คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
“เฮ้อออ”ฉันถอนหายใจยาวๆ และก็กำลังยืนอยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียนพลางคิดถึงวันเกิดของพ่อในวันพรุ่งนี้ พ่อบอกว่าให้ฉันกลับบ้านเร็วก่อนหกโมง (-_-* เร็วมาก) และที่ฉันมายืนถอนหายใจแบบนี้ก็เพราะพ่อบอกว่าให้เตรียมใจสำหรับวันพรุ่งนี้ให้ดีด้วย แต่ฉันว่านะ คนที่ต้องเตรียมใจมันคือพ่อไม่ใช่หรอ -_-
“เฮ้ มินยืนทำอะไรอยู่เข้าเรียนได้แล้ว”เสียงของยัยสาดังขึ้นเรียกฉัน เพราะมันเลยออดเข้าเรียนไปนานแสนนานแล้ว “เป็นอะไรไป อ๋อ นี่ๆมินฉันกะว่าพรุ่งนี้จะไปฉลองวันเกิดพ่อของแกกับแกน่ะ น้าๆๆๆ ฉันอยากไปปาร์ตี้ ><”นังสาร้องโอดครวญ เฮ้ พ่อฉันไม่ได้เป็นพวกชอบปาร์ตี้นะย๊ะ
“ไปน่ะได้ แต่ว่ามันไม่ได้มีปาร์ตี้มากมายหรอก คงจะแค่เป่าเทียนแล้วก็จบข่าว”ฉันว่าอย่างเซ็งๆ ยัยสาเลยดูจ๋อยๆไป ก็มันจริงงะ พ่อฉันโตแล้วนะ จะมาให้พ่อฉันเข้าผลับฉลองวันเกิดหรอย้า เสียผู้ใหญ่หมด -*-
พอออดเลิกเรียนดังฉันก็โกยเถิดโยมกลับบ้านโดยด่วนเพื่อจะได้ไปแวะหาซื้อของขวัญให้พ่อ พอมาถึงหน้าร้านขายของน่ารักๆ ฉันก็แวะเข้าทันที และไปสะดุดตากับนาฬิกาสีเงินดูเป็นผู้ใหญ่และเหมาะกับพ่อที่อบอุ่นของฉันเหลือหลาย ฉันจึงซื้อมันไปอย่างไม่คิดติดอะไรแล้วห่อของขวัญเอาไว้เสร็จสรรพ
เมื่อถึงบ้านฉันก็พยายามหลบหน้าพ่อเพื่อไม่ให้พ่อเห็นกล่องของขวัญ แล้วรีบขึ้นข้างบนไปดูหนังจบหนึ่งเรื่อง แล้วเข้านอนอย่างอิ่มอุรา โฮ๊ะๆ พรุ่งนี้จะต้องเป็นวันที่ดี เพราะเป็นครั้งแรกที่ฉันซื้อของขวัญให้พ่อแพงๆ -.,- ฉันกลิ้งเกลือกอยู่บนเตียงและคิดถึงวันดีๆในวันพรุ่งนี้
~5 4 3 2 คุณจะรับโทรศัพท์หรือไม่ นั่นขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ โปรดกดตอบโดยเร็ว~
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ฉันต้องตะเกียกตะกายดันตัวเองลุกขึ้นมารับโทรศัพท์ที่หัวเตียง และกรอกเสียงรำคาญใจลงไป
“มีอะไร ใครพูดน่ะ”
“ฉันเองยะ สาไง เธอรับโทรศัพท์เคยดูก่อนมั้ยย๊ะว่าใครโทรมา”
“มีอะไรละ จะนอนแล้ว ง่วง”ฉันแอบเลียนเสียงของคนงัวเงีย -0-
“นี่มันเพิ่งจะสองทุ่มรีบนอนไปไหน... เออ นี่ ฉันมีเรื่องจะปรึกษาแกหน่อยอะ คือว่า....ฉัน....ฉันๆ”สาพูดตะกุกตะกักเหมือนมีความในใจที่ไม่กล้าบอก “ฉันมีคนที่ชอบแล้วงะ ><” เสียงยัยสาสูงแทบจะเป็นกรี๊ด
“ห๊ะ หน้าอย่างเธอเนี้ยนะ”ฉันตะโกนแทบลั่นห้อง ทำไงได้ละ ก็ยัยสาน่ะชอบจิกด่าแล้วปากก็บ่นว่าเกลียดผู้ชายจะตายไป
“หน้าอย่างฉันมันทำไมย๊ะ เออๆจะคิดยังไงก็เรื่องของแกแต่ที่ฉันบอกเพราะอยากให้แกช่วยเท่านั้นแหละ ไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร ชิ” ปากบอกไม่เป็นไร แล้วทำไมมันมี ชิ เชอะมาด้วยละ -_-
“แหมๆอย่างอนสิ ให้ช่วยอะไรว่ามา” โฮ๊ะๆ เรื่องกามเทพ หรือยุ่งเรื่องชาวบ้านน่ะ ขอให้บอก
“ไว้คุยพรุ่งนี้แล้วกันจ๊ะ ขอบใจมากน้า ฮิๆ อ๋อๆ ลืมบอกไป คนๆนั้นเค้าชื่อคิน โอ๊ยย แกแค่พูดชื่อลมก็แทบจับแล้วงะ”ท่าจะบ้าแฮะ -_- แล้วจากนั้นเราทั้งคู่ก็ล่ำลากัน ฉันก็ได้แต่นอนคิดถึงวันพรุ่งนี้(แต่ไม่ใช่เรื่องของยัยนั่นนะ -_-) เฮ้อออ รักพ่อจังเลย ^_^
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันรีบแต่งตัวแล้วลงไปกินข้าว ก่อนออกจากบ้านพ่อกำชับว่าให้กลับก่อนหกโมง และพอมาถึงโรงเรียนยัยสาก็วิ่งสลาตันเข้ามาหาฉันจนกระโดดหลบแทบไม่ทัน
“อะไรของเธอ กลายเป็นแรดหรือไง -_- วิ่งชนมาไม่ยั้งเลยนะ”ถึงจะด่าว่ามันยังไง มันก็ยังคงยิ้มหน้าบาน สงสัยเป็นพวกโรคจิตไม่ชอบให้ชมแต่ชอบให้ด่า (กำ -_-)
“แหม แรดก็อยู่ป่าสิค่ะคุณเพื่อน ฉันก็แค่อยากคุยกับแกเร็วๆจนรอไม่ไหวแล้วน่ะ มาๆ มานั่งคุยกันเลย”ไม่ว่าเปล่าสาก็ดึงแขนฉันให้ไปนั่งที่โต๊ะเรียน “คือว่านะ คินเค้าเป็นมือกลองดีเด่นของโรงเรียน ฉันเลยแอบไปสืบหาตารางเรียนเค้ามา >< หล่อ เก่ง เท่ห์ อ๊ายๆๆ”เท่าที่ฟังยัยสามา มันยังไม่เห็นมีอะไรที่จะตรงประเด็นเลย -_-
“แล้วสรุปเธออยากให้ฉันทำอะไรว่ามา อ้อมค้อมจริงๆ”
“คือฉันอยากจีบเค้าแบบเงียบๆอะ แบบว่าเป็นผู้หญิงอะนะ มันก็ต้องสงวนตัวนิสนุง”ยัยนี่เล่นลิ้นแฮะ -_- “ฉันก็แค่อยากให้เธอเป็นสื่อกลางน่ะ อะนี่”สายื่นดอกกุหลาบช่อใหญ่ให้ฉัน อยากได้มั่งงะ -.,- “ฝากด้วยนะ ฮิๆ ให้เค้าตอนเย็นก็ได้ เค้ามักจะเล่นบาสตอนเย็น ฝากเธอไปวางไว้ที่ล็อกเกอร์ ไม่ก็กระเป๋าเค้าก็ได้ >< ตื่นเต้นอะ”เพื่อนฉันออกท่าทางไม่มีปกปิดเลยแฮะ
“ทำไมเธอไม่ให้เค้าเองละ”
“แหม ก็ถ้าเดินไปให้เอง ถ้าเค้าเห็นฉัน เค้าก็รู้น่ะสิ”
“แล้วถ้าเค้าเห็นฉัน เค้าจะไม่คิดว่าฉันชอบเค้าหรอ” เอ๊ะยัยนี่ โยนขี้ให้ฉันหรือไง
“แหม เค้าคงไม่คิดว่าหน้าอย่างเธอจะชอบเค้าหรอก ช่วยหน่อยแล้วกันนะ”
“หมายความว่าไงหา!!”ฉันขึ้นเสียง หน้าอย่างฉันก็พอไปวัดไปวานะ T.T
เสียงออดโรงเรียนดังขึ้นขัดพวกเราสองคน ทำให้จำใจต้องเข้าเรียน แล้วฉันก็ถูกยัดเยียดให้เอาดอกกุหลาบไปให้จนได้
ความคิดเห็น