คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อ้อมกอด
บทที่สาม
ในขณะที่นัยน์ตาสีน้ำตาลหลับพริ้ม รอรับความตายที่กำลังคืบคลานมา
ไอเย็นก็ลอยตลบ บนพื้นถนนที่ควรร้อนกลับเกิดไอขาวที่เย็นเยียบ ลมหนาวพัดช้าๆแล้วแรงขึ้น พลันทั่วทิศกลับกลายเป็นลานน้ำแข็ง เสียงร้องตื่นตระหนกดังไปทั่ว สัญชาตญานนักฆ่าสั่งให้กดดาบลงบนคอนั่น แต่..น้ำแข็งเริ่มจับบนมือของเขาแล้วลามไปทั้งแขน เจ็บปวด ทรมาน ก่อนจะแตกออกเป็นเสี่ยง
อ๊ากกกกกกกกกกกกก ดาบตกลงพื้นกระจัดกระจาย นักฆ่าร่างใหญ่ร้องครวญคราง
ท่ามกลางความหนาวเย็น เฟรินกลับร้อนรุ่ม หญิงสาวยันตัวขึ้นพิงกำแพงไม่อยากเชื่อสายตา
“นาย..มา...” เธอถึงกับพูดไม่เป็นคำ เมื่อเห็นภาพตรงหน้า
ใบหน้าคมคาย นัยน์ตาสีเงินที่จ้องมองมาดูเกรี้ยวกราดไม่เหมือนคนเดิม คิงคาโล วาเนบลี แห่งคาโนวาล มาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว..มาอยู่
เพี้ยะ
มือหนักๆตบเข้าที่ใบหน้าหญิงสาวเต็มรัก
“ไอ้น้ำแข็ง แก” เฟรินเบิกตากว้างโกรธขึ้นสมอง ไอ้น้ำแข็งมันตบเธอ
ชายหนุ่มดึงร่างคนรักเข้ามาโอบกอดแน่น ไม่สนใจสายตาใคร ในที่สุดก็หาเจอ แม่ตัวแสบ ใจดำ หล่อนทิ้งเขา ทิ้งโดยไม่คิดถึงใจเขาเลยแม้แต่น้อย
“เฟริน” เสียงทุ้มพร่าลง “ทำไมถึงทำแบบนี้..ทำไมนายไม่เชื่อใจฉัน”
ร่างบอบบางสั่นไหว สองมือค่อยๆเลื่อนขึ้นกอดไหล่กว้างตอบ น้ำตาเริ่มเอ่อล้นอีกครั้ง ความอบอุ่นของคนตรงหน้า ที่เธอคิดว่าจะไม่มีวันได้สัมผัสอีกแล้ว
“อย่าทำแบบนี้อีก...ถ้านายกับลูกเป็นอะไรไป..”เสียงของคิงแห่งคาโนวาลหายไปในลำคอ เขาผละหน้าออกมองสบนัยน์ตาของคนรัก
เฟรินเจ็บไปทั้งหัวใจ นัยน์ตาสีฟ้าเย็นชาที่เธอชอบบ่นด่าว่าไร้ความรู้สึกกำลังปวดร้าว..ทั้งๆที่เธอสัญญาว่าจะไม่ทำให้เขาเสียใจ
“ขอโทษ...ฉันขอโทษ”หญิงสาวสะอื้นฮั่ก แล้วซบหน้ากับอกกว้าง “ฉันขอโทษคาโล”
กี่ครั้งแล้วที่เธอหนีเขามา กี่ครั้งแล้วที่คาโลต้องมาตามแบบนี้ กี่ครั้งแล้วที่เธอทำเขาเสียใจ...เฟรินกอดร่างคนรักแน่นขึ้น จะไม่มีอีกแล้ว เธอจะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไป ขอเพียงแค่ได้อยู่กับคาโล..เจ้าคนเย็นชาที่แสนอ่อนโยน
“เฟริน” ใบหน้าคมโน้มลงใกล้ พร้อมกับเชยคางคนรักขึ้น นัยน์ตาสบประสาน หญิงสาวยิ้มน้อยๆแล้วหลับตาลง..รอรับจุมพิตที่แสนหอมหวาน
“อะแฮ่ม...”
เสียงกระแอมปลุกสองร่างจากโลกส่วนตัว เฟรินหันไปด้านข้างแล้วก็ต้องหน้าแดงจัด เมื่อพบกับกองทหารคาโนวาล ทหารบารามอส พร้อมเพื่อนตัวแสบที่อุ้มลูกอ่อนเขาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็จูงเจ้าตัวน้อยอีกคน
“จะหวานก็รอไปคาโนวาลก่อน เจ้าฟาโรก็ยังเล็กอย่าเพิ่งรีบร้อนนักเลย”คิล ฟีลมัสโวยวายหากแววตาไหวระริกด้วยความสนุกสนาน
“คิล...”เฟรินอ้อมแอ้มผละออกจากอกคนรัก “แล้วพ่อละ” เธอมองหามาดัสที่น่าจะอยู่กับเจ้าฟาโร
“มาดัสไปแล้ว” คิลโชว์เจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนให้ดู “เขาฝากฟาโรให้ฉันตั้งแต่เห็นนายกอดกะไอ้คาโลนั่นแหละ” ไม่พูดเปล่ายังหัวเราะคิกคักแซวเจ้าเพื่อนตัวแสบ
หลังจากเกิดเรื่อง เฟรินก็ต้องไปรับฟังท่านตาชามัลสวดอย่างที่คิด กว่าจะได้กลับคาโนวาลก็ปาไปสามวันเพราะท่านตาชามัลติดใจเจ้าฟาโรน่าดู
ติดใจถึงขนาดเอ่ยปากขอเป็นรัชทายาทบารามอสเพราะเจ้าชายยูริอุสขอออกจากตำแหน่งไปนานแล้ว
เจ้าคิลเพิ่งมาบอกเขาว่า คาโลคิดเรื่องลูกตลอด พยายามหาทางที่จะไม่ให้พี่น้องต้องสู้กัน จนถึงขนาดถามคิลว่า ถ้าลูกคิลคลอดมาเป็นลูกสาว จะรับลูกชายมันสักคนไปแต่งเป็นเขยไหม ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ภูมิใจในสายเลือดอย่างเจ้าน้ำแข็งจะยอมลงให้ขนาดนี้ ดีเหมือนกัน ส่งลูกไปเป็นลูกเขย ไปครองเมืองอื่น ขยายอำนาจคาโนวาล เดมอส บารามอสซะ อย่างเจ้าฟาโรนี่ท่าจะหายห่วงเพราะท่านชามัลแทบจะอุ้มขึ้นพานรัชทายาทบารามอสด้วยซ้ำ
ปัญหา..บทจะแก้ง่ายๆก็ง่ายซะงั้น โธ่เ อ้ย กลุ้มใจไปได้ตั้งนาน แถมพาเจ้าฟาโรไปลำบากอีก เฮ้อ เฟริน เดอเบอโรว์เอ๋ย แกที่ไม่เคยจนมุมกับเรื่องอะไร ไหงมาตายสนิทกับเรื่องที่เกี่ยวกับลูกแบบนี้น้อ
“เฟริน” เสียงทุ้มดังมาจากด้านหลังพร้อมอ้อมกอดอุ่น ใบหน้าหวานหันไปมองแล้วส่งยิ้มให้ ตอนนี้เขาอยู่ในห้องบรรทมของคิงแห่งคาโนวาล
มือใหญ่เริ่มซนขยับลงไปที่สะโพกได้รูป เฟรินตีมืออยู่ไม่สุขดังเพี้ยะ
“ไอ้ทะลึ่ง หยุดเลย ฟาโรยังเล็ก เดี๋ยวพลาดป่องกลางอีกทำไง” ใบหน้าหวานเริ่มแดงก่ำ
“ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่นา” ชายหนุ่มซุกหน้ากับซอกคอหญิงสาว สูดกลิ่นหอมด้วยความพอใจ
“บ้าเรอะ” เฟรินแหวลั่น”ตอนท้องฟาโรติดๆหลังคลอดไคล์ฉันก็อายจะแย่แล้ว คิลมันล้อได้ทุกวัน ขืนท้องต่ออีกงานนี้ได้โดนล้อไปทั้งเอเดน”
คาโลไม่สนใจเสียงพร่ำบ่น หากยังจูบไล่ไปที่ติ่งหูงับเบาๆ “ช่างสิก็ให้เขารู้ไป..”ขยับดันกายบางลงนอนบนเตียงแล้วขยับขึ้นคร่อม “ว่าคิงแห่งคาโนวาลรักราชินีเขาแค่ไหน”
เฟรินใบหน้าร้อนผ่าว ไอ้น้ำแข็งมันพัฒนาจากนักรักขั้นอนุบาลมาเป็นปริญญาตั้งแต่เมื่อไหร่ อีกครั้งที่ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงใกล้ ริมฝีปากสัมผัสกันและกันบางเบาก่อนจะหนักหน่วงขึ้น
ท่ามกลางค่ำคืนที่เงียบสงัด สองร่างในห้องนอนกว้างกลับเร่าร้อนไปด้วยความโหยหา เสียงกระซิบดังพร่า
“รัก...รักมาก..รักมากที่สุด เฟริน..”
แถม...
ใบหน้าหวานติดจะแดงก่ำซุกมุดกับหมอนหนุนใบโตโดยมีมือสองข้างขยุ้มไว้แน่น ท้องฟ้ายามค่ำคืนกำลังฉาบไปด้วยแสงสีทองยามเช้า
“คาโล..”เสียงเรียกอู้อี้ “พอได้แล้ว” ร่างบางสะท้านเฮือกเมื่อรู้สึกถึงริมฝีปากอุ่นจูบไล้ไปตามแนวสันหลังขาวไร้สิ่งปกคลุม
“ไม่ละ..เฟริน”ร่างสูงใหญ่เคลื่อนทาบทับ สองมือขยับไล้ไปตามเรือนร่างเนียนมือ “บทลงโทษสำหรับคนใจดำ”เขาต่อว่า
เฟรินร้อนผ่าวไปถึงใบหู “ก็ขอโทษ..แล้วไงเล่า”พยายามทำเสียงดุแต่กลับกลายเป็นการกระตุ้นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“นายลืมไปแล้วหรือ เฟริน”คาโลลดมือลงมาช้อนสะโพกหญิงสาวขึ้น “คาโนวาลไม่เคยปล่อยให้ใครหนีความผิดพ้น”
ราชินีคาโนวาลหน้าแดงจัดก่อนจะสะดุ้งเฮือกร้องเสียงหลงกับสัมผัสเร่งเร้า คำพูดที่จะต่อว่าแปรเปลี่ยนกลายเป็นเสียงหอบพร่า
“คาโล..”
นัยน์ตาสีฟ้าฉายแววอ่อนโยน ชายหนุ่มเบียดร่างแนบแน่นแล้วโน้มลงกระซิบริมใบหูคนรัก
“ฉันรักเธอ...เฟริน...เฟลิโอน่า วาเนบลี”
....................
จบดีกว่า...
เนื่องจากมันสั้น..เลยไปเปิดหาที่เคยพิมพ์ไว้มาลงแถมให้มันยาว...รื้อไปรื้อมาเจอตอนนึงที่พิมพ์ไว้สามหน้าได้ เป็นตอนที่เฟรินรู้ตัวว่าท้องครั้งแรก อ่านเล่นไปแล้วกันคะ
ป.ล มันจบห้วนๆหน่อยน้อ
....................................
“ท้อง!” หญิงสาวในชุดเสื้อเชิ๊ตตัวเก่งกับกางเกงขายาวสีมอมๆ เบิกตากว้างมองหน้าคนตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
“เพคะ”หมอหลวงแระจำวังคาโนวาลยิ้มให้อย่างยินดี “พระองค์กำลังมีทายาทองค์น้อยให้กับคาโนวาลเพคะ”
เฟริน เดอเบอโรว์ผู้ที่ไม่เคยสำนึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงจนถึงตอนนี้ ไอ้จุ๊กจิ๊กกับไอ้น้ำแข็งก็มีบ้าง แต่นี่..เธอท้อง เพราะมัน ไอ้น้ำแข็ง!
“แก..คาโล วาเนบลี!!”คนท้องวิ่งทั่กๆออกจากห้องทำเอาเหล่าข้ารับใช้หวีดร้องห้ามกันเป็นแถว
โครม! ปัง!
เสียงเปิดประตูและปิดดังขึ้นในเวลาแทบจะไม่ต่างกัน เจ้าของห้องละสายตาจากงานเหลือบสายตาเยือกเย็นมองคนไร้มารยาทที่กำลังก้าวพรวดๆเข้ามาหา
“คาโล”ภรรยาสาวตะคอกใส่ ใบหน้าบูดสนิท
ชายหนุ่มคิ้วขมวด เขาไปทำอะไรให้มันโมโหอีกละเนี่ย
ราชินีแห่งคาโนวาลคว้าคอเสื้อพระสวามีควับ
“แก ทำแบบนี้กับฉันได้นะ”
คาโลงงหนัก “ฉันไปทำอะไรนาย”
“ก็นาย”คำพูดชะงักอยู่ในลำคอ ใบหน้าหวานร้อนผ่าว “นาย..”
“ฉัน?” มือใหญ่รวบเอวเล็กเข้ากอดตวัดให้นั่งบนตัก “ฉันทำไม” เขาไม่พูดเปล่าแต่เริ่มโน้มใบหน้าลงใกล้
เฟรินยกมือขึ้นดันใบหน้าคมออกทันควัน”หยุดเลยไอ้ทะลึ่ง เพราะแบบนี้แหละถึงได้เป็นแบบนี้”
“แบบไหน” คิงคาโลถอนใจเฮือก แล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้มองคนบนตัก
ดูมันซื้อบื้อจนเฟรินหงุดหงิด..ตามอารมณ์คนท้องที่แปรปรวน
“ก็แบบนี้ไงเล่า!!” หล่อนชี้ลงไปที่ท้องตัวเอง
คาโลลากสายตาลงมองตาม “หือม์ อาหารไม่ย่อยอีกรึ ก็บอกแล้วว่าเวลากินให้ค่อยๆกิน”
ราชินีคนงามแทบอยากจะเฮดบัดใส่พระสวามีงี่เง่าของเธอ
“ไม่ใช่โว้ยไอ้บ้า ฉันท้อง! ได้ยินไหม ฉันท้องเพราะแก!”
“ท้อง?” เสียงทุ้มทวนคำ “นายท้อง!!”
“เออสิวะ ไอ้น้ำแข็งสมองเสื่อมนี่”
“เฟริน นายท้อง!”คาโลอุทานลั่นอย่างที่ไม่เคยทำ
“ก็ใช่นะสิ หว๋าาาาาาาา”ว่าที่คุณพ่อยังหนุ่มกอดคนรักแน่นแล้วระดมจูบใบหน้าหวาน
“เรากำลังมีลูก ลูกฉันกับนาย”จูบอีกครั้งที่ปลายจมูกรั้น “แต่..เดี๋ยว เมื่อกี้นายวิ่งมา คฑาพิพากษา”
เฟรินอ้าปากค้าง เฮ้ย ถึงกับเรียกคฑาพิพากษาเลยเรอะ
“หมอ ตรวจเฟรินที”
หมอเทวดาที่ยังงงๆตรวจร่างกายหญิงสาวตามคำสั่งเจ้านายแล้วหัวเราะชอบใจ
“แข็งแรงมากขอรับ กระทั้งนายน้อยๆในท้องก็แข็งแรงมากเสียด้วย”
“เฟริน” เสียงเรียกชื่อเย็นเยียบ เฟรินตบหน้าผากตัวเองดังป๊าป โธ่ ซวยแล้วไหมละ ไม่น่าบอกมันเลย
“ต่อไปนี้ช่วยอยู่นิ่งๆ ไม่ดื้อ ไม่ซน ไม่ออกไปไหนคนเดียวได้ไหม”คาโลมองสบนัยน์ตาใสแจ๋วของคนรักอย่างเป็นกังวล
“ไม่ต้องมาสั่งเลย เรื่องแค่นี้ฉันรู้นะ” เฟรินเชิดหน้า ใช่ รู้ แต่ไม่ทำ ใครจะทำไม “แล้วไม่ต้องมาพูดดีเลยนะนายต้องรับผิดชอบที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้นะโว้ย”
ชายหนุ่มเลิ่กคิ้ว แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ “รับผิดยังไงละ”
“ก็นายทำฉันท้อง”
ชายหนุ่มพยักหน้า “ใช่ ฉันทำนายท้อง”
เฟรินยิ่งหน้าบึ้งหนัก คนทำผิดมันระรื่นจนน่าเอาผ่าปฐีพีเฉาะหัว “นายก็ต้อง.”คนเพี้ยนเพิ่งนึกออกว่าตัวเองกำลังพูดอะไรบ๊องๆ จะให้มันทำอะไรละ ในเมื่อเธอแต่งงานกับมันอย่างถูกต้อง มันเป็นสามีของเธอ แล้วจะให้มันรับผิดชอบทำไม ในเมื่อเป็นสิทธิ์อันชอบธรรมของมันอยู่แล้ว
“ต้อง?”นัยน์ตาสีเงินพราวระยับ
เฟรินอ้ำอึ้งหน้าแดงก่ำ บ้า เอ๊ยยยย เฟริน เดอเบอโรว์ ไอ้บ้าาาาาา
“ต้องอยู่ข้างๆฉันตลอดเวลา” คนพูดยิ้มมาดมั่น เอาสิ เจ้าบ้างาน
“ได้”
คำตอบผิดคาดเล่นเอาหญิงสาวอ้าปากค้าง และนั่นคือจุดเริ่มต้นของฝันร้ายสำหรับคนอยู่ไม่สุขอย่างเขา เช้า กลางวัน เย็น คาโลมันลากเธอไปนั่งฟังประชุมตลอด ไม่ก็นั่งเบื่อในห้องทำงาน จะหนีเที่ยวก็ไม่ได้ ไปไหนมาไหนคนเดียวก็ไม่ได้ เพราะมันยึดถือในคำสัญญาจนน่าหมั่นไส้
จนไอ้คิลมาเยี่ยม มันยังล้อเอาว่าตัวจะติดกันตายอยุ่แล้ว
โธ่ เฟริน เดอเบอโรว์ เสียรู้ซะแล้ว ปากพาซวยจริงๆ คอยดูนะ ถ้าท้องอีกจะไม่บอกจริงๆด้วย!! (??)
ความคิดเห็น