FIC XS BREAK

ข้อมูลเบื้องต้น

XS บันไซ!!!!!!!!!

เนื้อเรื่อง

Title : Fic KHR XS

Rate : PG

     แอ๊ด...เสียงเปิดประตูดังขึ้นในความมืด ขณะที่ร่างสูงผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นนภารัตติกาลก็ได้ก้าวเข้ามาในห้องนอนของฉลามคลั่งแห่งวาเรีย

     "..." เสียงลมหายใจดังสม่ำเสมอ ทำให้ร่างสูงรู้ได้ว่า ร่างบางตรงหน้าได้เข้าสู่นิทราคากองงานไปเรียบร้อยแล้ว

     'ตั้งแต่ไอ้มาม่อนหายไป ไอ้สวะนี่ก็ต้องทำงานโต้รุ่งแทบทุกคืน ทั้งงานงบประมาณ ทั้งรายงานภารกิจ แถมตอนกลางวันยังต้องไปทำภารกิจที่เพิ่มขึ้นอีกต่างหาก

     "ไอ้สวะ ตื่น...ไปนอนดีๆไป" ร่างสูงเขย่าตัวร่างบางเบาๆ เพื่อจะให้ไปเปลี่ยนชุดแล้วไปนอนดีๆ

     "ม่ายยอาววว งานยางม่ายเสดดดดด" ร่างบางละเมอออกมาอย่างหงุดหงิด แล้วก็หลับต่อ ร่างสูงจึงตัดสินใจอุ้มร่างบางขึ้นมาวางบนเตียงแล้วห่มผ้าให้ หลังจากนั้นก็ก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของร่างบาง

     "Buonanotte,Squalo"

.....................................................................................................................

     "ฮ้าวววว~" ร่างบางตื่นเช้ามาบิดขี้เกียจสองสามทีแล้วลุกไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัว พอออกมาหาชุดสายตาอันเฉียบแหลมก็เหลือบไปเห็น กระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ

     'วันนี่แกต้องออกไปข้างนอกกับฉัน เจอกันที่ห้องโถง7.30น.' ข้อความง่ายๆ เขียนด้วยลายมือที่ฉลามคลั่งคุ้นเคยเป็นอย่างดี ทำเอาร่างบางยิ้มออกมาน้อยๆ แต่เมื่อมองนาฬิกาก็ต้องหุบยิ้มทันที

     "เจ็ดโมงยี่สิบ เวรแล้วฉลามเอ๊ยยยย" สควอโล่รีบเลือกชุดลำลองแล้วใส่อย่างรวดเร็ว

.....................................................................................................................

     "ช้าไปสองนาทีครึ่ง  ไอ้สวะ" ร่างสูงพูดกับร่างบางที่ยืนหอบ ในชุดเสื้อยืดแขนยาวคอกว้างสีขาวพับแขน กางเกงขายาวสีน้ำตาลอ่อนพับขา กับรองเท้าหนังกลับสีน้ำตาล

     "ก็วันนี้วันหยุด แฮ่กๆๆ ของฉันนี่หว่า ใครจะไปตื่นเร็ว แฮ่กๆ กันวะ" ร่างบางพูดไปหอบไป โดยที่ร่างสูงไม่สนใจ เดินนำออกไปข้างนอก ร่างบางเดินตามมาขึ้นรกแลมโบกีนี่สีดำ ที่ร่างสูงสตาร์ทไว้รอแล้ว

     "นี่บอสจะพาชั้นไปไหนเหรอ?"

     "หุบปากแล้วนั่งเงียบๆไปซะ" ร่างสูงพูดเสียงดุ สายตาก็เหลือบไปเห็นร่างบางทำหน้ามุ่ยและสะบัดหน้าหนีไปมองทางหน้าต่าง ท่าทางน่ารักๆของฉลามคลั่ง ทำเอาร่าสูงเกือบหลุดเสียงหัวเราะออกมาขณะที่ตัวเองก็ยื่นมือไปขยี้ผมของร่างบางแรงๆ จนหัวยุ่งไปหมด

     "โว้ยยยยยยย หัวมันยุ่งนะว้อยยย!!!!" ร่างบางโวยวายใส่ร่างสูง ทำให้ร่างสูงเริ่มอบากแกล้งร่างบางมากขึ้น เลยเหยียบคันเร่งซะมิด แล้วเหยีบเบรคกระทันหัน ศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยเส้นไหมสีเงิน จึงไปกระแทกกับกระจกรถเข้าอย่างแรง

     "โอ๊ย!!! หยุดรถทำไมวะ ไอ้คุณบ..."

     "ถึงแล้ว" ก่อนที่ร่างบางจะพูดจบ ร่างสูงก็ชิงพูดขึ้นมาซะก่อน ร่างบางจึงมองออกไปนอกรถ บรรยากาศย่านการค้า ที่มีคนไม่มากนัก ร่างบางมองไปรอบๆ บรรยากาศแบบนี้ร่างบางชอบเป็นที่สุด หวังเหลือเกินว่าจะได้มากับคนที่รัก ความคิดของฉลามคลั่งสะดุดลงเมื่อนึกถึงเรื่ิองนี้... บอสหายไปไหนล่ะเนี่ย!?

     "เฮ้ย! บอส รอก่อนสิเฮ้ย!" ร่างบางรีบลงจากรถ ก่อนที่จะวิ่งตามผู้เป็นนายไป

.....................................................................................................................

     "แกอยากกินอะไร ไอ้สวะ?" ร่างสูงถามร่างบางที่กำลังมองไปรอบๆอย่างสนใจ

     "ร้านนู้น" ร่างบางชี้ไปทางร้านอาหารไทยเพียงหนึ่งเดียวในอิตาลี

     "อาหารไทย แกกินเป็นด้วยเรอะ?" ร่างสูงถามร่างบางด้วยสีหน้าเรียบเฉย

     "ไม่อ่ะ" ร่างบางส่่ายหน้าดุ๊กดิ๊กอย่างน่ารัก จนร่างสูงถึงกับหลุดขำออกมา

     "ข...ขำอะไรของแกวะ ไอ้บอสบ้า" ร่างบางตวาดด้วยใบหน้าขึ้นสี แล้วลากร่างสูงเข้าร้านอาหารไป

.....................................................................................................................

 

     "เอา...อืม....เอาอะไรดีอ่ะบอส? ช่วยสั่งหน่อยดิ"

     "ต้มยำกุ้งกับไข่เจียว แล้วก็ข้าวสวยสองจาน" ร่างสูงสั่งอาหารง่ายๆ แล้วทั้งสองก็นั่งรออาหารมาเสิร์ฟ

    "อาหารมาแล้วครับ" บริกรหนุ่มนำอาหารมาวางบนโต๊ะ ร่างบางมองอย่างตื่นตาตื่นใจ แล้วตักต้มยำกุ้งเข้าปากอย่างรวดเร็ว

     "เผ็ดๆๆๆๆๆ เผ็ดโว้ยยยยยย" ร่างบางตะโกนลั่นร้านพลางหยิบน้ำขึ้นมากรอกปาก ร่างสูงยิ้มน้อยๆ กับท่าทางแบบนั้นของฉลามน้อย(?) แล้วยื่นแก้วน้ำของตัวเองให้ร่างบาง

     "ฮ่าาา" ร่างบางพ่นลมออกจากปาก

     "มันเผ็ดขนาดนั้นเลยเหรอวะ?" ร่างสูงมองร่างบางอย่างขำๆ พลางตักอาหารเข้าปาก

     "เผ็ดดิ แต่อร่อยว่ะ" พูดจบก็กินต้มยำกุ้งเข้าไปอีก ข้าวคำน้ำคำ ในที่สุดก็...

     "อิ่มมมม~" ตอนนี้ฉลามคลั่งแห่งวาเรีย กลายเป็นฉลามอืด นั่งตีพุงอยู่หน้าร้านอาหาร โดยมีสายตาของร่างสูงมองมาแบบบอกไม่ถูก

    "เฮ้ย เดี๋ยวดิบอส" ร่างบางกระโดดตามร่างสูงไปอย่างรวดเร็ว ทั้งสองคนเดินข้างกันดูนู่นนี่ไปเรื่อยๆ เมื่อเจอของที่ถูกใจร่างบางก็แทบจะโดดเข้าใส่ นภารัตติกาลเห็นท่าทางน่ารักเหมือนเด็กๆของฉลามคลั่งก็อดยิ้มไม่ได้ ยอมซื้อของให้ไปซะทุกร้าน จนตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่มือของทั้งสองเกาะกุมกันไว้ จนกระทั่งเวลาล่วงเลยเข้าสู่ช่วงบ่าย ร่างสูงจึงถามร่างบางเรื่องข้าวกลางวัน

     "หิวรึยังไอ้สวะ?"  ร่างสูงพูดพลางขยี้หัวที่ประดับไปด้วยเส้นไหมสีเงินยาวของฉลามขาว ทำเอาร่างบางหน้ามุ่ยทำปากขมุบขมิบบ่นร่างสูง

     "บ่นอะไรไอ้ฉลามโง่"


     "ปล่าวนี่บอส ไปกินข้าวกันเหอะ" พูดจบร่างบางก็จับมือร่างสูงแล้วเดินไปด้วยกัน

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ยังไม่จบเน่อ เดี๋ยวมาต่ออีก แต่กี่เปอร์เซ็นแล้วไรเตอร์ก็ไม่รู้เหมือนกัน แหะๆๆ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     ตกค่ำร่างสูงขับรถพาร่างบางออกมาไกลจากเมืองเรื่อยๆจนร่างบางอดสงสัยไม่ได้

     "บอส...เราไม่ได้จะกลับปราสาทหรอกเหรอ"

     "...ไม่" ร่างสูงตอบคำเดียวจบทำให้บรรยากาศภายในรถเงียบลงกว่าเดิม แลมโบกินี่สีดำวิ่งไปตามทางที่ออกนอกเมือง เวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมงรถคันงามก็หยุดที่หน้าบ้านพักริมทะเลหลังหนึ่ง

     "โห อากาศดีจังเลยบอสสส" ร่างบางสูดอากาศเข้าเต็มปอด พลางถอดรองเท้าเดินบนผืนทราย

     "น้ำขึ้นแล้วนะไอ้สวะ ระวังด้วยละ" ร่างสูงพูดพลางเดินมุ่งหน้าไปทางบ้านพัง

     "บอสจะไปไหนอ่ะ" ร่างบางถามอย่างสงสัย

     "เก็บของ อาบน้ำหน่อย ร้อนว่ะ"

     "แปลว่าคืนนี้จะนอนที่นี่งั้นเหรอ???.

     "ก็ที่นี่ของฉันนี่" คำพูดของร่างสูงทำเอาร่างบางสตั๊นไป10วิ...บอสเราซื้อที่บรรยากาศดีๆแบบนี้เป็นด้วยเหรอวะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     "ไอ้สวะ?" นายเหนือแห่งวาเรียเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมเรียกหาฉลามคลั่ง

     ...ยังไม่กลับมาอีกเหรอ

     "เป็นไง ชอบมั้ยวะ" ร่างสูงเดินมานั่งข้างๆร่างบางที่นั่งสูดอากาศอยู่ริมทะเล

     "อือ" ร่างบางตอบพลางเอนตัวพิงอกแกร่งของร่างสูงที่อยู่เคียงข้าง บรรยากาศเข้าสู่ความเงียบ มีเพียงเสียงลมทะเลเท่านั้น แล้วจู่ๆร่างสูงก็พูดขึ้นมาทำลายความเงียบ

     "ไอ้สวะ ชั้นรักคนๆนึงมานานแล้วว่ะ" คำพูดของร่างสูงทำเอาร่างบางชะงักไปนิดหนึ่งก่อนที่จะตอบเสียงสั่นๆ

     "ก...แกก็บอกเขาไปสิวะ ยากอะไรเล่า" ...ยากสิ ความกล้าขนาดนั้นฉันไม่มีหรอก

     "ฉันไม่รู้จะบอกยังไงว่ะ" ร่างสูงเอื้อมมือไปกอดคอร่างบาง

     "ล..แล้วมาบอกชั้นทำไมเล่า" ร่างบางตอบแล้วลุกออกไปและเดินไปทางบ้านพัก

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เดี๋ยวมาต่อให้นะฮับ แม่ไล่ละ จะพยายามลง

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

     "ไอ้สวะ หิวรึยัง?" เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมมืออบอุ่นที่วางบนเรือนผมสีเงินของฉลามคลั่ง


     "ก็นิดหน่อยน่ะบอส" ร่างบางตอบพร้อมหันไปมองบอสที่อยู่ในชุดลำลองพร้อมผ้ากันเปื้อนสีดำ

     "แกทำอาหารเป็นด้วยเหรอบอส???" ถามอย่างสงสัยเพราะไม่เคยเห็นว่าบอสของตัวเองจะไปเข้าครัวตอนไหนเลย เอาแต่ใช้คนอื่นตลอด

     "เป็นสิวะ ทำเป็นตั้งแต่ก่อนจะมาอยู่กับไอ้แก่นู่น" ร่างสูงนึกถึงเรื่องราวสมัยที่ยังเป็นเด็กอาศัยอยู่กับแม่เพียงสองคน ก่อนที่รุ่นที่9จะพาตนมาเลี้ยงดู จนกระทั่ง....ได้พบเจอกับฉลามคลั่งผู้นี้

     "บอส บอส เฮ้ยบอสสส"

     "ฉันรักแกไอ้สวะ!!" ร่างสูงเผลอหลุดปากพูดความในใจออกมารีบตะครุบปากตัวเองแน่น แต่ไม่ทันแล้ว ฉลามคลั่งแสนสวยหน้าขึ้นสีแดงถึงใบหู

     "ห๊ะ!? ม..มะกี๊แกว่าไงนะ!?" ฉลามคลั่งเอ่ยอย่างตกใจ

     "ไม่บอกแล้วเฟ้ย" ร่างสูงเอ่ยพลางโยนกล่องๆหนึ่งให้ร่างบาง 

     "อะไรวะบอส" เปิดออกมาเจอกับสร้อยคอสายสีดำห้อยจี้ทองคำขาวเป็นอักษร'xs' แทนชื่อของทั้งสอง

     "แกจะรับไว้หรือทิ้งมันไปก็แล้วแต่แกละกัน ชั้นไปนอนละ"

     "บอสสสสสสส รักนะเว้ยยยยยย" ร่างบางโผเข้ากอดร่างสูงเต็มรัก น้ำตาแห่งความยินดีซึมออกมาเล็กน้อย ร่างสูงก้มลงจูบร่างบางเบาๆอย่างอ่อนโยนผิดวิสัยบอสวาเรีย

    "Ti amo,Squalo" ร่างสูงกระซิบเสียงแผ่ว แล้วค่ำคืนแห่งความสุขก็ดำเนินต่อไป

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

จบแล้วววววว #รู้สึกว่าจบห่วย เดี๋ยวว่างๆจะลองแต่งxsแบบดราม่ามาลงบ้าง ช่วยเม้นให้หน่อยเหอะคร้าบบบบบ พลีสสสส