คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Amnesia_ตอนที่ 1
มืดไปหมดเลย มองอะไรไม่ค่อยเห็นเลย ฉันได้แต่มองซ้ายขวาไปในความมืด ว่าแต่ว่าฉันเป็นใครกันละ? แล้วชื่ออะไรกัน จำอะไรไม่ได้เลย นี่เราสูญเสียความทรงจำเหรอ? อ๊ะ!? ใช่แล้วฉันชื่อ รัน
“คาน่อน”
เสียงเรียกของใครบางคนดังที่เรียกชื่อของใครบางในความมืดมิด ทำให้ฉันมองไปรอบๆเพื่อหาต้นเสียงนั้น
“คาน่อนลืมตาสิ”
ลืมตา? เหมือนความว่าคนชื่อคาน่อนไม่ได้ลืมตาเหรอ? จะว่าไปแล้วฉันลืมตาอยู่รึเปล่านะ?
หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ ดวงตาของเธอกำลังค่อยๆปรับการมองเห็นของตัวเธอเองโดยที่เธอไม่ต้องไปสั่งมัน เลย สิ่งแรกที่หญิงสาวคือชายหนุ่มที่กำลังทำหน้าเหมือนกับจะร้องไห้ แต่เมื่อเห็นเธอเขาก็ยิ้มออกมา
“คาน่อนนอนเต็มอิ่มไหม”
ฉันมองชายตรงหน้าฉันอย่างุนงงเขาเป็นใครกัน?
“ก็เต็มอิ่มนะ”
เขายิ้มออกมาหลังจากที่ฉันตอบคำถามของเขา เขาก็หยิบจานใส่ผลไม้มาและเอาไม้จิ้มไปยังแอปเปิลและยื่นมาให้ฉัน
“ทานหน่อยสิ”
ทาน? เขาเป็นใครกันถึงจะมาป้อนให้ฉัน ฉันปัดแอปเปิลนั่นทิ้งไปทันที
“นายเป็นใคร!? เข้ามาในห้องฉันได้ไงกัน!! ออกไปนะ!! ออกไป!!”
หญิงสาวตะคอกพร้อมกับผลักชายหนุ่มจนล้มและอาระวาดขึ้นมา แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดจะตัดใจรีบลุกขึ้นมาและกอดหญิงสาวถึงจะถูกทุบตีก็ตามแต่ เขาก็ยังคงอดทนและกอดเธอเอาไว้แนบแน่น เธอก็ยังคงขัดขืนชายหนุ่มคนนั้น และสักพักเธอก็งบลง ชายหนุ่มที่เห็นว่าเธอหยุดก็ถอนกอดและมองไปยังเธอ
“คาน่อน”
นั่นมันชื่อของฉัน ใช่แล้วมันคือชื่อของฉัน และเขาก็คือสามีของฉัน
“โย”
เอ๊ะ!? พอฉันเรียกชื่อของเขา ทำไมน้ำตาของเขาก็ไหลออกมาละ?
“โย เป็นอะไรไป?”
เขาส่ายหัวไปมาเบาๆ และเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา
“ไม่ได้เป็นอะไรหรอกนะ”
เขาก็ยังคงยิ้มแต่เขาก็มีจูบที่หน้าผากของฉัน
“โย?”
“คาน่อนอยากทานอะไรไหม?”
ฉันก็พยักหน้าตอบรับ เขาก็หยิบแอปเปิลมาและป้อนให้ฉัน ฉันก็ยิ้มและอ้าปากรับมันเข้ามาในปากและเคี้ยวให้ละเอียดและกลืนมันลงไป
“แอปเปิลหวานดีจัง...”
เมื่อหญิงสาวได้ทานมันเข้าไปและได้บอกสิ่งที่ได้ลิ้มรส ทุกสิ่งของหญิงสาวกก็มืดสนิท ร่างหญิงสาวล้มลงนอนกับเตียงอีกครั้ง และเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นทำให้ชายหนุ่มเรียกพยาบาลฉุกเฉินทันที และร้องขอพยาบาลและหมอให้ช่วยเธอให้ได้ คุณหมอก็ได้แต่พยักหน้าและให้เขาออกจากห้องไปก่อน เขายืนอยู่หน้าประตูและจู่ๆร่างกายของเขาเหมือนไม่มีแรงเลย เขาได้หงายหลังแต่หลังก็ไปชนกับกำแพงทำให้เขาทรุดลงนั่งกับพื้นโดยที่หลังพิงกำแพง
นี่ ทำไมโลกนี้ถึงต้องโหดร้ายกับเธอและผมด้วย พระผู้เป็นเจ้า....
ในวันนั้น วันที่ทั้งสองได้พบกัน ชายหนุ่มได้แต่กลัดกลุ้มเรื่องครอบครัวของเขา เขากำลังจะหย่ากับภรรยาที่นอกใจเขาไปมีคนอื่น แต่เขารักเธอมาก ไม่รู้จะตัดใจอย่างไรดี จนคิดสั้นขึ้นมาเขาคิดที่จะปีนขึ้นไปขอบกั้นของสะพานและทิ้งตัวลงมาจากตรงขอบสะพานนั้น
“คุณค่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ?”
ชายหนุ่มหันไปมองเจ้าของเสียงเป็นหญิงสาวที่สวยมากคนหนึ่ง แต่เขาก็ไม่อาจจะรักเธอได้ ตอนเจอกันครั้งแรกเขาคิดอย่างนั้น
หลังจากที่เขาไม่คิดสั้นเพราะได้พูดคุยกับหญิงสาวคนนั้น เขาที่หย่าร้างกับภรรยาแล้วก็เปลี่ยนที่อยู่เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ และนี่ก็อาจจะเป็นพรหมลิขิต
“สวัสดีครับ ผมชื่อ นิรพันธ์ วงศ์สิริ ครับ ”
“นี่คุณเมื่อตอนนั้น...”
และเขาทั้งสองก็ได้พบกันอีกครั้งในฐานะเพื่อนบ้านเราสองคนได้รู้จักกันมากขึ้น และสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว หัวใจของชายหนุ่มก็ค่อยๆเปลี่ยนไปและเริ่มจะมองเธอมากขึ้น จนมันมากเกินที่จะเก็บไว้แล้ว
“ผมรักคุณ”
ความรู้สึกที่เขาเก็บไว้เนิ่นนานก็ได้ล้นทะลักออกมาจากใจ และคำตอบที่ทำให้หัวใจของเขาเหมือนจะยุดก็ได้ถูกเอื้อนเอ่ยออมาว่า
“ฉันก็รักคุณ ถึงจะไม่รู้ด้วยว่าตอนไหนแต่ว่ามันก็ทำให้ฉันมีความสุขค่ะ”
และแล้วพวกเขาก็แต่งงานกัน มันทำให้เขาคิดว่าผมจะไม่ปล่อยเธอคนไปแน่นอน จะไม่ให้มันเกิดเรื่องหย่าร้างอีกเป็นครั้งที่สอง
จนกระทั่งวันนั้น มีคนกดออดหน้าบ้านและเขาก็ออกไปต้อนรับแต่คนที่เขาพบไม่ใช่คนอื่นผู้หญิงที่ เคยหักอกเขา หักหลังชีวิตครอบครัวของพวกเขาสองคนเอง
“ไง โย ไม่ได้เจอกันนาน”
เป็นประโยคแรกที่เขาได้ยินจากเธอ และเธอก็ร้องไห้ออกมา และออดอ้อนขอคืนดีและกลับมารักกันใหม่ และแน่นอนว่าเขาก็ตอบปฏิเสธ
“ไม่!!! อีกอย่างฉันแต่งงานใหม่แล้ว เพราะฉะนั้นเลิกยุ่งกับฉันซะ”
“โย!!!”
เขาเดินเข้ามาในบ้านโดยไม่สนเธอคนนั้นซักนิด ในตอนนี้ใจเขามีเพียงแค่ คาน่อน เพียงคนเดียว.....
“นี่คุณไม่เป็นอะไรนะค่ะ”
หญิงสาวเงยหน้ามองไปยังคาน่อนที่กำลังทำหน้าเป็นห่วงใยอย่างได้ชัด
“ฉันถูกสามีที่อยู่ในบ้านไล่ออกมา”
คาน่อนมองเข้าไปบ้าน แต่บ้านนี้มันบ้านของเธอนะ
“คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าค่ะ”
“หมายความอย่างไรกัน”
หญิงสาวทำหน้าเคืองใส่คาน่อนทันที เธอเริ่มคิดแล้วละว่าน่าจะใช่ คนที่เป็นภรรยาคนใหม่ของโยเขา
“ก็บ้านหลังนี้มีฉันกับสามีของฉันเท่านั้นนะค่ะ”
เมื่อคำยืนยันออกมาจากปากของคาน่อน หญิงสาวลุกขึ้นยืนและตบหน้าของคาน่อนอย่างแรงจนล้มลงไปนั่งกองกับพื้นและจับตรงที่โดนตบ
“เธอนี่เองที่แย่งสามี!”
“หมายความว่าอย่างไรกันค่ะ”
“ฉันเป็นภรรยาของเขา”
“ไม่จริง!! ฉันจดทะเบียนสมรสและแต่งงานถูกต้องตามกฎหมายนะค่ะ”
หญิงสาวไม่พูดอะไรแต่เตะคาน่อนจนล้มไปนอนกองกับพื้น เลือดไหลออกมุมปาก
“หยุดนะ!!”
ชายหนุ่มออกมาข้างนอก ห้ามปรามทันท่วงที และรีบไปหาคาน่อนทันที
“โย...”
“ไม่เป็นไรนะ คาน่อน”
เสียงเรียกของเธอชั่งบางเบา ยิ่งทำให้เขาเป็นห่วงอย่างมาก
“รู้ไหมว่าเธอทำอะไรลงไป!!”
“โย…”
หญิงสาวก็พูดอะไรไม่ได้มาก แต่เธอก็ไม่ยอม เธออยากจะครอบครองเขาอีกครั้ง
“เธอต้องการอะไรอีกในเมื่อพวกเราหย่ากันแล้ว!!”
“โย...ฉันรักเธอจริงๆนะ มีเพียงแค่เธอเท่านั้น ไม่มีใครแทนเธอได้แล้วจริงๆ”
หญิงสาวพูดทั้งน้ำตา แต่ชายหนุ่มเขาก็ไม่สนใจอะไรกับหญิงสาวเลยซักนิด
“กลับไปซะ ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก!!”
เขาตะเพิดใส่หญิงสาวและอุ้มคาน่อนเข้าบ้านและทิ้งให้หญิงสาวโวยวาย...
ความคิดเห็น