บันทึกสัตว์เลี้ยงในบ้าน

ลำดับตอนที่ #1 : ที่มาของสัตว์เลี้ยงแต่ละตัว

สัตว์เลี้ยงตัวแรกของฉันคือ ปลา ทั้งปลาทองและปลาหางนกยูง แต่เลี้ยงไม่นานก็ตายหมด และเพราะว่ามันอยู่กับฉันแค่ช่วงสั้นๆ และมีหลายรุ่นที่มาเอาเลี้ยง ฉันจึงจำอะไรไม่ค่อยได้กับพวกมันนัก แต่ฉันก็จำเวลาที่พวกมันว่ายไปมาในตู้ได้ดี

แต่ถ้าไม่นับปลาทอง สัตว์เลี้ยงที่ฉันเคยเลี้ยงมีทั้งหมด 12 ทุกตัวล้วนได้ได้มาฟรีทั้งนั้น

 

1.ไวท์ กระต่ายตัวแรก ที่ได้มาตอนป.6 น้ากับแม่สัญญาว่าถ้าทำอังกฤษได้4 จะซื้อกระต่ายให้คู่หนึ่ง แต่ก่อนสอบปลายภาค1เดือน ยายเราเจอกระต่ายที่บ้านฝั่งตรงข้างใส่กรงไว้หน้าบ้าน เลยไปถามและรู้ว่า เจ้าของเก่าเขาซื่อมาแก้เคล็ดคู่หนึ่ง แต่ตัวเมียโดนหมากัดตาย ตัวนี้รอดมาได้ เลยยกให้น้าเขา แต่หลานน้าเขาไม่ชอบ ยายเราเลยไปเอามา เป็นสัตว์เลี้ยงที่รักที่สุด รักเหมือนลูกชายเลย เลี้ยงมาจนกระทั่งเขาป่วยตายไปตอนม.5 (21 กรกฏาคม 2556) ซึ่งตอนนั้นเราร้องไห้จนตาบวม ได้แต่บอกเขาก่อนพาไปทำพิธีว่า พอแม่แต่งงานมาเกิดเป็นลูกแม่จริงๆนะ (ปล. ตอนป.6เราได้อังกฤษ4เป็นครั้งแรกหลังจาก1-2.5มานาน แต่น้ากับแม่บอกว่ามีไวท์แล้ว ก็ไม่ต้องเอาแล้ว) ไม่ค่อยมีปัญหาเรือ่งเลี้ยงรวมกับแมว เพราะแมวที่เอามาเลี้ยงหลังจากมันเห็นไวท์ตั้งแต่อายุประมาณเดือนหนึ่ง หรือตั้งแต่เกิด (แต่มีบ้างที่แมวบางตัวหยอกแรงไปหน่อย อย่างตบหรือคร่อม และจะโดนตบด้วยฝ่ามือพิฆาตของเราทันที) เป็นกระต่ายพันธ์ทาง ตัวสีขาว หูสีน้ำตาล ขอบตาน้ำตาล

 

2.ไอ้โชคลาภ(หมายเลข1) เป็นลูกของไอ้เสือแมวจรจัดแถวบ้านที่มาทานข้าวที่บ้านบ่อยๆและมาคลอดลูกที่บ้าน5ตัว แต่รอดมาแค่สามตัว คือ โชคดี โชคลาภ ร่ำรวย แต่ตอนนั้นบ้านเรายังไม่เคยเลี้ยงแมว หรือชอบแมวมากนัก ไอ้เสือเลยดันคาบหนี พอกลับมาก็เหลือแค่ร่ำรวยกับโชคลาภ แล้วก็คาบหนีอีก และกลับมาพร้อมไอ้ลาภกับศพของร่ำรวยที่อดตาย เพราะว่าไอ้เสือไม่เลี้ยง (ร่ำรวยเป็นแมวตัวเล็กและค่อนข้างอ่อนแอ เวลาจะกินนมแม่ ไอ้เสือจะหนีตลอดจนเราต้องจับตัวไว้ให้มันได้กินนม พอไอ้เสือพาหนีออกจากบ้านก็เลยไม่ได้กินนม) ทั้งบ้านรู้สึกผิดเลยเลี้ยงไอ้โชคลาภมาจนโต แต่พอมันอายุ ได้7เดือนก็หนีออกจากบ้านเหตุเพราะน้อยใจที่เราเอาแมวตัวใหม่มาเลี้ยง คืนก่อนหน้ามันอยู่ข้างนอก และร้องขอนอนในห้องด้วย แต่ไม่มีใครให้นอน(เราอยากเอามันเข้า แต่ยายไม่อนุญาต) ตอนเช้าที่มันหนีเราที่ขึ้นรกนักเรียนเห็นมันอยู่หน้าหมู่บ้าน พอถึงโรงเรียนก้โทรไปถามยาย แต่ยายคิดว่าเดี๋ยวมันก็กลับ ปรากฏว่ามันไม่กลับมาอีกเลย ยายเดินหาเท่าไรก็ไม่เจอ กลายเป็นตราบาปของบ้านเราไป เป็นแมวนิสัยเงียบๆ เรียบร้อย และซนบ้างนิดหน่อย พูดถึงมันทีไรจะรู้สึกผิดทุกที เป้นแมวลายปลาสลิด

 

3.ไอ้โชคดี(หมายเลข2) ตั้งชื่อตามโชคดีลูกไอ้เสือที่ไม่เห็นแม้แต่ศพ พี่สาวเก็บมาจากถนนหน้าวัด ตอนอายุได้1เดือน ต้นเหตุที่ไอ้ลาภหนีออกจากบ้าน แถมหลังคลอดลูกก็ทำให้ไอ้เสือหายสาบสูญอีก เป็นแมวตัวเมียที่รักน้าเรามาก และค่อนข้างขี้อิจฉา ชอบกัดเด็กใหม่ ดันไปท้องกับหนุ่มที่ไหนไม่รู้จนคลอดลูกมา5ตัว คือถุงเงิน มั่งมี ร่ำรวย(หมายเลข2) โชคลาภ(หมายเลข2) และนิลนิล เป็นต้นเหตุของเหตุการณ์หวัดแมวที่ทำให้แมวทั้งบ้านป่วย จนร่ำรวยกัลนิลนิลตาย แต่เนื่องจากมันขี้ประจบ น้าเลยรักมันมาก เป็นแมวลายbrown tabby & white 

 

4.ถุงเงิน แมวตัวผู้ตัวแรกของบ้าน ลายเหมือนโชคดี แต่อ่อนกว่ามากคือตรงส่วนลายออกเทาๆแทนจะเป็นน้ำตาล และส่วนสีขาวค่อนข้างเยอะ ตัวใหญ่สุดรูปหล่อสุด เป็นแมวที่สนิทกับไวท์ที่สุด เพราะสองตัวนี้ชอบไปนอนคู่กันมองนอกบ้านหน้าประตู บางทีก็เลียขนให้ไวท์ เป็นพี่ชายใจดีที่ใจดีกับเด็กใหม่ แต่ทะเลาะกับมั่งมีโชคลาภและแม่มันประจำ มีครั้งหนึ่งน้องสาวมันหรือแม่มันนี่แหละจำไม่ได้แล้ว กัดไวท์หรือเด็กใหม่ มันก็พุ่งเข้าไปกัดน้องหรือแม่มันเลย พอเป็นหนุ่มก่อนทำหมันชอบเยี่ยวไม่เป็นที่ ฉลาดเปิดประตูบ้านกับเปิดกรงเป็น นิสัยเสียอีกอย่างคือชอบไล่กัดแมวจรจัดที่มาทานข้าวนอกบ้าน

 

5.มั่งมี สาวแสบ ทอมบอย ขี้อิจฉา ชอบกัด โดยเฉพาะเด็กใหม่ที่จะโดนมันกับแม่และโชคลาภรังแกประจำ สนิทกับโชคลาภ

 

6.ร่ำรวย(หมายเลข 2) ตั้งชื่อตามลูกไอ้เสือตัวโปรดที่จากไปตั้งแต่เล็ก ตัวเล็กที่สุดในครอก ลืมตาเป็นตัวสุดท้าย ตอนเด็กเคยป่วยจนต้องแอดมิดไว้ที่ห้องนอนเรา เป็นแมวตัวเดียวที่ได้นอนเตียงเดียวกับเรา ภายนอกดูเรียบร้อย น่ารัก แต่ซนมาก ขี้ประจบ เป็นแมวตัวโปรดของเรา แต่คำสาปชื่อร่ำรวยหรืออะไร พอมันได้7เดือน (7 พฤศจิกายา ปี 2555) มันก็ป่วยตายไปพร้อมกับนิลนิล

7.โชคลาภ(หมายเลข 2) ตั้งชื่อตามโชคลาภลูกไอ้เสือผู้สาบสูญ เพราะหวังว่าจะทำดีกับมันเพื่อชดเชยความผิดได้ เป็นสาวน้อยที่ภายนอกดูนิ่งๆ เงียบๆ รู้เรื่อง แต่นิสัยตะกละ และขี้อิจฉา ชอบกัดเด็กใหม่ แต่ขี้ประจบกว่าไอ้มั่งมี เหตุการณ์หวัดแมว มีแต่มันที่ไม่ติดโรค จนต้องย้ายไปอยุ่ห้องพี่สาวที่ตอนนั้นแต่งงานไปเรียบร้อย เพื่อไม่ให้ติดโรคอยู่ช่วงหนึ่ง จึงเป็นเป้าหมายของเราในการพาไปบริจาคเลือด แต่น้ำหนักไม่ถึง ฮึ่ม

8.นิลนิล น้องชายคนสุดท้อง ที่ผ่าเหล่าสีดำอยู่ตัวเดียว ตอนแรกยายไม่ชอบเพราะหาเห็บยาก แต่ตอนหาเห็บให้มีแต่มันที่ไม่ร้อง ว่าง่าย ขี้ประจบ เรียบร้อย ร่าเริง ยายเลยรักมาก หนึ่งในแมวตัวโปรด เสียชีวิตด้วยโรคหวัดแมวตอนอายุได้7เดือนหลังร่ำรวย1วัน

9.ทูโทน เก็บมาจากวัดข้างบ้าน ในวันมาฆบูชา ปี2556 ตอนไปทำบุญ เนื่องจากมันกระโดดขึ้นมาประจบพี่สาวที่กำลังท้อง และป่วยเป็นโรคหวัดแมว ตอนนั้นมันอายุประมาณเดือนกว่า น้าสงสารเลยพาไปรักษา และเลี้ยงไว้ มักโดนสามแม่ลูกรังแกประจำ เคยสนิทกับถุงเงินที่เข้ามาจีบ แต่หลังทำหมันทั้งคู่ ก็ต่างคนต่างอยู่ ช่วงนี้สนิทกับฟีโน่น้องใหม่ของบ้าน ขี้อ้อน ขี้ประจบ แต่เวลาเข้าห้องแล้วชอบร้องเสียงดัง สีขาวดำ

10.แอล ลูกสาวไอ้แด่นแมวจรจัดแถวบ้าน โดยมีพ่อคือไดมอนด์ แมวเปอร์เซียข้างบ้าน ตอนอายุได้เดือนหนึ่ง ไอ้แด่นกับไอ้ตาสวย(แม่แมวจรจัดอีกตัว)หายไป และมันมาเปียกโชกหน้าบ้าน (ตอนนั้นหน้าฝน) ยายเลยเอาเข้าบ้าน แต่พอปล่อยมันก็กลับมา ปล่อยอีกก็กลับมา สุดท้ายเลยเลี้ยง พยายามป้องกันไม่ให้ท้องจนกว่าจะได้ทำหมัน แต่สุดท้ายก็ดันป่อง คาดว่าพ่อคือฟีโน่ที่เล่นด้วยกันบ่อยๆ (ปัจจุบันอายุประมาณ 9 เดือน) เป็นแมวเรียบร้อย ขี้อ้อน น่ารัก สีเบสเข้ม (มาบ้านตอนสิงหา 2556) โดนสามแม่ลูกรังแกประจำ

11.ฟีโน่ ลูกชายของไดมอนด์กับไอ้ตาสวยครอกสอง หลังไอ้ตาตวยหาย ยายได้ยินมันร้องหาแมวตอนที่ฝนตกเลยไปเอามา และก็เลี้ยงไว้เลย สนิทกับแอลมาก เพราะเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เล็กๆ นอกจากนั้นยังสนิทกับทูโทน และถุงเงินด้วย (นอนกรงเดียวกับถุงเงิน) โดนสามแม่ลูกรังแกประจำ เป็นแมวลายสลิด (อายุพอๆกับแอล)

12.วีออส พี่ชายของแอล แต่มาอยู่บ้านหลังแอล เพราะเมื่อก่อนหวงตัวมาก ไม่ยอมให้จับ แต่ต่อมาประจบยายจนได้บ้าน ลายเหมือนแอล แต่หน้าคล้ายพ่อกว่า ชืนชอบนมเป็นที่สุด

นี่ไม่ได้นับ บรรดาแมวจรจัดหน้าบ้าน(ที่จำนวนไม่แน่นอน เพราะเดี๋ยวหายไปบ้าง เดี๋ยวป่วยตายบ้าง หรือโดนรถทับตาย(กรณีหลังทำให้ยายเราหัวใจหล่นวุบทุกครั้งที่แมวหน้าบ้านข้ามถนน)) + แมวเปอร์เซีย์อีกสองตัวที่ชอบมากินข้าวหน้าบ้าน (ไดมอนด์ แมวข้างบ้านที่เจ้าของไม่ใส่ใจมันเท่าไร ถึงขนาดมีคนทนไม่ไหวพามันไปอาบน้ำ ปัจจุบันโดนรถทับตายไปแล้ว กับบรานนี่ แมวซอย 7 สีน้ำตาล ที่ชอบกัดแมวหน้าบ้าน แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะมีเจ้าของ แถมไม่รู้ตัวเจ้าของ บวกสงสารเพราะมันผอมมาก เนื่องจากเจ้าของไม่สนใจ)