คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro 100%
Intro
ัหวะนรีเพลร็อที่ลอยลอมาามสายลมเรียวามสนใาผู้นที่เินวัไว้ในานมอเอร์โว์ไ้เป็นอย่าี สอสาวเ้าเสน่ห์ที่แสลวลายวามอ่อน้อยอเรือนร่าทำให้สายาอใร่อใร่าหยุลที่ลีลาเร้าร้อนอพวเธอทั้สอน
นหนึ่...สะบัเรือนผมสวยอนไปทา้านหลัเพื่ออวเนื้อนวลบริเวอสวยไล่เลียไปถึแผ่นหลัาวระ่า
ส่วนอีนหนึ่...ระเถิบัวึ้นไปนั่บนระโปรรถ่อนะนั่ไว่ห้าอวเรียวาสวยแถมเ้าัวยัระินิ้วเรียผู้ายนหนึ่ที่มาร่วมานให้เินเ้าไปหาอย่าเิวน
“อย่าลืมื้อรถยี่ห้อนี้่อนลับบ้านนะฮะ” เมื่อไ้ยินำลท้ายเสีย...เป็นใร็รู้ว่าสอนนี้ไม่ใ่ผู้หิแ่อย่าไร แ่เพราะลีลาระาใที่พวเธอเพิ่แสไปเมื่อรู่มีอำนาสะใมาว่า ายหนุ่มนนั้นึพยัหน้าึ้นล้วยวามรวเร็ว
หนึ่ในนน่ารัแะนิ้วี้ลบนริมฝีปาอเธออย่าเย้ายวน่อนะนำปลายนิ้วนั้นแะลบนแ้มอายผู้โี
“บไปแล้วนะะสำหรับพริี้สาวแสนสวยอเรา ่อไปมาฟัโปรโมั่นอทาร้านบ้าีว่า่ะ...” เสียพนัานประาสัมพันธ์ทำให้หนุ่มน้อยให่ื่นาภวั์ันเป็นแถบ ่อนะละสายาอนออาพริี้แสนสวยทั้สอไปยัหิสาวประาสัมพันธ์อย่าไม่ใร่ใส่ในั
็...สะโพอสอนนั้นอนเินาไปน่าูว่าหน้ายัยประาสัมพันธ์เสียอีน่ะสิ!
“ทเฮเห็นหน้าไอ้เ่าหัวูนนั้นอนที่ันส่ยิ้มให้มันป่ะ? หน้าลเป็นบ้าเลยอะ”
“นั่นสิ...สายา็หื่นเินทน ฮยอแอย่าเที่ยวไปแุ๊บแบบนั้นอีนะ นสมัยนี้อันรายะาย” สอเลอหัวเราะเสียใส่อนะรีบริ่ไปยัส่วนห้อน้ำอบริษัทเพื่อล้าราบเรื่อสำอาบนเรือนร่าอนให้หลุออ และเผยให้เห็นวามเนียนระ่าใสอวหน้าทั้สอนแทบเลือไม่ไ้ว่าใรน่ารัว่าใร
“เพื่อนันน่ารัั...” ฮยอแอเอวเพื่อน่อนะวาาเล็อนบนไหล่เปลือยอทเฮ พร้อมับเอื้อมมืออี้าที่ว่าอยู่บิแ้มนุ่มอนในอ้อมอเบาๆ
“เพื่อนัน็น่ารั” ทเฮเอ่ยเอาใบ้า่อนะหันใบหน้าหวานอนเ้าหาใบหน้าสวยอผู้เป็นเพื่อน แนเรียวเล็อทเฮล้อรอบออฮยอแ่อนะบใบหน้าอนลบนออออีฝ่าย
“อย่าอ้อนแบบนี้นะทเฮ...ันั๊ี้” ฮยอแหัวเราะรวน่อนะประอใบหน้าหวานอทเฮออาอออน นิ้วเรียวสวยอร่าระหแะลที่ริมฝีปาอิ่มอนอีรั้่อนะนำมันมาวาทาบบนริมฝีปาอทเฮ
“ทำแบบนี้...วามบริสุทธิ์อันไม่เสียหายหรอ” ร่าน้อยระิบเสียเบา่อนะ่อยๆโน้มายลหานี้อ้อนหาแ่เสียแหลมแปหลออพนัานร่วมบริษัททำให้นทัู้่ถึับัสีหน้าไม่พอใ
“ะทำอะไรัน็ไปทำที่อื่น นี่มันห้อน้ำผู้หิ!”
“เรื่ออันน่า...เธอมีไรเปล่า?” ฮยอแถามเสียห้วน่อนะเปลี่ยนท่าทีาพฤิรรมวนเ้าใผิเมื่อรู่เป็นารโอบรอบเอวบาอทเฮเอาไว้หลวมๆ
แ่ะเอานาปลอมออให้เพื่อน...มันผิมานัหรือไ?
ฮยอแร้อถามนเอในใอย่าไม่ใร่้อารำอบมานั
“็ไม่มีอะไรมา”
“..........”
“ผู้ัารเรียัวพวแทัู้่เลย” หิสาวใ้น้ำเสียรรโเอ่ยบอ ่อนะเินระแทไหล่เล็อนทั้สอทำเอาฮยอแและทเฮแยออาันแล้วริ่ไปเ้าห้อน้ำ แ่เพราะเสียหวานอฮยอแที่เอ่ยเรียไว้เสีย่อนทำให้เธอไม่ไ้้าวาเ้าไปในห้อน้ำเสียที
“เี๋ยว่อนสิัฮุน”
“อะไร!”
“เอานี่ไปิน!” ฮยอแยนิ้วลาให้แสวามหยาบาย่อนะรีบลาทเฮออาห้อน้ำเพราะไม่้อารไ้ยินเสียลิ่าบ่าะนีที่ำลัะรีร้อามออมาในไม่ี่อึใ
ความคิดเห็น