ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2 : ยังนึกชื่อไม่ออก=_="
Chapter : 2
*ซาวเเทร็กเลิฟ อิส คัลเลอร์ บรายด์*
"เกิดเป็นสาวบ้านนา หาผู้ชายถูกใจไม่มี ต๊กใจตื่นมาตีสี่~"เสียงเพลงฮิตผิดชาร์ตดังพอประมาณ ชายหนุ่มขยับตัวตามเสียงเพลงพลางจกส้มตำเข้าปากอย่างเมามันส์ "โอ๊ะ โอ๊ โอ~~" ลีลาเซิ้งสะบัดช่อเริ่มออกลายในทันที เเต่ก่อนที่น้ำส้มตำจะกระจายไปมากกว่านี้ ช่วงเวลาเเห่งความเพลิดเพลินเป็นอันต้องถูกทำลาย
ปังงง!!!
"ไอ้บุญชู!!!!!!! อยู่ม๊ายยยยยย!!!!"
พรวด!!!!!
"อ้าว เมื่อกี้ยังได้ยินเสียงมันเซิ้งอยู่เลย ไปไหนเเล้ววะ ฮ่วย! เพื่อนข้อยย!!!"ไอ้เเช่มกวาดตามองรอบห้องไม่พบเป้าหมาย เริมเเหกปากเรียกหาเพื่อนฮักดังลั่นไปสามบ้านเจ็ดบ้าน
"อ่อก...ไอ้ส้นตีน...ข้าก็อยู่ใต้เท้าเอ้งนี่เเหล่ะ..."เสียงเเหบเเห้งค่อยๆดังเล็ดลอดออกมา เดชมากได้สติก้มหน้าลงมองที่พื้น(ซึ่งไม่เคยสังเกตุ) ร่างเหยียดยาวของเพื่อนรักน้องคล้ายจิ้งจกตายซาก ผ่านไปซักพักกว่าเจ้าของนามบุญชูจะตะเกียดตะกายลุกขึ้นมาได้จากการช่วยเหลือของเเช่ม
"โทษทีไม่ทันมอง= =" "พระเอกของเรื่องหัวเราะเเหะๆ ก่อนจะเขี่ยเศษส้มตำไปอีกทาง หลังจากจัดการไอ้นู่นไอ้นนี่ ไอ้นี่ไอ้นั่นเสร็จหนุ่มโสดทั้งสองก็ทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามกัน วิทยุรุ่นเก่าถูกปิดเเทนที่ด้วยบรรยากาศตรึงเครียดภายในห้อง
"เเล้วเอ็งมาหาข้านี่มีอะไร?"บุญชู โคกกระดอน(หมายเหตุ-เเคปริคอร์น ชูร่า)ถามขึ้นก่อน ในใจนึกสงสัยกับหน้าตาเป็นจริงเป็นจังของสหายด้านตรงข้าม เเม้จะสังหรณ์ใจไม่ดี ว่าไอ้บ้านี่มันพามาเเต่เรื่องซวย ตัวพาซวยฉีกยิ้มขึ้นมาพร้อมมาดเท่ห์เยี่ยงพระเอกหนังไทยที่ดี ดวงตาอันไร้ความสร้างสรรค์ตวัดมาสบกับดวงตาสีดำของอีกฝ่าย
อา...ยิ้มเเบบนี้กรูต้องซวยอีกเเน่ๆ.....
"ชู่ เราก็โสดกันมาหลายปีเเล้วนะ"เสียงเเหบเริ่มขึ้นเรื่อง เค้าลางอันเลวร้ายเริ่มปรากฏฎให้เห็นเนืองๆ ไหนจะไฟ power full ลุกพรึ่บพรั่บในตาอีกเเน่ะ "พูดหยั่งกะเเกเคยเเต่งงาน"เหงื่อเย็นๆเริ่มซึมตามไรผมสีดำสั้นระต้นคอนั้น
"เออ ไม่เคย! เเต่งานนี้ข้าจะเเต่ง!!"ไอ้เเช่มกำหมัด กระเด้งตัวลุกขึ้นยืนท่าคาเมนไรเดอร์มีเเบ็คกราวน์เป็นไฟลุกด้านหลัง ตามหลักการ์ตูนทั่วไปอีกฝ่ายต้องยืนดูนิ่งๆกับเหงื่อไหลสองเม็ดเเละบรรยากาศมาคุ= =b
"เเล้วเอ็งจะเเต่งกับใคร....= =" "เสียงทุ้มเริ่มออกเเนวละเหี่ยใจ...เเม้ว่าคนตรงหน้าจะไม่ได้ฟังเลยก็ตาม เพื่อนรักเริ่มหลุดเข้าสู่โกลเเห่งความฝัน หญิงสาวในชุดเเต่งงานวิ่งตัดทุ่งดอกไม้ตามด้วยชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหล่า พร้อมด้วยเสียงหัวเราะที่เเสนสุข....ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้ามันอ่ะนะ...
"สาวสวย!!"
จะมีใครเอา....
"มาดนางงาม!!"
ฝันเฟื่องไปมั้ง?
"ชื่อเฟื่อง พีระเศษ!!"(หมายเหตุ-พิซเซส อโฟรดิเต้)
พรวดดด!!!!!
"เดี๋ยวก็คอขาดหรอก=[]=!!!!!!!"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ง่วงไปนอนละ=__+
*ซาวเเทร็กเลิฟ อิส คัลเลอร์ บรายด์*
"เกิดเป็นสาวบ้านนา หาผู้ชายถูกใจไม่มี ต๊กใจตื่นมาตีสี่~"เสียงเพลงฮิตผิดชาร์ตดังพอประมาณ ชายหนุ่มขยับตัวตามเสียงเพลงพลางจกส้มตำเข้าปากอย่างเมามันส์ "โอ๊ะ โอ๊ โอ~~" ลีลาเซิ้งสะบัดช่อเริ่มออกลายในทันที เเต่ก่อนที่น้ำส้มตำจะกระจายไปมากกว่านี้ ช่วงเวลาเเห่งความเพลิดเพลินเป็นอันต้องถูกทำลาย
ปังงง!!!
"ไอ้บุญชู!!!!!!! อยู่ม๊ายยยยยย!!!!"
พรวด!!!!!
"อ้าว เมื่อกี้ยังได้ยินเสียงมันเซิ้งอยู่เลย ไปไหนเเล้ววะ ฮ่วย! เพื่อนข้อยย!!!"ไอ้เเช่มกวาดตามองรอบห้องไม่พบเป้าหมาย เริมเเหกปากเรียกหาเพื่อนฮักดังลั่นไปสามบ้านเจ็ดบ้าน
"อ่อก...ไอ้ส้นตีน...ข้าก็อยู่ใต้เท้าเอ้งนี่เเหล่ะ..."เสียงเเหบเเห้งค่อยๆดังเล็ดลอดออกมา เดชมากได้สติก้มหน้าลงมองที่พื้น(ซึ่งไม่เคยสังเกตุ) ร่างเหยียดยาวของเพื่อนรักน้องคล้ายจิ้งจกตายซาก ผ่านไปซักพักกว่าเจ้าของนามบุญชูจะตะเกียดตะกายลุกขึ้นมาได้จากการช่วยเหลือของเเช่ม
"โทษทีไม่ทันมอง= =" "พระเอกของเรื่องหัวเราะเเหะๆ ก่อนจะเขี่ยเศษส้มตำไปอีกทาง หลังจากจัดการไอ้นู่นไอ้นนี่ ไอ้นี่ไอ้นั่นเสร็จหนุ่มโสดทั้งสองก็ทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามกัน วิทยุรุ่นเก่าถูกปิดเเทนที่ด้วยบรรยากาศตรึงเครียดภายในห้อง
"เเล้วเอ็งมาหาข้านี่มีอะไร?"บุญชู โคกกระดอน(หมายเหตุ-เเคปริคอร์น ชูร่า)ถามขึ้นก่อน ในใจนึกสงสัยกับหน้าตาเป็นจริงเป็นจังของสหายด้านตรงข้าม เเม้จะสังหรณ์ใจไม่ดี ว่าไอ้บ้านี่มันพามาเเต่เรื่องซวย ตัวพาซวยฉีกยิ้มขึ้นมาพร้อมมาดเท่ห์เยี่ยงพระเอกหนังไทยที่ดี ดวงตาอันไร้ความสร้างสรรค์ตวัดมาสบกับดวงตาสีดำของอีกฝ่าย
อา...ยิ้มเเบบนี้กรูต้องซวยอีกเเน่ๆ.....
"ชู่ เราก็โสดกันมาหลายปีเเล้วนะ"เสียงเเหบเริ่มขึ้นเรื่อง เค้าลางอันเลวร้ายเริ่มปรากฏฎให้เห็นเนืองๆ ไหนจะไฟ power full ลุกพรึ่บพรั่บในตาอีกเเน่ะ "พูดหยั่งกะเเกเคยเเต่งงาน"เหงื่อเย็นๆเริ่มซึมตามไรผมสีดำสั้นระต้นคอนั้น
"เออ ไม่เคย! เเต่งานนี้ข้าจะเเต่ง!!"ไอ้เเช่มกำหมัด กระเด้งตัวลุกขึ้นยืนท่าคาเมนไรเดอร์มีเเบ็คกราวน์เป็นไฟลุกด้านหลัง ตามหลักการ์ตูนทั่วไปอีกฝ่ายต้องยืนดูนิ่งๆกับเหงื่อไหลสองเม็ดเเละบรรยากาศมาคุ= =b
"เเล้วเอ็งจะเเต่งกับใคร....= =" "เสียงทุ้มเริ่มออกเเนวละเหี่ยใจ...เเม้ว่าคนตรงหน้าจะไม่ได้ฟังเลยก็ตาม เพื่อนรักเริ่มหลุดเข้าสู่โกลเเห่งความฝัน หญิงสาวในชุดเเต่งงานวิ่งตัดทุ่งดอกไม้ตามด้วยชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหล่า พร้อมด้วยเสียงหัวเราะที่เเสนสุข....ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้ามันอ่ะนะ...
"สาวสวย!!"
จะมีใครเอา....
"มาดนางงาม!!"
ฝันเฟื่องไปมั้ง?
"ชื่อเฟื่อง พีระเศษ!!"(หมายเหตุ-พิซเซส อโฟรดิเต้)
พรวดดด!!!!!
"เดี๋ยวก็คอขาดหรอก=[]=!!!!!!!"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ง่วงไปนอนละ=__+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น