พรมลิขิตพิชิดใจ

ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

แนะนำตัวละครเด่น

นางเอก : เบลล่า

พระเอก : แชมป์

เพื่อนนางเอก : ใบเฟิร์น

เพื่อนพระเอก : แม็ก

แฟนนางเอก : โยคิน

บทนำ

            โอ๊ย! กี่โมงกี่ยามแล้วนี่!

                 นาฬิกา

                 เฮ้ย! 09.09 น.ตายตาย 09.09 น. ตายแน่ๆ เปิดเรียนวันแรกก็สาย

แล้ว จะโดนทำโทษมั๊ยเนี่ย! ใบเฟิร์นนะใบเฟิร์นทำมัยไม่โทปลุกกันบ้าง จำไว้! เพื่อนก็

เพื่อนเถอะโกรธแล้วนะ ฉันบ่นพรึมพัมกับตัวเองจนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วฉันก็ต้องรีบวิ่งลง

ไปขึ้นรถแท็กซี่หน้าคอนโด โอ๊ยอะไรจะเหนื่อยอย่างนี้นี่! เฮ้อ ทำไงดีๆ ใช่ ใช่ J

                โทรหาใบเฟิร์น

               “เฟิร์นแกอยู่ที่ไหนทำมัยแกไม่โทปลุกฉันแกรู้มั๊ยฉันตื่นสาย” =//=

                ( “อะไรของแกเนี่ยเบล” ) ^o^

               “เฟิร์นไม่รู้ละถ้าฉันโดนทำโทษฉันเอาแกตายแน่” 

               (“ตัวร้อนหรือเปล่าเนี่ยยยย! หรือไม่แกก็ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”)

              “แกหมายถึงอะไร”

              (แกฟังฉันนะวันนี้วันอาทิตย์ มหาลัยปิด)

               “ห๊า o_o วันอาทิตย์ =//=”

              (“เออ วันอาทิตย์ แกอยู่ไหนเนี่ย”)

              “บนแท็กซี่” 

             (“แล้วนี่ แกจะไปไหน”) 

             “ไม่รู้ เซ็ง!”

             (“ไปดื่มกาแฟกันมั๊ย”)

            “ไปก็ไปออกมาแล้วนิ”

ฉันได้แต่บอกคนขับแท็กซี่ให้ไปที่คอนโดใบเฟิร์น แล้วฉันก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆและที่ฉันคิด

คือ ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆวันนี้วันอาทิตย์ โอ๊ย!วุ่นวายแต่เช้า คิดอยู่แล้วสายขนาดนี้ใบเฟิร์นต้อง

โทรปลุกฉันหรือไม่ก็ต้องโทรตามกันมาบ้าง เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานนนนนน! นานมั๊ยละตั้งแต่

อนุบาลโรงเรียนเดียวกันตลอด อยู่ห้องเดียวันบ้างคนละห้องบ้าง แต่ก็สนิทกันจนเข้ามา

วิทยาลัยเนี่ยแหละ

             "น้องครับ"

              "=///="

              "น้องน้อง"

              "คะ ไปไม่ถูกหรอคะ"    

              "ถึงแล้วครับ"

              "ขอโทษที่ค่ะ"                

โอ๊ย......วันนี้เป็นอะไรไปเนี่ย!เจอแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้ เมื่อเช้าก็ครั้งนึงไม่รู้อะไรเลยว่าวันนี้      

วันอาทิตย์ และก็ล่าสุดคนขับแท็กซี่เรียกก็ไม่ได้ยิน เฮ้อ.....เซ็งระหว่างทางที่ฉันเดินขึ้น

คอนโดใบเฟิร์น ฉันก็บ่นกับตัวเองจนไม่ได้มองทางและความคิดก็ต้องหยุดลงเมื่อฉันเดินไปกระ

แทกอะไรสักอย่างหนึ่ง ดังอึกแบบว่าเสียงดังฟังชัดมากๆ
                                       

              "ขอโทดครับ"

โอ๊ย.....รู้สึกผิดจนต้องเงยหน้าขึ้นมอง อุ๊ย! ขาวจนปากนั้เ็นสีชมพูเลยอยู่ในชุดโทนสีดำทั้งหมดแบบว่าเข้ม

สุดหล่อเชียวละ 

              "ขอโทดคะ" *-*
              
""

บทที่ 1

                 ณ คอนโดใบเฟิร์น

                 ก๊อก ก๊อก ก๊อก

                 “เฟิร์น ใบเฟิร์น”

                 ก๊อก ก๊อก ก๊อก

                 “แกไม่เปิด ฉันกลับแล้วนะ”

                 “เฮ้ย เด๋วแกรีบหรอ รอแป๊ปนึง ฉันโป๊อยู่นี่นา”

                 “ก็ได้แต่แค่แป๊ปเดียวนะ ถ้านานฉันไม่รอด้วย”

                 “รู้แล้ว”

                  แอ๊ดดดดดดดดด!

                 “เกือบจะกลับอยู่แล้ว” 

                  ฉันคิดแล้วว่าแกต้องพูดแแบบนี้