ฤทธิ์รักไร้เดียงสา

ฤทธิ์รักไร้เดียงสา

โดย ... อินทุภา อัยยา อมายาวี 

** แจ้งข่าวค่ะ **

'ฤทธิ์รักไร้เดียงสา'  ได้ยกเลิกการจัดจำหน่ายแบบรูปเล่มแล้วนะคะ

เนื่องจากมีเหตุขัดข้องหลายประการ จึงจะจัดจำหน่ายแบบ E book เท่านั้นค่า

โดยจะมีตอนพิเศษเพิ่มเข้าไปให้อิ่มหนำสำราญ

รับรองว่าเตรียมทิชชู่ซับเลือดแทบไม่ทันเลยทีเดียว อิอิ

ปล. หากพบ 'ฤทธิ์รักไร้เดียงสา' จัดจำหน่ายแบบรูปเล่ม

ไม่ว่าตามร้านค้าออนไลน์ หรือร้านค้าใดๆ

รบกวนท่านผู้อ่านช่วยแจ้งนักเขียนด้วยนะคะ

กราบขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ

เพื่อทดแทนบุญคุณของผู้ที่อุปการะเลี้ยงดู

'รินนารา' จึงตัดสินใจยอมแต่งงานกับอดีตพี่ชายข้างบ้าน

ยอมเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย ยอมทิ้งชีวิตในเมืองหลวงมาเป็นสาวชาวเกาะ

หวังจะเริ่มต้นชีวิตเรียบง่ายกับ 'อาชา' ผู้ชายที่เธอเคยหลงรักตั้งแต่เยาว์วัย

ผู้ชายที่มีรอยยิ้มอบอุ่นอ่อนโยน ที่ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะได้เขามาเป็นสามี!

"ยินดีต้อนรับสู่เกาะเภาอย่างเป็นทางการ ถ้ามีอะไรขาดเหลือ บอกได้เลยนะคะ" อาชาเอ่ยกับผู้หญิงที่เพิ่งได้ชื่อว่าเป็นภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย แม้ไม่มีพิธีวิวาห์ ไม่มีการเฉลิมฉลองใดๆ นอกจากการจดทะเบียนสมรส แต่เธอก็คือเมียของเขาอยู่ดี นั่นจะไม่มีสิ่งใดมาเปลี่ยนแปลงได้ทั้งนั้น

 "ค่ะ" รินนาราพยักหน้ารับคำตามประสาคนว่าง่าย

"นี่ก็ดึกมากแล้ว ลูกหนูไปอาบน้ำเถอะ" เป็นอีกครั้งที่เขาเรียกเธอด้วยชื่อเล่นอย่างสนิทสนม

สนิทสนมอย่างนั้นหรือ?...ไม่เลย เธอไม่รู้สึกอย่างนั้นเลยสักนิด

รินนาราคิดว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายที่เคยรู้จักคุ้นเคยอีกต่อไปแล้ว อาชาคนเดิมผิวขาวสะอาด ขาวมากจนครั้งหนึ่งเธอยังเคยนึกอิจฉาเลยด้วยซ้ำ ส่วนรูปร่างก็สูงโปร่งได้สัดส่วนกำลังดี แต่คนที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอในเวลานี้ ผิวคล้ำขึ้นกว่าเดิมพอสมควร แต่ที่ทำให้เธอหายใจติดขัดเกือบตลอดเวลาก็คือรูปร่างของเขา มันกำยำใหญ่โตเต็มไปด้วยมัดกล้าม เขาตัวใหญ่ขึ้นมากจนเธอกลัวว่าแค่จับมือเบาๆ เขาก็อาจจะทำให้เธอกระดูกหักได้แล้ว ไหนจะหนวดเครารกๆ นั่นอีกเล่า ดูราวกับคนป่าก็ไม่ปาน 

"ค่ะ" เธอนิ่งอยู่นาน ก่อนจะเอ่ยปากรับคำ

"อาบเสร็จก็มานอนให้พี่กอด ให้พี่ชื่นใจให้หายอยาก"

“ค่ะ..." หญิงสาวเผลอหลุดปากรับคำด้วยความเคยชิน "คะ! เมื่อกี้คุณอาชาว่าอะไรนะคะ" ก่อนจะรีบถามซ้ำอย่างไม่แน่ใจ เมื่อทบทวนคำพูดของเขาเสียใหม่ ดวงตากลมโตฉายแววตื่นตระหนก อาชาอยากหัวเราะ แต่เรื่องที่เขาเอ่ยมันจริงจังเกินกว่าจะทำแบบนั้นได้

"ก็ตามที่พูดนั่นแหละ ผัวจะกอดเมีย จะชื่นใจเมีย จะทำหน้าที่ของผัวให้สมบูรณ์ ลูกหนูไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนี่"

ไม่น่าเชื่อเลยว่าคำพูดง่ายดายพวกนี้ คือคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของคนที่ดูนิ่งขรึมมาได้เกือบตลอดทั้งวัน ดวงตาที่เคยสงบอย่างพยายามเก็บซ่อนความรู้สึก บัดนี้เต็มไปด้วยกระแสสวาทยามจ้องมองเธอ

"เอ่อ คือฉัน..."

"การแทนตัวว่าฉันกับผัว แล้วก็เรียกผัวว่าคุณ มันห่างเหินเกินไป ต่อไปอย่าให้พี่ได้ยินอีกนะ” อาชาตัดบท มือหนาปลดกระดุมออกจากรังดุมทีละเม็ด เผยให้เห็นอกกว้างกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามงดงาม “ไปอาบน้ำได้แล้วไป หรือจะไม่ต้องอาบดี เพราะยืนอยู่ห่างกันขนาดนี้ พี่ยังได้กลิ่นหอมจากตัวลูกหนูชัดเจนเลยทีเดียว" เมื่อคนพูดเดินเข้ามาใกล้ ทำท่าจะยื่นหน้ามาสูดกลิ่นหอมน่าหลงใหลจากซอกคอขาวผ่อง รินนาราก็ถอยกรูดโดยอัตโนมัติ

“พี่เอื้อ...” เสียงเล็กได้แต่พึมพำเรียกชื่อเขา

“ไว้เรียกแบบนี้ตอนที่เรากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มนะ นุ่มนวล...เร้าใจดี” ว่าแล้วชายหนุ่มก็โน้มใบหน้าลงจุมพิตมัดจำที่ข้างแก้มนุ่มนิ่ม หนวดเคราที่ไม่เคยใส่ใจจะโกนทำให้เขานึกสงสารเนื้อนวล คงไม่ดีแน่ถ้าปล่อยให้มันทิ่มแทงกวนใจผิวสวยๆ ของเมียเข้า เห็นทีคงต้องโกนหนวดออกให้เกลี้ยงในคืนนี้เสียแล้ว...

กดบันทึกติดตามอย่างต่อเนื่อง จิ้มเบาๆ ข้างล่างนี้เลยค่า

ฝากแอดและกดไลค์เพจด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

https://www.facebook.com/ainzyintupa

T
B