คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 08
Chapter 08
So what you trying to do to me
It's like we can't stop we're enemies
But we get along when I'm inside you
You're like a drug that's killing me
I cut you out entirely
But I get so high when I'm inside you
เธอพยายามจะทำอะไรกับฉันเหรอ
มันเหมือนว่าเราหยุดไม่ได้เลย เหมือนเราเป็นศัตรูกัน
แต่เราก็เข้ากันได้ดีนะ ตอนที่ฉันเข้าไปในตัวเธอ
เธอนั้นเหมือนยาเสพติดที่ทำลายชีวิตฉัน
ฉันตัดเธอออกไปจากใจ
แต่ก็รู้สึกดีเหลือเกินเมื่อได้อยู่ในใจเธอ
Baby, I'm preying on you tonight
Hunt you down eat you alive
Just like animals, animals, like animals-mals
ที่รักเธอจะเป็นเหยื่อของฉันในคืนนี้นะ
จะไล่ล่าเธอ กลืนเธอทั้งเป็น
เหมือนกับสัตว์ร้าย สัตว์ร้าย เหมือนสัตว์ร้าย
Maybe you think that you can hide
I can smell your scent from miles
Just like animals, animals, like animals-mals
Baby, I'm
เธออาจจะคิดว่าเธอจะซ่อนตัวได้
แต่ฉันดมกลิ่นเธอได้เป็นไมล์ๆเลย
เหมือนกับสัตว์ร้าย ฉันนี่แหละสัตว์ร้าย
Song : Animals - Maroon 5
Cr. AelitaX Translate [ตัดมาเฉพาะบางส่วน]
เสียงเพลงที่ได้ยินเพลงสุดท้ายในรถยังดังก้องอยู่ในหูของฮยอกแจ ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งสองคนจะขึ้นมาอยู่บนคอนโดหรูชั้นสูงสุดได้ครู่หนึ่งแล้ว อยากจะไม่ใส่ใจกับเนื้อหาของมัน ก็แค่เพลงธรรมดาเพลงหนึ่ง แต่สายตาของทงเฮที่มองมายามที่ถึงบางช่วงบางตอนของเนื้อเพลง บวกกับประโยคสนทนาในช่วงสุดท้ายของเขาทั้งสองมันก็ชวนให้อดคิดไม่ได้
“ถ้าคืนนี้คุณ-ไม่ได้- คุณก็จะไม่ปล่อยผมไปใช่มั้ย”
“แน่นอน คิดว่าที่ทำมาทั้งหมดเกือบเดือนนี่เพื่ออะไรกันล่ะ”
“แค่คืนเดียว แล้วทุกอย่างจะจบใช่มั้ย คุณจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับผมอีก”
ถึงอีกฝ่ายจะไม่ได้ยืนยันให้คำมั่นอะไรกลับมา แต่การหันมาพยักหน้าให้กับเขานั่นก็ถือว่าอีกคนคงจะตอบตกลงคำพูดของเขาแล้ว แต่ถึงจะไม่มีการตอบตกลงอะไรเขาก็คิดว่าคืนนี้มันก็น่าจะเป็นคืนแรกและคืนสุดท้ายสำหรับพวกเขาอยู่ดี ทงเฮก็คงไม่ต่างจากเขาเท่าไหร่ คนที่เลือกจะใช้ชีวิตกลางคืนแบบ One night คงไม่คิดจะยึดติดกับใครหรอก มันเป็นการหาบ่วงมาคล้องคอตัวเองเปล่าๆ
“ดื่มอะไรหน่อยมั้ย” ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของคำพูด เหมือนกับเพิ่งค้นพบสิ่งแปลกประหลาด ก่อนจะพยักหน้าลงเป็นการตอบรับคำชวน
เขาคิดว่าทันทีที่ประตูห้องปิดลงทงเฮก็จะรีบจัดการกับเขาซะอีก แต่หมอนี่ก็ยังมีอารมณ์อ้อยอิ่งเดินมายื่นผ้าขนหนูกับชุดคลุมมาให้เป็นการบอกไปในตัวว่าให้เขาเข้าไปชำระร้างร่างกายเสียก่อน เกิดจะมารักสะอาดเอาอะไรตอนนี้
แล้วพอเขาอาบน้ำจนเสร็จเจ้าของห้องก็เข้าไปอาบต่อ ทิ้งให้เขานั่งรออย่างลุ้นระทึกกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่พอออกจากห้องน้ำมาแล้วก็มาชวนดื่มเนี่ยนะ จะใจเย็นเกินไปแล้วอี ทงเฮ
ถึงจะบอกกับตัวเองว่ามันก็แค่ Sex มันอาจจะผิดที่ผิดทางไปบ้าง แต่มันก็แค่ไม่กี่ชั่วโมงเดี๋ยวมันก็จบ อุตส่าห์นั่งทำใจมาตลอดทาง จะรีบทำให้มันจบๆไปไม่ได้หรือไงกัน
“คิดอะไรอยู่ หน้าคุณดูซีเรียสจัง”
ท่าทางนิ่งเงียบและวางตัวไม่ถูกของฮยอกแจทำให้ทงเฮอยากจะให้อีกคนผ่อนคลายกว่านี้ แต่ลึกๆแล้วเขาก็อยากจะแกล้งอีกคนเล่นด้วย กว่าแสงของวันใหม่จะมาเยือนเขายังพอมีเวลาเหลือเฟือ ยังไงเสียคืนนี้เขาก็ไม่ปล่อยให้ฮยอกแจรอดพ้นมือไปได้หรอก
ทงเฮนั่งลงตรงที่ว่างบนโซฟาตัวยาวข้างฮยอกแจ วางแก้วใสทรงคล้ายแก้วไวน์แต่ขนาดใหญ่และตัวก้านสั้นกว่าภายในบรรจุบรั่นดีสีสวยอยู่เศษหนึ่งส่วนสี่ของตัวแก้ว มือหนาเลื่อนแก้วใบหนึ่งไปตรงหน้าฮยอกแจส่วนอีกมือก็โอบแก้วของตนเองไว้ในอุ้งมือ
“ให้ตายเถอะ หมอนี่ยังมีอารมณ์มานั่งให้ความอบอุ่นบรั่นดีก่อนดื่มอีกหรือไงนะ”
มือบางคว้าแก้วตรงหน้าขึ้นมากระดกพรวดเดียวหมด ไม่สนใจจะละเอียดดมกลิ่นหรืออมไว้ในปากให้ได้รสชาติอะไรทั้งนั้น
“รีบทำให้มันจบๆไปเถอะ ผมอยากไปพักแล้ว” พูดพร้อมกับกระแทกแก้วเปล่าลงบนโต๊ะตรงหน้าด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะลุกขึ้นยืนเพื่อจะไปยังเตียงที่อยู่ในห้องนอน
แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวออกไปก็ถูกอีกคนฉุดข้อมือไว้ก่อน ฮยอกแจเสียหลักล้มลงนอนบนโซฟา ขาเรียวพาดไปบนตักของทงเฮ จะขยับขาหนีแต่ก็ช้ากว่าทงเฮเมื่อร่างหนาโน้มใบหน้าลงมาอย่างรวดเร็ว ประทับริมฝีปากลงบนปากบางของฮยอกแจ ของเหลวสีอำพันที่ก่อนหน้านี้อยู่ในแก้วของทงเฮถูกส่งผ่านไปยังลำคอของอีกคนโดยมีปลายลิ้นนุ่มเป็นตัวเปิดทาง
ของเหลวถูกกลืนกินไปจนหมดแล้วเหลือไว้แค่เพียงกลิ่นของแอลกอฮอล์ที่ยังฟุ้งอยู่ในโพรงปากคล้ายเป็นแหล่งน้ำหวานชั้นดีให้แมลงอย่างอี ทงเฮกวาดต้อนดูดกินอย่างไม่รู้จักอิ่มเอม
จูบอันยาวนานและเริ่มจะร้อนแรงจบลงด้วยฮยอกแจเป็นฝ่ายผละออกมาก่อน ริมฝีปากบางที่ฉ่ำไปด้วยส่วนผสมของเอนไซม์เผยอน้อยๆ ร่างบางยกขาที่พาดทับอยู่บนต้นขาของทงเฮออกเมื่อเริ่มรู้สึกตัวว่าอยู่ในท่านี้มันจะไม่ปลอดภัยเท่าไหร่
“ผมมีข้อเสนอ” ริมฝีบางสีสดจากการถูกขบเม้มรีบเอ่ยขัดออกมาก่อนที่ปากหยักนั่นจะประกบลงมาอีกครั้ง
“หืม.......ข้อเสนออะไร” ทงเฮเว้นระยะไว้นิดหน่อย ก่อนจะกระซิบถาม แต่ลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดอยู่ก็ยังชวนให้ฮยอกแจรู้สึกขนลุกอยู่ดี
“มาดวลเหล้ากัน”
“............” ทงเฮไม่ได้ตอบอะไร เขาทำแค่เลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้น เพื่อให้อีกคนอธิบายข้อเสนอต่อ
“ก็ดื่มกันซัก........ 10 แก้วก็ได้ ถ้าครบ 10 แก้วคุณยังไม่พับไปก่อนผมจะเป็นของคุณ” ถึงมันจะเป็นข้อเสนอที่สิ้นคิด แต่มันก็เป็นทางเดียวที่ฮยอกแจคิดออกตอนนี้ จากที่ทำใจมาพักหนึ่ง เอาเข้าจริงเขาก็กลัวอยู่เหมือนกัน
ถ้าทงเฮเมาหลับไปก่อนเขาก็จะไม่ต้องเป็นของทงเฮ หรือถ้าเขาเมาหลับไปก่อนค่อยตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองโดนกระทำไปแล้วก็คงดีกว่านี้......มั้ง ?
“ก็ได้ คนละ 10 แก้ว” ทงเฮว่าอย่างอารมณ์ดี พร้อมเงยหน้าขึ้นและผละออกเดินไปหยิบขวดคอนยัคบนเคาน์เตอร์มารินใส่ทั้งสองแก้ว และวางขวดลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้า
“หืม ตกลงง่ายจังวะ” ฮยอกแจงงกับท่าทีของทงเฮอยู่พอสมควร เพราะข้อเสนอของเขายังไงทงเฮก็เสียเปรียบ แต่อีกคนกลับตกลงง่ายๆเฉยเลย
“แต่มีข้อแม้”
“ข้อแม้ ?”
“ใช่ ข้อแม้......ดื่มคนละ 10 แก้ว แต่อีกฝ่ายนึงต้องเป็นฝ่ายป้อน..........ด้วยปาก”
“จะไม่ขี้โกงไปหน่อยรึไง” ฮยอกแจขึ้นเสียงถามทันทีที่ได้ยินข้อแม้
“ใครกันแน่ที่ขี้โกง ข้อเสนอของคุณมองยังไงผมก็เสียเปรียบ ถึงผมไม่รับข้อเสนอของคุณ คืนนี้คุณก็ต้องเป็นของผมอยู่ดี จริงมั้ย...ที่รัก” ทงเฮยกยิ้มกวนประสาทส่งไปให้
“เอาละเราจะเริ่มกันได้หรือยัง ผมยอมดื่มก่อนก็ได้นะ” ทงเฮว่าพร้อมกับยื่นแก้วไปจรดที่ริมฝีปากของฮยอกแจ
เหอะ !! ป้อนด้วยปากคนละ 10 สิบแก้ว นั่นก็หมายความว่ากว่าจะจบเขาจะต้องจูบกับทงเฮ 20 ครั้งเนี่ยนะ เมื่อคิดได้ดังนั้นมือบางก็คว้าแก้วบรั่นดีกระดกเข้าปากและกลืนลงไปรวดเดียวจนหมดเหมือนเคย ก่อนจะกระแทกแก้วลงบนโต๊ะจนเกิดเสียง
“ถ้างั้นก็เริ่มเลยแล้วกัน ไม่ต้องดงต้องดื่มมันแล้ว” ทงเฮยิ้มขำกับท่าทางของฮยอกแจ เพียงแค่แกล้งนิดหน่อยอารมณ์ก็ขึ้นซะแล้ว ยิ่งอีกคนหงุดหงิดมากเท่าไหร่ก็เหมือนเขาจะยิ่งชอบแกล้งมากเท่านั้น
“เดี๋ยวสิ เสียดายเหล้า เทแล้วก็ต้องกินให้หมด” ทงเฮว่าพร้อมกับเหลือบไปมองเหล้าที่เหลืออีกแก้วหนึ่ง มือหนาหยิบแก้วขึ้นมากระดกดื่มน้ำสีอัมพันไว้ในปากก่อนจะวางแก้วลงแล้วโน้มหน้าไปหาอีกคนเพื่อถ่ายเทของเหลวที่อยู่ในปากออกไปอีกครั้ง
ด้วยระดับใบหน้าที่อยู่ต่ำกว่าทำให้ฮยอกแจจำต้องรับของเหลวนั้นกลืนลงคอไปเหมือนเดิม ให้ตายเถอะนี่เหล้าเพียวๆแก้วที่ 4 สำหรับเขาแล้วนะ อี ทงเฮนี่ขี้โกงได้โล่จริงๆ
-----------------------โคมไฟ-------------------------
แล้วฮยอกแจจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจากปล่อยเลยตามเลย เอาเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้ว เอาให้เต็มที่เลยแล้วกัน
------------------- TBC --------------------
เฮ้อ กว่าจะลากจนจบตอน หืดขึ้นคอเลย ยากจังตอนนี้ นี่ถ้าไม่รักคนอ่านไม่เขียนนะ ไม่มั่นใจเท่าไหร่ด้วย เก็บไว้ก็กังวล ลงไปเลยดีกว่าไม่รอถึงวันศุกร์ละ
มีหลายคนยังไม่อยากให้น้องเป็นของทงเฮ แต่ทำไงได้ พี่มันจะเอาอ่ะ ภายใต้โคมไฟมันมีใจความหลักที่เราต้องการจะสื่ออยู่อย่างหนึ่ง นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมฮยอกแจถึงยอมทงเฮง่ายๆ ไม่ต้องออกแรงปลุกปล้ำอะไรเลย อ่านแล้วตอบเราหน่อยนะ เราอยากรู้ว่าเราสื่อมันออกไปถึงคนอ่านหรือเปล่า แล้วตอนหน้าเราจะมาเฉลย
โคมไฟตั้งอยู่ที่เดิม ใครที่ไม่รู้ที่ตั้งก็เอาคอมเม้นท์ (แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง) มาแลก แปะแต่เมล์ไม่ส่งให้นะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
ปล. ตอนหน้าต้มน้ำรอได้เลยนะ
ความคิดเห็น