คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอน วันพิพากษาเอกภพ
อยานลินน์ สแวร์โมะ อทัพหลั AIX เอบาแล็ีทา้าเผือ ีโอมีเนียส
"ทุอยาน มาันรบแล้วใ่ไหม" เสียอสาวน้อยวัย 17 ปี (วามริเลยไปไลละ) าารบัับยานให่อย่าลินน์ สแวร์โมะ ึ่มีอาเนะนะที่ยัิามเธอมาพร้อมอยานหลายุที่มีอาวุธรบมือเ็มสล็อ
"พร้อมรับ" ทุอยาน่าอบรับเธอ ่อนที่พวเาะัระบบูเปอร์สเปใหม่ให้ับประูวาร์ป "เรียมวาร์ปสู่ระบบสุริยะพิัศูนย์" ยูรินะออำสั่ พลาิ้มอโฮโลแรมั้เป้าหมายไปยัโล
"ูเปอร์สเปพร้อมแล้วรับ"
"หึ ั้นพวเราไปันเลย...." ยูรินะยิ้มเล็น้อย่อนะิ้มปุ่มวาร์ปบนอสีแอยานเธอ านั้นพวเา็วาร์ปมายัาวโล ระบบสุริยะแทรปปริส...
ระบบสุริยะแทรปปริส าวโล พิั 39 ปีแส
"ห๊ะ....เรามาผิที่หรือนี่..." ยูรินะใเล็น้อย
"ไม่ผิรับ นี่พิัาวโลริๆ" ทาฝ่ายรวาร์ อยานลาระเวน็ส่สัามา พร้อมลาระเวนเ้าไปภายในระบบสุริยะ
ไม่นานนั ็มีเสียส่ออมาาลำโพอยานพวเาว่า "นี่อยานฟรอโทเนเรีย พวุเป็นำลัทัพาไหน?"
"ฟรอโทเน..... ไม่เห็นะเยไ้ยินื่อนี้" อาเนะนะเอ่ย พลาสำรวระบบอาวอย่าสสัย
"หมายวามว่ายัไ ฟรอโทเนเป็นใรมาาไหน?" ยูริมะเอ่ยพลาเ็สัาที่ส่มาอย่าละเอีย แล้วอบยูรินะไปว่า "ันรู้แล้ว พวเาือใร..."
ยูรินะึถามยูริมะพี่ายอเธอทันทีว่า "ั้นพวเาเป็นใร?"
"พวเาืออทัพที่แ็แร่ที่สุในโล..." ยูริมะเอ่ยพลาแหนหน้ามอยานที่เปิไฟสีทะเลนาให่ที่บินอยู่เหนือยานอเาแล้วเอ่ยว่า "ยูรินะ พวเาืออทัพผู้เลื่อื่อ้านเทโนโลยีอมพิวเอร์"
"ั้นหรอ......."
ว่าแล้วเสียสัาาฟรอโทเน็ส่มาว่า "หาพวท่านเป็นาวโลที่ามหาพิัมหันภัยแล้วละ็ อทัพพันธมิรเอเลี่ยนเทโนโลยีแห่ประเทศไทย อแนะนำไปยัพิัวอาทิย์ ที่มีภัยุามอย่าหนั ส่วนที่นี่เป็นเปลออยานอื่น และใ้เป็นที่หลบภัยให้ับาวโลั่วราว"
"เ้าใแล้ว่ะ เราะรีบเร่เินทาไป.... ทุอยาน พิั 39 วอาทิย์ วาร์ป...!!" ยูรินะไ้เินเรื่อวาร์ปรไปยัพิัวอาทิย์ ที่ห่าออไป 39 ปีแส
ระบบสุริยัรวาล พิัวอาทิย์ เเอร์วัน
อยานมามายาทั่วทุสารทิศ ่าพาันรุมล้อมโมีาวทายน์เบเรียล ที่มีวาวปีศามามายอยล้อมเป็นบริวารราวับพวเามีวาวอาศัยไม่ำัั้นแหละ พวเา่อสู้ในเนบิวลาสีเียวที่เ็มไป้วยพิษฟรอสทิเบิลที่ระัระายออาารัินโลหะมามายบนเราะยานรบเหล่านั้น ึ่มันทำให้ยานอพวเา ถูพิษร้ายนลายเป็นเล็ฟรอสไบร์ทมามาย
"นี่สินะ สิ่มีีวิไทป์ 5 (Tier V) ที่สามารถสร้าหายนะมหานรไ้นานี้" เสียอผู้บัาารยานวีมอสสิลาลิาไ้ัึ้น หลัาที่เายิอาวุธหลัไปทำลายอยานปีศา ที่เยเป็นอยานอนนระเบิพัพินาศยับ “พวเราำลัะ่าันเอ”
[ปั้ๆๆ] เสียหลุวาร์ปนับล้าน็ัึ้นอีรั้ อยานไฟแนับล้านลำ็โผล่มาพร้อมำเือนที่ว่า "ถอยออมาให้หมถ้าไม่อยาบีวิในเสี้ยววินาที!"
"หืม.....!!! ทำไม้อถอยล่ะ?" เหล่าอยานมามาย่าสสัยับเสียหิสาวที่ส่มาพลามอูยานลำยัษ์ลำหนึ่าร์ปืนให่สีแเล็ๆอยู่ไลลิบ ่อนที่ทาฝ่าย W-UN วาร์ปถอนัวออหมแล้วเอ่ยว่า "เื่อพวเาเถอะ...... พวเราำยานลำนั้นไ้ พวเาเยับอยานพวเราหลายร้อยล้านลำมาแล้วภายในพริบานาที่ว่าแทบะทำอะไรไม่ไ้เลย ไม่ว่าะยัไ็เละแหลไม่เป็นท่าีแน่ ปืนอพวเาเหมาพวเราแ่แป๊บเียวเท่านั้นแหละรับ ถอยทัพ่วนีว่ารับ...."
"ืมๆ..... ทุฝ่าย ถอนำลัออมาให้ห่าที่สุ ยิสัไม่ให้มียานฟอร์็อเทนลำไหนเล็ลอออมาเ็า"
ว่าแล้วทุฝ่าย่าถอยออมาไลหลายล้านิโลเมร้วยวามเร็ววาร์ป เว้นเพียยานอนสเอร์ ที่ยัพยายามะมุทะลุอยานปีศาหลายแสนอพันเ้าไปอย่าแน่วแน่
"ยานยัษ์ลำนั้นน่ะ ถอยออมาเถอะ เราเือนแล้วนะ....!!!" เสียอหิสาวัึ้นอีรั้ ึ่ยานนั่น็ไม่มีารอบรับำอใๆ ่อนที่เธอะเอ่ยึ้นว่า
“่วยไม่ไ้นิ ันเือนีๆแล้วนะ”
"ั้นันะไม่ิว่ามียานนั่นรนั้นละันนะ.....
วาลล์ 12,550,000 โอีรีสเลเอร์ อลโทรสไร์ ทาร์เรุป ระบบโมี 1 นิทำลายหมู่ ทุสิ่ทุอย่าที่อยู่รหน้า โมี.....!!!"
!!!.....
[รืน!!!....!]
!!!..... “หืมมมมมมมมม....”
[วี๊....... เฟริ้ยว!!!]
ลำแสวาบอย่ารุนแรพุ่ออไปแบบวินาที่อวินาที มันริ่ไปยัยานเอเลี่ยนลำแร และแัวเ้าไป้าในยานลำนั้นแล้วทำลายทุสิ่ทุอย่า้าใน ่อนที่ลำแสะระายัวไปยัยานลำอื่นๆที่เร็วยิ่ว่านาโนวินาที แผา่ายสีแแผ่ว้ารอบไปทั่วบริเวภายในพริบา ยานปีศาหลายล้านลำถูเ็บวานลายเป็นแ่เศษฝุ่น าวหลายวถูแสโอีรีสระทบนระเบิและเอียลายเป็นเศษหิน วาวนับร้อยวถูทำลายภายในเสี้ยววินาที..... แ่.... ลับไม่สามารถทำอะไราวทายน์เบเรียลไ้ ึ่ลำแสที่รไปยัาววนั้น ถูไโรสูบเ้าไปเรียบร้อยพร้อมเสียเอ่ยาไโรอย่าน่าลัวออมาว่า "ลำแสเพลิวินาศออ์หิเรียวเฟร์ ไม่ิว่าะลายเป็นอาวุธยุใหม่ไปแล้วะนี่ แ่ว่าเ้าไ้มาาที่ใัน.....มันสูหายไปั้แ่ยุเอภพไนโรไร์แล้วนิ...... ทำไมพวเ้าถึมีมัน..."
“ทำไมเอเลี่ยนนั้นถึรู้ัื่อเธอ เรียวเฟร์....” ยูรินะสสัย
“นั่นเทพสสาร่ะ ไโร เอเียเอร์... เาเป็นสหายับแอโรรอส เทพมัรที่เรา่าไปเมื่อหลายปี่อน... ันเยเป็นนรัอเา .... แ่ันถู่าาย่อนะถึวันแ่านอเรา เลยเหลือเพียวิาเพลิ นำมาทำอาวุธพิาัรวาลึ้น่ะ พลัอันไม่พอะทำอะไรเาไ้หรอ่ะ ันไม่ไ้อยู่ในร่าปิเหมือนสมัยนั้นอีแล้ว....” เรียวเฟร์อบ
ไม่นานนัไโร็เหวี่ยหาออมาพร้อมยิาร์ารัสที่เป็นลำแสสายฟ้าสีเียวออมาใส่อยาน AIX ึ่พวเา็พยายามหัหลบแล้วยิ่อสู้ ึ่ยานลินน์ ยัอยู่ห่าาพื้นที่เือบ พันล้านิโลเมร
ส่วนยานอนสเอร์ ถูลำแสโอีรีสยานลินน์ยิอันบาเรียหลายล้านเมะวัถ์แเสียหาย รวมถึเราะบาส่วนที่เป็นเราะหลั็เสียหายมาเ่นัน ึ่ถึับทำให้พวเาหยุยานแล้วถอนัวออมาาายานปีศาหลายลำที่ล่อลอยอย่าไร้ทิศทา
"พวเธอื้อ้านันเอนี่เนอะ เรียวเฟร์.....็ันเือนแล้วนะ ยานไม่แ็บุแ่ไหนละ เ้าพวเอเลี่ยนี่เ่า....!" เสียยูรินะ็ัึ้น เธอวีน้วยวามโมโหและประาศสออไม์ไปอย่าไม่เรใใรทั้นั้น.....
"แฮะๆ..... ยอมรับเลยล่ะ อาวุธอเธอมันโหริๆ นาเราะอยานอนสเอร์ยัแทะลุถึัวยาน แล้วเราะไปเหลืออะไร...." เหล่าทหารมามาย่ามอเหุาร์ที่เิึ้นอย่าะลึ ่อนที่เอเลี่ยนัวแทนในยานอิสรอสะเอ่ยว่า "อะเอ่อ เอ๊า! ใรมีอาวุธพิาัรวาลอะไร รีบัาระสิ!! เะมัน็หนีไปไ้หรอ เริ่มที่นาย่อนเลย าเรน"
"ไ้เลย พลัเหนือาลเวลา ทามล็อ...!" ว่าแล้วทุอย่าที่อยู่ในรัศมีาวทายน์เบเรียล็หยุล ่อนที่น่อๆไปะเริ่มเรียมพร้อมารโมีอย่าแน่วแน่
"ไหน แล้วทีนี้เอาไ่อ" เรนเอ่ยพลามอไปยัอยานอยูรินะ ่อนที่าเรนะพูว่า "เรา้อใ้อาวุธทั้เ้าให้ทำานอัลิเมทแอทีพพร้อมัน"
ว่าแล้วเรน็มอบาบไลท์เทอร์ให้ับฟยอร์ แล้วเอ่ยว่า "ฟยอร์ าบเล่มนี้้อให้นายใ้"
"ไ้ไม่มีปัหา" ฟยอร์อบรับ ่อนที่เรนะหันไปยัลูายอเาแล้วเอ่ยว่า "ถึเวลา่อสู้ันแล้วล่ะเ"
"รับผม เราไปันเลย" เอบพร้อมเรียไนล์ออฟเบลอเาออมา
"ิ่อไปยัอลิเอ์ อให้พวเาเรียมรบ้วยอาวุธพิาัรวาล" เอเลี่ยนเอ่ย ่อนที่ทาธาราเนยาะิ่อไปยัอยาน AIX แล้วส่สัาไปว่า
"เหล่าทัพ AIX หาใรมีอาวุธพิาัรวาล อให้ท่านเริ่มปิบัิาร่อสู้ร่วมับเราอนนี้เลย"
"ไ้่ะ เราพร้อมร่วมาร่อสู้นี้" ยูรินะอบพลาอลไปยัพี่ายอเธอว่า "พี่ยูมะ เรามาเริ่มันเลย..."
"ัไปแม่สาวน้อย..." ยูริมะอบรับพลาับยานสายฟ้าอเาบุเ้าไปอย่าไม่ลัเล และยูรินะ ็ออาห้อบัับารอยานลินน์ ไปยัแอร์ล็อ ่อนที่เธอะเรียเรียวเฟร์ออมาแล้วระโออไปโยไม่สวมุป้อันอาาศ
"เพลินรฟีนิ์ เรียวเฟร์!!"
ยานรบเพลิปรา เธอพุ่เ้าไปามแรึูอยาน และเ้าบัับารยานฟีนิ์สำเร็ เธอเริ่มวบุมอาวุธเพลินรแล้วบุเ้าโมีเหล่าเอเลี่ยนรหน้าที่ถูหยุเวลาไว้ทันใ
ทาฝ่ายอนาทัาับวีนัส ทัู้่ไ้ึ้นยานลำเียวัน โยนาทัายืนอยู่เหนือเราะอยานอีเรเิล โยที่เธอถือปืนาบราุนอฟ เอนเทอร์าเทอเธอไล่ยิยานเอเลี่ยนทะลุทีละลำๆนระเบิระัระายาแรระาอปืนเธอ ึ่ระสุนแ่ละนันั้นถูวบุม้วยวาวรอเธอให้เลื่อนที่ามวาม้อาร ่อนที่วีนัสะโมี้วยอาวุธแห่๊าอเธอาปียาน วามมอแรันอาวุธทำให้ยานน้อยให่ถูทำลายล และลายเป็นาลอยว้าลาอวาศไป
ยูรอสไ้หยิบปืนอเาออมาอีรั้ แล้วสวมุเราะอวาศ ่อนที่เาะระโึ้น้อนอุาบาแล้วยิ้วยระสุนฝนาวมามายใส่ลุ่มาวปีศาที่หลเหลือ แรระทบอหินนายัษ์ ไ้ทำให้าวเหล่านั้นประทุลาวาออมาอย่ารุนแร และทำลายอทัพภาพื้นอฟอร์็อเทนนหมสิ้น
และไม่นานนั ยานริิอล ที่วบุมโยเรน ไ้พุ่รเ้าไปยิมิสายน์นับพันใส่อทัพฟอร์็อเทนอีรั้ แ่ไม่ทันไร พวเา็ถูไโร โมี้วยฟรอสทิเบิล ไรบลาลิส์ใส่พวเานระเ็นระอนออมาอย่าไร้ทิศทา
Warning! Warning!
ยานพวเาไ้รับวามเสียหายบาส่วน และมีอาารบาเ็บาแรระแท พวเาึเร่ใ้ระบบ่อมแมอัโนมัิ ่อนที่ไโระำรามแล้วเอ่ยึ้นมาว่า "ไม่อยามีีวิอยู่นัใ่ไหม..... ไปายะเถอะ"
ไโร ไ้ใ้อาวุธส่วนัวอเาในารโมี นั่นืออาวุธพิาัรวาลยุเ่า ..... หอฟรอเรสเน์ เาเหวี่ยมันเรียปลายหอออมา ปลายหอโลหะนับร้อยไ้พุ่ออาัวเาแล้วไล่ิามเหล่าผู้ผู้พิาัรวาลที่ถืออาวุธระับพระเ้าอย่าไม่มีหลุ ่อนที่เ ลูายอเรนะใ้้อาวุธอเาเ้า่อร
"ไม่ว่าาบนี้ะมีื่อว่าอะไร ้าอให้มันทำามำพูอ้า็พอ ไฮรอสเลส.. ม่านบาเรียน้ำ...!" "เหะ.... น้ำั้นหรอ" ยูรินะเอ่ยพลาหลบารโมีาไโรเรื่อยๆ "ลอหน่อยีว่า...."
ว่าแล้วยูรินะ็ับยานอเธอไปหาเ ที่ยืนอยู่เหนือเราะสีำอยานแบล็ริิอล
"สวัสี นายเป็นใรน่ะ อาวุธนั่นมัน...... วบุมสถานะั้นหรอ" ยูรินะทัเนนั้นไปพลายิโมีเอเลี่ยนที่บินเ้ามาไปพลา
"อ่อ ผมเ เรานิอน.... อะนะ ผมไม่เ้าใหรอว่าอาวุธนี้มันทำานยัไันแน่ แ่ิามมันไป" เอบพลามอูม่านบาเรียน้ำถูระทบ้วยหอสีเียวที่แ็แร่ระแทอย่ารุนแรนเิแรสั่นสะเทือนไปทั่ว
“มันทำานามินนาารหรอ ... แ่ินนาารนาย่าแปลและน่าลัวีนะ าันบ้าละ...”
านั้นยูรินะ็ระเบิยานัวเอออมาเป็นอาวุธย่อยทั้เ็อาบเรียวเฟร์ ผมสีแไ้ลอยล่อปลิวออไป เพลิร้อนไ้ลุึ้นเป็นปีน ่อนที่เะระุหันมามออย่าแวววาว... "หืม...!"
"ันยูรินะ วายะาริ เรียันว่ายูน่า็พอละนะ...." ยูรินะเอ่ยพลาแอบหันไปยิธนูนรใส่ระสุนฟรอสไบร์ทอไโรที่มันพุ่เ้ามาหานแบบเท่ๆ "นี่แหนะ! "
[ปั้]
"อะเอ่อ...รับผม....!" เเอ่ยพลาวัาบใส่เอเลี่ยนอย่าเือาลและพยายามันอาวุธาไโร ที่โปรยมาราวับสายฝน “ทำไมเธอมีปีหละ....”
"็นะ ... ันับอาวุธอันหนะ ไ้ทำพันธสัาถาวรไปแล้ว" ยูรินะยิ้มเอ่ย
"หมายวามว่ายัไันรับ..." เพูพลาหน้าเหวอมอูระสุนฟรอสไบร์ทหลายนัมาหยุรหน้าเาอย่าใ "อะแฮ่ม.... ็เพราะว่า.... ันเือบะ้อายอนสู้ับเทพผู้สร้าพลัานหนะ" ยูรินะเอ่ยหลัาวามือลาารหยุระสุนพิษเหล่านั้น แล้วพูับเาว่า “ันร้อไห้ไปสอรั้..... เพราะันิว่าไม่มีทาเอานะเทพอนนั้นไ้ ันสู้ับมัรนั่น้วยัวนเียว ันเอ็ลัวายนะ....”
"...... แบบนี้มัน ..... เหมือนที่พ่อเยเล่าให้ฟั.." เไ้เหวี่ยาบอเาออไปลายเป็นอเหลว ่อนที่ะแัวเป็นเม็ฝนรนับล้านพุ่เาไปหาเอเลี่ยนนทะลุทะลวเนื้อเยื่อและระูเ้าไปอย่ารุนแร ่อนที่มันะัินร่าอเอเลี่ยนมามายนสลายหายไป “เธอืออ์หิัรวรริ AIX ผู้ที่ทำลายล้าสรีนิ์เพื่อปป้อโลอพวเราไว้สินะ.... ไม่ิว่าะไ้เอัวริ อ์หิที่เป็นแบบอย่าอผม...”
"พวเามอันแบบนั้นหรอ..... ันแ่นธรรมาเอนะ" ว่าแล้วยูรินะ็เริ่มประอบาบเ้ารวมัน ่อนะระเบิพลัมือเธอออมา "แบล็ไฟร์..... เพลินรโลันร์" อาวุธอเธอลับั้วระหว่าปลายาบับ้ามาบ เธอถือาบลับหลัในแนวเือน ่อนที่เธอะพู่อว่า "ันหนะ.... ทำเพื่อะปป้อทุอย่า .... มันมาเินไปไหมนะ"
"อ่า.... อย่าน้อยเธอ็ปป้อผมนะ... ถ้าเธอไม่ทำแบบนั้น พวเราะมีีวิ่อถึรนี้ันไหม" เพยัหน้าอบ
“อบุนะ” ยูรินะอบพลา้มหน้าน้ำาลอยไปามอวาศ “ันอลุย่อนนะ บาริสิ ระสุนโลันร์....!"
ไม่นานนัหลัาเธอหันหลัวัาบอเธอออไปเป็นเพลิร้อน เธอหมุนัวเหวี่ยอาวุธอเธอออไปเป็นเปลวเพลิเผาเศษหิน เศษอุาบารอบๆ ่อนที่มันะลุเป็นไฟแล้วพุ่รไปหาไโรอย่ารวเร็ว ึ่ทั้ระสุนเพลิและสายสายฝนไ้รวมัวันเป็นพลัานบาอย่าแล้วพุ่ระแทไโรน้อำรามออมาอย่ารุนแร
"นี่มัน....... เรียวเฟร.. ้าา..." ไโรเอ่ยพลาโบปีปัระสุนมระเหล่านั้นออไป
หลัานั้น เับยูรินะ็มอหน้าันอย่าๆ ่อนที่ยูรินะะเอ่ยว่า "นี่อาเป็นผู้ที่้อร่วมรบ้วยันามที่อาวุธอันเยบอ็ไ้...."
"หืมเธอว่าไนะ..??." เหันหน้ามามอยูรินะแบบๆอีรั้
“นาย่วยปป้อันในส่วนที่ันไม่สามารถทำไ้ะไ้ไหม....” ยูรินะเอ่ย
"ไ้เสมอ.....ผมะปป้อเธอ .... ลอไป" เอบพร้อมหันหลันันับยูรินะในเอเลี่ยน
“อบุเธออีรั้นะ” น้ำาอยูรินะระทบับาบอีรั้
“ฟิั่น.......!!!!”
“อะไรน่ะ!!” เหันมามอๆ
"The Revenge Legender : Life of the End"
ยูรินะไ้หายไปา้าหลัอเพร้อมแสสีทอึ่ทำให้เาใไม่น้อย
“แสสีทอในำนาน..........”
หลัาแสสีทอปราึ้นอย่ารุนแร พร้อมวาวแหวนออไปอย่าว้าวา ึ่เไ้รับอำนาเพลิเ้าสู่ร่าายอเา เามีเราะเพลิร้อนที่มาพร้อม้วยปืนไฟแ่แ็อันรุนแรที่บ่าอเา โรสร้าทาายภาพอเาถูทำให้เป็นอมะ และมีปีเป็นเล็แ้วแหลมมยายออไปว้าไลยิ่นั ในมืออเามีหอส่อแสไฟนละสีระหว่าสีแและสีฟ้า เายืนลอยลาอวาศมอูเทพเ้าไโร้วยวามแน่วแน่
"เ ันฝาพลัไว้ับนายนะ ันอยู่ในใอนาย..." เสียอยูรินะัอยู่ในหัวใอเา ่อนที่เาะอบไปทาิว่า "ไ้เลย อยืมพลัอเธอหน่อยนะ"
"ไ้เลย....ถึเวลาแล้วล่ะ" เสียอยูรินะัอีรั้ ่อนที่เะอบไปว่า "วันที่ผมรออยมันมาั้แ่เ็ ารัารับเอเลี่ยนที่ทำให้พวเราสูเสียมามาย......"
ทุน่าหันลับไปมอที่เ ึ่เปล่แสออร่าแับฟ้าวนรอบแสสีทอที่เป็นัวเาอยู่รำไร ึ่เาพุ่มาแ่ไล้วยวามเร็วหนึ่แล้วพูับทุนว่า “ผมอยืมพลัทุนหน่อยนะ"
"ไ้เลยอัศวินผู้ส่อแส..... ผู้พิาัรวาลที่ยิ่ให่อพวเรา" ฟยอร์เอ่ย
"Cridical พลัอมะนิรัิาล ระสุนัร" เรนไ้ยิระสุนัรออามืออเาไปหาไโร ในะที่ฟยอร์ไ้ยืาบล่อหนยาวออไปไลหลายล้านปีแส
"ลำแสพิาิาราัร Light shining....!!" ฟยอร์เริ่มฟาาบาเหนือหัวอเารไปยัไโร
นาทัาับวีนัสึเอ่ย่อว่า "่อไปาพวเราแล้วนินะ"
"อะอืม ัไป"
"Eragel Wing of Regeneration !!!" วีนัสไ้เปลี่ยนยานอเธอเป็นใบมีปีน เธอปันนหลายล้านิ้นที่เ็มไป้วยพิษพลัาน่าๆไลออไป ่อนที่เธอะประอบปีแล้วหมุนัวเร็วราวับทอร์นาโรไปหาไโร
"Entercharted ีปพิา!!!" าบปลายปืนอนาทัาส่อแส หัวปืนอเธอหายไป แล้วาบปลายปืนเลื่อนึ้นมาแทนหัวปืนอเธอ เธอไ้ลั่นไยิใบมีนายัษ์ออไปหาไโร่อนที่เธอะวิ่ผ่านอวาศามใบมีนั้นไป เพื่อรอัหวะวัาบออหลัาาบทะลุเป้าหมายไปแล้ว
"อัลิเมทแ่ละนสุยอไปเลยแฮะ" ยูรอสเอ่ยพลาพับปืหน้าไม้ลเป็นาบมือเียว "าันบ้าล่ะ Rock of Ground ุนผาห่าอุาบา!!!" เศษฝุ่นมามายถูึมารวมันเป็น้อนระสุนแหลม เาึเอาเศษาวที่แมาเหลาแหลมและหลอมละลายมันเป็นลาวาร้อน ่อนที่เาะึสายันรั้ออาวุธ และยิหน้าไม้ระสุนาบออไปยัไโร
"ถึเวลาเราละสินะ" ยูริมะเอ่ย พลาร่ายรวมาบายานรบสีเินเป็นาบไลท์บลาอล
"Lightning Zettizal สายฟ้าฟา....!!!" ท่าไม้ายอเาูไม่ยาเลย ฟ้าผ่าทีเียว บ
าเรนไ้เปลี่ยนโหมอาวุธอนเ้าสู่อัลิไรฟ์ ่อนที่เาะร่ายอาวุธเ้าสู่โหมอัลิทันที "เอาล่ะ พลัเหนือาลเวลา Thousand Million Blade พันล้านมาบ....!!!!" าเรนพุ่เ้าไปฟันไม่ยั้ระหว่าที่อัลิเมทอทุนำลัะไปถึ รอยรีนับล้านที่ยัไม่ปริออ ่อนที่อันิเมทอื่นๆะระทบับไโรที่ถูหยุเวลาไว้
พลัพิาัรวาล Ultimate Legender....!!!!" หลัาที่แสวาวสุท้ายระทบปลายาบอเอิเที่ำลัพุ่ทะลุำแพยานเอเลี่ยนหลายล้านลำเ้าไปอย่าไม่มีทาหยุไ้ในเวลานั้น พวเาเร็วึ้นเรื่อยๆ ่อนที่ยูรินะะเปิพลัิให้ทำาน และบิมวลเวลาอย่ารุนแรแทรไปหาไโร....
“ระเบิมิิ”
ไโร พยายามสูบเอาพลัาบที่มามายมหาศาลเ้าไป ึ่มันเินว่าที่เาะรับไ้ใน่วเวลาเียว ลำแสเ็สีที่พันรอบร่าอเาไ้ทำานอย่ารุนแร ่อนที่ยูรินะะให้เใ้ พลัั้นที่สอ "Mercury Icing หอไฟแ่แ็....." แท่แ้วแหลมมไ้อนไทะลุเราะฟรอสไบร์อไโรเ้าไปทำลายทีละส่วน ่อนที่ไโระำรามอย่ารุนแร และพ่นพิษร้ายใส่พวเาอีรั้ เหล่านัรบอาวุธัรวาลทั้หม่าระเ็นระอนออไปาแรผลัทาพลัานอไโร เว้นเพียเและยูรินะที่ยัใ้อาวุธอวาเนสุโหอพวเารีเาสู่ร่านาให่อไโรอย่ารุนแร และยูรินะ็ใ้พลัาบแห่แบล็ไฟร์อเธอแทาบทั้สอเล่มเ้าลาออไโรพลาเอ่ยว่า
"้วยอานุภาพแห่อาวุธเพื่อารทำลายล้า ้าอพิพาษาเ้า เ็บปวาไฟร้อนนี้ั่วนิรัน์........"
"เรียวเฟร..เธอ..... ยัรัันอยู่ไหม!!!." ไโรไ้เอ่ยึ้น ่อนที่แผลอเาะระเบิออมาอย่ารุนแร
“อโทษ่ะที่รั.... สิ่ที่ท่านทำลไปัน้อผนึไว้ลอาล่ะ...” เรียวเฟรเอ่ยอย่าเศร้าสร้อย
[ร๊า.....!!!] ไโรำรามะโนลั่นัรวาลนอยานมามายที่รายล้อมอยู่นั้นสั่นสะเทือน ิ้นส่วนและเราะ่าๆแระายเสียหายไปเือบทุลำ ยานน้อยให่พวเาถูพลัระเ็นออไปหม และในที่สุ เทพเ้าไโร็ลไปบนาวอเา ึ่็ไม่นานนั าวอเา็หลุเ้าสู่โรมาเวริมโฮล์แล้วหายไปาเอภพอย่ารวเร็ว และทุอย่า็เียบสบลท่ามลาเศษายานมามายและาวนับพันวที่ถูเรียมาายที่นี่ มันแน่นิ่ไปหมราวับถูสั้นไว้ลาเวหา อยานที่ยัเหลือรอไม่ี่ล้านลำ่าเสียหายมิใ่น้อย พวเาะ้อเปิุปเปอร์สเปเรียมพร้อมไว้ ึ่พลัานในยานแ่ละลำนั้น แทบะหมแล้ว ึำเป็น้อพั้าันที่นี่สัระยะ โยไ้รับารบริารสถานีอวาศนายัษ์อเหล่ามนุษย์หลายร้อยสถานี อย่าเ่น โิระ แนวอร์เิ พลามิเนริ นอร์ทเทิร์น เมียร์ และเเรียท เป็น้น
"้าแ่เทพเ้าแอโรรอส พวเราทุฝ่าย่าร่วมมือันปป้อัรวาลอท่านาสรามที่เือบะพ่ายในวันนี้ ทำให้เรานะึ้นมาไ้ ทั้ที่เหลืออยานเพียไม่ี่แสนลำเท่านั้น อบุำแนะนำในารสร้าอาวุธัสินะาอวาศเหล่านี้ึ้นมาเพื่อปป้อหายนะทำลายล้าัรวาล ่อานี้ เราอาะ้อพึ่มันในาร่อสู้ับภัยอีมามาย ที่ไม่อาเาไ้ว่าะลับมาในรูปแบบไหนอี่อไป....."
าวาแล็ิ่าพาันึ้นยานอันเียเอร์ เพื่อเ้าส่สาส์นไปยัเทพเ้าแอโรรอสให้รับรู้ถึ่าวีวันนี้ “ถึแม้วันนี้ ท่านะไม่อยู่็าม.....” ่อนที่พวเาะพัผ่อน่อมแมยานที่เสียหาย่าๆนาๆให้เรียบร้อย
ความคิดเห็น