ณ เซย์เรเทย์
“หัวหน้า~ หัวหน้าคะ”เสียงสาวผมสีส้มแห่งหน่วยที่10ของหน่วยผู้พิทักษ์
นาม รันงิคุ มัตสึโมโต้
“มีอะไร?”หัวหน้า ที่อายุน้อยที่สุดของ13หน่วยผู้พิทักษ์เอ่ย อย่าง รำคาญ
“อิจิโกะเรียกน่ะค่ะ...เห็นว่ามีเรื่องประชุม จะไปไหมคะ”รันงิคุถาม
“ไปก็ได้”โทจิโร่พูดอย่างรำคาญ ใจจริงไม่อยากไปเลย
ที่หน่วยที่5 ที่อิจิโกะอยู่
“ไง”รันงิคุทักทุกคน
“โย่! รันงิคุ และ โทชิโร่”เสียงหนุ่มผมส้มที่มียศเป็นหัวหน้าหน่วยที่5 นาม คุ
โรซากิ อิจิโกะ
“ไงอิจิโกะ”รันงิคุพูด
“เรียกหัวหน้าฮิตสึกายะ สิเฟ้ย!”โทชิโร่ตะโกนหงุดหงิด
“เอาน่าๆ...แล้วคารินจังกับยูซุจังล่ะ”รันงิคุถาม ทำให้โทชิโร่หันมาสนใจทันที
ที่ไม่เห็นฝาแฝดคุโรซากิอยู่ทั้งที่ทุกคนมากันครบแล้ว
“ก็เรียกมาเรื่องนี้แหละ...หลายๆคนคงรู้แล้วว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดทั้งคู่...เลยจะ
จัดงานซักหน่อย...เลยคิดว่าจะเรียกทุกคนมาวางแผนกัน”อิจิโกะอธิบาย
“ก็นะ คารินจัง กับยูซุจัง ไม่สิ หัวหน้าหน่วยที่9หัวหน้า คุโรซากิ คาริน กับ
รองหัวหน้า คุโรซากิ ยูซุ ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน เราเลยอยากให้ทั้ง2คนผ่อน
คลายกับงานโดยใช้งานวันเกิด ไง”สาวผมสีดำที่มีนามว่า คุจิกิ ลูเคีย ที่เป็น
แฟนของอิจิโกะในปัจจุบันเอ่ย อย่างจำได้ว่า เด็กสาวทั้ง2ได้เป็นหัวหน้ากับ
รองหัวหน้านานแล้ว
“ใช่แล้วๆดังนั้นเราจึงอยากให้พวกเธอผ่อนคลายกัน...คนอื่นที่พึ่งรู้เรื่องนี้คิด
ว่าไง”อิจิโกะถาม
“ก็ดี”ทุกคน ยกเว้น โทชิโร่ กับเบียคุยะ พูด
“แต่....มันมีปัญหาอยู่นะ
1. สถานที่จะเอาที่ไหนดี
2. จะจัดงานแบบไหนให้ทั้ง2มีความสุขและผ่อนคลาย”อิจิโกะถาม
“ก็สถานที่ใข้หน่วย10ได้ไหมคะหัวหน้า คารินจังกับยูซุจังก็ชอบต้นซากุระ
ด้วยจัดที่ไกล้กับต้นซากุระเลยเป็นไง J”รันงิคุหันมาถามโทจิโร่
“จริงสินะ...อืมได้รึเปล่าล่ะโทจิโร่”อิจิโกะถาม
“ไม่มีปัญหาอยู่แล้วล่ะ”โทชิโร่เอ่ยพลางมองไปที่อื่น
“เอาล่ะ ปัญหาที่1เคลียย์”ยมทูตหัวโล้น นามอิคคาคุเอ่ย (โด)
“แล้วปัญหาที่2ล่ะ”เบียคุยะถามอย่างสงบ
“อืม...งานวันเกิด แชปปี้ เป็นไง >_<”ลูเคียเสนอ
“ไม่!”ทุกคนค้านเป็นเสียงเดียวกัน
“งานนั้นน่ะ ยูซุอาจชอบ แต่คารินคงระเบิดงานทิ้งในพริบตา3วิ เชื่อสิ ฉันเป็น
พี่ยัยนั่นนะ”อิจิโกะพูดพลางนึกถึงวินาทีที่น้องสาวตนทำลายงานเละตุ้มเป๊ะ
ไม่มีชิ้นดี
“งั้น...เซอร์ไพรท์ปาร์ตี้ล่ะ”โอริฮิเมะ อิโนะอุเอะ..ที่ถูกเรียกตัวมาจากโลกพูด
“เข้าท่านะคุณอิโนะอุเอะ”อิชิดะ ที่ยืนข้างๆพูด
“นั่นสิจัดเป็นงานรื่นเริงที่เป็นเซอร์ไพรท์ ไปเลย”อิคคาคุพูด
“อื้มๆ”ทุกคนพยักหน้า
“อืม....เอาเป็นแบบที่มีความสงบๆหน่อย”เบียคุยะออกความเห็น
“อื้มๆ”ทุกคน
“สามารถ ชมดอกไม้ได้อย่างสบายใจ”โทชิโร่พูดบ้าง
“อื้มๆ”
“งั้นก็ถือว่าเคลียย์ทั้ง2เลย แต่ก่อนเริ่มงานใครจะรั้งตัวทั้ง2ไว้ล่ะ”อิจิโกะพูด
“ค่ะๆ....เอาแบบนี้เป็นไง ยูซุจัง ให้จินตะดูแลก่อนเริ่มงาน ส่วน คารินก็ให้โท
ชิโร่คุง\หัวหน้าดูแล”อิโนะอุเอะกับรันงิคุพูดพร้อมกัน
“หา!!!”ทุกคน
“หาอะไรเล่าไม่มีอะไรหายซักหน่อย”รันงิคุบ่นพลางยิ้มมีเลศนัยไปที่หัวหน้าของตน
“เดี๋ยวแล้วทำไมต้องเป็นชั้นด้วย!!!”โทชิโร่กับจินตะโวยวาย
“ก็ทั้ง2คู่เป็นแฟนกันไม่ใช่เหรอ”อิโนะอุเอะถาม
“ป...ปล่าวซักหน่อย!”ทั้ง2ตะโกนแล้วหน้าแดงทุกคนเห็นเลยอดหัวเราะ
ไม่ได้
“55555+”ทุกคนยกเว้นเบียคุยะกับอิจิโกะหัวเราะ
“ฮึ่ม!....ถ้านาย2คนทำอะไรน้องรักชั้นล่ะ เตรียมไปเฝ้ายมบาลได้เลย”อิจิ
โกะพูด ทำเอาทุกคนสั่น
“เอาน่าๆ เอาเป็นว่าจัดการได้หมดแล้ว”โยรุอิจิพูด
“ช่ายๆ สถานที่กับเรื่องงานก็คิดได้แล้วงั้นไปเลยดีกว่าเนอะ หาอุปกรณ์น่ะ
ครับ”อุราฮาระพูด
“อื้ม”ทุกคน
“งั้นวันนี้กับพรุ่งนี้ทั้ง2ต้องประกบติด2คนนั้นตลอด ส่วนคนอื่นห้ามให้ทั้ง2
คนนั้นรู้ตัว”ลูเคียพูด ทุกคนพยักหน้าแล้วแยกย้ายไปซื้อของมาเตรียมงาน
ยกเว้นโทชิโร่กับจินตะที่ต้องไปหน่วย9
ที่หน่วย9
“โอ๊ย! ไอเอกสารนี่มันจะเยอะไปไหนเนี่ย”เสียงเด็กสาวผมสีดำตาสีนิลสวย
น่าตาอ่อนหวานซึ่งเป็นหัวหน้าหน่วยที่9 นาม คุโรซากิ คาริน ที่ตอนนี้เป็นหัว
หน้าที่มีอายุน้อยที่สุดและเป็นแฝดคนพี่บ่นอุบอิบ
“เอาน่าๆคารินจังเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว”เด็กสาวอายุเท่ากันผมสีน้ำตาลตาสี
เดียวกันหน้าตาคล้ายๆกัน เป็นรองหัวหน้าหน่วย9 นาม คุโรซากิ ยูซุ และเป็น
แฝดคนน้องเอ่ยพลางพูดให้พี่สาวฝาแฝดหายอารมณ์เสียทั้งๆที่ตนก็อารมณ์
เสียกับเอกสารพอๆกัน
“ครืด~”พริบตานั้นก็มีเสียงเปิดประตู เด็กสาวทั้ง2เงยหน้าขึ้นจากกอง
เอกสารที่วางบนโตะแล้วหันไปตรงประตูและเห็น เด็กหนุ่มผมสีขาวตาสีเขียว
มียศเป็นหัวหน้าหน่วย10 กับ เด็กหนุ่มผมสีแดงที่เดินมาด้วยกัน
“ไง”ทั้ง2หนุ่มเอ่ยขึ้น
“ไง...โทชิโร่ ไง จินตะ มีอะไรเหรอ”คารินถามทั้งมือยังเขียนอยู่
“ไงทั้ง2คนไม่ได้เจอกันพักนึงเลยนะ เดี๋ยวจะไปชงชามาให้นะ”ยูซุเอ่ยและ
เดินไป
“นั่งก่อนสิทั้ง2คน”คารินพูด และเขียนจนเหลือไม่กี่แผ่น
“อื้ม”ทั้ง2เอ่ย
“มาแล้วๆ”ยูซุพูดยกชามา4แก้ว
“ขอบใจ”ทั้ง3เอ่ย
“แล้วตกลงมีอะไรรึเปล่า..”ยูซุถาม
“เอ่อ...คือ”ทั้ง2ไม่รู้จะพูดยังไงดี
“เดี๋ยวมีอะไร...ค่อยไปคุยกันห้องนั่งเล่นดีกว่าเดี๋ยวฉันเหลือเขียนอีก13แผ่น
จะเสร็จแล้ว”คารินพูดพลางรีบเขียนให้เสร็จ
“ของฉันอีก15แผ่นจะเสร็จแล้วเดี๋ยวพวกเธอไปนั่งห้องนั่งเล่นข้างๆก่อนนะ
เดี๋ยวเราขอทำงานให้เสร็จก่อน”ยูซุพูด
“อื้ม..ได้”แล้วทั้ง2ก็ออกไปอีก2ที่เหลือจึงเร่งมือในการทำงาน
‘โทชิโร่มาหาเองแบบนี้น่าแปลกแห๊ะ...รึว่ามีอะไรนะ’คารินคิด
“จินตะคุงมาที่นี่มีเรื่องสำคัญรึเปล่านะ”ยูซุคิด
‘ไม่ม๊างงงง’ทั้ง2คิดพร้อมกันแล้วทำงานต่อ(คิดพร้อมกันด้วยสมแล้วมี่เป็นฝาแฝด\อาคาริ)
ที่ห้องนั่งเล่น
“จะเอาไงดีล่ะโทชิโร่....จะบอกยังไงดีเนี่ย”จินตะพูดพลางเกาหัว
“ถามชั้นแล้วฉันจะไปถามใครเนี่ย”โทชิโร่สบถ เบาๆ เพราะมากันอยู่2คน
เนี่ย
“เอ้า! ก็นายเป็นอัจฉริยะไม่ใช่เหรอ”จินตะถาม
“ก็ใช่...งั้นเอางี้พาทั้ง2ออกไปเที่ยวไหมล่ะ”โทชิโร่ถาม เพราะเค้าก็ไม่ได้
ออกไปไหนกับคารินตั้งแต่เธอเป็นหัวหน้าแล้ว
“ดีสิ....งั้นกลับไปโลกมนุษย์เป็นไง”จินตะถาม
“นายจะบ้าเหรอไง....ทุกคนไปซื้อของที่โลกมนุษย์นะ”โทชิโร่พูด อย่างเย็นชา
“ก็พาไปที่ไม่ใช่ย่านการค้าสิ เช่นสวนสนุก สวนสัตว์ พิพิธภัณฑ์ อะไรทำนอง
งี้”จินตะเอ่ย
“อืม...ก็น่าจะได้”โทชิโร่พูด
5นาทีผ่านปายยย~
“ทั้ง2คน!”เสียงใสๆของทั้ง2สาวเอ่ยอย่างพร้อมเพรียง
“ตกลงมีอะไรเหรอ”คารินถามแล้วไปนั่งตรงข้ามกับโทชิโร่ส่วนยูซุนั่งตรงข้าม
กับจินตะ
“คือ...”โทชิโร่
“เราอยากชวนไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศที่โลกมนุษย์น่ะ”จินตะพูดอย่าง
รวดเร็ว
“อืม...ก็ได้นะ งานที่นี่ก็เสร็จแล้ว”คารินพูดพลางคิด
“นั่นสิ...งั้นไปก็ได้”ยูซุพูด
“งั้นไปพรุ่งนี้เช้านะ”โทชิโร่พูดพลางลุกขึ้น
“อืม..ก็ดีนะ...ว่าแต่วันนี้ทำอะไรดีล่ะ..ว่างแล้วอ่ะแถมเบื่อด้วย”คารินพูด
“อืม....”ทั้ง2ยังไม่ได้คิดเลย
“นี่ไปเที่ยวรอบที่นี่กันไหม”ยูซุถาม
“ก็ดี”ทั้ง3เอ่ย
“งั้นไปเลย”ยูซุพูด
ที่ด้านนอก
“นี่ๆคารินจังเราไปดูทางนั้นกันเถอะ”ยูซุพูดแล้วลากคารินไปทั่ว
“จ้าๆ”
2ชั่วโมงถัดไป ทั้ง4ก็เที่ยงเล่นจนเหนื่อยแต่2หนุ่มเนี่ยเหนื่อยเพราะต้องดูคา
รินโดนลากจนรู้สึกเหนื่อยแทน
“ว้าว...ยากิโซบะเนี่ยอร่อยดีนะ”ยูซุพูด
“อื้ม...”คารินที่ไม่รู้จะเอาไงกับน้องสาวดีเอ่ย
“นี่...งั้นต่อไปแยกกันเป็นคู่ดีมะ....อืม...ฉันกับ จินตะคุง และ คารินจังกับโทชิ
โร่คุง”ยูซุเสนอ
“โอเค”ทั้ง3เอ่ยแล้วพอกินยากิโซบะเสร็จก็แยกกันและนัดกันไว้ที่ประตูก่อน
กลับ
ด้านโทชิโร่-คาริน
“นี่..แล้วเราจะทำอะไรดีล่ะ”โทชิโร่ถาม
“ไม่รู้สิ”คารินส่ายหน้า
“งั้น ไปนั่งแถวทะเลสาบแถวนี้ไหม”โทชิโร่ชวนเพราะไม่รู้จะไปไหนดีแล้ว
“ก็ดีนะ เปลี่ยนบรรยากาศซักหน่อย”คารินพูดแล้วยิ้มให้
“งั้นไปเหอะ”โทชิโร่พูดแล้วจับมือเธอเดินไป
“ทำไมต้องจับมือด้วยล่ะ....ฉันไม่ใช่เด็กซักหน่อย ”คารินบ่นพลางทำแก้ม
ป่องน่ารัก
“กันไว้ก่อน....อย่างเธอน่ะ80%มีสิทธิ์หลง”โทชิโร่พูด
“นายเนี่ยมันเจ้าชายน้ำแข็งตัวจริงเล้ย”คารินพูดแต่ก็ยอมแต่โดยดี
“ที่นี่ล่ะ”โทชิโร่พูดแล้วนั่งไกล้ๆกับทะเลสาบ
“ผ่อนคลายจัง”คารินพูดแล้วนั่งข้างๆ
“นี่.....ชั้น...ชั้นมีเรื่องจะบอก”โทชิโร่พูด
“อะไรเหรอ”คารินถามแล้วหยิบก่อนหินเล็กๆโยนลงน้ำ
“ชั้น...ชั้น...ชั้นชอบ...”โทชิโร่พยายามพูดให้จบ
“ชอบอะไรเหรอ”คารินถาม
“ชั้นชอบเธอ!”โทชิโร่พูดแล้วก้มหน้าลง
“เอ่อ....หึ...ฉันชอบนายเกินไปโทชิโร่”คารินพูดแล้วยิ้ม
“จริงเหรอ”โทชิโร่ถามซ้ำเพื่อความแน่ใจ
“จริงสิ...ก็นายน่ะถึง...จะ ดูเย็นชาไปบ้างแต่ก็เป็นคนดีมากๆเลยล่ะ ชั้นน่ะ
ชอบจุดนี้ของนายแหละ”คารินพูด
“ชั้นก็ชอบ นิสัยตรงไปตรงมาของเธอ แต่ซึนๆเหมือนกัน”โทชิโร่พูดแกม
ประชดนิดหน่อย
“อุ๊บ...55555+”แล้วทั้ง2ก็หัวเราะด้วยกัน
“แล้วนายชอบฉันตั้งแต่ตอนไหนเหรอ ชั้นน่ะชอบโดยไม่รู้ตัวเลยล่ะ”คาริน
ถาม
“นั่นสิ...ก็คงเหมือนเธอแหละ”โทชิโร่พูดยิ้มเย้ยนิดๆ
“เหรอ”คารินยิ้ม
“นี่....คบกับชั้นได้ไหม”โทชิโร่ถาม
“ได้สิ”คารินตอบแล้ว เขาก็จับแก้มเธอแล้วก้มลงจูบเบาๆ คารินไม่ได้คิดอะไร
ทั้งสิ้นและจูบกลับ
“ฉันรักเธอน่ะ คาริน”โทชิโร่พูด
“ฉันก็เหมือนกัน”คารินพูดแล้วทั้ง2ก็จูบกันอีกครั้ง
ด้าน จินตะกัยยูซุไม่มีอะไรมากเพราะทั้ง2เป็นแฟนอยู่แล้ว(แบบเราเน้นคู่ ฮิสึ
คารินมากกว่าอ่ะ\อาคาริ)
“นี่จินตะคุง...เราไปรอที่หน้าประตูเหอะ”
“อื้มได้สิ”จินตะพูดแล้วเดินจับมือกับยูซุไปที่หน้าประตูรอทั้ง2กลับมา
10นาทีผ่านไป ทั้ง2ก็กลับมาและทั้ง4ก็เดินกลับเข้าไป
“งั้นแล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ”คารินกับยูซุโบกมือลา
“อื้ม”ทั้ง2กล่าวแล้วเดินกลับ
ด้าน ฮิตสึกายะ กับจินตะ ที่กลับมาและเห็นทุกคนกำลังจัดของ และหาข้าว
ของอย่างสนุก
“ไงไปได้สวยไหม”อิจิโกะถาม
“อืมพรุ่งนี้เราจะพาพวกเธอไปเที่ยวที่โลกมนุษย์ก่อน แล้วจะพากลับมาตอน
งาน”จินตะพูด
“โห....งั้นก็แผนสร็จแล้วสิ”ลูเคียพูด
“ใช่....พวกนายก็จัดงานกันไป...ส่วนเราจะหาวิธีกักตัวเธอไว้”โทขิโร่พูด
“แหม! หัวหน้าดูอารมณ์ดีจัง สารภาพรักแล้วสิท่า”รันงิคุแซวทำให้โทชิโร่
หน้าแดง
“เดาถูกสินะ”อิโนอุเอะพูด
“ไม่จริ๊งงงงงงงงงงง”อิจิโกะ ร้องโหยหวน
“หนวกหูน่า!....ไปจัดงานต่อ.ไป”โทชิโร่ไล่พวกที่มาแซวนัก
“จ้าๆ”ทุกคน
วันรุ่งขึ้นที่หน่วยที่9
“อืมใส่ชุดไหนดีนะ...ชุดนี้ละกัน”คารินพูดพลางหยิบเสื้อสีดำไม่มีแขนมาแล้ว
สวมเสื้อแจ็กเก็ตครึ่งตัวสีม่วง แล้วหยิบกระโปรงสีดำออกมาแล้วสวมเข็มขัดที่
กระโปรงสีม่วงก่อนมัดผมหางม้าเหมือนทุกทีแล้วผูกริบบิ้นสีม่วงอมชมพู
“ว้าว...คารินจังน่ารัก”ยูซุพูดแล้วกอดพี่ตนเอง เธอสวมชุด ชุดเสื้อสีดำ
กระโปรงสีชมพู ติดกิ๊บรูปสตรอเบอรี่
“งั้นไปรอพวกโทชิโร่ข้างนอกกันเถอะ”คารินพูดแล้วหยิบกระเป๋าสะพายสี
ม่วงอ่อนขึ้นมา
“จ้า”
20นาทีต่อมา
“ไงทั้ง2คน”จินตะตะโกน
“ช้ามาก...”คารินบ่นแล้วหันมา
“ช่ายๆ”ยูซุเห็นด้วย
“โทษทีๆ”ทั้ง2เอ่ยพลางมองที่2สาวแล้วหน้าแดง
“เป็นอะไรไปอ่ะ...ทั้ง2คน ไข้ขึ้นเหรอ...ไหวป่ะเนี่ย”คารินเอ่ยพลางเขยิบไป
ไกล้ทั้ง2
“ไม่เป็นไร”ทั้ง2พูดแล้วหลบสายตา
“งั้นไปเหอะนะ” ยูซุพูดแล้วเดินไปทางประตูผ่านโลก
เมื่อมาถึง
“แล้วไปไหนดีล่ะ”คารินถาม
“สวนสนุก\สวนสัตว์\พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ”ทั้ง3ตอบไม่ได้เหมือนกันเลย
“ฉันอยากไปหอศิลป์อะนะ”คาริน
“งั้นไปทุกที่เลยสิเรามีเวลาอีกเยอะ”ยูซุพูด
“งั้นไปสวนสนุกก่อนแล้วค่อยไปสวนสัตว์แล้วต่อด้วยพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ แล้ว
จบด้วย หอศิลป์”โทชิโร่พูด
“โอเค”ทั้ง3คนพูดแล้วนั่งรถไปสวนสนุกทันที
ที่สวนสนุก
“นี่ๆเล่นไรก่อนดีล่ะ”ยูซุถาม
“รถไฟเหาะมะ”คารินถาม
“ก็ดีนะ”โทชิโร่กับจินตะพูดแล้วไปที่เครื่องเล่น
“เอ้าจะออกแล้วๆ”ยูซุพูด แล้วรถไฟก็ค่อยๆเคลื่อนไปช้าๆแล้วไปด้วย
ความเร็ว
“กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!!!”เสียงยูซุ
“ว้าวๆ...เร็วจังๆ”คารินตาประกาย
หลังลงจากรถไฟเหาะ
คาริน-เดินโซเซตาลาย
โทชิโร่-จับตัวคารินไว้ ส่วนตัวเองยังสบายๆ
ยูซุ-อ้วกแล้วมึนหัว
จินตะ-สลบไปแล้ว
“ต่อไป ไปไหนดีล่ะ”คารินถามหลังจากฟื้นตัว
“บ้านผีสิงละกัน”จินตะพูด
ในบ้านผีสิง
“กรี๊ดดดดดดด!!!!!!!!!”ยูซุอีกครั้งแล้วกอดจินตะ
“ว๊ากกกกกกกกกก!!!!!!”จินตะต่อแล้วกอดยูซุ
“ชิวๆเนอะ โทชิโร่”คารินหันไปหาแฟนหนุ่ม
“นั่นสิ...ฮอลโล่ยังดูน่ากลัวกว่าพวกนี้เยอะ”โทชิโร่พูด
“งั้นไปหาอะไรกินแล้วไปสวนสัตว์กันเถอะ”โทชิโร่พูดหลังจากออกมาจาก
บ้านผีสิงกัน
“อื้ม”ทั้ง3ตกลง
ที่ร้านอาหาร
“ร้านนี้เรามาบ่อยเนอะยูซุ”คารินพูด
“ใช่มาสเตอร์ยังสบายไหมนะ”ยูซุพูดแล้วเดินกับคารินนำ2หนุ่มไป
“มาสเตอร์!!”2สาวพูด
“อ้าว! คารินจัง\ยูซุจัง”เสียงผู้ชายวัยกลางคนเดินมาหา2สาว
“ที่เดิมว่างไหมคะ”คารินถาม
“ว่างนะเดี๋ยวฉันจะให้คนไปกางร่มให้ ว่าแต่ทั้ง2คนหลังใครเหรอรึว่าแฟน”
มาสเตอร์พูดและถามด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้หน้าทั้ง4เป็นแบบนี้
>>>>>>>[-\\\\\\-]
“มาสเตอร์!!!!”2สาวพูด
“โทษจ้า”มาสเตอร์พูด
“งั้นไปนั่งได้เลย มุสะไปกางร่มแล้วล่ะ”มาสเตอร์พูด
2สาวพยักหน้าแล้วลาก2หนุ่มออกไปที่สวนของร้านที่มีโต๊ะอยู่ที่นั่น และมี
สวนที่สวยมากๆ
“จัดสวนสวยเหมือนเดิมเลยนะจ๊ะ มาสเตอร์เนี่ย”ยูซุพูด
“อืม..เป็นสวนที่ผ่อนคลายมากๆเลยล่ะ”คารินพูด
“นั่นสิ...รู้สึกสงบจัง”โทชิโร่พูด
“จริงด้วย”จินตะพูด แล้วทั้ง4ก็นั่งที่โต๊ะโดยคารินนั่งติดกับโทชิโร่และตรง
ข้ามกับยูซุ
“รับอะไรดีจ๊ะคารินจัง ยูซุจังและแฟนของทั้ง2คน”มีคนมาถาม
“อ๊ะ...ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะพี่โฮกิ”ยูซุทักทาย
“พี่โฮกิ ของหนู2คนเอาเหมือนเดิมค่ะ...แล้วทั้ง2คนล่ะ”คารินพูดแล้วหันไป
ถามโทชิโร่ที่นั่งข้างๆกับจินตะที่นั่งกับยูซุ
“เอ่อ....ขอข้าวราดแกงกะหรี่ แล้วก็น้ำแตงโมครับ”โทชิโร่สั่ง
“ผมด้วยครับ แต่เอาเป็นน้ำมะพร้าว”จินตะสั่ง
“จ้ะเดี๋ยวมาส่งนะ”โฮกิพูดแล้วเดินไป
10นาทีผ่านไป
“มาแล้วจ้า”โฮกิยกมักกะโรนีกับข้าวราดแกงกะหรี่และน้ำแตงโมของโทชิโร่
น้ำมะพร้าวของจินตะ น้ำสตรอเบอรี่ของยูซุและน้ำส้มของคาริน
“แล้วแฟนของทั้ง2ชื่ออะไรล่ะจ๊ะ”โฮกิถาม
“คนที่นั่งข้างหนู ชื่อจินตะคุงส่วนที่นั่งกับคารินจังชื่อโทชิโร่คุง”ยูซุบอก
“สวัสดีนะจ๊ะทั้ง2คน”
“ครับ”
“แล้วกินเสร็จจะสั่งของหวานรึปล่าวจ๊ะ”โฮกิถาม
“ค่ะ..ของหนูเอาไอติมรสส้มใส่ส้มกับสตรอเบอรี่เยอะๆ ส่วนยูซุคงเอา
เหมือนเดิม แล้วทั้ง2คนล่ะ”คารินถาม
“ไอติมรสแตงโม”โทชิโร่พูด
“ไอติมมะพร้าวอ่อน”จินตะพูด
“จ้า”แล้วโฮกิก็เดินไป
“งั้นกินกันเถอะ”ยูซุพูดแล้วเริ่มทานมักกะโรนีของตน
“อื้ม”ทั้ง3
20นาทีผ่านไปหลังจากกินข้าวกับไอติมเสร็จทั้ง4ก็จ่ายเงินแล้วไปต่อที่สวน
สัตว์
ที่สวนสัตว์
“นี่ๆดูสิงูอนาคอนด้ายักษ์ล่ะ ดูสิๆ สุดยอด!!!!”คารินพูดร่าเริง แต่อีก3
เหมือนวิญญาณจะหลุด(คารินมันอันตรายนะลูก\อาคาริ)
“ค...คารินจัง”ยูซุเหงื่อแตก
“ดูสิๆ นั่นมีแพนด้าด้วยหล่ะ”คารินวิ่งไป
“น่ารักจัง”ยูซุพูด
“โห...ที่โลกมนุษย์มีสัตว์จำพวกนี้ด้วยเหรอ”โทชิโร่ถาม
“กรี๊ดดดดด...ดูสิหมีโคอาล่าน่ารักจัง>\\\o\\\<”คารินพูดพร้อมลากโทชิโร่
ไปทางกรงหมีโคอาล่า
“จริงด้วยน่ารักจัง”ยูซุพูด
“นี่ๆตรงนั้นมันรูปปั้นอะไรน่ะ”โทชิโร่ชี้ไปที่รูปปั้นครึ่งคนครึ่งปลา
“เค้าเรียกว่า...อควาเรียส เป็นเทพแห่งดวงดาวเชียวนะ”คารินพูด
“เหรอ”โทชิโรพูดแล้วเดินต่อ
“อ๊ะ...ดูสิมีแต่เทพแห่งดวงดาวทั้งนั้นเลย นั่นก็ เวอร์โก้ มีเลโอ นั่นซาจิทาเลียซ
ส่วนนั่นก็บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ”(ขโมยแฟรี่เทลมาล้วนๆ :3\อาคาริ)คารินตา
ประกายพร้อมกับเดินไปดูทำให้ทั้ง3ตกอยู่ในเครื่องหมาย? ว่าทำไมเธอรู้ดีจัง
“เอ่อ...ทำไมเธอรู้ดีจัง”จินตะกับโทชิโร่ถาม
“นั่นสิจ๊ะ”ยูซุเห็นด้วย
“อ๋อ..ก็นี่มันความรู้พื้นฐานไม่ใช่เหรอ?”คารินถามไร้เดียงสา
‘ไม่อ่ะ...ไม่ใช่ซักนิด’ทั้ง3คิด
“เหรอ”ทั้ง3กล่าว
“งั้นไปที่ตรงกรงสิงโตกันเถอะนะ”คารินพูดแล้วลากทั้ง3ไปกรงสิงโต
“ว้าวววววว ตัวโตจัง”ยูซุพูด
“จริงด้วยแต่เค้าว่าสิงโตสายพันธุ์นี้ไม่ดุนะ”คารินพูดแล้วเดินไปไกล้ๆกรง
“นี่ไปพิพิธพันธุ์สัตว์น้ำกันเถอะ”ยูซุพูด
“อื้ม”ทั้ง3พยักหน้า
ที่พิพิธพันธุ์สัตว์น้ำ
“นี่ๆดูสิฉลามล่ะ”คารินพูดแล้วเดินลอดอุโมงค์ปลาไป
“ดูสิฝั่งนั้นมีกระเบนด้วยล่ะ”ยูซุพูด
“นี่ไปนั่นน่ะปลาดาวสินะ”จินตะพูด
“ถ้ามายูริมาเห็นนี่ต้องจับไปทดลองหมดแหงๆ”โทชิโร่คิด
“ถ้าหัวหน้ามายูริมาเห็นนี่ต้องจับไปทดลองหมดแหงเลย”ยูซุพูด
“นั่นสิ”คารินเห็นด้วย ทำให้โทชิโร่พูดไม่ออกเลยเพราะ2สาวได้สะท้อน
ความคิดเขาออกมาแล้ว
“นี่ตรงนั้นมีอุโมงค์ใหญ่สุดด้วยล่ะ”จินตะพูด
“อ๋อ อุโมงค์ปลาเล็กปลาน้อยน่ะสิที่มีซากเรือเยอะๆด้วย”คารินพูด
แล้วทั้ง4ก็เดอนสำรวจไปทั่วแล้วในที่สุดก็ออกมานอกพิพิธพันธุ์
“นี่ไปแวะร้านกาแฟตรงนั้นหน่อยเหอะ....ฉันหิวแล้วอ่ะ”คารินพูดแล้วเดินตรง
ไปร้านกาแฟ
“นั่นสิ”ยูซุเห็นด้วย
“รับอะไรดีครับ”เสียงพนักงานถามด้วยเสียงหวานแล้วมองไปที่2สาว ทำเอา
โทชิโร่กับจินตะมองด้วยรังสีอมหิตเลย
‘ไอ้สัตว์นรกเอ๊ย!’ทั้ง2คิด
“เอ่อ..เอา มอคค่า-ลาเต้ ค่ะ ไซต์ก็ Tall กับบริชออนค่ะ โทชิโร่ล่ะ”คารินสั่ง
“ฉันเอาเหมือนเธอ”โทชิโร่พูด
“งั้นรับเป็น มอคค่า-ลาเต้2 กับบริชออน2นะครับ”พนักงานพูดแล้วทั้ง2ก็พยักหน้า
“ส่วนชั้นเอาเป็นเอสเปรสโซ่ กับครัวซองค์ค่ะ แล้วจินตะคุงล่ะ”ยูซุหันมาถามแฟนหนุ่ม
“เอาเหมือนเธอละกัน”จินตะพูด
“งั้นก็เอสเปสโซ่2กับครัวซองค์2นะครับ เชิญที่โต๊ะเลยครับ”พนักงานพูด
แล้วทั้ง4ก็เดินไปนั่งโต๊ะริมหน้าต่าง
5นาทีผ่านไป
“นี่ครับ”แล้วบริกรก็มาเสริฟ
“อืม...อร่อยดีแฮะ”จินตะพูด
“อืมขมไปหน่อย...ขอไปเติมน้ำตาลหน่อยนะ”คารินพูดแล้วเดินไปที่โต๊ะ
น้ำตาล
เธอกลับมาพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้มที่สามารถทำให้ มอคค่า-ลาเต้ของเธอ
หวานขึ้นได้
“ยิ้มระรื่นเชียวนะคาริน”จินตะพูด
“ปล่าวซะหน่อย”คาริน
“คารินจังชอบกิน มอคค่า-ลาเต้ มากๆเลยนะ....ที่หน่วย9ในห้องหัวหน้าเลย
สั่งซื้อแต่กาแฟรูปแบบนี้”ยูซุพูกับทั้ง2คน
“จริงดิ!”ทั้ง2ตะลึงที่หัวหน้าหน่วย9สุดเดียงสาที่ชื่นชอบฟุตบอลก็มีด้านรัก
กาแฟแบบนี้เหมือนกัน
“น...หนวกหูน่า”คารินพูดแล้วกินกาแฟของเธอต่อไป
“5555+”ทั้ง3หัวเราะกับความซึนของเด็กสาว
10นาทีผ่านไปทั้ง4ก็นั่งรถไปสถานที่สุดท้ายก่อนกลับไปเซย์เรเทย์
“ว้าวมีแต่ภาพสวยๆทั้งนั้นเลย”คารินตาเป็นประกาย
“จริงด้วย”ทั้ง3กล่าวเห็นด้วย
“อ๊ะนั่นมาภาพของ ฟรีดา คาร์โล นี่นา”คารินพูดแล้วลากโทชิโร่ไปกลับเธอ
“ส่วนนั่นก็ภาพของ คุณ ดีเอโก้ รีเบราว์”ยูซุก็ลากจินตะไปทางภาพหนึ่ง
ทั้ง4ก็เดินไปเดินมาแล้วก็เริ่มเข้าไปทางหอศิลป์ที่มีรูปปั้นแกะสลักมากมาย
“ดูสิๆ สวยสุดๆเลยนะ”คารินตาประกายวิบวับด้วยความตื่นเต้นและเดียงสา
“คารินเนี่ยมีนิสัยรักงานศิลป์ด้วยพึ่งรู้นะเนี่ย”จินตะพูดแล้วหัวเราะ
“ขัดจังเลยนะจ๊ะจินตะเดี๋ยวแม่ก็เจี๋ยนซะนี่ ^_^+”คารินพูดแล้วหันมายิ้ม
ปิศาจให้จินตะ
“ข...ขอโทษครับ”จินตะไปหลบหลังยูซุด้วยความกลัวว่า ว่าที่พี่สะไภ้จะฆ่า
ตน(กล้าพูดนะยะ\อาคาริ ฉันไปเป็นพี่สะไภ้ให้นายตอนไหนยะ\คาริน)
“เอาน่าๆ”ยูซุพูด
“ก็คารินจังนะถึงออกทอมก็ชอบอะไรแบบนี้นะ ทั้งการวาดภาพ ออกแบบ
ทำอาหาร เล่นกีฬา การร้องเพลงกับการแสดง บลาบลาบลาบ
ลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ยูซุร่ายยาว
“พอๆ เลิกแฉกันซักที”คารินพูดยับยั้งหลั้งจากยูซุร่ายยาวมากว่า15นาที
“ดูพอแล้วงั้นกลับกันเถอะ”โทชิโร่พูดพลางมองนาฬิกา ทุกคนพยักหน้าเห็น
ด้วยแบะเดินไปที่ร้านอุราฮาระ แล้วกลับโซล โซไซตี้
“อ่ะนี่คาริน ยูซุ ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วมารอหน้าบ้านตอน1ทุ่มนะ ชุดจะวาง
อยู่บนเตียงของพวกเธอ เดี๋ยวเรามาห้ามไปไหนนะ โดยเฉพาะคุณ หัวหน้า คุ
โรซากิ”โทชิโร่เน้นแฟนสาวเป็นพิเศษเลย
“ชิ! ก็ได้ๆ”คารินบอกแล้วเดินเข้าไปในหน่วยที่9
หลังจากผ่านไปจนถึง1ทุ่ม
คารินสวมชุดเดรส สีม่วงอ่อนมีเชือกโบสีเขียวอ่อนมัดทีเอวอย่างสวยงาม
และมัดผมทวิลเทล กับผูกโบสีเขียวอ่อนแบะสวมต่างหูรูปดาวสีชมพูและสวม
รองเท้าส้นสูงสีชมพู ถ้าตอนนี้มีคนบอกว่าเธอเป็นนางฟ้าก็คงต้องเชื่อแล้วล่ะ
ส่วนยูซุก็สวมชุดเดรสสีชมพูเข้ม และเชือกโบสีแดงมัดที่เอว สวมที่คาดผมและ
ใส่ต่างหูรูปหัวใจ กับร้องเท้าส้นสูงสีแดง
“พวกโทชิโร่นี่ช้าอีกละ”เด็กสาวบ่นอุบอิบ
“เฮ้!!”เสียงจินตะวิ่งมากับโทชิโร่
“มาซักทีนะ”ยูซุพูดพลางเดินไปทางจินตะ
“เอาล่ะ คารินรับผ้าปิดตาสีเขียวไป ส่วนยูสึรับสีแดงไปให้พวกเธอผูกปิดตาไว้
เดี๋ยวเราจะจูงมือพวกเธอไปที่ๆหนึ่ง”โทชิโร่บอกทั้งคู่ ทั้ง2ไม่ได้แย้งอะไรรับไปแต่โดยดี และปิดตาแต่โดยดี
“เอาล่ะส่งมือมาเราจะเดินไปกันเลย”ทั้ง2สาวพยักหน้าและทั้ง4ก็ค่อยๆเดิน
มาโดยโทชิโร่และจินตะ พวกเขาเดินไปที่สวนซึ่งไร้แสงสว่างมีเพียงดวงจันทร์
ทำให้ไม่สามารถเห็นอะไร
“เปิดตาได้แล้ว”จินตะบอก
“หืม ไมมันมืดจัง”คารินถาม
“ดึงเชือกตรงนั้นสิ”ทั้ง2 กล่าวคารินทำตาม
ทันใดนั้นไฟก็เปิดขึ้น ในสวนถูกแต่งสวยงามมาก มีไฟประดับ มีเค้กตรงไกล้ๆ
ต้นซากุระ มีของขวัญมากมาย
“เซอร์ไพรท์ !!!”เสียงคนมากมายดังขึ้นพร้อมกัน
“สุขสันต์วันเกิด ฝาแฝด คุโรซากิ”ทุกคนพูด คารินกับยูซุประหลาดใจ ทั้งๆที่
ตัวเองยังลืมเลย พวกเธอหันไปมอง2หนุ่มเชิงถาม
“สุขสันต์วันเกิดคาริน\ยูซุ”ทั้ง2เดินมาหอมแก้ม2สาว เด็กสาวทั้ง2ได้แต่
หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเท่านั้น ทำให้ทั้งสวนหัวเราะ
“หัวหน้านี่ไวไฟจัง~”มัตสึโมโต้ตะโกน
“หุบปาก!”โทชิโร่ตะโกน
“เอาน่าๆ ทั้ง2คนอย่าทะเลาะกันเลยนะ”คารินห้ามปราม
“งั้นมาเริ่มงานกันเลยนะ....เริ่มจากเกมส์สนุกๆกันก่อน..นั่นก็คือ”โยรุอิจิเว้น
ช่องว่างเพื่อให้ลุ้น
“นั่นก็คือ......”ทุกคน
“นั่นก็คือ....”โยรุอิจิ
“นั่นก็คือ.....”ทุกคนบอก
“เกมส์ ความจริงหรือกล้า!!!!!”โยรุอิจิประกาศ
“เอาล่ะมานั่งล้อมวงซะ”ทุกคนทำตาม
“งั้นฉันเริ่มก่อนนะ”โยรุอิจิพูด
“อืม...อิจิโกะ!”อิจิโกะหันมาหาโยรุอิจิทันที
“ความจริงหรือกล้า”โยรุ(ย่อเอาอิอิ\ไรต์)ถาม
“อืม...กล้า”อิจิโกะพูด
“หึๆ...ฉันให้นายกล้าจูบลูเคีย”
“ฮึ่ม! ก็ได้”อิจิโกะจูบลูเคียทันทีและหน้าแดง จนคนอื่นหัวเราะ
“55555+”
“เปิดฉันบ้างล่ะ......อืม ฮินะโมริ!ความจริงหรือกล้า”อิจิโกะเรียกรองหัวหน้าของตน
“เอ่อ..กล้าจ้ะ”
“ฉันให้เธอบอกชื่อคนที่เธอชอบมาให้หมด ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย มีคนสืบมาว่าเธอ เคยเป็นเลสเบี้ยนด้วย ถ้ามีเหตุผลก็เอามาด้วย”อิจิโกะบอก(ต้องขออภัยแหนฮินะด้วย แต่มีแฟนฟิคชั่น อังกฤษนึงที่มีโมโมะเป็นเลสเบี้ยนด้วย\ไรต์)
“เอ่อก็มี ท่านไอเซ็น คิระคุง *O* คารินจังที่แสนโมเอะและอ่อนต่อโลก>.,< รันงิคุจัง ลูเคียจัง ยูซุจังก็โอนะ โอริฮิเมะจังก็ดี หัวหน้าอุโนะฮานะก็ดี บลาบลาๆๆๆๆๆๆ”ฮินะโมริสาธยายพร้อมเลือดที่ไหลเป็นทางจากจมูก
“พอ!”อิจิโกะ
‘แม่ง ไมมีแต่หญิงวะ...ยัยเลสเบี้ยนตัวแม่เอ๊ย...เลือดกำเดาไหลอีก’ชายทุก
คนคิด
‘นี่ ฮินะโมริเป็นคนแบบนี้เหรอเนี่ย’หญิงทุกคนคิด
“เอ่อ..เอาเป็นว่า ฮินะต่อเลยนะ”มัตสึโมโต้ต่อ
“เอ่อ...งั้น คารินจัง....ความจริงหรือกล้า จ๊ะ”
“เอ่อ...กล้าจ้ะ”คารินบอก
“เอ่อ...ฉันกล้าให้เธอจูบชิโร่จังแล้วนั่งตักเค้าจนกว่าเกมส์จะจบ”ฮินะโมริพูด
“อืม…..เฮ้อ~ ก็ได้”คารินเขยิบไปข้างโทชิโร่แล้วจูบเค้าที่ริมฝีปากเบาๆ
ก่อนเขยิบขึ้นไปนั่งบนตักเขา ทำให้โทชิโร่หน้าแดงมาก
“ง...งั้น..ต่อนะ ยูซุ..ความจริงหรือกล้า”คารินถามแฝดน้อง
“ความจริงจ้ะ”ยูซุพูดจบ คารินก็เอาเครื่องจับโกหกออกมา
“อืม...ยูซุ ฉันให้เธอบอกมาว่า....เธอเคยแกล้งคนไหม”คารินถาม
“เคยสิ...ทั้งเตะผู้ชายไปติดปผนัง(Q^Q\อิชชิน) ทั้งเอาของเอนไปซ่อน
บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฟๆๆๆๆๆ”ยูซุสาธยายบ้าง
‘หนักกว่าตรูอีก! ’ทุกคน
“พอ!”คารินพูด
“งั้นต่อไปฉัน.....”แล้วยูซุก็หันไปทางโทชิโร่
“ให้โทชิโร่คุง ละกัน ความจริงหรือกล้า ล่ะ”
“กล้า”
“ฉันให้เธอกล้าบอกรัก คารินจังให้เราฟัง”ยูซุเอ่ยแล้วแอบหยิบเครื่อง
บันทึกเสียงขึ้นมา
“เฮ้อ..ก็ได้...คาริน ฉันยอมรับเลยฉันน่ะ แอบหลงรักในตัวเธอตั้งแต่แรกพบ
เธอเป็นคนห้าวๆ แต่ก็มีมุมที่คาดไม่ถึงมากมาย เธอไม่ยอมให้ใครเห็นเธอร้อง
ให้ ไม่เคยทำให้คนเศร้า ห่วงคนอื่นก่อนตลอด ใจดี อ่อนโยน และกล้า หาญ มี
ความแข็งแกร่งมาก มักจะสนใจความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าตัวเอง แถมยัง
ชอบเสียสละตัวเองเพื่อคนอื่นทุกที ฉันรักทุกอย่างในตัวเธอ และฉันจะไม่ยอม
ปล่อยมือฉันออกจากเธอเด็ดขาด เธอคือ ทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน เป็นคนที่
ครอบครองหัวใจฉัน เป็นแสงตะวันของฉัน ‘ฉันรักเธอที่สุดเลย’ ”โทชิโร่
สารภาพความในใจของตนเองออกมาหมด และจูบที่ริมฝีปากของร่างบาง
เบาๆ
“อื้ม...ฉันก็รักนายที่สุดเลย”คารินพูดแล้วกอดคนตรงหน้าเขา
“ฮิ้ววว~”เสียงทุกคนโห่อยากยินดี
และทุกคนก็เล่นผลัดกันถามไปมาจนครบ
“เอาล่ะ ถึงเวลาเค้กแล้วนะ”มัตสึโมโต้พูด
“เค้กนี้ ยูมิจิกะ กับคนอื่นๆช่วยกันทำเลยนะ”อิคคาคุลูบหัวคารินอย่างเอ็นดู
“ขอบคุณนะทุกคน...มันเป็นวันเกิดที่ดีที่สุดเลย”คารินพูดแล้วก็อธิฐานพร้อม
ยูซุและเป่าเค้กพร้อมกัน
“อธิฐานอะไรเหรอ”โทชิโร่ถามคาริน
“ความลับๆ”คารินบอก
“ทำไมอ่ะ”เขาถามพลางพยายามให้เธอบอก
“เพราะถ้าบอกไปมันจะไม่เป็นจริงน่ะสิ”คารินบอก
“งั้นก็ได้”โทชิโร่ยอมแต่โดยดี
“เอ้า..คาริน ยูซุมาเปิดของขวัญสิ”มัตสึโมโต้ตะโกน
“ค่า!!”ทั้ง2วิ่งมาที่ของขวัญมากมาย
“งั้นเปิดนะ”ทั้ง2กล่าว
ของคารินได้
อิจิโกะให้ พวงกุญแจรูปโลมาน่ารัก
มัตสึ ให้ ชุดเดรสสีดำสวย
ลูเคียให้ แชปปี้
จินตะให้ พวงกุญแจรูปกระต่าย
เบียคุยะ ให้สร้อยคอ รูปดอกซากุระ และหนังสือประวัติศาสตร์ 10เล่ม
โยรุ ให้ตุ๊กตาแมว
อิคคาคุ ให้ กับทอนฟา
ยูมิจิกะ ให้ ตุ๊กตา กระต่าย
เคนปาจิให้ดาบ 5เล่ม
อิชิดะ ให้ธนู
โอริฮิเมะ ให้กิ๊ฟ รูป โลมาสีชมพู
ชาโดะ ให้ กระบอง2ท่อน
อิชชิน ให้ ตุ๊กตาหมีสี ขาวตาสีเขียว
อุคิทาเกะ ให้ขนม 5ลัง กับ ตุ๊กตากระต่าย
และอีกมากมาย
และคนสุดท้าย
“อ่ะนี่ เปิดสิ”โทชิโร่ยื่นกล่องเล็กๆให้
“หืม....สวยจัง! ”คารินบอกมองที่สร้อยคอรูปมังกรสีแดง ซึ่งเนสัญลักษ์ดาบ
ฟันวิญญาณของเธอ “ขอบใจนะ”คารินพูดแล้วหอมแก้มเขาทีนึง
“อื้ม -\\\\\-”โทชิโร่หน้าแดงอีกรอบ
ของยูซุได้
อิจิโกะให้ พวงกุญแจรูปหมีน่ารัก
มัตสึ ให้ ชุดแฟนซี
ลูเคียให้ แชปปี้
โทชิโร่ให้ พวงกุญแจรูปเค้ก
เบียคุยะ ให้สร้อยคอ รูปปลา
โยรุ ให้ตุ๊กตาหมา
อิคคาคุ ให้ กระบอง
ยูมิจิกะ ให้ ตุ๊กตา หมี
เคนปาจิให้ดาบ 3เล่ม
อิชิดะ ให้สูตรปรุงอาหาร
โอริฮิเมะ ให้กิ๊ฟ รูปหัวใจ
ชาโดะ ให้ หนังสือทำอาหาร
อิชชิน ให้ ตุ๊กตาหมีสี แดง ตาสรฟ้า
และอีกมากมาย
และคนสุดท้าย
“สุขสันต์วันเกิดนะ...ยู”จินตะพูดแล้วให้กำไลรูปหมี
“ขอบคุณนะ >\\o\\<”ยูซุพูดแล้วกอดเขา
“อื้ม....”แล้วงานเลี้ยงก็สนุกไป รู้อีกทีก็ปาไปตี2
ตอนนี้ทุกคนอยู่ใยสภาพที่เมาค้างเว้นแต่ คาริน และโทชิโร่ ที่นั่งมองพระจันทร์
อยู่บนต้นซากุระ มือที่แข็งแกร่งกอดร่างเล็กๆไว้ไม่ห่าง
ทั้ง2 ได้หลับไปโดยที่ไม่รู้ตัว ท่ามกลางดอกซากุระที่ร่วงโรย และ แสงจันทราที่
อยู่ข้าง ความรักของทั้ง2จึงเป็นนิรันด์ และจะไม่มีผู้ใด้ สามารถแยกทั้ง2ได้
ทั้งคู่ได้พบ คนที่จะครอบครองหัวใจขอกัน และกันแล้ว
แล้วคุณล่ะ
พบคนที่จะครอบครองหัวใจของคุณรึยัง
End The Happy Ending
ของแถมจร้า
น่ารักจังเลยอ่ะ >\\\\\<
น่าร๊อคๆ เอ้ย! น่ารักมากๆ ชอบคู่นี้ค่ะ แต่งอีกนะเราจะติดตามค่ะ^___________________^