คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ★LOVE U MY STAR : 2
★ LOVE U MY STAR : 2
“อยฮวา !!! นายมาสายมาเลยรู้ไหม”
“อฮยอน ิถึัเลย”
เสียอยัยอฮยอนแสบแ้วหูะมัเลย พอยัยอฮยอนโรธเมื่อไหร่ ยฮวา็้อรีบ้อทันที ผมละเบื่อริๆู่รัหวานเลี่ยน -____-
“พอเลย….สวัสี ัมินฮยอ”
“ไฮ...อูฮยอน ไม่เอันนานนะ”
“ไม่้อมาพูีเลย…นายไม่อบ้อวามันเลยนะ”
“ันไปทำานนะ แล้วานมัน็ยุ่มาเลย้วย”
“ันนึว่านายะลืมเพื่อนสนิทอย่าันะแล้วนะ !!”
ยัยนี่ี้บ่นริๆเลย แ่ผมไม่ไ้อบ้อวามเธอแ่นั่นเอ ใ่แล้ว อูฮยอนเป็นเพื่อนสนิทอผมเอ เราสอนเป็นเพื่อนันมาั้แ่อนเ็ๆแล้วเราเรียนโรเรียนเียวัน นยัยนี่ย้ายไปเรียน่อที่ อเมริา ระหว่านั้นเราสอน็ยัิ่อันอยู่เสมอ นในที่สุ ยัยอฮยอน็มาบับเพื่อนในวอผม อยฮวา โลมันลมริๆเลยว่าไหมละ
“นี่ฮยอน ไหนบอว่ามีนอยาะแนะนำให้รู้ัไ”
“ไม่ทันแล้วย ็ยมา้าอะ เพื่อนฮยอนมีธุระ็เลยอลับไป่อนแล้วแหละ”
“้าเพราะไอมินฮยออะแหละ”
อยู่ีๆ็มาโบ้ยให้ันะั้นแหละ เอาัวรอนเียวเลย -*-
“เพราะนายนเียวเลย มินฮยอ โปรแรมล่มหมแล้ว”
เอาเ้าไป รุมผมนเียวเลย อยฮวาไอเพื่อนทรยศ อยูนะเี๋ยวผมะเอาืนบ้า
“ันะแนะนำเพื่อนอันให้พวนายรู้ันะสิ”
“อย่าเธอมีเพื่อน้วยหรอ อฮยอน”
“เียบไปเลยไปมินฮยอ”
“เฮ้...นายห้ามว่าแฟนันนะเว้ย”
“ทำีมา ย๊ ^^”
ปป้อันเ้าไป -_-+++
“ว่าแ่…มินฮยอ นั่นอใรอะ”
“สร้อย้อมือนี่อะหรอ ันเ็บไ้รทาเ้าอะ”
เมื่อี้อนผมเินเ้ามาในร้านผมนเ้าับผู้หินนึ ผมไ้เห็นเธอแ่แว๊บเียวแล้วเธอ็รีบเินาไป ทิ้ไว้เพียสร้อย้อมือรูปาวเส้นนี้ ยัไม่ทันที่ผมะไ้อโทษเธอเลย เธอ็หายไปะแล้ว
”ใรเป็นเ้าอันนะ สร้อย้อมือน่ารัๆแบบนี้บาทีเ้าออาะำลัามหามันอยู่็ไ้นะ”
“ไม่รู้เหมือนัน ั้นันะเ็บไว้่อนละัน”
“หรือไม่เ้าอสร้อย้อมือเส้นนี้อาะเป็นเนื้อู้นาย็ไ้นะัมินฮยอ”
“็เป็นไปไ้นะ ฮยอนอันลาที่สุ”
“ใ่ไหมละ ย”
“เพ้อเ้อหน่าอูฮยอน - -“
ไปันให่แล้วยัยอฮยอน ยัยนี่พูเหมือนเป็นเรื่อลแล้ว็หันไปหยอล้อับยฮวา ผมเห็นแล้ว็อำไม่ไ้ สอนนี้เหมาะสมที่ะอยู่้วยันแล้วแหละ
“หัวเราะอะไรไม่ทราบ”
“เปล่า…ันไปละ พอีมีธุระอะ ไปนะอูฮยอน แล้วเอเว้ยเพื่อน”
ยฮวาพยัหน้าให้ผม อฮยอน็บ๊ายบายผม แล้วผม็เินออมาาร้าน
.
.
.
“ฮยอน…เธอิถึันบ้าไหม”
“ไม่เห็นะิถึเลยสันิ”
ันพูพร้อมับทำมูย่นใส่ยฮวา วามริแล้วันิถึเามาเลย่าหาละ เราไม่เอันมาเือบสออาทิย์ ยฮวา้อไปทำานที่ี่ปุ่น วอยฮวาำลัอออัลบัมใหม่ อนนี้็ใล้ะวาแผแล้ว เพราะั้นพวเา็เลยยุ่ันสุๆ ถึะยุ่มาแ่ไหนแ่ยฮวา็ส่้อวามหาันทุวัน โทรมาหาันทุวัน ถึแม้เราะุยันทุวันแ่ัน็ยัิถึเาอยู่ีแหละ พอเห็นันทำมูย่นยฮวา็เอื้อมมือมาบีบมูัน
“แ่ันิถึเธอมาเลยรู้ไหม”
“ัน็ิถึนายเหมือนัน”
ยฮวาึันเ้าไปอ อ้อมอแบบนี้แหละที่ันิถึ อ้อมอที่อบอุ่นที่สุ ^///^
“ันมีอมาฝาเธอ้วยนะฮยอน”
“อะไรอะ ย”
“ลอแะูสิ”
ันแะล่ออวัออ มันือ น้ำหอม ยฮวาื้อน้ำหอมให้ัน ันลอีู ลิ่นอมันอ่อนๆ เหมือนลิ่นออไม้ให้วามรู้สึสื่น แล้วมัน็เหมือนับน้ำหอมที่ันใ้อยู่เลย
“ทำไมนายถึื้อน้ำหอมให้ันละ ย”
“ันำไ้ว่ามันเป็นลิ่นที่เธอใ้อยู่ แล้ว็มันเหมาะับเธอไฮยอน ที่สำัที่สุ็ือันอบลิ่นนี้้วย”
นี่แหละอยฮวานที่ันรั เาูแลเอาใส่ใทุรายละเอียอเรา แบบนี้ะไม่รัไ้ไใ่ไหมละ -////-
“เธออบมันไหมละที่รั”
”อบสิ อบุนะย ันรันายที่สุในโลเลย”
ันพูพร้อมับหัวพิไหล่อยฮวา ่วเวลาแบบนี้เป็นเวลาที่ันมีวามสุที่สุเลย ไ้อยู่ับนที่ันรัมาที่สุ ันรันายมานะ อยฮวา
“ัน็รัเธอมานะอูฮยอน”
ความคิดเห็น