คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 7
“สวัสดีครับ ผมผู้กำกับหนังเรื่อง456นี้ ผมขอขอบคุณจากใจจริงเลยนะครับ ที่มางานเปิดตัวหนังของผม ผมทุ่มเทให้กับงานนนี้มาก แล้วผมก็อยากให้ทุกท่านสนุกกับการได้รับชมหนังเรื่องนี้เหมือนกับที่ผมสนุกกับการทำมันขึ้นมาด้วยใจนะครับ และสุดท้ายนี้ พอหนังจบ ผมมีเรื่องที่อยากจะเรียนให้ทุกท่านได้ทราบ แต่ตอนนี้ก็ขอตอนรับเข้าสู่โลกจินตนาการของผมได้เลยครับ”คาพูดกล่าวเปิดหนัง -_- พอพูดจบไฟในโรงก็ถูกหรี่ลง
หลังจากที่วินทิ้งฉันไว้กับช่างแต่งหน้าผู้ร้ายกาจ พวกเขาก็จับฉันแต่งหน้าแต่งตา ทำผมซะสวยหรู แค่มางานเปิดตัวหนังแค่แป๊ปเดียวเอง จะแต่งเวอร์ไปไหน -_-+ และรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นหนังสืบสวน บู๊ แฟนตาซี โรแมนติก ซึ่งทำให้โล่งอกเพราะถ้าเป็นสืบสวนอย่างเดียวฉันคงหลับไปแล้วตั้งแต่หนังยังไม่เริ่ม *-*
“เสร็จแล้วหรอ”อ๊ายยยย มาไม่บอกกล่าว ถ้าหัวใจวายใครจะรับผิดชอบยะ ฮึ่ย คามานั่งเก้าอี้ข้างๆฉันในความมืด
“อืม”ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะสงบอารมณ์ตกใจไว้
“ฉันว่าแล้วเชียว ว่าถ้าเป็นเธอจะแต่งหน้ายังไงก็เหมือนเดิม” หนอย หมายความว่าไงย้า ToT
“หมายความไงมิทราบอีตาบ้ากาม”
“ใครบ้ากาม-_-”
“แล้วตอนนี้นายคิดว่าฉันคุยอยู่กับใครละ”ถามโง่ๆ ชิชะ
“แล้วใครละ ^-^” โอ๊ยยย ปวดหัว หลังจากนั้นฉันก็พยายามตั้งใจดูหนังเพื่อไม่ให้ตัวเองได้รับรู้ถึงอีพวกบ้ากามที่นั่งอยู่ข้างๆ
พอหนังจบไฟก็ค่อยๆสว่างขึ้น ฉันว่าหนังเรื่องนี้สนุกมากเลย บทก็เขียนดี เอฟเฟ็กต์เยี่ยม รวมๆแล้วน่าจะได้รับรางวัลหลายรางวัล
“เป็นไง คราวนี้หลับไม่ลงละสิท่า”คาหันมาอวดผลงานตัวเอง แล้วจู่ๆก็เงียบไป ฉันเลยหันไปมอง เขากำลังคิ้วขมวดด้วยความแปลกใจ
“อะไรของนาย”
“นี่ เธอ...”
“ฉันอะไรเล่า”อย่าบอกนะว่าตกใจในความสวยของฉัน >.< แต่แล้วเสียงปรบมือของผู้คนก็ดังขึ้นขัด ทำให้คาต้องยืนขึ้นแล้วก้มหัวรับคำชม กับเสียงปรบมือ
“ยืนสิ”คาคำราม คนหรือเสือฟะเนี้ย
“ทำไมฉันต้องยืนละ ฉันไม่อยากเด่นเหมือนนายหรอกนะ” จะแกล้งให้ฉันขายหน้าหรือเปล่าก็ไม่รู้ และยังไม่ทันได้ตั้งตัวคาก็ฉุดฉันให้ยืนขึ้นอย่างแรง แล้วจากนั้นเสียงปรบมือก็เบาลง และสุดท้ายทั้งโรงหนังก็กลายเป็นเงียบกริบ
“ที่ผมได้กล่าวเอาไว้ตอนเปิดงานว่า หลังหนังจบผมมีเรื่องจะเรียนให้ทราบโดยทั่วกัน เรื่องนั้นก็คือ เรื่องเปิดตัวแฟนตัวจริงของผม เธอชื่อมิน คนที่ยืนอยู่ข้างๆผมนี่ละครับ” –o- OoO ว่าไงนะ ฉันหรอ บ้าไปแล้วแน่ๆ
“นายจะบ้าหรอ ฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหนไม่ทราบ ฉันเสียหายนะ”
“ไว้จะเล่าให้ฟัง เธอไหลตามน้ำไปก่อนไม่ได้หรือไง”
“ฉันไม่ได้หน้าไม่อายเหมือนนายนะ”
“แต่ยังไงเธอก็หน้าด้าน เพราะงั้นด้านต่อไป”ว่าไงนะ อ๊ากกก อยากฆ่าเขาต่อหน้าสื่อจริงๆเล้ย
“ขอโทษนะค่ะ พวกคุณเจอกันได้ยังไงค่ะ”เสียงนักข่าวคนที่หนึ่ง
“แล้วพวกคุณไปรักกันตอนไหนหรอค่ะ”คนที่สอง
“แล้วคนที่ชื่อมินเป็นใครหรอค่ะ ทำงานอะไรหรอค่ะ”คนที่สาม และตามมาอีกเป็นร้อยๆ อ๊ายยย ดีใจอยู่หรอกนะค่ะที่ดัง แต่อยากดังแบบอื่นงะ แง้ๆ
“ขอโทษครับ เรายังไม่ให้สัมภาษณ์ตอนนี้ ไว้วันพรุ่งนี้เราจะให้สัมภาษณ์อย่างเป็นทางการที่บริษัทโอ พี นะครับ”ถึงคาจะพูดยังไงพวกนักข่าวก็ไม่ฟัง เอาแต่ยิงคำถามลูกเดียว ทำให้พนักงานของโรงหนังต้องเข้ามากันเราออกจากนักข่าว วิน ฟา คิน โผล่มาจากไหนไม่รู้ พวกเขามาช่วยพาเราออกไป และพาไปพักที่ห้อง VIP
“นายทำอะไรของนายน่ะ ฉันว่าแล้วเชียวว่ามันแปลกๆอยู่หรอกนะที่นายจะพายัยนี่มาด้วยแล้วจับยัยนี่มาเสริมสวยน่ะ”หนึ่งคำก็ยัยนี่ สองคำก็ยัยนี่ วินขา โกรธเกลียดอะไรฉันค่ะY-Y
“ฉันว่าไม่เข้าท่าเลยนะที่แกจะทำแบบนี้เพื่อประชดน่ะ”คินว่า ห๊ะ ประชดใครน่ะ
“ใช่ ฉันเห็นด้วยอย่างแรง”ฟาเสริม อะไรกัน นี่ฉันเป็นมือที่สามของใครหรือเปล่าเนี้ย
“นี่พวกนาย คุยอะไรกัน ช่วยคุยให้ฉันรู้เรื่องด้วยได้มะ -_-”
“ก็คามันมีแฟนเพื่อประชดพ่อแม่ไง คามันมีปัญหากับทางครอบครัวเลยต้องมาอยู่คอนโด”ฟาอธิบาย
“ใครใช้ให้นายเล่า”คาสงสายตาอำมหิตใส่เต็มที่ แต่ฟาก็มองกลับอย่างไม่พอใจ และฉันก็เพิ่งได้รู้ความจริงว่าคาก็ครอบครัวแตกแยกเหมือนกัน ToT
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าจะเป็นไงมาไง แต่ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ ฉันอยู่กับพวกนาย เพราะเรามีพันธสัญญาต่อกัน แต่สัญญาของเราไม่ได้บัญญัติไว้ว่าฉันต้องถวายตัวไปเป็นแฟนของใคร” เบื่อโว้ยย ที่ต้องทำตามคำสั่ง แค่เป็นคนรับใช้ยังพอทน นี่สั่งให้ฉันไปเป็นแฟนายเนี้ยนะ ฮึ่ย ฝันไปเถอะ
“แต่ฉันคิดว่าสัญญาของเรามันบัญญัติไว้ว่าเธอต้องเป็นคนรับใช้ที่ทำตามคำสั่งทุกอย่าง เพราะงั้น ฉันก็จะสั่งให้เธอมาเป็นแฟนฉัน”อ๊ายยย นายจะมาบงการชีวิตฉันไม่ได้น้า ฮือๆ ใจร้าย
“ไม่ ฉันไม่ยอมเด็ดขาด”
“เธอต้องยอม หรืออยากโดดแบบเมื่อคืน”กรี๊ดด อย่ามาพูดต่อหน้าคนอื่นเขาสิ จู่ๆภาพที่เขาจูบฉันเมื่อคืนก็โผล่ขึ้นมาในสมองทำให้หน้าฉันแดงจนคนรอบข้างสังเกตเห็น
“เมื่อคืนมีอะไรกันหรอ”ฟาถามเป็นคนแรก
“หรือว่าแอบทำอะไรกัน”คินออกความเห็น
“รสนิยมต่ำลงเยอะนะคา”วินว่า หมายความว่าไง -_-++
“ไม่มีอะไรสักหน่อย”ฉันรีบแก้ตัวในขณะที่คายืนนิ่ง แล้วจู่ๆพวกนักข่าวก็วิ่งกรูกันเข้ามาให้ห้อง VIP นี่ถ้าฉันตายจะตามไปถึงนรกมั้ยเนี้ย -_-
“ขอถามคำถามหน่อยสิค่ะ แค่ไม่กี่คำถามเอง พวกเรานักข่าวอยากได้ข่าวจริงๆนะค่ะ รอถึงพรุ่งนี้ไม่ไหวหรอก อีกอย่างพรุ่งนี้วันจันทร์ พวกคุณต้องเข้าเรียน อาจจะไม่มีเวลาให้พวกเรา แล้วเบี้ยวนัด เราจะทำยังไงละค่ะ ขอสัมภาษณ์วันนี้เถอะค่ะ” นักข่าวคนนี้เกาะอย่างกับปลิง เดี๋ยวแม่แจกตบสักฉากเลยนิ =_=
“โอเคครับๆ งั้นพวกคุณนักข่าวเชิญไปรอที่ห้องประชุมของที่นี่ก่อนแล้วกันนะครับ”ฟาตัดปัญหาฉะเพราะหน้า แต่ไม่คิดถึงฉะเพราะหลังเล้ย แต่มันก็ได้ผล พวกนักช่าวทยอยกันเดินออกไปจนในที่สุดห้องก็สงบลง
“ทำอะไรของแกวะฟา”คาหัวเสีย
“ก็อย่างที่เห็น นายกับมินก็ออกไปสัมภาษณ์ใหมันจบๆไปสิ” พูดง่ายจังนะ -_-
“จะมาโทษกันตอนนี้ก็คงไม่ได้อะไรแล้ว เธอสองคนก็เตรี๊ยมกันดีๆละ พวกฉันจะไปที่ห้องประชุมเลยแล้วกัน”คินพูดจบ พวกเขาทั้งสามก็พากันเดินออกไป เหลือแต่คากับฉันเท่านั้น คาเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วทำหน้าเคร่งเครียด
“เอางี้ ถ้านักข่าวถามเธอว่าเจอกับฉันได้ยังไง ก็บอกว่าเธอจน ไม่มีพ่อแม่ แต่ในที่สุดฉันก็ไปพบเธอเข้าแล้วรับเธอมาเป็นคนใช้จนในที่สุดเราก็เป็นแฟนกัน”อ้าว ที่พูดมามันของจริงล้วนๆเลยนิ @_@ เอ๊ะ แต่ฉันไม่ได้จน แล้วก็มีพ่อแม่น้า ถึงแม่จะตายไปแล้วก็เถอะ TT.TT
“ทำไมฉันต้องจนด้วยละ”
“ไม่ต้องถาม แล้วทำตามที่บอกเถอะ ถ้านักข่าวถามมากกว่านั้น เธอก็ตอบดีๆละ ไปกันได้แล้ว”งะ เตรียมตัวกันแค่นี้มันจะไปได้อะไรละเนี้ย
ณ สถานที่ห้องประชุม
พวกนักข่าวพากันถ่ายภาพ ส่งแสงแฟลชแสบตา และส่งเสียงกันเหมือนแมงหวี่ ระหว่างที่ฉันกับคาเดินขึ้นไปนั่งบนเวทีเพื่อให้พวกเขาชำแหละ เฮ้ย ไม่ใช่เพื่อให้พวกเขาสัมภาษณ์ #_#
“พวกคุณสองคนพบกันได้ยังไงค่ะ”คำถามแรกทำให้นักข่าวที่เหลือเงียบแล้วรอฟังคำตอบ
“ก่อนที่ผมจะตอบ ผมมีข้อแม้ว่าจะตอบพวกคุณฉะเพราะคำถามที่ตอบได้เท่านั้นนะครับ”ขนาดนักข่าวเขายังดุเลยงะ
“ค่ะ....ค่ะ”นักข่าวเกือบตกเก้าอี้แหนะ=_=
“ผมกับมินพบกันที่ร้านขายของ เธอเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ พอผมเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ ผมรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างดึงดูดทำให้ผมอยากใกล้ชิดเธอมากกว่านี้ ผมเลยเสนองานคนรับใช้ให้กับเธอ แล้วจากนั้นเราก็รักกันครับ”แหม เรื่องเหมือนจะสวยหรู แต่มาติดที่ฉันเป็นคนรับใช้เนี้ยแหละ-_- มันน่านัก
“แล้วคุณมินละค่ะ รู้มาก่อนหรือเปล่าว่าคุณคาเป็นผู้กำกับหนังชื่อดัง”
“อ๋อ ไม่รู้เลยละค่ะ แฮะๆ”สงสัยติดตอแหล๋มาจากคา =_=
“แล้วแบบนี้พ่อแม่ของคุณจะว่ายังไงหรอค่ะ”นักข่าวถามคา และดูเหมือนเขาจะไม่พอใจกับคำถาม
“ผมขอไม่ตอบ”เขาตอบด้วยเสียงที่เย็นชาและแข็งกร้าว
“แล้วคุณมิน.....”
“พอๆๆ ง่วงแล้ว”วินขัดพวกนักข่าว ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าคิน ฟา วิน ยืนอยู่หลังห้อง
“แต่ว่า...”นักข่าวดูท่าจะยังไม่เลิก ทำให้คาส่งสายตาอำมหิตใส่เข้าให้ จนคุณเธอไม่กล้าปริปาก
“เอาเป็นว่าขอจบการสัมภาษณ์เพียงเท่านี้นะครับ”คาตัดบท แล้วลากฉันลงจากเวที แล้วลากฉันต่อไปลานจอดรถโดยไม่พูดไม่จาอะไรจนถึงคอนโด อะไรกันฉันผิดอะไรอีกหรือเปล่าเนี้ย ToT แต่จะไปสนทำไมละ ในเมื่อเขายังไม่สนเลยว่าถ้าฉันถูกบังคับให้ไปเป็นแฟนเขา เเล้วฉันจะรู้สึกยังไง ชิชะ -^-
ความคิดเห็น