คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2(100%)
2
(special : Soul Talk)
“ไอีย์แะไปแนะนำัวให้ยัยเิ่มนั่นรู้ัทำไมวะ”ไร์เวอร์เป็นนพูึ้น
“แหมๆ นอยู่มหา’ลัยเียวันอนโเียวันรู้ัันไว้็ีแล้วนิูสิไอโวล์ยัไม่ั้านอะไรเลย”
“หึ...ันเบื่อที่ะ้านแไันเลยเลือที่ะเียบีว่า”ผมเอ่ยบอไปทั้ที่ริแล้วผมเอือมที่ะพูับมันแล้ว่าหา
“โหย! อะไรวะนี่พวแสอนหัทำวามรู้ันอื่นๆมั่สิ”
“ันไม่ใ่แนะที่ะอบทำวามรู้ัับนอื่นเาไปทั่ว”
“อ้อ...และพวัน็รำาผู้หิ!!”
“แเป็นเพศเย์หรือเปล่าวะไอไร์ไอโวล์ =^=”
“- -^^”< - - - โวล์
“- -^^”< - - - ไร์เวอร์
พวผม็แยย้ายไปทำภาริส่วนัวและผมอนนี้็ำลัะลไปื้ออินเพราะอนนี้ผมหิวเอามาๆ ผมเินไปที่ประูและำลัะเปิมันแ่ีย์าร์็เอ่ยทัเสีย่อน
“ะไปไหนวะไอโวล์”
“ไปื้ออิน - -”
“อือ...ไปสิ”
“- -^^”
ผมเินออมาที่ลิฟ์แ่็เห็นยัยเิ่มนั่นยืนรอลิฟ์อยู่แ่ผมไม่สนใ็เินเ้าไปยืนรอ้าลิฟ์ร้าๆเธอ เธอหันมามอหน้าผมแล้วสะุ้นิๆเหมือนับว่าเธอเอปีศาอย่านั้นแหละ บรรยาาศในลิฟ์ูหน้าอึอัเพราะว่ายัยเิ่มนี่เอาแ่มอหน้าผมอยู่ลอนผมัเริ่มะหุหิเลยหันไปถามยัยเิ่มโมเล
“อะไรอเธอเนี่ย มอหน้าันทำไม!”
“อ๊ะ! อโทษที T^T”
“- -”
“อะ...เอ่อนายะออไป้านอเหรอ”
“แล้วมันเี่ยวอะไรับเธอล่ะ - -”ยัยบ้านี่ถามอะไรวุ่นวายริๆ
“ัน็แ่ถามไปามมารยาทเท่านั้นเอนายไม่เห็นำเป็น้อทำหน้าุใส่เลยนิ”
“มัน็เรื่ออัน...แล้วเธอมาถามวุ่นวายอะไรับันเนี่ย - -^^”
“ถามนิถามหน่อย็ไม่ไ้นบ้าอะไรุะมั =^=”ยัยเิ่มนี่บ่นเสียอุบอิ๊บแ่มัน็ัพอที่ะทำให้ผมไ้ยินที่เธอพู
ผมเินออมาาลิฟ์โยที่ไม่สนใว่ายัยเิ่มนั่นะบ่นอะไรอีเพราะว่าอนนี้ผมรำาเธอมาๆ หึ ผู้หินี่น่ารำาไ้เสมอ้นเสมอปลายเลยริๆ เฮ้อ! ไม่เ้าใเลยริๆว่าทำไมับอีแ่ผมเินผ่านแล้วทำไม้อมารี๊ผมัน้วย
“นี่นายเี๋ยวสิรอัน่อน!”
“อะไรอเธออีเนี่ย - -^^”
“ไหนๆเรา็เป็นเพื่อนบ้านันแล้วะพูีๆ้วยไม่ไ้เลยเหรอไ”
“ใรบอันยอมรับเธอให้เธอมาเป็นเพื่อนอัน - -^”
“O[]o”
ผมปล่อยให้ยัยนั่นยืนทำหน้าเหวออยู่อย่านั้นและผม็รีบเินผ่านหน้ายัยนั่นไป เสียเวลาริแทนที่ผมะไ้รีบไปื้ออแล้วรีบลับเป็นเพราะยัยัวป่วนนั่นแท้ๆแ่เสียออะไรบาอย่า็ทำให้ผม้อหันหลัลับไปู้วยวาม ใยัยบ้านั่นันไปยืนเอ๋อลาถนนนั่นทำให้ยัยนั่นเือบะโนรถนแ่โยัเ้า้าโมเลอยู่ เพราะรถแ่เียเธอไปแ่มัน็ทำให้เธออยู่ในอาาร๊อและลไปนั่ออยู่ับพื้นผมเลย้อเินลับไปหาเธอ
“ยัยบ้าเธอมันประสาทหรือเปล่าไปยืนเอ๋อวารถทำไม - -”
“..........”
“นี่เธอ!”
“.............”โมเลยัไม่อบอะไรผม ผมเลยเย่าัวเธอนเธอสะุ้เฮือ และปล่อยโฮออมา
“TT 0 TT”
“เป็นอะไรหรือเปล่า - -”
“ฮือออออออ! นายมันไอนใร้ายนายทำให้ันเือบโนรถนอยู่แล้วนะนายมันบ้าที่สุ!!~”ยัยบ้านี่ทั้ีทั้ทุบผมรัวๆนผม้อรวบมืออยัยนี่ไว้
“เธอเป็นบ้าอะไรอเธอเนี่ย! เธอเป็นนไปยืนวารถเอนะะมาโทษันไ้ยัไ”
“ฮะ...ฮืออออ! เพราะนายนั่นแหละ ฮืออออ”
“แล้วนี่ะลุไ้หรือยัหรือเธอะนั่เป็นยัยเพิ้เฝ้าถนนอยู่รนี้”
“นาย็่วยพยุันหน่อยไ้มั้ยันรู้สึว่าาันมันะแพลอะ”
“เธอนี่มันน่ารำาริๆ - -^^”
“T ^ T”
ผมพยุเธอลุึ้นมาาพื้นและ็พาเธอลับึ้นไปที่ห้อแ่ไม่ใ่ห้ออเธอนะ - -เพราะยัยนี่บอว่าที่ห้อไม่มียาสามัประำบ้านอะไรเลยเลย้อมาเือร้อนผมที่้อพอเธอไปทายา
“อะ...โอ๊ย! เบาๆหน่อยไ้มั้ย นายนี่นอาะหน้าุ นิสัยแย่ แถมยัมือหนัอี =^=”
“เรื่อมาอย่าี้เอาไปทาเอเลยไป - -”ผมว่าเสร็็โยนหลอยาไปให้เธอ
“โอ๊ะ! โมเลเป็นอะไรมาเหรอ”
“รถเี่ยวน่ะ ีย์าร์ >///<”
“อ๋ออออ...มาเี๋ยวันทายาให้็ไ้นะ”
“อะ...เอ่อไม่เป็นไระันทาเสร็แล้วพอีเลย”
“อ้าวหรอ”
“เสร็แล้ว็ลับห้อเธอไปะสิ”ผมพูไล่เธอเพราะผมรำาเธอเพราะารที่ผู้หิมาวุ่นวายในห้ออผมนั่นมันทำให้ผมหุหิเป็นที่สุ
“อบุนะ”เธอพูเสร็เธอ็รีบเินท่าระ่ายาเียวออาห้ออผมไป
“แนี่มันโหร้ายับผู้หิริๆเลยนะไอโวล์”
“แล้วแไปยุ่อะไรับมันวะไอีย์”ไร์เวอร์พูึ้นมานี่เป็นรั้แรเลยนะที่มันพูเ้าหูผม
“แน่ะนอนไปเลยไอโหยำลัสอ”
“หึ...ใระไปพ่อพระเหมือนแวะไอีย์”
ผมไม่สนใที่ะฟัไอสอนนี้มันเถียันผมเลยเลือที่ะเ้าไปและนั่บนโฟาในห้อนอนและหยิบโน้บุ๊ึ้นมาเ็ู้อวามและ็้อสะุาเมื่อเหลือบไปเห็น้อวามเ้าอใรบานที่ทำให้ผมะัไปถึสามวิเลยทีเียว
“ัวฟาร์”ผมเอ่ยื่อเธอออมาเสียเบานแทบะเป็นเสียระิบและเรื่อราวอเธอ็ย้อนเ้ามาในหัวอผมนผม้อปิโน้บุ๊ลและเลือที่ะไปนอนเพื่อสบสิอารม์ที่หุหิและโมโหเพราะเธอือัวหน้ารำาที่พ่อับแม่ะับผมมาแ่านับเธอ
ความคิดเห็น