คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ย้อนความทรงจำที่พบ กาลและคิว Part สอง
เสียงกรี๊ดกร๊าดดังมาแต่ไกล กาลมองไปยังต้นเสียงนั้น ไม่ใช่ใครอื่นแถมไม่ใช่คิวด้วย ชายคนนั้นเมื่อเห็นกาลก็รีบมุ่งตรงมาหาทันที
"กาล!"
เขากระโดดกอดกาลทันทีไม่แคร์สื่อสายตาประชาชีเลยซักนิด
"มาได้ไงกันค่ะพี่แถมยัง..."
กาลมองพี่ชายของตนอย่างพิจารณาจะอธิบายอย่างไรดีพี่ชายของกาลนั้นคอสเป็นชิสึโอะได้ดูดีมาก
"ได้ยินจากเพื่อนสนิทของเธอมาว่ากาลจะคอสเป็นอิซายะพี่เลยขอให้เพื่อนสนิทของกาลขอตัวละครที่คู่กันหน่อย"
กาลอยากกุมขมับทันทีที่ว่าคู่น่ะมันคู่จิ้นวายชัดๆเป็นคู่ที่ดังอยู่ในตอนนี้ ดังอยู่ในตอนนี้? กาลเหมือนจะนึกอะไรออกบางอย่าง
"พี่ค่ะ"
"อะไรเหรอ?"
"ช่วยรอตรงนี้ก่อนนะค่ะ"
"ได้สิ พี่จะรอนะ"
พูดจบกาลก็รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นคิดวิธีที่จะให้คิวชนะได้และ เธอรีบค้นหาคิวทันที ว่าแต่เขาไปไหนกัน ไปเปลี่ยนที่ไหน? เธอมองซ้ายขวาหาเขา
"กาล"
เจ้าของชื่อแทบสะดุ้งอย่างตกใจเล่นมาแตะไหล่แถมน้ำเสียงที่เรียกก็ดูสยองนิดๆเหมือนเสียงโหยหวน
"!?"
"กาล~~"
เมื่อมองก็เห็นคิวยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อเลยด้วยซ้ำ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่านะ?
"เป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมยังไม่เปลี่ยนชุดอีก? นี่รู้ไหมฉันรอนายนานแค่ไหนแล้ว?"
"ไม่เป็นอะไร ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นด้วย แค่หาที่เปลี่ยนไม่เจอไม่รู้จะเปลี่ยนที่ไหน แล้วเธอน่าจะรอมาครึ่งชั่วโมงแล้ว"
กาลยิงคำถามเป็นชุดแต่ไม่น่าเชื่อว่าคิวจะตอบรวดเดียวหมดเลย น่าทึ้งดีนะ อ๊ะ!? ไม่ใช่สิ กาลรีบดึงคิวไปออกเดินทันที
"จะไปไหนกันน่ะกาล?"
"ไปห้องเปลี่ยนชุดไง"
เธอรีบมุ่งตรงไปยังสถานที่ขายเสื้อผ้าที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี
"สวัสดีค่ะพี่เจน"
"สวัสดีกาล มีอะไรให้พี่ชายไหม?"
"ขอบคุณแค่จะขอยืมห้องลองชุด"
"ตามสบายจ้า"
"ขอบคุณค่ะ"
ไม่ช้ากาลรีบดึงคิวไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อทันที
"รีบเปลี่ยนซะ"
คิวพยักหน้าตอบรับและรีบปิดประตูทันทีและก็เปลี่ยนในนั้น
"แม้~~ น้องกาลแฟนหล่อจังนะ"
"ไม่ใช่หรอกค่ะ แค่คนที่ลงแข่งประกวดเท่านั้นละค่ะ"
"คนลงประกวด?"
"เขาหวังรางวัลงานนี้ แต่คอสแบบว่าหนูว่าคะแนนที่ได้คงไม่เกินครึ่งเลยด้วยซ้ำ"
"หึหึ อย่างนั้นเหรอก็เลยช่วยเขา?"
"ค่ะ"
"เจนไปดูลูกค้าหน่อย"
"ค่า!! ไปก่อนนะ"
กาลมองตามพี่สาวพนักงานไป คิวออกมาจากห้องทำให้กาลหันมาสนใจและมองคิวและพิจารณา
"ต่อไปก็หน้าและผม"
"หน้า? ผม? เอ๊ะ!? เดี๋ยวสิเข้ามาแบบนี้มัน..."
กาลไม่รีรออะไรคิวอีกแล้ว งานนี้เธอเข้าไปในห้องลองชุดพร้อมกับคิว เธอไม่สนอะไรในคำพูดของคิวและหาของในกระเป๋าที่ให้คิวมา
"เจอและ"
เธอหยิบวิกผมสั้นออกมาและยื่นให้คิว คิวก็รับมาและสวมใส่มัน ในขณะที่กาลยังคงหาของและหยิบสิ่งเหล่านั้นออกมาว่างไว้ที่พื้น
"โอเค เท่านี้ละนะ"
กาลหันมาที่คิวอีกครั้ง คิวเริ่มทำตัวไม่ถูกสุดๆ เขาจะถูกทำอะไรต่อไปอีกรู้สึกขนลุกมากพอเห็นกาลแสยะยิ้มให้
"สวัสดีครับพี่น้องทุกคน"
เสียงพิธีกรสองคนกล่าวทักทายแสดงถึงเวลาการเปิดงานแล้วพร้อมกัน
"สวัสดีอีกครั้งนะครับ พี่ชื่อพี"
"ส่วนพี่ชื่อนัท"
"ว่าแต่ดูสิพี ทุกคนคอสตัวละครต่างๆกันมากมายเลยนะครับ"
"ใช่แล้วละครับ ก็นี่มันงานคอสเพลย์ ไม่ใช่งานแฟนซี"
"โอ๊ะ"
สองพิธีกรก็พูดไปเรื่อยเปื่อยดึงดูดผู้คน สร้างสีสันงานให้อภิรมณ์ตามประสาของพิธีกร ซึ่งพิธีกรก็จะกล่าวอธิบายกิจกรรมงานนี้และรายการที่ประการก็มีดังนี้
กิจกรรมแสดงความสามารถ
- Sing a Song Japan (Single & Duo)
- Cover Dance
กิจกรรมประกวด
- Cosplay Popular
- Cosplay Beautiful & Handsome
ซึ่งจะแจกรางวัลในแต่ละหมวดเพียงห้าอันดับเท่านั้น
ชายหนุ่มได้แอบปลีกตัวหนีเหล่ากลุ่มหญิงสาวมาได้อย่างยากเย็น ด้วยความเป็นห่วงน้องสาวที่ยังไม่กลับมาก็ต้องฝ่าอุปสรรคแบบนี้ เขาตอนนี้แอบอยู่ตรงทางหนีไฟและกวาดตามองหาน้องสุดเลิฟทันที เมื่อกวาดหาสายตาก็ชะงักน้องสาวของเขา น้องสาวของเขา...
"หมอนั่นมันเป็นใคร"
พี่ชายสุดหล่อของกาลพูดน้ำเสียงลากยาวอย่างอดกลั้นความโมโห ใช้เล็บที่ตนมีจิกกำแพง สายตาก็จ้องมองอย่างอาฆาตไปที่เจ้าหนุ่มสุดหล่อที่เดินเคียงข้างมากับน้อง สาวของเขา ดูแบบนี้แล้วเหมือนในอนิเมะที่คูนี้ไม่กินเส้นแบบสุด แถมคอสเป็นชิสึโอะกับอิซายะด้วย
"กะ...กาลฉันรู้สึกเหมือนมีคนจ้องฉันเลย"
"ก็แน่สิ นายตอนนี้เหมือนอิซายะแถมหล่อด้วย"
"อย่างนั้นเหรอ?"
ถึงกาลจะพูดแบบนั้นสายตาที่เขารู้สึกมันเหมือนสายตาแบบจะกินเลือดกินเนื้อเลยหรือเขาคิดมากไป?
กาลมองซ้ายมองขวาหาใครบางคนแต่มองหาไม่นานก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดโทรหา เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้เขาละสายตาจากคนที่อยู่ข้างๆน้องสาว สุดที่ รักมาที่มือถือ และชื่อขึ้นกาลเขาก็รีบไปมองกาลทันที เธอกำลังต้องการเขาสินะ เขาไม่รับสายและตัดสายทิ้งและเดินเข้าไปหากาลทันที
"กาล~~ พี่อยู่นี่แล้ว"
กาลหันมามองตามเสียงเรียกและเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า ก็ดีที่มาหาเอง ไม่ต้องเปลืองค่าโทรศัพท์
"พี่ค่ะ หนูอยากให้พี่ช่วยหน่อย"
"ว่ามาสิ"
กาลเหมือนเห็นภาพลวงตา รู้สึกเห็นหูกับหางหมาโผล่มา
"อยากให้พี่ช่วยร่วมประกวดคอสเพลย์กับเพื่อนหนูได้ไหม?"
เพื่อน!? เหมือนพี่ชายของกาลจะลอยได้ หมอนี่มันเป็นแค่เพื่อน~~~
"ได้สิ"
เพื่อน้องสาวสุดน่ารักของพี่ชายเขายอมทุกอย่างเลย ไม่ปฏิเสธแน่นอน
"รออยู่นี่ก่อนนะ"
กาลรีบลากพี่ชายออกมาจากตรงที่คิวอยู่ทันทีหลังจากบอกคิว
"พี่ค่ะช่วยทำตามที่หนูขออย่าง"
"ว่ามาสิ"
กาลทำมือให้เอียงหูมาและแน่นอนว่าเขาก็เอียงตาม และฟังน้องสาวอย่างตั้งใจ เมื่อคำขอถูกพูดกรอกหูแบบใกล้ขนาดนี้เขาก็คิดว่าหูต้องฟาด
"กะ...กาลเมื่อกี้พี่ได้ยินไม่ค่อยถนัด"
"หนูรู้ว่าพี่ได้ยินเพราะงั้นช่วยทำตามด้วยนะค่ะ มันก็แค่แกล้งเองน่า ไม่ต้องคิดมาก"
พูดจบปล่อยให้พี่ชายของตนอึ้งและคิดไปส่วนตัวเธอก็วิ่งมาหาคิวอย่างรวดเร็ว
"คิว"
"อะ...อะไรเหรอ?"
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนายก็ห้ามโวยวายหรือแสดงท่าไม่พอใจ โอเค"
คิวลังเลนิดหน่อยแต่ก็ตอบตกลงว่าจะทำตามที่เธอพูด ว่าแต่ห้ามโวยหรือแสดงไม่พอใจเรื่องอะไรกันนะ?
ณ เวทีประกวด
“เอาละครับ ต่อไปคู่ประกวดหมายเลข 10 มาเป็นคู่นะครับ”
สอง คนหทายเลข 10 ที่คอสเป็นอนิเมะเรื่องหนึ่งก็ขึ้นไปโบกไม้โบกมือแสดงความสามารถนิดหน่อยๆ กาลยื่นมองคู่ประกวดมาตั้งแต่หมายเลขหนึ่งก็เริ่มคิดหนักตั้งแต่ผ่านมาผู้ ประกวดมีคนคอสเป็นอิซายะกับชิสึโอะกันมาตั้ง 4 หมายเลข ถึงจะมาแบบคู่แค่หมายเลขเดียวก็เถอะ
“นี่ กาลช่วยเตรียมสิ่งนี้ที่นะ”
“ค่ะ”
เธอเป็นสตาฟงานก็ช่วยอะไรไม่ได้มากเท่าไร เธอหวังให้ทั้งสองคน คิวและพี่ชายของเธอ ให้ชนะเลิศ เธอรีบไปทำงานตัวเอง ในขณะที่คิวและพี่ชายของเธอก็รอขึ้นเวทีเป็นหมายสุดท้ายของการประกวดก็ลง เพราะลงเป็นคนสุดท้ายของงานนี้เลย
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วมาถึงคู่ประกวดสุดท้าย คิวและพี่ชายของกาล ทั้งสองถูกเรียกขึ้นเวทีมา คิวรู้สึกตื่นเต้นและตัวสั่นไปหมดในขณะที่พี่ชายของกาลกระดิกตัวนิดหน่อยสาว ก็กรี๊ดแล้ว คิวก็ยิบมีดปลอมขึ้นมาชี้ไปทางพี่ชายของกาลสีหน้าเปลี่ยนไป เขาทำตามที่กาลแนะนำไว้ทำหน้ากวนอวัยวะใช้เดินแสยะยิ้มได้อย่างเจ้าเล่ห์ และในขณะที่พี่ชายของกาลทำหน้าโกรธจัดและกระโจนเข้าหาคิวอย่างรวดเร็วและคิว ก็หลบได้ในขณะที่คิวไม่ทันตั้งตัวพี่ชายของกาลกับตวัดตัวและกระโจนมาจับข้อ มือของคิวและดึงเข้ามาหาตัวและในตอนนั้นเอง....
กาลที่จัดเตรียมของเสร็จก็รีบวิ่งมาที่งานประกวดทันทีเธอมาถึงอย่างเหน็ด เหนื่อย หอบอย่างเป็นถี่ที่รวดเร็ว เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดและหายใจออกมาและมองไปยังเวทีประกวดและเห็นพี่ชาย ของตัวเองกำลังจับข้อมือของคิวและดึงเข้าหาตัว
ในตอนนั้นเองทุกคนต่างตกตะลึงอย่างสุดๆ เหล่าสาวๆต่างก็กรี๊ด กรรมการก็อึ้งสุดๆ ใช่แล้ว หลังจากที่พี่ชายกาลดึงคิวเข้าหาตัวเขาก็ยื่นหน้าประกบริมฝีปากอย่างทันท่วงที กาลตกตะลึงทันที คือเธอบอกกับว่าให้พี่ชายของตัวเธอให้แกล้งจูบไปจะทำอย่างไงก็ได้ แต่เห็นแบบนี้ก็พูดไม่ออกสุดๆ เธอคิดว่าพี่ชายของเขาจะใช้มือบังและทำเหมือนจูบซะอีก แต่ผลลัพธ์ที่ออกมานั้นทำให้คนที่นั่นถูกใจกันเสียใหญ่ในขณะบางคนก็ช็อก เหมือนเพิ่งเคยเห็นคนจูบกันทั้งที่พวกเขาก็น่าจะเคยดูหนังที่จูบกันมาแล้วแท้ๆ
ความคิดเห็น