บทนำ
เธอใช่ไหม แซนวิช น่ะ ผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ถามฉัน
เอ่อ..... ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ ฉันถามอย่างสงสัย
ถ้าเธอใช่ฉันก็คงต้องมี เขาพูดพลางเชิดหน้าขึ้น ตามฉันมา
เอ่อ.....ค่ะ ฉันนตามไปอย่างงงๆ
เธอเป็นแฟนของเรสมีใช่ไหม เธอเปิดประเดนแรกเมื่อฉันนั่งลง
เอ่อ.... ใช่ค่ะ ฉันมีความรู้สึกแปลกๆแล้วล่ะ
ถ้างั้นฉันก็คงจะไม่อ้อมค้อมแล้วนะ ฉันจะบอกเธอว่าเรสมี เขามีคู่หมั้นแล้ว แล้วก็กำลังจะหมั้นกันเร็วๆนี้ ฉันไม่ต้องการให้เขาสนใจใคร และรักใครนอกจากคู่หมั้นของเขา เธอพูด...... เธอพูดอย่างนั้นทำให้ฉันได้แต่ตะลึง แล้วนั่งทบทวนคำพูดจนฉันก็เข้าใจแล้วว่าเขาต้องการให้ฉันกับเรสมีเลิกกัน แล้วเตรียมตัวหมั้น พอฉันคิดได้ดังนั้นฉันก็ก้มหน้า กำมือแน่น เหมือนกับหัวใจที่กำลังบีบอัดแน่นอยู่ภายในหัวใจ จนหายใจแทบไม่ออก ขอบตาเริ่มร้อนผ่าว แล้วน้ำตาก็เริ่มไหลลงมาช้าๆ จนฉันไม่สามารถเงยหน้าขึ้นไปมองผู้หญิงคนนั้นได้ แต่ฉันกับเกร็งเสียงเพื่อไม่ให้เสียงสั่นแล้วรวบรวมกำลังถามเขาว่า คุณคงเป็นคุณหญิงแม่ของเรสมีสินะค่ะ
อืม ฉลาดนี่ ถ้างั้นเธอก็คงรู้ว่าต่อไปควรจะทำอย่างไรสินะ ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาอธิบายอะไรมากมาย เขาพูดพลางยิ้มอย่างเย้ยหยัน เอาเป็นว่าถ้าเธอรักลูกชายฉันจริงก็ควรปล่อยเขาไป เพื่ออนาคตของเขาและครอบครัวของเขา หวังว่าเธอคงเข้าใจนะ ฉันยังไม่ทันพูดอะไรหลังจากที่เขาพูดประโยคสุดท้ายจบเธอก็เดินออกไปปล่อยให้ฉันคิดอยู่คนเดียวว่า ฉันควรจะทำอย่างไรต่อไปดี....................
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น