คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ++ChApTeR 4++
Chapter 4
รอยยิ้มบางๆที่ดูอบอุ่นไปถึงขั้วหัวใจ มือคู่แกร่งที่ค่อยโอบอุ้มออกจากภัยอันตราย ดวงตาแสนหวานที่มองมายังร่างบางเพียงผู้เดียว...
"ฉันคงเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก...ยุนโฮ...ฉันรักนายนะ" ร่างบางโผเข้ากอดยุนโฮทันทีที่พูดจบ ไอแห่งความรักค่อยๆซึมผ่านเข้ามาตามอณูร่างกาย อบอุ่น..อย่างไม่สามารถอธิบายได้
..แต่แล้วสายตาของแจจุงก็เหลือไปเห็นอะไรบางอย่าง..
..จดหมายอีกสามฉบับในเสื้อโค้ตของยุนโฮ..
..มือบางรีบฉวยจดหมายมาดู โดยที่ยุนโฮยังไม่ทันรู้เรื่องด้วยซ้ำ..
"20 February 2007
พี่รู้ไหมคะ... ว่าความรักน่ะ สามารถเกิดขึ้นได้กับคนทุกคน ไม่ว่าบุคคลนั้นจะเป็นใคร ทำอะไร หรือเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง... ฉันในฐานะที่เป็นแฟนคลับของพี่ยุนโฮและพี่แจจุง และก็เชียร์พี่ๆสองคนอยู่ ^^ ก็เลยอยากจะอวยพรให้พี่โชคดีนะคะ ฉันรู้สึกดีมากกกก เมื่อตอนที่พี่ยุนโฮและพี่แจจุงออกมาบอกว่าจะคบกัน! พี่ทั้งสองดูไม่ห่วงงานเลยสักนิด สายตาของพี่ยุนโฮ มองพี่แจจุงประมาณว่า 'แจจุง เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป' ฮ่าๆๆ ไม่รู้สินะ ความจริงมันเป็นยังไงหนอ? >O< แต่นั่นมันก็ดีแล้วนะคะ การที่เราจะมีความรักน่ะ มันต้องมั่นคงและแน่นอน ! พี่ยุนโฮดูแลพี่แจจุงดีๆน้า พี่แจจุงก็รักพี่ยุนโฮให้มากๆเลย อิอิ ฉันรักพี่ทั้งสองมากจริงๆ...
รักกันตลอดไป...รักกัน..ทำเพื่อฉันได้ไหมคะ?... ยูโนยุนโฮต้องคู่กับยองอุงแจจุงเท่านั้น!!
Love YJ >.<
Your Fanclub"
"20 February 2007
ไม่นะ!!! พี่ทั้งสองทำอะไรน่ะ โอปป้า!!! ฉันโกรธพี่มากๆ TT_TT เสียใจที่สุด ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้กัน ฉันรักพี่ยุนโฮมากๆ และฉันก็ชอบพี่แจจุงมากๆด้วย ฮือ... อะไรกัน... รู้ไหมว่าฉันเสียใจแค่ไหน ฉันรับเรื่องแบบนี้ ไม่ได้ พี่กำลังดังเลยนะ พี่กำลังรุ่งเรืองทางด้านการงาน ฉันมีความสุขมากๆเมื่อได้ดูคอนเสิร์ตของพี่ ฉันมีความสุขที่ได้ฟังเพลงของพี่ แต่... พี่กลับตอบแทนฉันด้วยการมาแถลงข่าวว่าชอบกันเองเนี่ยนะ นั่นมันแย่มาก ฉันเกลียดพี่แจจุง และพี่ยุนโฮ!!!
ผิดหวัง…ผิดหวังจริงๆ… ขอเถอะ…พี่กลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะ… แจจุง ยุนโฮ…
Sad…
I was your fanclub!!!"
จดหมายสองฉบับที่แสนแตกต่างกันทำให้แจจุงและยุนโฮมองหน้ากันอย่างเศร้าใจ จริงๆแล้วยุนโฮมีจดหมายทั้งหมด 2 ฉบับ ฉบับแรกก็เอาให้แจจุงอ่าน แต่ฉบับที่สองอยากเก็บไว้อ่านเอง แต่ร่างบางก็ตาดีผิดเวลา ..ดันมาเห็นจดหมายที่ซ่อนอยู่ในเสื้อโค้ตตอนที่กอดกันซะนี่…
"ยุนโฮ…ทำไมแฟนคลับถึงไม่เข้าใจเราเหมือนที่นายเคยบอกล่ะ ไหนนายบอกว่า ถ้าเค้ารักเรา ต้องเข้าใจแน่ๆ…"ดวงตากลมโตมองทอดไปยังร่างสูงเชิงตัดพ้อเพราะความรู้สึกกลัวริ้วแล่นเข้ามาในใจ
"แจจุง…นายต้องเข้าใจนะ…ว่าแคสสิโอเปียบางคนเค้ารักเรามาก…แจจุงครับ…"เจ้าของชื่อหันมาสนใจเพียงเล็กน้อยแล้วก็หม่นลงเหมือนเดิม "รู้ไหมว่าฉันรักแฟนคลับมากแค่ไหน…ทุกเวลา ทุกวัน พวกเขาก็รักฉันเหมือนกัน ถ้าไม่อย่างนั้น พวกเขาจะมาชมการแสดงของเรา หรือยอมซื้อของแพงๆของเราเหรอ…"
แจจุงมองมาด้วยสายตาไม่เข้าใจ 'อะไร…ไม่คิดจะปลอบใจฉัน ยังมาเทศน์ให้ฟังอีกเหรอ' ส่วนร่างสูงที่รู้ความหมายจากตาคู่กลมนั้น หัวเราะในใจคนเดียว แต่ก็พยายามเตือนสติตัวเองให้เก็กหน้าเข้มเข้าไว้
"นายควรเข้าใจจิตใจของพวกเธอนะ แฟนคลับของฉันรักฉันมาก…"
"รักๆๆๆ อะไรกัน อะไรก็แฟนคลับๆ พอฉันพูดบ้างล่ะไม่เห็นสนใจเลย เอาแต่พร่ำเรื่องงานอยู่นั่นแหละ ฉันก็รักแฟนคลับเหมือนกัน แต่ฉันยังไม่เคยเอาพูดเปรียบกับนายเลยสักนิด เพราะฉันรักนายที่สุด เข้าใจไหม!!"
"..........."
ความเงียบเข้าครอบคลุมสถานที่ใต้ร่มไม้ดอกสีสวย ทั้งร่างสูงและร่างบางกำลังยืนอย่างสงบ ยุนโฮก้มหน้าลงอย่างเก็บงำอะไรบางอย่าง และแจจุงที่ทนไม่ไหวจนต้องปล่อยน้ำตาที่กักกั้นไว้ออกมา
"ฮึก...ฮือ.... ฮึก ฮึก..... นาย
"ฮ่าๆๆๆๆๆ ฮ่าๆ ฮะๆ ฮ่าๆๆ"ยุนโฮหัวเราะเต็มที่จนจุกไปหมด "ฉันล้อเล่นน่า..."
เมื่อได้ยินคำพูดเชิงนั้น แจจุงก็สะบัดใบหน้าขาวให้เชิดไปอีกทาง ยุนโฮมองกิริยานั้นอย่างขำๆ ถึงในใจจะแอบคิดว่า 'นายจะน่ารักไปถึงไหนกัน' ก็เถอะ
"ฉันล้อเล่นหรอกน่า… งอนซะแล้ว อย่างนี้ไม่พาไปซื้อตุ๊กตาช้างแล้วนา…"ร่างบางยิ่งหน้ามุ่ยเข้าไปใหญ่ เอาของมาล่อและหวังจะให้หายงอน…
"ไม่มีทางซะหรอก ชิ…"
ยุนโฮหัวเราะเบาๆอีกครั้งก่อนจะคว้ามือเล็กๆของแจจุงมาแนบไว้ที่ ตรงหัวใจ
"ไม่มีทาง…ไม่มีทางออก… หัวใจของนายจะต้องอยู่ในนี้ตลอดไป… และหัวใจฉัน ก็จะไม่มีทางออกมาจากหัวใจนายเหมือนกัน…ฉันรักนาย อย่างที่ไม่เคยมอบความรักแบบนี้ให้ใคร รักที่นายเป็นนาย … แจจุง… ฉันรักนาย… ยุนโฮ รักแจจุง"
The End….
.....................................
"ว้า! จบซะและ กำลังสนุกอยู่เลย ฮึ่มๆ" ชางมินที่กำลังนั่งอ่านฟิคในคอมพ์ส่วนตัวของยุนโฮอยู่บ่นขึ้นมาอย่างเสียดาย เรื่องราวที่กำลังดำเนินไปอย่างเมามันนั้น กลับหักมุมจบเสียดื้อๆ เพราะยุนโฮและแจจุงเข้าใจกัน..
..ตึกๆๆๆ..
เสียงย่ำฝีเท้าของใครบางคนดังขึ้นมาตามทางเดิน ทำเอาชางมินถึงกับสะดุ้งไปเลยทีเดียว
..กึก..
เสียงฝีเท้านั้นหยุดลงที่หน้าห้องที่เขาอยู่พอดี..
..และสิ่งที่อยู่หลังประตูอาจจะยังคงเป็นปริศนา..
..ถ้าหากชางมินไม่กล้าที่จะเปิดออกไปดู..
"เอาละ ตายเป็นตาย"
.......
......
.....
....
...
..
.
ชิม ชางมินค่อยๆเอื้อมมือออกไปเปิดประตูห้องอย่างช้าๆ กล้าๆ กลัวๆ ถ้าหากสิ่งที่อยู่หลังประตูนั้นเป็นสิ่งไม่พึงประสงค์ล่ะก็..เขาคงต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆที่ไปเปิดมัน..
..ไม่ลองก็ไม่รู้ เอาน่า สักครั้งในชีวิตนะชางมิน..
ชางมินตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะรวบรวมความกล้าทั้งหมดเปิดประตูออกไป
..เพื่อจะพบกับ...
............
........
....
ความว่างเปล่า...??....
"แบร่!!!!" อยู่ดีๆจุนซูก็โผล่หน้ามาจากทางซ้ายของประตู และหัวเราะสะใจกับหน้าตาตื่นๆของชางมิน "นายเป็นอะไร ฮ่าๆ ตกใจขนาดเลยเหรอ"
"พี่เล่นอะไร ตกใจหมด นึกว่าพี่ยุนโฮซะอีก โอ่ย..."
ชางมินลูบอกด้วยความโล่งใจ
"แล้วพี่มาทำอะไรแถวห้องพี่ยุนโฮเนี่ยหรือว่า...."ชางมินมองจุนซูยิ้มๆ "พี่จะแกล้งพี่ยุนโฮใช่มะ บอกมานะ!"
คนโดนรู้แกวหน้าบูด จะเซอร์ไพรส์ซะหน่อยเถอะ ชางมินเป็นอันต้องรู้ทุกที
"ไม่แกล้งแล้ว ขี้เกียจ..."ว่าแล้วก็เดินเข้ามาในห้อง หน้าจอของคอมพิวเตอร์ยังคงค้างอยู่ที่นิยายเรื่องนึง "อ่า... เป็นนายนายจะทำไงชางมิน"
ชางมินหันมาขมวดคิ้ว จุนซูจึงขยายความต่อให้
"ก็... ถ้านายเป็นยุนโฮหรือแจจุงในฟิคนี่ นายคิดว่าตัวนายจะทำยังไง... รักกันต่อไป หรือว่า ทำเพื่ออนาคต แบบ... ทำงานต่อไป และปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองอย่างนั้น"
น้องเล็กฟังแแล้วถอนใจ
"พี่ถามอะไรแปลกๆ ผมจะไปรู้ได้ไง ผมไม่เคยมีความรักนะ! อย่ามาซ้ำเติมเดะ..."
"โธ่ๆๆ ชางมินผู้น่ารักของเราออกจะหล่อสมาร์ท แต่ไม่เคยมีแฟน เชื่อเลย ฮ่าๆ"
...พูดไม่ดูตัวเอง...
"พี่ก็ไม่มีเหมือนกันแหละน่า... อย่ามารู้ดีกว่าผมหน่อยเลย"ชางมินพูดเหอะๆ "แล้วพี่ถามทำไมเนี่ยตกลง"
จุนซูถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนจะตีหน้าเคร่ง
"ฉันว่าฉันควรจะเลิกได้แล้ว..."
….
..คิดจะเลิกก็เลิกเลยน่ะหรอ คิมจุนซู..
..ที่แกล้งเขาสารพัดน่ะ..
..ที่ทำให้เขาเข้าใจผิด แล้วหลบหน้ากันน่ะ..
...
..มันจะจบเพราะแค่นายพูดว่าอยากเลิกงั้นหรอ..
++++++++++++++++++
ตอนที่สี่แล้ว..
ไม่นึกว่าจะวายวอดมาได้ถึงจุดนี้
น่าประทับใจจริงๆ -*-
เหมือนเดิมค่ะขอบคุณทุกผู้เข้าชม ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
..แต่ยังไงทีไลท์ขอคำติชมด้วยค่ะ เพราะเราต้องการนำไปปรับปรุงโดยด่วน..
ขอบคุณค่ะ
*แล้วก็ขออภัยด้วยค่ะ หากว่า มิคเซียออกเยอะจนเกินไป =__= ฮ่าๆ ไม่งั้นเรื่องมันจะไม่จบ ทนตัวยุ่งนิดนึงน้าเพื่อนๆ >.<
T Light
ความคิดเห็น