คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #55 : บทที่ห้าสิบเอ็ด -- สอบเสร็จ
บทที่ห้าสิบเอ็ด
ไม่นาน...เขาและพี่สนก็เดินทางมาจนถึงที่พัก
ขณะที่เราทั้งสองขึ้นลิฟต์มาด้วยกันเขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก นั่นเป็นเพราะ...ขณะที่นั่งอยู่ด้วยกันบนรถ พี่สนได้ ‘ทวงสัญญา’ ที่เขาเคยให้ไว้ตั้งแต่ก่อนสอบ
...สัญญา...เรื่องนั้น...
เมื่อเดินมาจนถึงห้องพัก เขาก็รีบเปิดโทรทัศน์ดูทันที เพราะกลัวว่าบรรยากาศภายในห้องจะเงียบคล้ายกับเป็นใจ และไม่อยากจะให้ตัวเอง...ว่าง...จนเกินไปนั่นเอง
“ ณัฐจะอาบน้ำก่อนมั้ย ? ” เสียงพี่สนเอ่ยถาม
“ ไม่อ่ะ ขอดูทีวีก่อน ”
“ เฮ้อ... ”
พี่สนนั่งข้างๆเขาแล้วเอนร่างพิงโซฟา
“ สอบเป็นไงบ้าง ? ” ฝ่ายนั้นเอ่ยถามแล้วยกมือขึ้นประสานศีรษะ
ดีจัง...ที่พี่สนชวนคุยเรื่องสอบ
“ อืมม...ช่วงแรกก็พอทำได้เหมือนกัน แต่หลังๆมาเริ่มยากอ่ะ ตัดช้อยส์ไม่ค่อยได้ ณัฐก็เลยไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่...แต่คิดว่าคะแนนคงไม่ได้ต่ำเท่าไหร่หรอกมั้ง ” เขาพยายามอธิบายให้ฟัง
รุ่นพี่เปลี่ยนมานอนหนุนตักเขาแทน
“ พี่ชอบจังเลย...เวลาที่เห็นณัฐ...มั่นใจ ”
“ ณัฐไม่ได้มั่นใจสักหน่อย แค่คิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะที่อ่านมาก็ค่อนข้างตรงกับข้อสอบ ”
“ ณัฐ ?? ” พี่สนถามแทรกขึ้นมาทันที
“ อะไรเหรอ ? ”
“ ปิดเทอม...จะกลับบ้านใช่มั้ย ? ”
เขาผงกหัวเบาๆเป็นคำตอบ
“ แล้วจะกลับวันไหน ? ”
“ ยังไม่รู้เลย...แต่แม่บอกให้รีบกลับ ”
วันนี้เป็นเย็นวันพฤหัสบดี...เขาตั้งใจว่าจะอยู่ต่ออีกสักพัก คิดไว้ว่าพอถึงวันอาทิตย์ค่อยจะเดินทางกลับกรุงเทพ
“ อยู่ด้วยกันก่อนนะ ” พี่สนอ้อนแล้วจับมือเขาไปจุมพิตเบาๆ
เขาคลี่ยิ้มบางเป็นคำตอบ “ ก็ได้ ”
ฝ่ายนั้นฉีกยิ้มกว้างทันที “ น่ารักจังเลย ”
“ แต่ณัฐอยู่ได้ไม่นานหรอกนะ พ่อกับแม่บอกให้รีบกลับเพราะณัฐก็ไม่ได้กลับบ้านมานานแล้ว ”
“ ไม่เป็นไร อยู่ถึงแค่วันอาทิตย์ก็ได้ เพราะว่าวันจันทร์พี่ก็ต้อง ‘ออกคอมเมด’ แล้ว ”
“ ออก...อะไรนะ ? ” เขาทำหน้าสงสัย
“ ออกไปอยู่ชุมชน...แบบว่าอยู่ ‘ชนบท’ น่ะ ”
“ ที่ไหนเหรอ ? ”
“ จังหวัด xxx ”
“ แล้วต้อง...อยู่นานแค่ไหนอ่ะ ? ”
“ สิบวัน ”
“ งั้นเหรอ ? มีเรียนแบบนี้ด้วย น่าสนุกดีเนอะ !! ”
“ น่าสนุกอะไรล่ะ ? ไปทรมานตัวเองให้ลำบากล่ะไม่ว่า เฮ้อ...แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เปลี่ยนบรรยากาศบ้างก็ดีเหมือนกัน เบื่อเลคเชอร์ที่คณะแล้ว ”
“ แล้วไปทั้งปีสามเลยเหรอ ? ”
“ ใช่ ! แพทย์ปีสาม...แล้วก็สาขาอื่นด้วย ทั้งพยาบาล ทันตแพทย์ สาธารณสุข เทคนิคการแพทย์ สัตวแพทย์ ไปด้วยกันหมดเลย ”
“ โห...ไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย !! ”
“ อืมม...ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แปลกดีเนอะ ”
ดีจังเลย...ได้ออกชุมชนแบบนี้คงจะสนุกน่าดู ได้ไปกับคณะอื่นด้วยเหรอเนี่ย ?? อย่างนี้ก็ได้รู้จักคนเยอะเลยล่ะสิ
รู้จักคนเยอะ...งั้นเหรอ ?
“ แล้วสาวคณะอื่น...น่ารักหรือเปล่า ? ” เขาถามโพล่งออกไป
พี่สนแหงนหน้ามามองแล้วยิ้มให้เขาทันที
“ กิ้ว ๆ ๆ คนขี้หึง...นี่คงเป็นคำสั่งของภรรยาที่บอกว่า...ห้ามไปชอบคนอื่น...สินะ ”
“ ณัฐยังไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย ” เขารีบปฏิเสธ
“ ณัฐรู้หรือเปล่า ? มี ‘ดาวทันตะ’ อยู่ในกลุ่มพี่ด้วยนะ...สวยมากเลย ”
“ จะทำยังไงดีเนี่ย ? ต้องอยู่ด้วยกันตั้งสิบวัน กลัวหวั่นไหวจังเลย ” ฝ่ายนั้นทำหน้าทะเล้น
“ ลองดูสิ !! ” เขาส่งเสียงขู่
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ ถึงใครจะสวยแค่ไหน แต่ก็ไม่มีใคร ‘น่ารัก’ เท่าณัฐสักคนหรอก ”
“ พี่เป็นของณัฐคนเดียว...เพราะฉะนั้น ทุกคนจึงหมดสิทธิ์ไป !! ”
“ ...................................... ”
ทั้งๆที่เป็นคำพูดหว่านล้อมเพื่อให้เขาสบายใจ แต่ทำไม...เขาถึงรู้สึก ‘อยากจะเชื่อ’ นะ
จุ๊บ !!
อยู่ดีๆพี่สนก็ยันร่างขึ้นมาจุมพิตที่ริมฝีปากเขาเบาๆ
“ ชอบจังเลย...เวลาที่ณัฐหน้าแดงเนี่ย ” รุ่นพี่ยิ้มกว้างมาให้
เอ๋...เขาหน้าแดงงั้นเหรอ ? ต้องเป็นเพราะคำพูดเมื่อกี้ของพี่สนแน่ๆเลย
“ ได้เวลาแล้วสินะ ”
รุ่นพี่ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วแล้วหันมาทางเขา
“ ได้เวลาอะไร ? ” เขาทำหน้างง
“ อาบน้ำกันเถอะ ” พี่สนยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วดึงแขนเขาให้เดินเข้าห้องน้ำด้วยกันทันที
********************************
ฝ่ายนั้นมองมาที่เขาแล้วเผยยิ้มอย่างอ่อนโยน
พี่สนเริ่มถอดกระดุมชุดนักศึกษาของเขาทีละเม็ดอย่างช้าๆ ส่วนเขาก็ได้แต่ยืนใจเต้นโครมครามอยู่อย่างนั้น เพราะวันนี้เขาได้ให้สัญญากับพี่สนว่าจะยอมให้มี ‘เรื่องลึกซึ้ง’ เกิดขึ้น
แต่จะทำยังไงดี...ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะได้ ‘รู้ล่วงหน้า’ ก่อนแบบนี้
ตื่นเต้นชะมัด !!
“ เดี๋ยวก่อน !! ” เขาจับที่ข้อมือพี่สนอย่างรวดเร็ว
“ อะไร ? ”
“ ณัฐ...ณัฐ...อาบคนเดียวก่อนไม่ได้เหรอ ? ”
“ ไม่ได้หรอก...ก็พี่อยากอาบกับณัฐนี่นา ”
พูดเสร็จฝ่ายนั้นก็ปลดกระดุมจนหมดทุกเม็ดและพยายามถอดเสื้อของเขาออกจนเขาต้อง...ยินยอมแต่โดยดี
“ ไม่ต้องแล้ว...ณัฐถอดเอง ” พูดไปก็รู้สึกอายตัวเอง เพราะเหมือนกับเขากำลังถอดเสื้อผ้าเพื่อเตรียมถวายร่างกายให้กับพี่สนอย่างนั้นแหละ...น่าอายจังเลย...
“ ฮ่ะ ๆ ของณัฐพี่จัดการเอง ส่วนณัฐได้ถอดแน่...”
“ แต่ต้องถอดให้พี่นะ ”
หา !!!!!
ได้ยินดังนั้นใบหน้าของเขาก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที
แล้วเสื้อผ้าของเขาก็ถูกเปลื้องออกจากร่างกายทีละชิ้น...ทีละชิ้น จนเหลือเพียงแค่ผ้าชิ้นเล็กส่วนสุดท้าย ตอนนี้เขาได้แต่ยืนก้มหน้าก้มตาเพราะไม่กล้าหันไปมองใบหน้าของอีกฝ่าย
“ อย่าจ้อง...แบบนั้นสิ ” เขาพูดด้วยความเขินอาย เมื่อพี่สนยังคงนั่งคุกเข่ามองร่างกายเขาอยู่อย่างนั้น
“ ฮ่ะ ๆ จ้องก็ไม่ได้ ”
แต่แล้วทันใดนั้น !!
“ อะไรเอ่ย ??!! ” พี่สนพูดขึ้นแล้วผ้าชิ้นสุดท้ายของเขาก็ถูกรูดลงทันที
ว้ากกก !!!!! เขารีบยกมือขึ้นกุมส่วนลับนั้นไว้อย่างรวดเร็ว
“ จะถอดก็ไม่บอก...พี่สนบ้า !! ”
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ ” รุ่นพี่หัวเราะอย่างพอใจ
“ อาบน้ำ...ก็ต้องถอดให้หมด ไม่งั้นจะอาบได้ไงล่ะ ” พี่สนลุกขึ้นยืน แล้วหันมามองที่เขาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“ ถึงตาณัฐแล้วนะ ”
เขามองร่างสูงที่กำลังทำท่าร่าเริงนั้น
“ ถอดเองสิ ”
“ จะถอดหรือไม่ถอด !! ” พี่สนพูดเสียงเข้ม
“ ก็มือณัฐไม่ว่างอ่ะ ” ดูก็รู้ว่ามือของเขากำลังอยู่ที่ส่วนไหนของร่างกาย
รุ่นพี่ยิ้มมุมปาก
“ งั้นพี่จะปิดให้แทนละกัน ” รุ่นพี่ยื่นมาที่ส่วนสำคัญของเขาอย่างรวดเร็ว
“ บ้า !! ”
พี่สนยกแขนทั้งสองข้างขึ้นชิดผนังจนร่างของเขาแนบติดผนังทางด้านหลัง แล้วโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้...จนทำให้เขาใจเต้นแรง
“ ถอดให้หน่อย ”
ฝ่ายนั้นขยับร่างเข้ามาแนบชิดกับร่างของเขา และประทับจูบที่ริมฝีปากเบาๆ...
“ ถอดให้หน่อย ”
แล้วไล้ต่ำลงมาซุกไซ้ที่ซอกคอและไล้วนบริเวณใบหู...
“ ถอดให้หน่อย ”
สัมผัสจากริมฝีปากที่นุ่มละมุนและเสียงทุ้มต่ำของรุ่นพี่...ทำให้เขาต้องมนต์เสน่ห์หาได้อย่างง่ายดาย
ร่างเพรียวเอื้อมมือไปจับที่กระดุมเม็ดแรก...แล้วค่อยๆปลดออกอย่างช้าๆ
พี่สนช่วยถอดเม็ดทางด้านล่างเพื่อให้เสร็จได้เร็วขึ้น หลังจากปลดเสื้อเผยให้เห็นแผ่นอกและวงแขนอันแข็งแรงนั้นแล้ว เขาก็ได้แต่ยืนใจเต้นโครมครามจนหัวใจแทบจะกระดอนออกมา...แล้วฝ่ายนั้นก็เข้ามามอบจูบที่แสนหวานให้เขาอีกครั้ง
มนต์สะกดจากรสจูบของพี่สนทำให้เขาต้องไล้มือลงต่ำพยายามปลดกางเกงให้อีกฝ่ายอีกครั้ง และไม่นาน...
...ร่างของเราทั้งคู่...ก็เปลือยเปล่า...
เราทั้งสองดื่มด่ำในรสจูบของกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร เขายกแขนโอบรอบลำคอของพี่สนไว้และฝ่ายนั้นก็กอดเอวเขาไว้แน่นเช่นกัน
....จูบของพี่สน....น่าหลงใหลจริงๆ....
รุ่นพี่ทิ้งท้ายด้วยการจุมพิตที่ริมฝีปากเขาเบาๆ แล้วพาเดินไปยังบริเวณฝักบัวอาบน้ำ
ฝ่ายนั้นเปิดน้ำให้ไหลผ่านร่างกายของเราทั้งสองจนสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากกระแสน้ำ แต่สิ่งนั้นคงไม่อบอุ่นเท่า ‘อ้อมกอดของคนรัก’ ที่เขากำลังได้รับอยู่ในตอนนี้
ร่างสูงประทับจูบลงบนไหล่ขาวเนียน แล้วไล้ไปตามซอกคอของอีกฝ่าย
“ หยิบสบู่สิ ” เสียงนั้นกระซิบที่ข้างหู
“ ............................... ” เขาเอื้อมมือไปหยิบขวดสบู่เหลวที่อยู่ไม่ไกลตัว แล้วบีบลงฝ่ามือของเราทั้งสอง
พี่สนจับร่างเขาให้หันไปเผชิญหน้า แล้วฝ่ายนั้นก็เริ่มชะโลมสบู่บริเวณแผ่นอกเขาทันที
“ ถูให้พี่ด้วยสิ ”
“ ถูเองไม่ได้หรือไง ? ”
ถึงจะพูดแบบนั้น แต่เขาก็ยอมทำตามที่ฝ่ายต้องการอย่างว่าง่าย
ร่างเพรียวค่อยๆไล้มือไปตามร่างกายอีกฝ่ายอย่างช้าๆ สายตาจับจ้องบนกล้ามเนื้อที่แข็งแรงนั้น
...เฮ้อ...ทำอะไรแบบนี้...เขินจังเลยแฮะ...
“ หันหลังสิ จะถูหลังให้ ” พี่สนพูดขึ้น
“ .................................... ” เขาได้แต่ยืนก้มหน้าด้วยความเขินอาย
พี่สนส่ายหัวให้แล้วจับร่างเขาหันกลับหลังทันที
รุ่นพี่ฟอกสบู่ให้จนทั่วแผ่นหลัง สัมผัสจากฝ่ายนั้นทำให้เขารู้สึกอบอุ่นและสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
“ ณัฐ...เอ่อ...ถูหลังให้มั๊ย ? ” เขาเอ่ยถามช้าๆเมื่อรู้สึกว่าพี่สนถูให้เขาจนทั่วแล้ว
พูดไปแล้วก็รู้สึกอายตัวเองเหมือนกันแฮะ
“ อื้อ ” พี่สนตอบตกลงแล้วหันหลังเตรียมตัวอย่างรวดเร็ว
เฮ้อ...มาอาบน้ำให้กันแบบนี้...ยิ่งรู้สึกว่าเป็นคู่สามีภรรยาไปกันใหญ่เลย
“ ณัฐ ? ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ
“ หือ ? ” เขาตอบออกไปแต่มือยังคงไล้วนไปตามแผ่นหลังของฝ่ายนั้น
“ ถ้าณัฐกลับบ้าน...แล้วพี่ยังเรียนอยู่ที่นี่... ”
“ ณัฐจะคิดถึงพี่หรือเปล่า ? ”
“ พี่สนก็...รู้อยู่แล้วนี่นา ”
“ แสดงว่าคิดถึง ”
“ อื้อ ” เขาตัดสินใจตอบออกไปตามตรง
“ แล้วถ้า...พี่คิดถึงณัฐมากๆๆๆจนทนไม่ไหวล่ะ ? จะทำไงดี ? ”
ความจริงแล้ว...เขาก็รู้สึกใจหายอยู่เหมือนกัน ที่ต้องจากพี่สนนานถึงหนึ่งเดือนเต็ม นั่นเป็นเพราะเขาต้องกลับบ้านไปหาพ่อแม่ที่กรุงเทพ ส่วนพี่สนก็ต้องเรียนหนังสืออยู่ที่นี่เพราะยังอยู่ในช่วงเปิดเทอม และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงต้องอยากอยู่ต่ออีกสักสองสามวันแทนที่จะรีบกลับไปอยู่บ้าน
“ ก็คุยโทรศัพท์กันไง ” เขาเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ภายในใจกลับรู้สึกเบาหวิว
“ โทรศัพท์มันทดแทนไม่ได้หรอก ได้ยินแต่เสียงไม่เห็นหน้า อยากจะจูบให้หายคิดถึงก็ไม่ได้ด้วย ”
“ ก็ทนเอาสิ...หนึ่งเดือนแป๊บเดียวเอง ”
เขารู้สึกว่านั่นเหมือนจะเป็นคำปลอบใจให้กับตัวเองเช่นกัน
“ ไปหาได้มั้ย ? ” พี่สนหันหน้ามาถาม
“ ไป ‘บ้านณัฐ’ เนี่ยนะ ?! ” เขาทำหน้าตกใจ
“ ใช่ ”
“ จะบ้าเหรอ ?!!!! ”
****************************************
ความคิดเห็น