Thinking of life

ลำดับตอนที่ #2 : นิยายกับความรัก

เรื่องราวในนิยายอาจมีบางส่วนที่คล้ายกับชีวิตจริง แต่มันไม่ทั้งหมดหรอก นิยายคือจินตนาการ คือสิ่งที่คนเขียนคิดขึ้นมา แต่ถึงอย่างไรมันก็ไม่มีทางเป็นจริงได้ และนิยายก็ทำให้คนอ่านบางคนรู้สึกเหมือนหลุดไปในนิยาย(เช่นคนเขียนคนนี้นี่เอง)

นิยายรักๆเลิฟซีรี่ส์ บางทีมันก็ทำให้สาวๆหลายคนคิดว่าพระเอกแบบนี้มีอยู่จริง พระเอกต้องหล่อ เท่ รวย เถื่อนดิบ อาไรก็ว่าไป แต่ในความเป็นจริงถึงจะมีผู้ชายที่ตรงตามสเปกนี้จริงๆ คำว่าพระเอกแบบนี้มันก็ไม่มีในโลกหรอกเพราะส่วนใหญ่ตอนจบพระเอกจะคู่กับนางเอก ส่วนตัวร้ายก็จะตายหรือไม่ก็ผิดหวัง เขียนไปเขียนมาคนเขียนเริ่มงงเองละ โดยสรุปที่อยากจะกล่าวคือ เราอ่านนิยายได้ เราแต่งนิยายได้ แต่ชีวิตเราเป็นไปตามนิยายไม่ได้หรอก และอย่าคิดว่าผู้ชายจะเป็นแบบพระเอกในนิยาย หรือ ผู้หญิงจะเป็นแบบนางเอกในนิยาย คุณลองมองตัวร้ายดูบ้างสิ บางทีคุณอาจจะเห็นสิ่งๆในตัวเขา เหอๆ

ต่อจากนิยายรักๆมาเป็นแนวโรคจิต ฆาตกรรม สยองขวัญดีกว่า อันนี้คุณผู้อ่านควรมีวิจารณญาณที่ดี รู้จักแยกแยะอย่างยิ่ง ไม่งั้นคุณอาจเป็นคนโรคจิตหรือฆาตกรเสียเอง(ซึ่งคนเขียนก็โรคจิตเล็กน้อย แต่ยังไม่เคยฆ่าใครนะจ๊ะ แล้วคนอ่านจะเชื่อมั้ยเนี่ย)

มาต่อกันที่นิยายแฟนตาซีดีกว่า ก่อนที่จะบ้าบอกันไปมากกว่านี้ สำหรับแนวแฟนตาซีคงไม่มีอะไรมากแต่ก็อย่าคลั่งจนบ้าไปเสียละ แน่นอนว่าคงมีน้อยคนที่จะคลั่งแฟนตาซีจนบ้า อย่างมากก็คงเพ้อเจ้อเรื่อยเปื่อยไปวันๆ

เอาเป็นว่าจบแค่นี้ดีกว่าคิดออกเมื่อไหร่ค่อยแต่งต่อดีก่าเนอะ