ทำไมต้องเป็นนาย?

ข้อมูลเบื้องต้น

Title : ทำไมต้องเป็นนา           ยIntor

Character :  Park junsu +Park Yuson (Feat: Jaejoong ,Changmin ,Yonho)

Type : เศ้รา+หวาน

Author :Kimjaeho

Talks : เรื่องนี้ออกแนวเศร้า...นิดๆมีครบทุกรสชาติ..นี่เป็นเรื่องแรกของคนแต่งนะค่ะยังไงก็ลองติดตามต่อไปนะค่ะมีคำติชมก็แอดมาได้ที่ hero_nea12@hotmail.com

Special Thanks : ขอบคุณทุกComment และขอบคุณทุกๆคนที่อ่านและเป็นกำลังใจให้คนแต่งนะค่ะ....

~~ณ หอพัก ซังจุง ~~เช้าวันใหม่

มิคจ้า....เสียงหวานเอ่ยเรียกร่างที่นอนไร้สติอยู่บนเตียง

ฮืม....มีอะไรหรอหันมาตามเสียงเรียกที่ดังมาจากไปเตียงนี้

ตื่นได้แล้วนี้มันเช้าแล้วนะ...จะนอนไปถึงไหนกัน

เช้าที่ไหนกันเหล่ายังไม่กี่โมงเอง

อยากจะนอนต่อก็นอนต่อไปเลยนะแล้วไม่ต้องตื่นขึ้นมานะไอ้ไก่ขี้เศร้าเอ่ยงอนๆก่อนเดินหน้าบึ้งออกจากห้องไป

....................มิคยังคงนอนต่อโดยไม่สนใจว่าร่างนี้จะงอนแล้ว

To Be

นายเป็นไรอ่ะ...จุนซู...แจจจุงที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำหาอยู่นั้นเห็นจุนซูเดินออกจากห้องนั้นมาด้วยหน้าตาหงุดหงิดนิดๆ

.......ชิ......ที่หลังฉันจะไม่เข้าไปปลุกตาบ้านั้นอีกต่อไปแล้ว

นี่นายกำลังบ่นใครอยู่จุนซู

พี่แจจุง...ไปเที่ยวห้างกันชางมินเอ่ยชวนยิ้มๆ

อือ...ดีเลย...กำลังอยากที่จะไปอยู่พอดีเล้ย

.............................ชางมินไม่กล้าเอ่ยจึงชี้นิ้วไปทางจุนซูที่นั่งหน้าบึ้งแต่เช้าเลย

..จุนซุนะหรอ...งอนยูซอนอีกแล้วแหละ

นิจุนซู....ชางมินเดินเข้าไปกระซิบนิดๆ

..........................ยังคงนั่งนิ่ง

จุนซู...ไปรึป่าว...ห้างนะห้าง

ฮ่ะ...อะไร...น่ะหันมาถามชางมินอย่างงงๆ

พูดตั้งนานโห้ไม่ได้ยินเลยรึไงกันฮ่ะมินโมโหนิดๆ

ใจเย็นน่าแจจุงเอ่ยยิ้มๆ

นายจะไปไหนก็ไปเหอะ...ฉันจะเข้าห้องแหละเซ็ง

งั้น...ล็อคบ้านดีๆด้วยล่ะ

อือ...เที่ยวให้สนุกล่ะกันนะ

ไอ้บ้า...ไอ้ขี้เศร้า...ไอ้ไก้หน้าลิง...ไอ้...จุนซุลื้อข้าวของกวาดลงมากองกับพื้นจนหมด....

ณ ห้างสรรพสินค้า

ชางมิน...นายดูนั้นสิ...เสื้อผ้า...กระเป๋า...ลดเต็มเลยอ่ะ

ไหนๆ....ไหนอ่า...

นินายแกล้งมองไม่เห็นรึไง

เห็น...แต่...เออ

มานี่เร็ว...ดึงมือของชางมินเข้าร้านแบนด์เนมดัง

อ่ะ...ใจเย็นพี่แจจุง...

นีไง...ของลดราคาอ่ะ..สวยๆทั้งนั้นเลยนะ

จิงด้วยแห่ะแล้วทำไมเราไม่เห็นล่ะ

ชางมิน..พอเหอะนะ...ไปดูของดีกว่า

ตัวนี้...น่ารักดีอ่ะเหมาะกับนายเลยนะชางมิน

ไม่อ่ะ...

นี่ๆ...ตัวนี้...

ไม่อ่ะ...

....................ยิ้มแย้ๆ

งั้นฉันเลือกเองก็ได้..เขยิบๆไป

น้องคับ..ขอลองตัวนี้นะคับยื่นเสื้อทั้งสามตัวไปให้พนักงานชายคนหนึ่ง

....คับได้คับยุนโฮเอ่ยยิ้มๆ

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter1

พี่แจจุง....ชางมินเอ่ยเรียกแจจุงยิ้มๆ

มีอะไรหรอ....หันมาเอ่ยถามร่างที่กำลังหอบเสื้อผ้ากองโต

พี่ช่วยลองตัวนี้ให้ผมด้วยจะได้มั้ย

ได้ไง....นายก็ลองเองสิ....

ไม่อ่ะผมอยากให้พี่ลองใส่นี่ดูอ่ะน่ารักดีเหมาะกับพี่เลยนะ

งั้นหรอ

ก็ใช่นะสิ...

งั้นนายถือหน่อยสิ...ยื่นไปให้ยูโนว์ที่ยื่นเหมออยู่

อ่ะคับ...

รอเดี๋ยวนะ...หันมาเอ่ยกับชางมินก่อนเดินเข้าห้องลองไป

........................หันมายิ้มให้กับยูโนว์ที่ยื่นนิ่งอยู่หน้าประตูห้องลอง

อ้าวแล้ว...คนนั้นล่ะ

คนนั้นไปไหนล่ะ...โผล่หน้าออกมาส่อง

คับ....หันมาเอ่ยยิ้มให้ร่างที่ท่อนบนเปลือยเปล่า

เข้ามาสิ..เสื้อผ้าอยู่ข้างนอก...แล้วฉันจะลองยังไงล่ะ

ก็...

เสร็จยังพี่แจจุง

ยังเลย...เข้ามาสิ...ดึงมือยูโฮเข้ามาในห้องลอง

เดี๋ยวนะ...นี่คุณ

จะโวยวายทำไมล่ะ..

ก็...

พูดมากน่า...เอาตัวนั้นมาเร็วน้องฉันรออยู่

คับ...คับ..ยื่นเสื้อให้แจจุงก้มหน้าก้มตานิ่ง

เดี๋ยว...นะ...นายทำของตกงั้นหรอ...มองตามร่างนั้น

ป่าว...คะ..คือ...

อย่าบอกนะว่านาย...ถ้าเดาไม่ผิดเขาคงไม่คิดอย่างั้นใช่มั้ยนะ

มะ...ไม่ใช่...หรอกเพียงแต่...คุณเหมือนผู้หญิงมากๆเลยผิวเนียนใสสวยจิงๆเลย

นิหยุดพูดได้แล้ว..ผู้หญิงอะไร..ฉันเป็นผู้ชายนะ..อารมณ์เสียจิงๆเลยอ่ะ

ดะ...เดี๋ยวสิคับ..นี่คุณ

ไม่ต้องพูดเลยนะ..แจจุงรีบใส่เสื้อก่อนออกมาจากห้องดึงมือชางมินไป

เดี๋ยวสิ...

เงียบน่าฉันยิ่งหงุดหงิดอยู่ด้วย...เดี๋ยวเหอะ

พี่แจจุง

เงียบไปเลยแล้วเดินมาเร็วๆ

หน้าที่ 6 ทำไมต้องเป็นนาย?

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter 2

ไรของเขาอ่ะ...

นิยุนโฮ...นายไปว่าไรลูกค้ารึป่าวผู้จัดการที่เดินมาเห็นเหตุการ์ณพอดีเอ่ยขึ้น

ผมป่าวนะคับ...อยุ่ดีๆเขาก้อเดินออกไปเลยอ่ะ

จิงๆหรอ...

คับ...

งั้นนายไปทำอย่างอื่นเหอะนะ

คะ..คับ...

พี่แจจุงหยุดเดินได้แล้ว...เหนื่อยแล้วนะ...นิ...ไปหงุดหงิดอะไรมาห่ะ...หมอนั้นใช่มั้ย...แน่ๆเลย...เขาพูดไร..ฮ่ะ..นิ..หยุดเดินจะได้มั้ย..

ได้สิ...นายกลับคนเดียวนะ...ฉันจะไปเที่ยวที่อื่นต่อ...เซ็งๆ

อือ...งั้นผมไปด้วย...

นิ...นายนะกลับไปดู...จุนซู...กับยุซอนนั้นแหละ...ป่านนี้ทะเลาะกันบ้านแตกแล้วมั่ง

เออใช่...แน่ๆเลย...อ่ะ..งั้นดูแลตัวเองดีๆนะ

อือ..นายไปเหอะ...ฉันดูแลตัวเองได้น่า

งั้น..ผมไปก่อนนะ

อือ...

หน้าที่ 7 ทำไมต้องเป็นนาย?

++ณ หอพัก++

จุนซู...นายเปิดประตูให้ฉันหน่อยสิ...ยูซอนเอ่ยเรียกร่างที่นอนฟังเพลงอยู่

...เสียงเหมือนใครเรียกชื่อฉันเลย...ร่างที่ฟังเพลงดังกระหึ่มรู้สึกตัวนิดๆ

จุนซู....

หรือว่าจะเป็นไอ้ไก่...ตื่นแล้วหรอ...ชิ..งอนแล้ว...ไม่เปิดให้หรอก..

จุนซุนายปิดเพลงจะได้มั้ย...นายได้ยินฉันมั้ยเนี่ย

...................................ฉันไม่ได้หูหนวกนะ..ได้ยินสิ...ไอ้ไก่ขี้เศรา

จุนซุ...ปัง...++..ปัง++เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย

อะไรของเขานะ...บ้ากำลังรึไง...ตื่นมาแล้วก็มาโวยวาย

ปัง++...ปัง++...

ไมอ่ะ...ได้ยินมั้ย...

ได้ยิน....เลิกเคาะได้แล้ว...

อ้าวนึกว่าฟังเพลงแล้วไม่ได้ยิน...

ได้ยินสิ...ตื่นแล้วรึไง...

อ้าวไม่ตื่น...แล้วนาย..จะเห็นฉันยื่นอยู่ตรงนี้รึไงกัน

ไอ้ไก่...บ้า...อยากมากวนปราสาทฉันนะ...

เออ...พูดถึงกวน..นึกถึงผลไม้ขึ้นมาทันทีเลยอ่ะ

...กวนปราสาทซะหมัดยากเลยอ่ะ...คนไรคิดได้ไงอ่ะ

หน้าที่ 8 ทำไมต้องเป็นนาย?

อ้าวๆ...เดี๋ยวเหอะ..แล้วนี่สองคนนั้นไปไหนหรอ

ไปไหน...ไม่รุ้

.................................มองหน้าจุนซูนิ่ง

นายจะมายื่นทำหน้าเป็นไก่ต้มไปได้...ไปอาบน้ำเลย...ไป...เหม็น...

นายหอมตายงั้นแหละ..

อย่างน้อยฉันก็หอมกว่านาย...

หึ...ให้ได้อย่างงี้สิ..มีแฟนยังกะแม่

บ่นไรฮ่ะ..ไปเลย...นะ...คนไรปลุกอยากปลุกเย็น...จิงๆ

ยากตกไหน...

ตรงนั้นแหละ...ไปเหอะ...

ไปก็ได้ว่ะ

เดี๋ยวเหอะ...โยนหมอนตามหลังไป

โอ้ยมันเจ็บนะ....

เจ็บก็ดีสิ...จะได้จำ..ให้รู้ซะมั่งว่าใครเป็นใคร

เออๆ...คับ...คุณจุนซู...

มาแล้ว...ชางมินที่หอบของเข้าบ้านมา

ชางมินมาแล้วหรอ

อือ...

แล้วแจจุงล่ะ

ไปเที่ยวต่อ

หรอ...มามะช่วยๆ...

ขอบใจน้า

อือ...

แล้วยูซอนล่ะไปไหนหรอ...ยังไม่ตื่นหรอ

ตื่นแล้ว...ไปอาบน้ำ

งั้นหรอ...นึกว่าทะเบาะกันบ้านแตกซะแล้วนะเนี่ย

มันก็...เกือบแหละ...

จิงดิ...พูดเล่นๆนะเนี่ย

แต่...ช่างมันเหอะเนอะ...<span lang="TH" style="font-size: 22pt; line-height: 115%; font-family: 'iannnnnVCD 2007 Light'; mso-

เนื้อเรื่อง

~~ณ หอพัก ซังจุง ~~เช้าวันใหม่

“มิคจ้า....”เสียงหวานเอ่ยเรียกร่างที่นอนไร้สติอยู่บนเตียง

“ฮืม....มีอะไรหรอ”หันมาตามเสียงเรียกที่ดังมาจากไปเตียงนี้

“ตื่นได้แล้วนี้มันเช้าแล้วนะ...จะนอนไปถึงไหนกัน”

“เช้าที่ไหนกันเหล่ายังไม่กี่โมงเอง”

“อยากจะนอนต่อก็นอนต่อไปเลยนะแล้วไม่ต้องตื่นขึ้นมานะไอ้ไก่ขี้เศร้า”เอ่ยงอนๆก่อนเดินหน้าบึ้งออกจากห้องไป

“....................”มิคยังคงนอนต่อโดยไม่สนใจว่าร่างนี้จะงอนแล้ว

To Be…

หน้าที่ 2ทำไมต้องเป็นนาย?

“นายเป็นไรอ่ะ...จุนซู...”แจจจุงที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำหาอยู่นั้นเห็นจุนซูเดินออกจากห้องนั้นมาด้วยหน้าตาหงุดหงิดนิดๆ

“.......ชิ......ที่หลังฉันจะไม่เข้าไปปลุกตาบ้านั้นอีกต่อไปแล้ว”

“นี่นายกำลังบ่นใครอยู่จุนซู”

“พี่แจจุง...ไปเที่ยวห้างกัน”ชางมินเอ่ยชวนยิ้มๆ

“อือ...ดีเลย...กำลังอยากที่จะไปอยู่พอดีเล้ย”

“.............................”ชางมินไม่กล้าเอ่ยจึงชี้นิ้วไปทางจุนซูที่นั่งหน้าบึ้งแต่เช้าเลย

“..จุนซุนะหรอ...งอนยูซอนอีกแล้วแหละ”

“นิจุนซู....”ชางมินเดินเข้าไปกระซิบนิดๆ

“..........................”ยังคงนั่งนิ่ง

“จุนซู...ไปรึป่าว...ห้างนะห้าง”

“ฮ่ะ...อะไร...น่ะ”หันมาถามชางมินอย่างงงๆ

“พูดตั้งนานโห้ไม่ได้ยินเลยรึไงกันฮ่ะ”มินโมโหนิดๆ

“ใจเย็นน่า”แจจุงเอ่ยยิ้มๆ

“นายจะไปไหนก็ไปเหอะ...ฉันจะเข้าห้องแหละเซ็ง”

“งั้น...ล็อคบ้านดีๆด้วยล่ะ”

“อือ...เที่ยวให้สนุกล่ะกันนะ”

“ไอ้บ้า...ไอ้ขี้เศร้า...ไอ้ไก้หน้าลิง...ไอ้...”จุนซุลื้อข้าวของกวาดลงมากองกับพื้นจนหมด....

ณ ห้างสรรพสินค้า

“ชางมิน...นายดูนั้นสิ...เสื้อผ้า...กระเป๋า...ลดเต็มเลยอ่ะ”

น้าที่ 3 ทำไมต้องเป็นนาย?

“ไหนๆ....ไหนอ่า...”

“นินายแกล้งมองไม่เห็นรึไง”

“เห็น...แต่...เออ”

“มานี่เร็ว...”ดึงมือของชางมินเข้าร้านแบนด์เนมดัง

“อ่ะ...ใจเย็นพี่แจจุง...”

“นีไง...ของลดราคาอ่ะ..สวยๆทั้งนั้นเลยนะ”

“จิงด้วยแห่ะแล้วทำไมเราไม่เห็นล่ะ”

“ชางมิน..พอเหอะนะ...ไปดูของดีกว่า”

“ตัวนี้...น่ารักดีอ่ะเหมาะกับนายเลยนะชางมิน”

“ไม่อ่ะ...”

“นี่ๆ...ตัวนี้...”

“ไม่อ่ะ...”

“....................”ยิ้มแย้ๆ

“งั้นฉันเลือกเองก็ได้..เขยิบๆไป”

“น้องคับ..ขอลองตัวนี้นะคับ”ยื่นเสื้อทั้งสามตัวไปให้พนักงานชายคนหนึ่ง

“....คับได้คับ”ยุนโฮเอ่ยยิ้มๆ

หน้าที่ 4ทำไมต้องเป็นนาย?

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter1

“พี่แจจุง....”ชางมินเอ่ยเรียกแจจุงยิ้มๆ

“มีอะไรหรอ....”หันมาเอ่ยถามร่างที่กำลังหอบเสื้อผ้ากองโต

“พี่ช่วยลองตัวนี้ให้ผมด้วยจะได้มั้ย”

“ได้ไง....นายก็ลองเองสิ....”

“ไม่อ่ะผมอยากให้พี่ลองใส่นี่ดูอ่ะน่ารักดีเหมาะกับพี่เลยนะ”

“งั้นหรอ”

“ก็ใช่นะสิ...”

“งั้นนายถือหน่อยสิ...”ยื่นไปให้ยูโนว์ที่ยื่นเหมออยู่

“อ่ะคับ...”

“รอเดี๋ยวนะ...”หันมาเอ่ยกับชางมินก่อนเดินเข้าห้องลองไป

“........................”หันมายิ้มให้กับยูโนว์ที่ยื่นนิ่งอยู่หน้าประตูห้องลอง

“อ้าวแล้ว...คนนั้นล่ะ”

“คนนั้นไปไหนล่ะ...”โผล่หน้าออกมาส่อง

“คับ....”หันมาเอ่ยยิ้มให้ร่างที่ท่อนบนเปลือยเปล่า

“เข้ามาสิ..เสื้อผ้าอยู่ข้างนอก...แล้วฉันจะลองยังไงล่ะ”

“ก็...”

“เสร็จยังพี่แจจุง”

หน้าที่ 5 ทำไมต้องเป็นนาย?

“ยังเลย...เข้ามาสิ...”ดึงมือยูโฮเข้ามาในห้องลอง

“เดี๋ยวนะ...นี่คุณ”

“จะโวยวายทำไมล่ะ..”

“ก็...”

“พูดมากน่า...เอาตัวนั้นมาเร็วน้องฉันรออยู่”

“คับ...คับ..”ยื่นเสื้อให้แจจุงก้มหน้าก้มตานิ่ง

“เดี๋ยว...นะ...นายทำของตกงั้นหรอ...”มองตามร่างนั้น

“ป่าว...คะ..คือ...”

“อย่าบอกนะว่านาย...”ถ้าเดาไม่ผิดเขาคงไม่คิดอย่างั้นใช่มั้ยนะ

“มะ...ไม่ใช่...หรอกเพียงแต่...คุณเหมือนผู้หญิงมากๆเลยผิวเนียนใสสวยจิงๆเลย”

“นิหยุดพูดได้แล้ว..ผู้หญิงอะไร..ฉันเป็นผู้ชายนะ..อารมณ์เสียจิงๆเลยอ่ะ”

“ดะ...เดี๋ยวสิคับ..นี่คุณ”

“ไม่ต้องพูดเลยนะ..”แจจุงรีบใส่เสื้อก่อนออกมาจากห้องดึงมือชางมินไป

“เดี๋ยวสิ...”

“เงียบน่าฉันยิ่งหงุดหงิดอยู่ด้วย...เดี๋ยวเหอะ”

“พี่แจจุง”

“เงียบไปเลยแล้วเดินมาเร็วๆ”

หน้าที่ 6 ทำไมต้องเป็นนาย?

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter 2

“ไรของเขาอ่ะ...”

“นิยุนโฮ...นายไปว่าไรลูกค้ารึป่าว”ผู้จัดการที่เดินมาเห็นเหตุการ์ณพอดีเอ่ยขึ้น

“ผมป่าวนะคับ...อยุ่ดีๆเขาก้อเดินออกไปเลยอ่ะ”

“จิงๆหรอ...”

“คับ...”

“งั้นนายไปทำอย่างอื่นเหอะนะ”

“คะ..คับ...”

“พี่แจจุงหยุดเดินได้แล้ว...เหนื่อยแล้วนะ...นิ...ไปหงุดหงิดอะไรมาห่ะ...หมอนั้นใช่มั้ย...แน่ๆเลย...เขาพูดไร..ฮ่ะ..นิ..หยุดเดินจะได้มั้ย..”

“ได้สิ...นายกลับคนเดียวนะ...ฉันจะไปเที่ยวที่อื่นต่อ...เซ็งๆ”

“อือ...งั้นผมไปด้วย...”

“นิ...นายนะกลับไปดู...จุนซู...กับยุซอนนั้นแหละ...ป่านนี้ทะเลาะกันบ้านแตกแล้วมั่ง”

“เออใช่...แน่ๆเลย...อ่ะ..งั้นดูแลตัวเองดีๆนะ”

“อือ..นายไปเหอะ...ฉันดูแลตัวเองได้น่า”

“งั้น..ผมไปก่อนนะ”

“อือ...”

หน้าที่ 7 ทำไมต้องเป็นนาย?

++ณ หอพัก++

“จุนซู...นายเปิดประตูให้ฉันหน่อยสิ...”ยูซอนเอ่ยเรียกร่างที่นอนฟังเพลงอยู่

“...เสียงเหมือนใครเรียกชื่อฉันเลย...”ร่างที่ฟังเพลงดังกระหึ่มรู้สึกตัวนิดๆ

“จุนซู....”

“หรือว่าจะเป็นไอ้ไก่...ตื่นแล้วหรอ...ชิ..งอนแล้ว...ไม่เปิดให้หรอก..”

“จุนซุนายปิดเพลงจะได้มั้ย...นายได้ยินฉันมั้ยเนี่ย”

“...................................”ฉันไม่ได้หูหนวกนะ..ได้ยินสิ...ไอ้ไก่ขี้เศรา

“จุนซุ...ปัง...++..ปัง++”เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย

“อะไรของเขานะ...บ้ากำลังรึไง...ตื่นมาแล้วก็มาโวยวาย”

“ปัง++...ปัง++...”

“ไมอ่ะ...ได้ยินมั้ย...”

“ได้ยิน....เลิกเคาะได้แล้ว...”

“อ้าวนึกว่าฟังเพลงแล้วไม่ได้ยิน...”

“ได้ยินสิ...ตื่นแล้วรึไง...”

“อ้าวไม่ตื่น...แล้วนาย..จะเห็นฉันยื่นอยู่ตรงนี้รึไงกัน”

“ไอ้ไก่...บ้า...อยากมากวนปราสาทฉันนะ...”

“เออ...พูดถึงกวน..นึกถึงผลไม้ขึ้นมาทันทีเลยอ่ะ”

“...กวนปราสาทซะหมัดยากเลยอ่ะ...คนไรคิดได้ไงอ่ะ”

หน้าที่ 8 ทำไมต้องเป็นนาย?

“อ้าวๆ...เดี๋ยวเหอะ..แล้วนี่สองคนนั้นไปไหนหรอ”

“ไปไหน...ไม่รุ้”

“.................................”มองหน้าจุนซูนิ่ง

“นายจะมายื่นทำหน้าเป็นไก่ต้มไปได้...ไปอาบน้ำเลย...ไป...เหม็น...”

“นายหอมตายงั้นแหละ..”

“อย่างน้อยฉันก็หอมกว่านาย...”

“หึ...ให้ได้อย่างงี้สิ..มีแฟนยังกะแม่”

“บ่นไรฮ่ะ..ไปเลย...นะ...คนไรปลุกอยากปลุกเย็น...จิงๆ”

“ยากตกไหน...”

“ตรงนั้นแหละ...ไปเหอะ...”

“ไปก็ได้ว่ะ”

“เดี๋ยวเหอะ...”โยนหมอนตามหลังไป

“โอ้ยมันเจ็บนะ....”

“เจ็บก็ดีสิ...จะได้จำ..ให้รู้ซะมั่งว่าใครเป็นใคร”

“เออๆ...คับ...คุณจุนซู...”

“มาแล้ว...”ชางมินที่หอบของเข้าบ้านมา

“ชางมินมาแล้วหรอ”

“อือ...”

หน้าที่ 9 ทำไมต้องเป็นนาย?

“แล้วแจจุงล่ะ”

“ไปเที่ยวต่อ”

“หรอ...มามะช่วยๆ...”

“ขอบใจน้า”

“อือ...”

แล้วยูซอนล่ะไปไหนหรอ...ยังไม่ตื่นหรอ”

“ตื่นแล้ว...ไปอาบน้ำ”

“งั้นหรอ...นึกว่าทะเบาะกันบ้านแตกซะแล้วนะเนี่ย”

“มันก็...เกือบแหละ...”

“จิงดิ...พูดเล่นๆนะเนี่ย”

“แต่...ช่างมันเหอะเนอะ...ไปดูทีวีกันดีกว่า”

“อืมก็ดี...แล้วค่อยเล่นเกมกันนะ”

“ได้สิ...ใครแพ้..ล้างจานด้วย”

“โห้...ปกติ...ใครล่ะล้างก็ฉัน...นี่ถ้าแพ้ก็ฉันนะสิ”

“อือก็ถูกของนายนะงั้นเปลี่ยนๆ”

“ดีๆ...ว่ามาสิ”

“ให้นายเป็นคนล้างจานตลอด....ส่วนฉันก็นั่งดูนายล้างจานดีมั้ยล่ะ”

“อือ...เดี๋ยวสิมันต่างกันตรงไหนล่ะ”

หน้าที่ 10ทำไมต้องเป็นนาย?

“ต่างสิต่างนะ....นายลองคืดดูสิ..ต่างๆ”

“มันต่างตกไหนกันนะ...ไม่เห็นจะต่างกันเลย”

“ต่างๆนายลองนั่งคิดดูดีๆสิเดี๋ยวฉันมานะ”เดินหายเข้าไปในห้องยูซอน

“งง....”ชางมินยังนั่งงงๆอยู่เลย

“เดี๋ยวมานะนายลองคิดดูดีๆสิ”

“ไปไหนล่ะ”เดินเข้าห้องยูซอนไป

“ยังไงของเขานะ...”

“นี่ไก่...ไก่..อาบน้ำยังอ่ะ”

“อาบแล้ว...หิวข้าวอ่ะ...”

“สมน้ำหน้า..ใครบอกให้นายตื่นสายกันล่ะ”

“แล้วนายทำไมไม่ปลุกบ้างล่ะ”

“หือ...ไม่ปลุกที่ไหนอย่ามาพูดนะ...ไอ้ไก่ขี้เศร้า”

“หยุดเรียกฉันอย่างงั้นเลยนะ...เดี๋ยวป่ะจับจูบเลยนิ”

“ก็ลองดูสิ...ลิ้นขาดแน่”

“กล้าทำ...ที่รักของตัวเองงั้นหรอ”

“อือ...มันแน่อยู่แล้ว...น่ามั้นไส้ซะหมัดเลยอ่ะ”

“จูบจิงแล้วอยากดิ้นหนี้แล้วกัน”

หน้าที่ 11 ทำไมต้องเป็นนาย?

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter 3

“ก็ลองสิ...จะได้รู้ว่านรกมีจิง”

“..................”ดึงข้อมือจุนซูเข้ามาหาตัวเองอย่างแรง...กดจูบลงริมฝีปากนี้....อย่างแรง...ลิ้นหนาสอดเข้าไปในปากทันที...มือหน้า..ประคองหลังของจุนซูไว้...นิดๆเพื่อไม่ให้แรงที่เขากดลงไปทำให้ร่างของจุนซุล้มลง...

“อือ...นิ...”พยายามดันอกกว่าออก...

“..........................”ยังไม่หยุด...ลิ้นหนาหมุนวนหยอกล้อเล่นกับลิ้นบางชื่นชมความหวานของคนที่ตนรัก...

“.........................นายแกล้งฉันใช่มั้ย...ตายแน่...จุนซูกัดลิ้นหนานี้เข้าอย่างแรง...

“อ่ะ...โอ๊ย...เจ็บนะ....”ยูซอนรีบถอดปากออกทันทีเลือดไหลนิดๆ

“นะ...นายเจ็บมากมั้ย...”

“..................................”มองหน้าจุนซูนิดๆไม่นึกว่าเขาจะกล้าทำจิงๆ

“นิ...ชะ...ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ...ยูซอน...”

“งั้นหรอ...ทำไมนายถึงกล้าทำกับฉันอย่างงี้ล่ะ...จุนซู...”

“ฉัน...”

“ออกไปเลยนะ....”ยูซอนตะคอกใส่จุนซุพรางชี้ไปทางประตูประมาณว่าไล่ร่างที่กำลังยื่นอึ่งอยู่กับการกระทำของตัวเองนั้น...ออกจากห้องไปน้ำตาจากตาเรียวเล็กนี้...ไหลลงอาบแก้มนิดๆ

“ยูซอน...คือฉัน”

หน้าที่12 ทำไมต้องเป็นนาย?

“นายออกไปได้แล้ว...ไป”

“เดี๋ยวสิ...”จุนซูถูกผลักออกมาจากประตูข้างนอกจนล้มลง...กองกับพื้น...

“พี่จุนซู...”ชางมินรีบวิ่งเข้ามาดู

“ฮือๆ...ฮือๆ”ครั้งนี้ยูซอนโกรธมากๆเลย...เขาไม่เคยตะคอกใส่จุนซูสักที...

“พี่เป็นไร...”

“.....ฮือๆ.....”

“ยูซอน...นะ...นาย...”ชางมินรีบเดินไปเคาะประตูเรียก...ยูซอนเพราะรู้ว่าสองคนนี้ทะเลาะกันอย่างแรงเขาไม่เคยเห็นจุนซูร้องไห้หนักขนาดนี้เลย

“.....ชางมิน......”จุนซูเอ่ยเสียงสะอื้นเล็กๆ

“จุนซู....ยูซอนทำไรพี่งั้นหรอ”

“นิ...พี่ยูซอนเปิดเดี่ยวนี้นะ...ทำไมพี่ทำกับพี่จุนซูอย่างงี้”ชางมินตะโกนเข้าไป

“ชางมินพอเหอะ”

“ไม่...ถ้างั้นพี่บอกผมมาสิ...”

“ฮือๆ..เสียงดังขึ้นอีกครั้ง

“.......................”นื่ง

“พี่พูดสิ...ผมจะดทรหาพี่แจจุง”

“อย่านะ...นิ...เอามา...”ดึงมือถือชางมินมา

“เอาคืนมานะ...”

“ไม่...ถ้าฉันให้นายนายก็จะโทรไปบอกแจจุง...ฉันไม่อยากให้แจจุงต้องกังวลใจนะชางมิน”

“แล้วพี่จะทำไงกับไอ้คนใจร้ายนั้น”

หน้าที่13 ทำไมต้องเป็นนาย?

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter4

“อ่ะเอาคืนไปไม่ต้องพูดถึงคนนั้นอีกนะ”เดินเข้าห้องไป

 “พี่...”ไม่ทัน

“ไอ้คนใจร้ายใจดำ..ก็ฉันบอกนายแล้ว...นายไม่เชื่อฉันเองนิ...ไอ้ไก่บ้า...ไอ้”ลือผ้าปูออกมาสมทบกับของเก่าที่กองอยู่ก่อนนอนฟุบลงไป...

++สถานบันเทิง++

“น้องคับ ขอเบียร์ขวดหนึ่งคับ”

“ได้คับ....”

“ว้าย...ผู้ชายน่ารักจัง...มาเร็วพวกเรามานั่งเร็ว”กลุ่มวัยรุ่นสาวที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำเอ่ยเรียกเพื่อนๆที่กำลังเดินตามหลังมาให้มานั่งโต๊ะของแจจุง

“โทษนะค่ะ...ขอนั่งด้วยได้มั้ยค่ะ”ผู้หญิงคนดังกล่าวเอ่ยขึ้น

“คะ....คือ...คับนั่งก็นั่งคับ”

“มาเร็วพวกเรานั่งสิ...”
“ขอบคุณนะค่ะ”

“ไม่เป็นไรคับ...คือ...พอดีผมกำลังจะเช็คบิลพอดีอ่ะคับ”แจจุงเอ่ยยิ้มๆก่อนจะเรียกพนักงานมาเก็บเงิน

“น้องคับเก็บเงินด้วยนะ”

“โอ๊ย...อะไรอ่ะค่ะ...พอพวกฉันมานั่ง...คุณ..อือ...คุณ”

หน้าที่ 14 ทำไมต้องเป็นนาย?

“ไม่เป็นไรคับ...พวกคุณนั่งไปเถอะนะคับ...”

“คุณนี่คุณ...”พยายามจะเดินตามแจจุงไป

“อ่ะ...ขอโทษนะคับ...”

“ไม่เป็นไรคับ...”สองหันมาเอ่ย...พร้อมกัน

“คุณ...ที่ลองเสื้อเมื่อตอนบ่ายใช่มั้ยคับ...”

“คะ...คุณ...พนักงานคนนั้นนิ”

“ฮ่าๆ...มาพบกันอีกแล้ว...”

“คือเมื่อตอนบ่ายผมขอโทษน่ะคับ”

“เรื่องนั้นนะหรอไม่เป็นไรหรอก...”

“ยังไงก็ขอโทษนะคับ...”

“อ่ะ...”เนื่องจากที่ตรงนั้นมีคนเดินส่วนไปมาจนทำให้ร่างของแจจุงล้มลง

“คุณ”

“เดินยังไงไม่ดูตามาตาเรือรึไง”แจจุงหันมาเอ่ยกับชายร่างทวมที่เดินไป

“ใจเย็นนะคุณ”

“เมื่อกี้นายว่าไงนะ...”ชายคนดังกล่าวหันมาเอ่ยเมื่อได้ยินที่แจจุงเอ่ย

“พี่ใจเย็นๆนะ”

“นายไม่ต้องห้ามนะ...”

หน้าที่ 1514 ทำไมต้องเป็นนาย?

“เมื่อกี้ว่ายังไงนะ...ใครกันแน่ที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ...ทางเอาไว้เดินนะ..ไม่ใช่ให้มายื่นคุยกัน”

“หน่อยแน่....ไอ้อ้วน...ใครกันแน่...ที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ...ห่ะ..นายต่างหากล่ะที่เดินเกะกะทางอ้วนก็อ้วนแล้วยังไม่ระมัดระวัง...เดินมาชนคนอื่น”

“เฮ้ย...คุณ...ใจเย็นๆหน่อยสิ...ไปจากตรงนี้เถอะนะ...”

“ไม่นายอย่ามายุ่งสิ”

“ว่าไง...ฉันพูดถูกมั้ย”

“เฮ้ยไอ้แห้งนี่มันอยากลองดีนี่หว้า...จัดให้มันหน่อยสิ...”

“นาย...พวกแกจะทำไรอ่ะ...”

“ก็อยากมาปากดีเองนิ...นายมัยซวยแล้ว...หน้าก็สวยไม่น่าจะปากร้ายนะ”

“ไอ้บ้าเอามือเหม็นๆออกไปจากหน้าฉันนะ...”

“ฮึ...มือเหม็นๆงั้นหรอ...”

“ใช่...เหม็นแล้วยังหยาบกระด้าง...ปากก็เหม็นอ้วนก็อ้วน...ไม่มีอะไรดีซะอย่าง”

หน้าที่ 16ทำไมต้องเป็นนาย?

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter 5

“หน่อย..ยังกะแกจะดียังงั้นแหละ...แห้งก็แห้ง...มีแต่หน้าที่สวยเท่านั้นแหละนอกนั้น...”

“นอกนั้นไร...”

“นิ...ไปเถอะคุณอย่ามีเรื่องกันเลยนะ”

“ถอยไปน่า...”ผลักยุนโฮออก

“แห้งแล้วยังทำเป็นเก่งอีกนะ...อยากลองดีใช่มั้ย”

“ใช่....ฉันไม่เคยกลัวใครหรอก...อ้อ้วนนายต่างหากที่ต้องหลบไป”

“มาเลยดีกว่า....เฮ้ยหลุม”

“แน่จิงอย่า....เฮ้ยปล่อนเด่ยวนี้นะ...นี่...มีสิทธิ์ไรมาอุ้มฉันห่ะ...ปล่อยนะ...ฉันจะล้มแล้ว...”

“เงียบไปเลย...ไม่ต้องมาพูด...”

“ไรอ่ะ...”

“ที่แท้...ก็ป้อดนี่น่า...มาสิ...”

“ฝากไว้ก่อนนะ...”

“อย่าลืมมาเอาล่ะ”

“นิ...ปล่อย...จะลง...นิ...”

“ก็ได้...คนไรหนักจิงๆ”

“ว่าไงนะ...”

หน้าที่17ทำไมต้องเป็นนาย?

“ป่าว...งั้นขอตัวนะ...”ยุนโฮเอ่ยก่อนเดินหันหลังกลับไป

“นี่...จะไปไหน...”

“.......................”

“ฉันถามนายนะ...นี่...”

“....ผมหรอ....”หันมาเอ่ยนิ่งๆ

“บ้าเอ่ย...โธ่...ก็ใช่นะสิ”

“มีไรหรอ...”

“คือ...นายชื่อไรหรอ....”

“.......................................”

“.....ว่าไง....”

“ผมหรอชื่อ....”

“แบปนะ...”

“พี่แจจุงหรอกลับมาบ้านด่วน...ตอนนี้จุนซูร้องไห้ใหญ่เลย...ยูซอนก็เอาแต่อยู่ในห้อง”

“หรองั้นเดี๋ยวฉันกลับเดี๋ยวนี้แหละ”

“ฮ่ะว่าไงหรอ...”

“ผมชื่อ...”

“นี่งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะ...ไว้วันหลังนะ”เอ่ยก่อนเดินไปขึ้นรถไปอย่างเร็ว

“เอ้าไงของเขานะ”

หน้าที่ 18 ทำไมต้องเป็นนาย?

++หอพัก++

“ชางมิน....สองคนเขาเป็นไรนะ”

“คือ...มินไม่รู้ว่าเขาสองคนทะเลาะอะไรกันในห้องแต่มินเห็นตอนที่พี่จุนซูถูกผลักออกมา”

“ตอนนี้จุนซูอยู่ไหนล่ะ”

“อือในห้องมั่ง...”รีบกลับมามาที่หอพักอย่างเร็วที่สุด

“จุนซู....”ก้าวเข้ามาในห้องอย่างเร็ว

“คงจะหลับแล้วมั่งพี่แจจุง”

“งั้นหรอ...อือใช่นี้มันเกือบห้าทุ่มกว่าแล้วนิ”

“งั้นยูซอนนอนดึกไปคุยให้รู้เรื่องสิ”

“.......................”เดินตามแจจุงไป

“ยูซอน...นี่แจจุงเองนะ...”

“แจจุงหรอ...”เสียงเอ่ยดังมาจากข้างใน

“ใช่ฉันเอง”

“รอเดี๋ยวนะ”ลุกเดินมาเปิดประตูอย่างเร็ว

“.......................”

“ว่าไง...”เอ่ยทักแจจุง

“ยูซอน...ฉันขอเข้าไปข้างในหน่อยจะได้มั้ย”

“อ้อ...ได้สิ”

หน้าที่19ทำไมต้องเป็นนาย?

“ชางมิน...ไปนอนได้แล้ว”หันมาเอ่ยกับชางมินก่อนจะเดินเข้าห้องไป

 “ก็ได้...”เดินกลับไปในห้องของตัวเอง

“งั้นนายมีไรหรอ”

“คือ...ชางมินบอกฉันเป็นห่วงนายสองคนนะ...ทำไมนายทะเลาะเรื่องอะไรงั้นหรอ...ถึงรุนแรงซะขนาดนั้นนายจะบอกฉันได้มั้ย....ยูซอน”

“เรื่องเมื่อตอนบ่ายงั้นหรอ...”

“เอ๊ะ...ดะ...เดี๋ยวนะ...”

“อะไรหรอ...”เสียงที่ยูซอนพูดมาไม่ค่อบชัด

“เสียงนายทำไมแปลกๆ....ไปเป็นไรหรอเจ็บปากร้อนใน”

“...จะเพราะใครกันล่ะ...ใจร้ายซะมัดเลยอ่ะ...ขนาดแค่...จูบเชยๆนะเนี่ย”

“นายจะพูดว่าคนที่ทำนาย.....คือจุนซูงั้นหรอ...”

“ก็ใช่น่ะสิ...คนอะไรรุนแรงซะหมัด”

“งั้นที่นายบอกว่านายกำลังจูบปากจุนซูอยู่แต่จุนซูไม่ยอมว่างั้น...จุนซูเลยกัดไปที่ลิ้นของนายซะ”

“ใช่...ฉลาดนะเนี่ย..”

“มากไปแหละ...ว่าแต่ว่านายทำไมทำรุนแรงกับจุนซูขนาดนั้นด้วยล่ะ”

“ก็ฉันกำลังโมโหนิ...ถ้าเป็นนายจะไม่โมโหงั้นหรอ”

หน้าที่20 ทำไมต้องเป็นนาย?

“มันก็จิงแห่ะ...จะว่าไปวันนี้อ่ะ...ฉันไปเที่ยวไปเจอไอ้อ้วนกวนปราสาทซะหมัด...แถบจะต่อยกับมันให้ได้เลยนะเนี่ย”

“ขนาดจะต่อยเลยหรอ”

“ใช่นะสิ”

“มีเรื่องอะไรล่ะ”

“ก็เรื่องที่ว่าฉันเดินมาอยู่ดีๆไอ้อ้วนมือหยาบปากเหม็นนั้นมันเดินมาชนกัฉัน...ฉันเลยด่าเข้าให้”

“แล้วไอ้อ้วนอะไรของนายมันว่าไงบ้างล่ะ”

“นิ...มันไม่ใช่ของฉันนะ...ที่หลังอย่าพูดแบบนี้อีกน่ะ”

“อ่าๆ..ได้ๆ...ต่อ”

“ไม่เอาแล้สเสียอารมณ์ซะหมัดเลยอ่ะ...ไปนอนดีกว่า”

“ไงงั้นล่ะ”

“นั้นแหละๆนายนอนได้แล้ว...ชอบนอนตื่นสายซะจิง”

“ฉันป่าวตื่นสายนะ”

“ไปแล้ว...”

“ฝันดีนะ...”

“เช่นกัน...เออพรุ่งนี้ไปง้อแฟนตัวเองด้วยล่ะ..งอนมากเดี๋ยวจะเสียใจที่หลังไม่รู้นะ”

“รู้แล้วล่ะน่า”

“ไปแล้ว...น่า...”

หน้าที่ 21 ทำไมต้องเป็นนาย?

ทำไมต้องเป็นนาย?

Chapter  6

+++รุ่งเช้าของวันใหม่+++

“นี่ๆ...พี่แจจุง...เมื่อคืนยังไม่ได้ถามเลยว่าไปไหนมาอ่ะ”ชางมินเดินมากวนตั้งแต่เช้า

“นายจะมากวนฉันตั้งแต่เช้าเลยหรอฮ่ะ..”

“ป่าวนะมินแค่อยากรู้เชยๆ”

“งั้นฉันไม่ตอบนายหรอก...เด็กๆไม่ควรรู้...วันนี้หาข้าว...กินเองนะ...ไปล่ะ”

“เดี๋ยวพี่จะไปไหนล่ะ...ไมไม่ทำให้ก่อนล่ะรีบมากรึไงกัน”

“มันก็ไม่เชิงหรอ...แต่ไปแหละ”รีบเดินออกไปก่อนจะโดนถามมากว่านี้

“นี่พี่จุนซู...”ชางมินเดินไปเคาะห้องจุนซูอย่างแรง

“....นี่...นายอีกแล้วนะชางมิน”

“ทำไมพี่รู้เร็วจังฉลาดเนอะ”

“นายนี่มัน...ไกลๆเลยนะ....”

“ได้ไง...พี่แจจุงเขาไม่ทำอาหารให้”

“นายก็หากินเองสิ...”

“ไม่เอา...พี่จุนซูก็ทำได้นิ...พี่ออกจะทำเก่งเปิดประตูนะ...”

“ไม่ๆฉันจะนอนนายออดไปซื้อข้างข้างนอกกินเถอะน่า...”

“....ใจดำจิงๆเล้ย...”

“นายว่าไงนะ....”รีบเปิดประตูออกมาอย่างเร็ว

หน้าที่ 22 ทำไมต้องเป็นนาย?

“ป่าวนิ...เปิดแล้วหรอรู้งี้ด่าตั้งนานแล้วนะเนี่ย”

“ห่ะ...เดี๋ยวนี้นายกล้าด่าฉันงั้นหรอ”

“....พี่จุนซูคร้าบ”

“นิๆไม่ต้องมาอ้อนนะ...ไปหาข้าวกินข้างนอกเลยไป”

“ไม่ๆ...”

“นิ...สองคนทะเลาะอะไรกันเสียงดังไปถึงข้างในเลยนะ...หัดเกรงใจคนอื่นบ้างคนกำลังนอน”มิคกี้เปิดประตูออกมาคิ้วเค้มขมวดติดกัน

“ยุ่งน่า...”ทั้งสองหันมาเอ่ยพร้อมกัน

“....ไม่ยุ่งก็ได้ว่ะ”ปิดประตูดัง....ปัง...

“ไอ้คนบ้ากำลัง...”

“พี่จุนซู”

“ไปไหนก็ไปเลยไป”หันมาเอ่ยกับชางมินก่อนปิดประตูใส่ซะงั้นะ

“ก็ได้ไล่นักนะ...ใช่มั้ยฮ่ะ...”

++มหาลัย++

“กริ๊ด....กริ๊ด...”เสียงสาวๆกริ๊ดกร๊าดกันใหญ่

“นั้นพวกผู้หญิงกลุ่มนั้นกริ๊ดอะไรกันหนักหนาน่ะ”ด้วยความอยากรู้แจจุงจึงค่อยๆเดินเข้าไปข้างๆกลุ่มนักเรียนหญิงนี้

“ที่แท้ก็....”หันไปเห็นยุนโฮที่กำลังโบกมือให้สาวๆอยู่พร้อมทั้งส่งยิ้มให้

“...................”

หน้าที่ 23 ทำไมต้องเป็นนาย?

“คุณ...นี่คุณจะไปไหนอ่ะ”เดินผ่ากลุ่มนักเรียนหญิงเดินตามแจจุงไป

“............................”เดินก้มหน้าก้มตาไป

“นายนะ...จะหยุดเดินได้รึยังอ่ะ”

“ใคร...ฉันหรอ...”หันมาเอ่ยหน้าตาซื่อ

“ก็ใช่นะสิ...จะรีบเดินไปถึงไหน...ผมเรียกตั้งนาน...”

“ฉันหรอ...นายไม่ได้เรียกชื่อฉันซะหน่อยแล้วใครมันจะไปรู้ล่ะว่านายจะเรียกฉัน”

“เอา...ก็ผมยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย”

“แล้วฉันจำเป็นต้องบอกนายด้วยหรอ...เสน่ห์แรงไม่เบานิ...”

ทำไมต้องเป็นนาย

~~Chapter 7~~

“จำเป็นสิ...แล้วอะไร....อ้อเรื่องเมื้อกี้งั้นหรอ..มันแน่นอนอยู่แล้ว”

“ฮึ...ฉันมีธุระ...”

“เจอนายทีไรมีแต่ธุระ...”

“แล้วมันเรื่องอะไรของนายงั้นหรอฮ่ะ”

“แน่นอน...ก็ฉันยังไม่รู้จักชื่อ”

“ไม่บอก...”

“ก็ตามใจ”

หน้าที่ 24 ทำไมต้องเป็นนาย?

“พี่ยุนโฮ....ไปกันเถอะ...นะ..”นักเรียนสาวคนนึงเดินมาเอ่ยพรางควงยุนโฮซะออกหหน้าออกตาเชียว

“คนนี้เด็นในสังกัดนายงั้นหรอ...”แจจุงกระซิบถามก่อนจะยิ้มให้กับคนข้างๆยุนโฮแบบแย้ๆ

“มันก็ไม่เชิงหรอก....”ตะโกนกลับไปตามร่างที่เดินลิ้วไปก่อนหน้านี้แล้ว

“งั้นหรอ....”ไอ้คนเจ้าชู้เอ่ย...

“..........................”แล้วนายอยากเป็นเด็กในสังกัดฉันรึป่าวล่ะ....

“ไปกันเถอะค่ะพี่ยุนโฮ”นักเรียนคนดังกล่าวเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

“คับ...”ทั้งสองเดินกลับไปทางเดิม....

~~หอพัก~~

“นิ...ชางมิน..นายเปิดทีวีเบาๆหน่อยจะได้มั้ย..”ยูซอนที่เดินหัวฟูออกจากห้องมา

“ไรล่ะ...จะนอนก็ไปนอนไป...อย่ามายุ่งกับฉันได้มั้ยยิ่งหงุดหงิดอยู่นะ...”หลังจากที่หอบทางขาวๆออกไปกินข้าวข้างนอก...กลับมาถึงห้องก็เปิดทีวีแก้จุนซูแต่ดันเป็นยูซนอแทนที่ออกท่ว่ามิน

“ไรของนายฉันแค่บอกให้นายเบาเสียงลงเท่านั้นแหละ...ทำมาเป็นตะคอกใส่นะ...ไปก็ได้”

“ปักจุนซู...นายเปิดประตูหน่อยสิ...”

“ไม่...จะใครฉันก็ไม่เปิด...”

“นี่..ชางมิน...ช่วยฉันหน่อยสิ...”

“เรื่องของนายสิ...”

“ก็ได้ไม่ขอร้องนายอีกต่อไป...ใจดำ...จิงๆ”

“เปิดหน่อยน่า...ฉันคิดถึงนายจะแย่แล้วนะ...งอนมาหลายวันแล้วนะ”

หน้าที่ 25 ทำไมต้องเป็นนาย?

“ก็ช่างฉันสิ...หยุดเคาะได้มั้ย...”

“ที่รักของผม...อย่างอนอีกเลยนะ”

“ไม่ๆ...”

“ใครที่รักของนาย...ไปไกลๆจากหน้าห้องฉันเลยนะไอ้ไก่...”เสียงตะโกนดังจนมินตกใจ

“มีไรกันนะ”แจจุงได้ยินเสียงแววๆดังมาจากห้อวของจุนซูจึงรีบเดินมาดู...

“พี่แจจุง...มินกลัวจังอ่ะ”ชางมินวิ่งเข้าไปเกาะแขนแจจุง

“นายไปทำไรจุนซูอีกล่ะ”แจจุงถาม

“ฉันป่าวนะแค่...บอกให้เปิดประตูให้เท่านั้นเอง”

“งั้นหรอ...งั้นฉันลองเองนะ...”แจจุงอาสาที่จะเป็นคนเรียก...จุนซูนี่เอง

“จุนซู....นายจะงอนยูซอนไปถึงไหน....เขายอมมาง้อแล้วนะ..”

“........................”ฉันป่าวงอน...ฉันป่าวนะ...นายมันคนใจร้ายใช้แต่กำลัง...ไม่เห็นใจฉันคนเอาเปรียบ...น้ำตา...ล้นลงอาบแก้มขาว

“จุนซู....นายจะไม่ยอมยกโทษให้เขางั้นหรอ...ทั้งที่นายเป็นคนทำให้ยูซอน...เจ็บนะ...นิ...เปิดประตูมาคุยกันดีๆเถอะนะ...นายไม่รักยูซอนแล้วหรอ...ฉันหวังดีนะ...เดี๋ยวเกิดยูซอนไปมีคนอื่นนายต่างหาก...นายลองคิดสิ..จุนซู...นายไม่เป็นห่วงยูซอนหรอ...นี่”แจจุงงัดคำพูดออกมาสุดๆ

“แจจุง....เข้ามาข้างในหน่อยจะได้มั้ย”

“ได้สิ...ให้ยูซอนเข้าไปด้วยจะได้มั้ย...”

“ไม่นะ...แจจุงนายเข้ามาคนเดี๋ยว....”

“ได้ๆ...งั้นนายก็เปิดสิ...”

หน้าที่ 26 ทำไมต้องเป็นนาย?

“เปิดเดี๋ยวนี้แหละ...”จุนซูเดินมาเปิดประตู...ให้แต่ไม่โผล่หน้าออกมาหายูซอนเลยแม้แต่นิด

“เดี๋ยว...นายสองคนไปกินข้าวสิทำเสร็จแล้ว”

“คร้าบ”

“ว่าไง....”เดินตามจุนซูเข้ามา

“..............................”ไม่มีคำพูดใดๆ...

ทำไมต้องเป็นนาย

~~Chapter 8~~

“นาย...ข้อมือ...ข้อมือนาย...มันเกิดอะไรขึ้น...นายไม่คิดอย่างนั้นใช่มั้ย...จุนซู”แจจุงเหลือบเห็นข้อมือ...ของจุนซู

“ใช่ฉันคิดอย่างนั้น...”รอยนี้...มันก็แค่รอยมีดเล็กๆเท่านั้นเอง...ไม่เห็นจะเจ็บเท่ากับการกระทำที่ยูซอนทำเลยซะนิด

“นายกีดของมือตัวเองงั้นหรอ...จุนซู...ขอฉันดูหน่อยสิ...ตั้งแต่ตอนไหนกัน...ทำไม..นายถึงกล้าทำ...”

“ไม่...อย่าจับนะ...”จุนซูสะบัดมือออก...

“อย่าดื้อสิ...จุนซู...นายทำอย่างงี้มันไม่ดีนะรู้มั้ย...”

“มันไม่ดีตรงไหนกันแจจุง...นายบอกฉันมาสิ...ก็ฉันมันคนเอาแต่ใจ...ดื้อด้าน...ปากแข็ง...ขี้น้อยใจ..”

“พอเลยๆ...ทำไมนายว่าตัวเองแบบนั้นฮ่ะ..”

“ก็มันจิง...”

หน้าที่ 28 ทำไมต้องเป็นนาย?

“หยุด...ที่หลังห้ามพูดแบบนี้อีกแล้ว..ไม่ต้องไปกีดข้อมืออีกแล้วนะ..ไม่งั้น..นายกับฉันขาดกัน”

“แจจุง...ฉันมันคนเลว..มากนะหรอ...”

“ไม่...สักนิด..”

“แล้วทำไม....”ทำไมยูซอนถึงไม่เห็นความหมายของฉันเลย”

++โต๊ะอาหาร++

“พี่ยูซอน”

“มีไร...”

“พี่รักพี่จุนซูมั้ย...”

“ทำไมถามแบบนั้นการกระทำของฉันมันไม่แสดงออกหรอ...”

“อือ...ดูเหมือนพี่รักพี่จุนซูนิดเดี๋ยวเอง..แล้ววันที่เกิดเรื่องตกใจมากๆเลยอ่ะ...พี่ไม่เคยผลักพี่จุนซูเขาอย่างงั้นซะที...แต่วันนั้น..พี่”

“พอๆ...กินไปเลยข้าวอ่ะ...”

“ก็ได้”

“........................”เราโหดร้ายกัยจุนซูมากเลยงั้นหรอ..ถ้าจุนซูไม่ให้อภัยล่ะ

“จุนซู...นายออกไปกินข้างเถอะนะ...ฉันทำสุดฝีมือเลยนะ”

“ไม่อ่ะ..ไม่หิว...”

“ไม่ได้นะ...นายไม่ไปกินถือว่านายรังเกียจฉัน...”

“ฉันไม่ได้รังเกียจนายนะจุง...”

“แล้ว...ทำไมไม่ไปกินล่ะ...”

หน้าที่ 29 ทำไมต้องเป็นนาย?

“ฉัน...ไม่อยากเจอหน้า...”

“ไปเหอะน่า...”ดึงมือข้างที่ไม่ได้เจ็บออกมาจากห้องอย่างเร็ว

“แจจุงนายทำไร...”

“เอาน่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว..ฉันว่านายน่าจะลองคุยกับยูซอนดูนะ...”

“ไม่เอา...ไม่...”ลากจุนซู...มาจนถึงโต๊ะอาหารที่..มีชางมิน...ยูซอนนั่งกินข้าวอยู่

“จุนซู...”ยูซอนเอ่ยยิ้มที่ได้เห็นหน้าคนที่ตนรักซะแล้ว...

“เรียกชื่อฉันมีไร...”

“ปะ...ป่าว”

“ยังไม่รีบนั่งอีก”แจจุงผลักร่างจุนซูให้นั่งลงเก้าอี้เบาๆ

“แจจุง...นายฉลาดนะจุนซูหันไปเอ่ย

“มันจำเป็นนะ...”

“มินนี่...มานี่...เราสองคนออกไปกินข้าวข้างนอกด้วยกันเถอะนะ”

“แต่...มินยัง...ไม่อิ่ม..”ยังไม่ทันจบร่างของมินถูกดึงมาจนถึง...หน้าประตู

“ว่าไง...นายจะนั่งขัดจังหวะเขาสองคนงั้นหรอ...นายนี่ไม่รู้เรื่องะไรเลยนะ”

“เอาหรอ...แต่มินไม่มีเงินแล้วนะ”

“งั้นฉันเลี้ยงเอง...จะกินไรสั่งเลย”

“งั้นขอพิชซ่านะ”

“เอางั้นเลย...”

“ก็อือ..นะสิ”

หน้าที่ 30 ทำไมต้องเป็นนาย?

++โต๊ะอาหาร++

“ข้อมือนายไปโดนไรมา”

“...ทำไม”

“ฉันถาม...ไหนขอดูหน่อยเจ็บมั้ย...”

“ไม่...ไม่เจ็บ...โอ้ย...เบาๆสิ..”ดุนิดๆ

“ขอโทษนะ...นายทำไมต้องทำร้ายตัวเองด้วย”

“ก็....ป่าว”

“จุนซู...ฉันสัญญานะ...ว่าต่อไปฉันจะดีกับนาย”

“....................................”

ทำไมต้องเป็นนาย

Chapter 9

“ทำไม....นายไม่ดีใจหรอ..”

“ดีใจยังไงไหว...นายแกล้งพูดใช่มั้ย...แกล้งพูดให้ฉันดีใจใช่มั้ย”

“ป่าวนะ...ฉันพูดจิง”

“นาย...”

“ไร...หิวข้าวมั้ย...ตักให้นะ”

“ฉันตักเอง..ได้...น่า”

“ไม่ต้องเลยอยู่เชยๆ...”

“............................”

หน้าที่ 31 ทำไมต้องเป็นนาย?

“กินนี่เยอะๆ...นะนายชอบไม่ใช่หรอ”

“...นายยังจำได้ด้วยงั้นหรอ..”

“ทำไมนายพูดแบบนั้นล่ะ...จุนซู...อะไรที่เป็นนายฉันจำได้หมดแหละ”

“งั้นหรอ...”

“ใช่...นะสิ...”

“งั้น...ป้อนฉันหน่อยจะได้มั้ย...”

“...เอางั้นหรอได้สิ”

“..................................”

“อ้าปากเร็ว...”

“อือ....ป้อนดีๆสิ...ร้อนนะเนี่ย...”

“รู้มั้ย...ว่าวันนี้ฉันดีใจมากๆเลยนะ”

“งั้นหรอ”

“ดีใจที่นายไม่งอนฉันแล้วไง...ฉันรักนายนะจุนซู”

“ยูซอน...นาย”

“ฉันพูดจิงๆ..จุนซูจ้องตาฉันสิ...”

“............................”ตาเล็ก...จ้องไปที่ดวงตาของคนที่นั่งตกข้ามกัน...

“.............................”ทั้งสองสบตากันเนิ่นนาน...อยู่ๆ...หน้าของทั้งสองคนมาใกล้กันได้ยังไง...

“อ่ะ...”

“จุนซู...”

หน้าที่ 32 ทำไมต้องเป็นนาย?

“ฮืม...”

“นายรักฉันมั้ย...”

“รักสิ...”

“ดีจัง...”

“...................”ทั้งสองปากเรียวของทั้งคู่...ประกบเข้าหากันอย่างอ่อนโยน...น้ำใสจากตาขอวจุนซู...ไหลลงอาบแก้ม

“........................”จูบที่เนิ่นนานท่ามกลางความเงียบ...ที่อยู่รอบๆข้าง..ท่ามกลางกับข้าวที่อยู่บนโต๊ะ

~~THE END~~