♥ My Heart ♥ แก๊งค์ป่วนหัวใจยัยจอมเฉิ่ม

ลำดับตอนที่ #5 : (

Raspberry

( คุยกันตามประสา ) ตอน ผมโรคจิตหรอ
อ่านแล้วงง กด X เลยน๊า นี่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนะจ้ะ พวกนักแสดงเค้าคุยกะอิไรเตอร์จร้า

 เรื่องนี้บางตอน อาจมีคำไม่สุภาพก้ออย่าว่ากันนะค่ะ

V

V

V

      ครบ 100 % ล่ะจร้า ยาวมั๊ยตัวเทอ เอ๊ะ แต่ไอ้ที่ยาวเนี่ยเพราะอิไรเตอร์มันบ้าน้ำลายชวนนักแสดงคุยป่ะ หรือเพราะแต่งๆแล้วมันกาก ชั่งแมร่งเหอะๆแต่งตามความสุขส่วนตัว หุหุหุ

      อินี่มันโรคจิต  : ข้าวปั้น ส้ม   ซุบซิบๆๆบอกคนอ่าน

      ใช่โรคจิตโครตอ่ะ : พรีส คิวปิด

      อยากโดนอีโต้สับลงกลางกบาลหัวแบะมั๊ย นักแสดงทั้งหลาย LP : ไร

      เฮือกไม่ล่ะ ไปเหอะ ไปบอกคิวปิดกะซีเนียร์แล้วก็ไทเป โฬมกัน : ทั้ง4 ตัวแมร่งประสานเสียงกันดีจริง ฟิ้วววววววววววววววววววววววววววววววว

         ( 50 % ก่อนหน้านี้ในเวิด 10 หน้า 50 %  หลังในเวิด 17 หน้าจร้า )

     มันจะบอกทำไมใครอยากรู้บ้างฟะ สงสัยที่ข้าวปั้นสุดเลิฟพูดว่าอิไรเตอร์มันโรคจิตคงจะจริง เลยมาดูด้วยตาแมร่งโรคจิตจริงด้วยว่ะ หน้าตาก็ดีไม่น่าเลย โถ่วๆๆๆๆๆ แกว่าจริงป่ะว่ะไทเป โฬม : ซีเนียร์ เจนเทิล

     หือ ฉันหรอ ก็ไม่หนิตามประสาคนอารมณ์ดีไง ไรเตอร์เค้าไม่ได้โรคจิตสักกะติ๊ด เค้าร่าเริงๆอย่าคิดมาก : ไทเป

     อ๊ากกกกกกกกกกกกกไทเปสุดเลิฟ พูดถูกใจมากกก เอาบทพระเอกไปเลย : ไร

    ออ ตูรู้แหละ นึกว่าเชี่ยไทเปจะถูกอิเจ้ไรเตอร์ล้างสมอง แม่ง ที่แท้ก็ลูกอ้อนขอบทพระเอกคู่กะข้าวปั้นสุดเลิฟนี่เอง ไอ้ห่า พระเอกต้องตูซิเว้ย ใช่มั้ยคับไรเตอร์:  คิวปิด เจนเทิล

    เสียจัยไม่ทันแล้วว่ะผิดคิว เจนเทิลลลลลล ตำแหน่งนี้ให้ไทเปสุดเลิฟคนเดียว : ไร

    อิลำเอียง: เจนเทิล

   ถูกรู้ได้ไงว่าตูนั่งตะแคงข้าง : ไร

   เวรตูด่าเฟ้ย : เจนเทิล

   อาวหรอ หุหุหุ :ไร

   แล้วแกว่าอิไรเตอร์มันโรคจิตป่ะว่ะโฬม : คิวปิด

   ไม่รู้กุไม่ว่าง นั่งอ่านหนังสืออยู่กำลังมันส์อย่ากวน :โฬม

   หนังสือเรื่องไรว่ะ มันส์จิงอ่ะ :เจนเทิล

   เรื่อง ปริศนาฆาตกรรมอย่างเลือดเย็น กำลังอ่านถึงตอนที่ผู้ร้ายเอามีดปาดคอลวงคอหอยเลือกกระฉูด ดูดดังจ๊วฟ แมร่งหนุกดีว่ะ มันส์โครต ผู้ร้ายโครตเจ๋งว่ะมึงเสียดายแมร่งแค่หนังสือถ้าเรื่องจริงนะมึงกุซื้อยกโหลแมร่งสาดเลย : โฬม เป็นประโยคที่โคตะระยาวมากแต่

  เอ่อ มะมะเมิง เมิง เอ่อชอบหรอ : คิวปิด

  อ่าห๊ะ อยากลองทำมั้งว่ะ  ไอ้เจนเทิลไอ้คิวปิดถ้ากุทำได้มึงต้องลองดูนะเว้ยว่าฝีมือกุดีพอสู้อย่างในหนังสือได้ป่าวอ่ะ: โฬม

  เอ่อ เชรี่ยโฬมตามสบายมึงเถ้อ กุไปล่ะ เจอโรคจิตตัวพ่อกว่าอิไรเตอร์อีกไปเห้อไอ้คิวปิดกูยังไม่อยากเป็นหนูทดลองให้แมร่งปาดคอแล้วดูดจ๊วฟ  ฟิ้วววววววววว : เจนเทิล เสือกเป็นเรื่องเดียวกะที่ยัยเฉิ่มน้อยบอกคนอ่านอีก ตูจะโดนไอ้นี่หั่นมั๊ยว่ะ รู้จักกันมาตั้งนานเพิ่งรู้ว่าโรคจิต อร๊ากกกกกกกก

  เห้ยมึงรอกุด้วย ฟิ้วววว  : คิวปิด ไปอีกตัว

  ไปด้วยยยยยยยยยยยยยยย  ฟิ้วววว:  ไรเตอร์

   เอ่อ มึงไทเป มึงช่วย : โฬฒ

   ฟิ้ววววว   : ไทเป 

   นี่คือคำตอบของท่านชาย หายไปไหนแล้วหว๋าอาวตามตรูดอีไรเตอร์ไปล่ะ  ..........อึ้ย อย่ามองแบบนั้นท่านโฬม กระผมผู้พากษ์เฉพาะกิจ นึกขึ้นได้ ตากผ้ายังไม่เสร็จไปล่ะขอฟิ้วอีกสักตัว ฟิ้วววววววววววว

    อาว ไปกันหมดแล้ว งั้น คุณผู้อ่านช่วยผมหน่อยนะคับ  ยิ้ม : โฬฒ

   ง่ายๆนะครับ ผม แค่ แค่ แค่ แค่จะลองแต่งนิยายลึกลับ เกี่ยวกับการฆาตกรรมเหมือนในหนังสือ

แค่นั้นเอง ส่วนคุณผู้อ่านก็แค่ช่วยมาอ่านก็พอคับ ว่าแต่ไอ้เจนเทิลมันคิดว่าผมจะฆ่าคนปาดคอแล้ว

ดูดจ๊วฟหรอ คิดไปได้ ผมว่าผมก็พูดชัดเจนนะคับไม่มีอะไรกำกวมด้วยซ้ำออกจะชัดเจนสุดๆคุณผู้

อ่านว่าจริงมั๊ย ไม่มีใครบอกลางั้นผมบอกลาเองล่ะกันคับ  บ๊ายบาย อย่าลืมอ่านนิยายที่ไรเตอร์มัน

แต่งนะคับ เพราะอะไรต้องอ่านนะหรอเพราะมีผมอยู่ด้วยไง อิอิ อ่านกันเยอะๆ เม้นหน่อยๆให้ไรเตอร์

มันสดชื่นหน่อยคับ เห็นนั่งพิมอยู่จนดึก  เอาเป็นว่าไปอ่านกันแล้วเม้นนะคับ อย่าขี้โกงอ่านแล้วไม่

เม้นนะ ไม่สนุกก็เม้นเถอะคับเพราะผมก็ลงทุนอุส่าแสดงด้วยอ่ะ อิอิ อ๊ะๆ อย่าลืมเรื่องที่ผมบอกล่ะ

ต้องช่วยผมนะคับ คุณสาวๆผู้น่ารัก

 ( นึกไม่ถึงอีโฬม หน้าเดียว พูดน้อย อย่างกะเป็นใบ้ จะแมร่งพูดได้ยาว ราวเอ็ม 16 ยิงพวกลาวข้ามประเทศได้ขนาดเน้ )

ฝาก Facebook เค้าด้วยน๊า จิ้มโล้ดดดดดดดดดดดดดดดดด