเหะ คุณพ่อ!!!! เเย่เเล้วคุณพ่อจับได้หมดเเล้วเเน่ๆเลยว่าฉันเป็นเเฟนกับกาย

คุณพ่อจับได้หมดเเล้วเเล้วจับฉันไปขังไว้ ส่วนกายถูกประหารชีวิต!! ทำไมทำไมพระผู้เป็นเจ้าถึงต้องเเกล้งฉันกับกายเช่นนี้ เพราะอะไรกันทำไม??

............................................................

"อย่าๆ หยุดนะอย่าจับกายไปนะ ฉันขอร้องละนะ มอสนายปล่อยกายไปเถอะนะ" ฉันเฝ้าคร่ำครวญเมื่อนายมอสจับกายไปตามคำสั่งของคุณพ่อ

"นำมันไปขังไว้รอประหาร"คุณพ่อสั่งมอส "ส่วนเมย์ นังลูกไม่รักดี จับมันไปขังตลอดชีวิตในคุกมืดใต้ดิน" ไม่นะคุณพ่อ อย่านะคะ ม่ายยยย

"เมย์ ฉันรักเธอตลอดไป....."กายพูดเเบบนี้เเล้วค่อยๆเดินตามมอสไปห้องขังฉันก็ถูกขัง "ปล่อยๆกายนะ ม่ายยย"

................................................................

ไม่นะ ฝันร้ายย!!!ฉันฝันเห็นวันนั้นอีกเเล้ว วันที่เราไม่ได้พบกันอีก!!!
พระผู้เป็นเจ้าช่างไม่เคยคิดบ้างเลยว่าฉันต้องเจ็บปวด ฝันร้ายทุกๆคืน......

ฉันจะหนีจากฝันร้ายที่น่ารักเกียจนี้ เผื่อว่าซักวันฉันจะฝันดีตลอดกาล........

................................................................................................
เมื่อเธอคิดเเล้วเธอก็นำมีดปาดลงไปยังข้อมือของเธอ เลือดไหลนองกระจายสูญสิ้นพร้อมความรักของเธอกับกาย