คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : หน้าที่สิบสาม : เลขสยองโลก
หน้าที่สิบสาม
: เลขสยองโลก
ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หน้าป้ายที่มีหน้าคนที่"น่าจะเป็น"คามิว ดูเหมือนอควาเรียสจะมีฉลองเทศกาลบางอย่างจริงๆ ผู้คนสัญจรกันขวักไขว่ ทั้งข้าวปลาอาหาร ดอกไม้ อะไรก็ตามเเต่ที่เห็นได้ชัดว่ากำลังมีงาน ถูกขนย้ายลงจากเรือชนิดไม่ขาดสายเลยทีเดียว ไม่มีใครมัวมาสังเกตุเพ่งพินิจทีละคนชัวร์ว่าปลอดภัย เเต่อีกด้านนึงถ้าความเเตกขึ้นมาคงซวยหนัก
เรือสองลำดูตอนออกจกาท่ากำหนดที่จะถึงถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดไม่น่าจะห่างกันเดินครึ่งชั่วโมง ไอโอเรียเดินหาโป๊ะเรือที่ว่างเผื่อโชคดีเรือของโดโกจะมาจอดโดยไม่ต้องเดินหากันให้เมื่อย
ชายหนุ่มทิ้งตังลงนั่นงบนเสาผูกสมอเตี้ย ปล่อยให้ลมพัดเข้าปะทะใบหน้า บรรยากาศรอบตัวดูสงบเงียบเเม้จะมีฝูงชนพลุ้งพล่าน นกทะเลฝูงหนึ่งบินร่อนตามขอบอ่าวส่งเสียงเเหลมๆให้ผู้คนบนฝั่งหันไปสนใจได้เป็นบางที
"เฮ้ ระวังผ้าที่คลุมมันจะหลุดล่ะ"เสียงหนึ่งดังเข้ามาในโสตหู เขาหันไปขอบคุณอย่างเหม่อลอยโดยไม่ทันได้ระวังอะไรมากนัก มือกร้านกระชับฮู้ดให้เข้าที่ ก่อนจะเงยหน้าไปขอบคุณคนด้านหลัง
"ขอบ...."
อะ....
"ไม่เป็นไรหรอก เรื่องเเค่นี้เอง"รอยยิ้มบางๆฉาบทับเรียวปากได้รูป ดวงตาคมยาวมองผ่านๆโดยไม่ได้สนใจมากนัก เหมือนเเค่นักเดินทางคนนึง เหนืออื่นใดวัตถุที่ทำให้ราชสีห์ผู้ห้าวหาญถึงกับหน้าถอดสี
คอนเวิร์สสีม่วงดำข้างนั้น!!
เจมินี่ ซาง่า=[]=!!!!!!
อัซซซซซ๊า!!!! ทำไมมันถึงมาอยู่ที่นี๊!!!! มือรีบดึงชายหน้าที่ปรกใบหน้าคลุมลงมาอย่างรวดเร็ว"ขะ...ขอบคุณมาก"เสียงทุ้มกล่าวขอบคุณตะกุกตะกัก เเล้วรีบผละออกมาจากเจมินี่เซนต์อย่างรวดเร็ว เค้าลางเเห่งความยุ่งยากเริ่มเกาะกุมหัวสมองอีกครั้ง
เจ้านครเจมินี่มองเเผ่นหลังที่ลับตาไปเงียบๆ มือข้างที่อุ้มรองเท้าเผลอบีบหน้าหากันอย่างไม่รู้ตัว "ไม่มีมารยาทเลยนะครับ...เห็นเช่นนี้น่าจะพอรู้บ้างว่าท่านไม่ใช่สามัญชน"บุรุษด้านหลังตำหนิเบาๆ ร่างสูงหันกลับมา พลางโบกมืออย่างไม่นี่หร่ะ
"ช่างเถอะมู รีบไปปราสาทอควาเรียสได้เเล้ว"ผู้มีฐานะสูงกว่าก้าวขึ้นรถม้าหรูหราท่ามกลางสายตาของคนมากมาย ร่างสูงเพรียวเเห่งนครอาริเอสก้าวตามขึ้นไป ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงในฝั่งตรงข้าม
"อีกไม่นานจะถึงตัวเมืองเเล้วครับ หากไม่มีข้อผิดพลาด"อาภรณ์สีเเดงเข้มเด่นขึ้นมาจากเบาะนั่งสีครีม สีทองของเครื่องประดับปะทะกับเเสงเเดดจนเป็นประกาย
"เเย่นัก..ของขวัญจากอควาเรียสที่ได้มากลับถูกขโมยไปต่อหหน้าต่อตา หากไม่มาขอโทษคงเป็นการหยามเกียรติเกินไป"ซาง่าถอนหายใจหนักๆ นับเป็นภาพที่ชินตาอย่างมากสำหรับคนใกล้ชิดเช่นมู ดวงตาสีมรกตมองออกไปยังเเผงขายริมถนนของเมือง เเม้จะเป้นตลาดเเต่ก็เรียงรายอย่างสวยงาม ไม่มีคำว่าสกปรกหรือรกสายตาเเม้เเต่น้อย ริมฝีปากขยับขึ้นหวังจะหาเรื่องชวนคุยก่อนที่จะมีคนไมเกรนกิน
"จะว่าไปคนเมื่อกี้......."
"อืม...ทำให้ข้ารู้สึกอยากฆ่าคน"
ไม่ได้อัพเพิ่มเเต่อย่างใด เพียงว่า 70 29!!!
70 29!!!!!!!!!
http://ex-gota.exteen.com/20090725/exteen-s-got-cosplay
29 ค๊าบบบ 29 29 70
รักคนอ่าน ดร็วฟฟฟ
ความคิดเห็น