เรื่องเล่า...ผี-ผี สุดเฮี้ยน

ลำดับตอนที่ #4 : ผีสาวในโรงแรม

เมื่อประมาณต้นปี  2541  ผมเคยเจอประสบการณ์ขนหัวลุกมาเล่าให้ฟัง  มันเป็นเรื่องที่เคยมีคนเจอ
มาแล้วมากมาย แต่ต่างเวลาและสถานที่   เรื่องนี้เกิดขึ้นที่โรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่งกลางใน เมืองนครปฐม  
อันที่จริงเรื่องนี้คงไม่เกิดถ้าไม่ใช่เพราะความใคร่ของหนุ่มสาว

ปกติผมเป็นคนที่สนใจในเรื่องของข่าวสาร  จึงได้รู้ข่าวเรื่องการตายที่เกิดขึ้นในโรงแรมแห่งนี้จาก
หนังสือพิมพ์บ่อย ๆ ส่วนใหญ่เป็นการตายเกิดจากหัวใจวายขณะมีเพศสัมพันธ์  แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เป็นการ
ฆาตรกรรม    คือฝ่ายหญิงถูกบีบคอตายและหมกศพไว้ใต้เตียง

วันนั้นผมนัดกับสาวไปเที่ยวที่สวนสามพรานต่อที่ฟาร์มจรเข้และสุดท้ายจบลงที่โรงแรม  ในตอนแรก
ผมรู้สึกสังหรณ์อยู่ในใจ เพราะรู้ว่าที่โรงแรมนี้ได้มีคนตายมาก  แต่คิดว่าคงจะไม่ดวงดีขนาดนั้นเพราะมีตั้งหลาย
ห้องด้วยกัน

ผมตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายเห็นห้องที่สองว่าง จึงตกลงที่จะเปิดห้องนั้น  หลังจากที่เปิดห้อง
แล้วก็ให้  ฝ่ายหญิงไปอาบน้ำ   ขณะที่ผมดูหนังเห็นเธอเปิดประตูแย้มหน้าออกมาดูและปิด
ไปอีก   พอเธออาบเสร็จก็ออกมาถามว่า  "เมื่อกี้นี้เคาะประตูหรือเปล่า ..? " 
ผมตอบว่า  "เปล่า  ไม่ได้เคาะ"  เธอบอกให้ปิดทีวี ห้องทั้งห้องจึงอยู่ในความมืด   เพราะผม
ไม่ได้เปิดไฟตั้งแต่ทีแรก   ในขณะที่เรามีอะไรกันนั้น   ผมมีความรู้สึกว่า  เหมือนมีใครมาบีบคอ
อยู่แผ่ว ๆ ผมหันไปก็ไม่เห็นใคร  ในความรู้สึกเหมือนมีผู้หญิงยืนอยู่รอบข้างเต็มไปหมด  แต่เป็นคน ๆ
เดียวกัน   แล้วผมก็พบกับความว่างเปล่าเมื่อหันไปดูอีกครั้ง

พอเสร็จภารกิจผมบอกให้เธออาบน้ำแล้วผมก็เข้าไปอาบต่อ อาบได้สักพักเธอก็ร้องว่า "เปิด เปิด
เปิด!!!!! " พร้อมทั้งเคาะประตูเสียงดัง  ผมตกใจรีบออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น   เมื่อเปิดประตู
เธอบอกว่าทีวีดับแต่เมื่อผมมองออกไป ก็พบว่ามันยังเปิดอยู่  เพื่อให้เธอสบายใจผมจึงเดินไปเปิดไฟเอาไว้   
แล้วเหตุการณ์อย่างนั้นก็เกิดขึ้นอีกครั้ง   คราวนี้ผมเห็นโทรทัศน์ดับจริง ๆ   แต่ไฟยังเปิดอยู่

เธอกลัวมากจึงขอเข้าไปอยู่ในห้องน้ำด้วย ผมก็ให้อยู่โดยในใจก็คิดว่าเธอคงจะใช้มายา ขณะที่ผมอาบน้ำ
ผมเห็น มือเธอสั่นทั้งสองข้างและประคองประสานอยู่ที่หน้าอกแน่น   ตามองผมไม่กะพริบ   ก่อนออกจากห้องน้ำ
สายตาผมเหมือนเห็นอะไรแว่บๆ ในกระจก แต่พอมองไปก็คิดว่ากระจกบานนี้น่ากลัวมาก  เรากลับไปที่เตียงปิดไฟ
และเปิดทีวีอีกครั้ง  แฟนผมยังมีอาการหวาด  ๆ อยู่ผมจึงพูดหยอกล้อให้เธอคลายความกังวลลงบ้าง   แล้วเรา
ก็เริ่มเกมกันต่อ

แล้วความรู้สึกเดิม ๆ ก็กลับมาอีก   แต่คราวนี้มีเสียงเหมือนมีคนเปิดประตูห้องน้ำ   แต่พอหันไป
ก็ไม่มีใครอยู่  เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง      ตอนนั้นใจคอของผมไม่ค่อยดีพอหันไปหาเธอก็เหมือน
ไม่เห็นไม่ได้ยินอะไร  ต่อมาก็มีเสียงมาจากลูกบิดประตู  คิก  คิก  อี้ด !!! คราวนี้ได้ยินทั้ง  2  คน   
ผมเดินออกไปดูเพราะคิดว่าบ๋อยมาเรียกแต่พอเปิดก็ไม่พบใคร   และผมก็คิดได้ว่าผมลงกลอนไว้
เรียบร้อยแล้ว จึงหันไปถามแฟนว่า    "ได้ยินเสียงคนเปิดประตูไหม ?"  เธอก็บอกว่าได้ยิน

สิ้นเสียงเธอโทรทัศน์ก็ดันฉายหนังขึ้นอีก   ดังมากจนผมสะดุ้งโหยง  ส่วนเธอปล่อยกรี๊ดลั่นห้อง
ปากก็ตะโกนว่า "... ผี.!!!!.. "  ผมรีบเอามืออุดปากเธอและรีบบอกเธอและรีบบอกให้ใส่เสื้อผ้า

โอ๊ย....ผมกับเธอแทบหมดลมหายใจ  มี  เสียงผู้หญิงหัวเราะดังมาจากทุกมุมห้อง    ทำให้หัวใจผม
แทบวายตายไปเลย  เราสองคนคว้ากางเกงเสื้อผ้าผิด  ๆ  ถูก ๆ ไปหมด    พอออกจากห้องได้ผมถอนหายใจ
พร้อมกับเอามือจับหน้าอกโล่งเหมือนได้พ้นจากขุมนรกมาแล้วแต่แล้วก็ต้องใจหายแวบเพราะผมลืมสร้อยพระ
ไว้ที่โคมไฟหัวเตียง   ผมรีบกลับรถเมื่อไปถึงพอดีกับที่บ๋อยกำลังจะเข้าไปทำความสะอาด  ผมจึงรีบเดินเข้าไป
หยิบสร้อยและพูดกับบ๋อยว่า " น้อง ๆ  พี่ว่าห้องนี้มันมีอะไรแปลก ๆ   นะ "    บ๋อยได้ยินก็ทำท่างง ๆ

หลังจากนั้นประมาณปลายปี   2541 ผมมีโอกาสเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อน ๆ ฟัง  พอเล่าจบ
เพื่อนรุ่นน้องก็เล่าให้ฟังว่าเธอกับแฟนไปที่โรงแรมแห่งหนึ่ง     เมื่อปี  2540    แต่ก่อนที่จะมี
อะไรกัน   เธอได้กลิ่นอะไรเหม็นเน่า เธอกับแฟนพยายามหาแต่หาไม่พบ   เธอจึงเรียกบ๋อยมาดู
ก็พยายามหากัน   และก็รื้อไม้กระดานเตียงขึ้นเท่านั้นแหละครับ  
ทุกคนตะลึง..!!!! อ้วกแตกอ้วกแตนกันไปตาม ๆ กัน
สิ่งที่เห็นนั้นเป็นศพผู้หญิงตาถลนหลุดออกมาห้อยใกล้  ๆ  กับแก้ม !!! หน้าตาเนื้อตัวอืดบวมจน
แทบจะระเบิดออกมาเป็นปริ ๆ หนอนใต่กันยั้วเยี้ยเต็มไปหมด  เล่นเอาหมดอารมณ์
เธอบอกว่าต้องไปเป็นพยานเล่าเหตุการณ์ให้ตำรวจฟังอีก   แถมยังได้ลงชื่อในหนังสือพิมพ์อีก ผมถาม
เธอว่าที่ไหน เธอบอกผม ใจหายวาบไปเลย  เพราะห้องที่ผมกับเพื่อนสาวไปนอนกันนั้นเป็นห้องเดียวกับห้องที่เธอ
พบศพ..!!!!!!