คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่6 หา! ไปโตเกียว
รุ่งเช้าคารินตื่นขึ้นมาอย่างสบายตัว
“ฮ้าววว...ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า”คารินเข้าห้องน้ำไปแช่ตัวในอ่างอย่างสงบและไปแต่งตัว และก็จัดการตัวเอง
จากนั้นก็เดินไปห้องข้างๆของตนเอง เปิดเข้าไปและเดินไปปลุกเจ้าของเตียงที่ยังไม่ตื่น
“ฮิบิยะ ๆ ตื่นสิ ฮิบิยะ!!!!!!!!!!!!”คารินตะโกนและพยามปลุก
“อืม....ตื่นแล้วๆ”
“ตื่นซักที...”
“งั้นเธอไปรอข้างล่างก่อนนะ”
“อื้ม....ได้”
หลังจากฮิบิยะลงมา คารินก็กำลังนั่งกิน ขนมปังแยม สตรอเบอรี่&วานิลาของโปรดเธออยู่
“อรุณสวัสดิ์ทุกคน”คารินมองที่เขาและพยักหน้า ก่อนส่งขนมปังช็อกโกแลตให้เขา
“เอาล่ะ....งั้นก็ผมมีเรื่องจะบอก”อิจิโกะพูดแทรกระหว่างกินอาหาร
“หืม”
“คือ พี่โดนคุณอา สึนะ(ไม่ใช่อาสึนะ จาก ซอร์ดอ๊าต ออนไลน์ นะจ๊ะ ซาวาดา สึโยชิต่างหาก)เรียกตัวไปอิตาลีนะตั้งแต่วันนี้เลยเป็นเวลาประมาณ 3-4เดือน”
“เหรอ”
“ความจริงป๋าก็มีเรื่องจะบอกเหมือนกัน”
“หืม..”
“คือป๋ากับยูซุต้องไปที่โตเกียวด้วยเรื่องงาน และยูซุสนใจงานตุ๊กตาที่นั่นพอดี เลยต้องไปวันนี้เหมือนกัน”
“หมายความว่า.....”คาริน
“อย่าบอกนะว่า.....”ฮิบิยะ
“ใช่คารินต้องอยู่กับฮิบิยะ\อามามิยะคุง2คนเป็นเวลา3เดือน”ทั้ง3กล่าวทำเอาคารินเกือบสำลักขนมปัง ส่วนฮิบิยะนั้นขนมปังค้างปาก
“หา!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
หลังจากนั้นเวลาเย็น คารินกับฮิบิยะกลับมา และเดินเข้าบ้าน ทั้ง2ก็ถอนหายใจออกมายาว
“งั้น เดี๋ยวเราไปอาบน้ำและมาทำข้าวเย็นกันเถอะ”คารินพูด
“อืม...นั่นสินะ”แล้วทั้ง2ก็แยกกันไปอาบน้ำ
หลังอาบน้ำพวกเขาก็มาที่ห้องครัว
“แล้วเราจะทำอะไรดีล่ะ”เธอถาม
“นั่นสิ”
“อืม....ข้าวแกงกะหรี่มะ”คารินถามแล้วไปหยิบผ้ากันเปื้อนสีชมพูอ่อนมาใส่ส่วนฮิบิยะเธอยื่นผ้ากันเปื้อนสีฟ้าให้
‘น่ารัก....เฮ้ย! คิดไรฟะเนี่ย’
“ฮิบิยะ นายกลับมาจากโลกอื่นได้แล้ว”
“ข...ขอโทษ”เขาตอบแล้วไปหุงข้าว
ส่วนคารินไปทำแกงกะหรี่
ฮิบิยะเดินมาแล้วไปหยิบพวกมันฝรั่งมาปลอก ส่วนคารินหั่นหอม
สักพักเมื่อเวลาผ่านไป
“ฮึก ฮึก ฮืออออ”เสียงร้องไห้ดังขึ้น ฮิบิยะหันไปดูและเห็นคารินสะอื้นเหมือนจะร้องไห้ และที่เป็นแบบนั้น แน่นอน เพราะ หอม!
“ยัยบ้า มานี่ไปล้างหน้า เดี๋ยวฉันทำเอง”
“อือ”
หลังล้างหน้าคาริน็มาช่วยผัดหอม และเริ่มปรุง ฮิบิยะยืนมองฝีมือในการทำอาหารของเธอ
“เสร็จแล้ว!”คารินพูด ฮิบิยะได้กลิ่นหอมของแกงกะหรี่ที่เธอทำ
“อ้ำ”เสียงฮิบิยะตักคำแรกเข้าปาก
“เป็นไงบ้าง”เธอถาม
“อร่อย....เธอนี่ใช้ได้กว่าที่คิดแฮะ”
“กว่าที่คิดเหรอ”เธอทำแก้มป่อง
“ปล๊าวววว”
“แล้วไป”คารินตักข้าวเข้าปากบ้าง
หลังกินข้าวกันจนอิ่มทั้ง2ก็จัดการล้างจาน ล้างหน้าแปรงฟัน แล้วแยกย้ายกันไปนอน
“ราตรีสวัสดิ์”ทั้ง2พูดขึ้นพร้อมกันแล้วเข้านอนโดยปริยาย
ความคิดเห็น