พิชิตรักจอมมาร

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 1 : บีบบังคับ {3}

         “นี่แกกล้าวางแผนแหกตาฉันอย่างนั้นเหรอ นังลูกไม่รักดี!” ภานุเดชเค้นเสียงต่ำ พลั้งมือผลักนัทชาเต็มแรงจนร่างบางล้มถลาไปกองบนพื้น หญิงสาวสะบัดหน้าหันกลับมามอง ร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยความอดสูใจ ไม่ว่าคนพวกนี้จะทำอย่างไรกับเธอ จะรังแกเธอกี่ครั้งกี่หน ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่พ่อจะเชื่อใจหรือรับฟังคำพูดของเธอ บางทีนัทชาก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันว่าตัวเองใช่ลูกในสายเลือดของภานุเดชจริงหรือไม่

               “ถ้าเป็นแบบนี้ กานว่าเราควรเลื่อนการแต่งงานให้เร็วขึ้นนะคะคุณพี่” กานดาได้ทียุยง

               “ดีเหมือนกัน ในเมื่อทำตัวแบบนี้ก็สมควรรีบแต่งให้มันจบๆ ไปเสียเลย” ภานุเดชเห็นดีด้วย

               “ไม่ต้องห่วงเรื่องการจัดงานนะคะ กานจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยทันเวลาเอง งานแต่งลูกๆ ของเราทั้งที รับรองว่ากานจะไม่ทำให้น้อยหน้าใครเลยค่ะ” แม่เลี้ยงตัวแสบจีบปากจีบคอพูด มีเพียงนัทชาที่มองเห็นความไม่จริงใจในสีหน้านั้น ต่างจากบิดาที่ทั้งรักทั้งหลงภรรยาใหม่จนหูตามืดบอดไปหมด

               “ล็อกห้องยัยน่านจากข้างนอกด้วยนะป้าหมาย ห้ามให้ออกไปไหนเด็ดขาด” ภานุเดชหันไปบอกกับสมหมาย สาวใช้วัยปลายที่อยู่รับใช้บ้านแสนคำภามานาน สมหมายรีบพยักหน้ารับคำสั่ง มีสีหน้ากระอักกระอ่วนใจไม่น้อย เพราะรู้ดีว่าเอกพลเป็นคนผิดในเรื่องนี้ แต่ขืนพูดอะไรออกไป คงถูกกานดาไล่ออกและกลายเป็นขอทานตอนแก่เอาแน่ๆ นางจึงเลือกที่จะปิดปากเงียบ ได้แต่ทอดสายตามองคุณหนูคนสวยด้วยความเห็นใจ

               ชายหนุ่มก็ยิ้มเย้ยให้กับความพ่ายแพ้ของนัทชา กานดาเองก็ใช่ย่อย เบ้ปากทำหน้ายียวนใส่หญิงสาว แล้วหัวเราะชอบใจที่ได้เป็นฝ่ายคุมเกม อีกไม่นานทุกอย่างก็จะตกอยู่ในกำมือสองแม่ลูก และนัทชาไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว

               นอกจากรีบหนีไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด…

               ในเมื่อฝ่ายคนชั่วเก่งเรื่องการใช้เล่ห์กลมารยา นัทชาก็ควรเรียนรู้ที่จะใช้วิธีเดียวกันบ้าง หลังจากคืนนั้นผ่านพ้นไป หญิงสาวจึงทำตัวสงบเสงี่ยมและยอมเชื่อฟังทุกอย่าง ทั้งที่ลึกข้างในอยากกรีดร้องระบายอารมณ์ให้สาแก่ใจ

               เมื่อบิดาเข้ามาบอกในเช้าวันหนึ่งว่าให้เตรียมตัวออกไปลองชุดแต่งงานกับเอกพล เธอก็เดินหน้าต่อตามความตั้งใจของตัวเอง ด้วยการข่มกลั้นความไม่พอใจ แสร้งพยักหน้าตอบยิ้มๆ จนเมื่อคล้อยหลังบิดาไป นัทชาถึงได้ก้มหน้าลงกับหมอนแล้วกรีดร้องดังๆ แบบไม่ให้มีเสียงเล็ดลอดผ่านออกมา เธอนั่งหอบหายใจอยู่บนเตียง หลับตาลงควบคุมอารมณ์ครู่หนึ่ง แล้วลุกไปแต่งตัวงดงามด้วยชุดเดรสสีครีมยาวระดับเข่า ความจริงอยากเลือกเสื้อยืดกางเกงยีนด้วยซ้ำ แต่อะไรที่ทำให้คนอื่นพอใจ เธอก็จำเป็นต้องทำเพื่อประโยชน์ของตัวเธอเอง

                เมื่อลงมาข้างล่างก็พบเอกพลนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ร่างสูงผุดลุกขึ้นจากโซฟา ทำหน้าเจ้าชู้หว่านเสน่ห์ราวกับเป็นพระเอกละคร นัทชาหันไปกลอกตาและเบ้ปากกับตัวเอง แต่เมื่อหันกลับมาอีกครั้ง ใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์ก็แปรเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มสดใส หญิงสาวปรี่เข้าไปเกาะแขนชายหนุ่ม อากัปกิริยาอย่างนั้นทำเอาภานุเดชแทบสำลักกาแฟ ต่างจากกานดาที่ยิ้มและสบตากับลูกชายอย่างพึงพอใจ เข้าใจว่านัทชาคงยอมรับเรื่องการแต่งงานได้แล้วจริงๆ 

               “ไปกันเลยไหมคะพี่เอก ลองชุดเสร็จแล้วเราจะได้ไปหาอะไรอร่อยๆ ทานกัน ดีไหมคะ?” นัทชาออดอ้อนเสียงหวาน ทำเอาหัวใจเอกพลพองโตคับอก

               “ได้สิคะ น้องน่านอยากทานร้านไหน คิดเอาไว้ในใจได้เลย” ไม่มีเหตุผลต้องขัดใจสุภาพสตรี นัทชาเป็นผู้หญิงที่น่ารัก มองเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อ ยิ่งเวลาเธอยิ้มหวานจนเห็นลักยิ้ม นั่นยิ่งละสายตาแทบไม่ได้ ผิวพรรณขาวผุดผาด ซ้ำยังมีทรวดทรงงดงาม มันทำให้เขาเผลอจินตนาการอยู่เรื่อยว่าหากไร้อาภรณ์ที่สวมใส่ เธอจะเร้าอารมณ์ของเขาได้มากแค่ไหน

               “ถ้างั้นก็ไปกันเถอะค่ะ น่านมีร้านอาหารร้านโปรดอยู่ในใจแล้ว” หญิงสาวกระตุกแขนเร่งเร้า แน่นอนว่าเอกพลรีบทำตามอย่างว่าง่าย ง่ายยิ่งกว่าจูงจมูกควายเสียอีก!

               เมื่อมาถึงร้านเวดดิ้ง สองหนุ่มสาวก็เข้าไปเลือกชุดของตัวเอง เอกพลเลือกชุดที่แพงที่สุดและทันสมัยที่สุด เมื่อในส่วนของตัวเองเรียบร้อย เขาก็เริ่มมาวุ่นวายช่วยนัทชาเลือกชุดโดยไม่ได้ร้องขอ แต่ละชุดที่เอกพลเลือกมีแต่อวดหน้าอกเน้นสัดส่วนทั้งนั้น ซึ่งนัทชาต้องปฏิเสธอย่างสุภาพว่านั่นไม่ใช่สไตล์ของเธอ พอเจอเสียงใสออดอ้อนกับตากลมโตหวานซึ้งมองมาอย่างเว้าวอน เขาก็ยอมตามใจปล่อยให้ว่าที่เจ้าสาวได้เลือกชุดที่ชอบเอง ซึ่งเธอก็เลือกชุดที่สะดวกสบายในการเดินเหิน ไม่รุ่มร่ามน่ารำคาญนัก เพราะในวันงาน พิธีวิวาห์จะไม่มีทางได้เกิดขึ้น แต่ถ้าบิดากับกานดายังต้องการให้มันเป็นไปตามแผนละก็ เอกพลก็คงจะต้องเข้าพิธีกับคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ

               เมื่อได้ชุดที่พึงใจกันแล้ว สองหนุ่มสาวก็ควงกันไปที่ร้านอาหารไทยร้านหนึ่ง นัทชาอยู่ร่วมบ้านกับเอกพลมานานพอที่จะรู้ว่าเขาไม่ชอบอาหารรสจัด แน่นอนว่าเธอเลือกสั่งแต่เมนูจัดจ้านเท่านั้น เพราะตัวเองชอบและสามารถรับประทานได้สบาย ไม่นานนักอาหารหน้าตาน่ารับประทานมากมายก็เรียงรายขึ้นมาบนโต๊ะ เช่น ผัดเผ็ดหมูป่า ผัดเผ็ดปลาดุก ต้มแซบซี่โครงหมู คั่วกลิ้ง ผัดขี้เมาทะเล

               “เอ่อ...น้องน่านชอบอาหารแนวๆ นี้เหรอคะ” แค่เห็นหน้าตาของอาหารแต่ละจาน ก็ทำเอาเอกพลเหงื่อซึมเสียแล้ว

               “ใช่ค่ะ ทำไมคะพี่เอก อย่าบอกนะว่าพี่เอกทานเผ็ดไม่ได้” นัทชาจงใจพูดสบประมาท “เพื่อนผู้ชายของน่านทานเผ็ดได้กันทุกคนเลยนะคะ ใครที่ทานเผ็ดไม่ได้ ดัดจริตเหมือนลูกคุณหนู มักจะโดนล้อเลียนตลอดเลยค่ะว่าใจตุ๊ด! ว่าแต่...พี่เอกทานได้ไหมละคะ” เธอเลิกคิ้วอย่างรอคอยคำตอบ

               “แหม สบายมากค่ะ อาหารรสจัดนี่แซ่บถึงใจดีจะตายไปเนอะ” ตอนแรกเอกพลก็ตั้งท่าจะปฏิเสธ แต่เมื่อได้ยินคำพูดนั้นของเธอ เขาก็เลยต้องทนรับประทานอาหารไปเรื่อยๆ ใบหน้าแดงก่ำและริมฝีปากบวมเจ่อ เหงื่อกาฬแตกพลั่กแล้วสูดปากเกือบตลอดเวลา อีกทั้งยังเติมน้ำเย็นหลายแก้วจนแน่นท้องไปหมด

               กว่านัทชาจะยอมเรียกพนักงานมาเช็กบิล ทำเอาเอกพลแสบปากแสบท้องจนกระสับกระส่าย เมื่อกลับถึงบ้านชายหนุ่มก็รีบแยกตัวหายเข้าห้องน้ำไปทันที นัทชาลอบยิ้มสะใจ อวยพรขอให้เขาได้ใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายนี้ และอาจล่วงเลยไปจนถึงค่ำ ในการสนิทสนมกับโถส้วมเสียให้เต็มที่ 

               “ตาเอกเป็นอะไร ทำไมหน้าซีดแล้วก็รีบร้อนแบบนั้น” กานดาเดินสวนกับลูกชายเข้าพอดี แต่เห็นเอกพลไม่ยอมหยุดทักทาย เดินกึ่งวิ่งกุมห้องหายไปทางห้องน้ำ จึงมาถามกับนัทชาแทน

               “อ๋อ พี่เอกคงท้องเสียน่ะค่ะ วันนี้ที่ร้านอาหารมีแต่รสชาติเผ็ดๆ ทั้งนั้นเลย น่านบอกว่าอย่าทานเยอะก็ไม่ฟัง” หญิงสาวปั้นหน้านิ่ง แสร้งเป็นห่วงเล็กน้อยเมื่อพบว่ากานดากำลังจ้องมองอย่างจับผิด

               “แย่จริง ตาเอกนะตาเอก รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองกินอาหารรสจัดไม่ได้ ยังจะดันทุรังอีก” กานดาไม่ได้คิดสงสัยอะไร นอกจากรีบเดินกลับไปหาลูกชาย คอยดูแลด้วยความห่วงใย เผื่อว่าจะท้องเสียหนักจนต้องตามหมอมาตรวจที่นี่ นัทชาหัวเราะคิกคัก แล้วเดินขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องของตัวเอง อีกสามวันเธอจะต้องกลายเป็นเจ้าสาวจำยอม ดังนั้นต้องวางแผนทุกอย่างให้รัดกุมที่สุด เพราะถ้าพลาด…

             นั่นหมายความว่าชีวิตและอนาคตของเธอจบเห่แน่!

แล้วพบกันใหม่ตอนหน้านะคะ 

ฝากติดตามด้วยจ้า ^^