ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    " YOU are the ONE " รักเราหวานซะ

    ลำดับตอนที่ #16 : บทที่สิบห้า -- คำชวน

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.84K
      27
      31 ก.ค. 52

    บทที่สิบห้า


                   เช้าวันนี้ท้องฟ้าแจ่มใสเหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะวันนี้อากาศดี เขาจึงรู้สึกอารมณ์ดีเป็นพิเศษ  เรื่องราวเมื่อวานที่สวนสาธารณะ นึกขึ้นมาทีไรก็รู้สึกหัวใจพองโตขึ้นมาเสียทุกครั้ง

                  พี่สนพูดออกมาว่า ‘ชอบ’ เขา

                  นั่นแหละ ที่ทำให้กำแพงทั้งหมดพังทลายลงอย่างง่ายดาย  จะให้ทำไงได้ล่ะ เขาก็ชอบพี่สนเหมือนกันนี่นา....


                  แต่เขาก็ยังคงไม่ได้ให้คำตอบอะไรออกไป...และนั่น...คงไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเท่าไหร่


                  แล้วเมื่อวานฝ่ายนั้นยังเอา หนังสือที่เขาอยากได้มาให้ด้วยสิ...ได้แต่ขอบคุณพี่สนไปยกใหญ่ !!  เรานี่...โชคดีจริงๆเลย...


                  เมื่อคืนวาดรูปเล่นจนดึก  แต่วันนี้เขากลับตื่นขึ้นมาแต่เช้า แล้วรีบอาบน้ำแต่งตัว ก็เพราะเมื่อวานพี่สนบอกว่าจะมารับไปคณะด้วยกัน  ทั้งที่พยายามบอกแล้วว่าไม่ต้องลำบาก   แต่ฝ่ายนั้นก็ยังยืนยันจะมาให้ได้  เขาก็เลย...ต้องตามใจ


                  และเมื่อถึงเวลานัด ฝ่ายนั้นก็มารับเขาที่ตำแหน่งเดิม เขาเข้าไปนั่งในรถอย่างว่าง่าย  แล้ว....      พี่สน ก็.....
    โน้มหน้าเข้ามา......จุมพิต..... ที่แก้มเขาเบาๆเป็นการกล่าวทักทาย

                  “ อรุณสวัสดิ์ ”

                  และเขาก็ได้แต่นั่งหน้าแดงอยู่อย่างนั้น...

                  เฮ้อ...ปล่อยให้เป็นไปแบบนี้จะดีมั้ยนะ ?  ได้แต่นึกกับตัวเองในใจ


                  เมื่อมาถึงคณะต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรียน พี่สนเรียนเลคเชอร์อีกห้องหนึ่งทางด้านล่าง  แต่ปีหนึ่งเรียนที่ชั้นบน เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลก...ที่ปีหนึ่งกับปีสามแทบจะไม่มีโอกาสได้เจอกันเลย  ยกเว้นเฉพาะตอนพักเที่ยง ถ้าโชคดีก็อาจจะได้เดินสวนกันที่โรงอาหารได้..แต่นั่น...ก็เป็นไปได้ยาก



                  “ เฮ้ย ! มึงรู้ข่าวใหญ่ของวันนี้มั้ยวะ ? ” จัมโบ้ตะโกนถามในคาบเรียนตอนบ่าย

                 “ ข่าวไรวะ ? ”


                  ‘ตุ๊บ !’   ทันใดนั้นก็มีสมุดปลิวมาจากทางด้านหลัง ตกลงที่หัวจัมโบ้พอดิบพอดี   

                  “ โอ๊ย ! ” จัมโบ้หันไปทางคนที่โยนมา


                  “ แพร...เจ็บนะ ”


                 ตอนนี้แพรเดินหน้าค้อนมุ่งตรงมาทางพวกเขา

                “ อย่าปากมากเชียวนะ ” พร้อมกับจะวิ่งมาล็อคคอเพื่อนตัวอ้วน


                “ แพรมี  ฟะ...แฟน.....ละ ”  พูดได้แค่นั้นก็ถูกเพื่อนหญิงเอามือมาปิดปากเสียก่อน


                  ตอนนี้แพรหน้าแดงจัด


                  “ หา...แพรมีแฟนแล้วจริงๆเหรอ ?  ” ณัฐถามพร้อมกับอมยิ้มล้อเลียน


                   ตอนนี้จัมโบ้แกะมือแพรออกได้แล้ว

                   “ ถ้ากูไม่ได้บังเอิญไปเห็นเดินด้วยกันที่ห้างเมื่อวานนะ เราก็คงไม่มีทางรู้หรอก ”


                    ณัฐหันไปมองแพร ที่ตอนนี้ทำตัวไม่ถูก และใบหน้ายังคงเป็นสีชมพู   ท่าทางเขินแบบนี้แสดงว่าเรื่องจริงสินะ...ตลกท่าทางแพรจัง พึ่งจะเคยเห็นแบบนี้เนี่ยแหละ

                   “ แพร...มีแฟนแล้วทำไมไม่บอกกันบ้างล่ะ? ” เขาแกล้งถาม แต่ในใจนี่อยากล้อเพื่อนเสียเต็มประดา เพียงแต่เขายังไม่รู้เรื่องอะไรเท่านั้นเอง ตอนนี้จึงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของไอ้จัมโบ้ไปก่อน


                   “ ก็....พึ่งจะตกลงคบกัน.....เลยยังไม่ได้บอกน่ะ ” แพรก้มหน้าตอบ

                   “ หา...นี่แพร มีแฟนแล้วจริงๆเหรอเนี่ย ? ” ณัฐถามเสียงดัง

                   ตอนนี้แพรหน้าแดงไปจนถึงใบหู “ หมายความว่าไงอ่ะณัฐ ”

                   “ เป็นใครเหรอ?  คณะเรามั้ย ? เป็นคนยังไง ? ”  ณัฐพยายามถามต่อ

       
                   “ ไม่ใช่คณะเรา...หน้าตางั้นๆ!! ” เจ้าจัมโบ้พูดแทรกขึ้นมา

                   แพรทำหน้ายักษ์ใส่เพื่อนตัวอ้วน “ หล่อกว่าแกละกัน...ไอ้จัมโบ้ ! ”


                  “ คณะไรเหรอ ? ”

                  “ เอ่อ......วิศวะ...เป็นเพื่อนโรงเรียนเก่า...น่ะ ”


                 “ ฮ่าๆ...เพื่อนเราขายออกแล้วแฮะ ” จัมโบ้เอ่ยแซว  เขาก็พลอยหัวเราะไปด้วย
     

                  “ ย้ากกก!!....พวกแกหาให้ได้ก่อนเถอะ ” แล้วก็จบด้วยการที่แพร พยายามใช้สมุดไล่ตีจัมโบ้
     
                   ณัฐได้แต่นั่งหัวเราะกับพฤติกรรมเหมือนเด็กๆของทั้งคู่


                  “ แล้วณัฐล่ะ ? ” เสียงใสเอ่ยขึ้นทางด้านหลัง
     
                 “ ณัฐไม่มีแฟนบ้างเหรอ ? ”

                  แก้ม....ที่เดินมาแล้วได้ยินพวกเขาคุยกันเมื่อครู่ก็เอ่ยถามขึ้นมา

     
                  “ หือ..?  อะไรนะ ”

                  “ อ๋อ.....ยัง....อืม.....ไม่มี  ”  พูดไปก็พลางนึกถึงหน้าพี่สนขึ้นมา 

                  ก็เมื่อวานเขายังไม่ได้ตอบตกลงพี่สนไปสักหน่อย เพราะฉะนั้นตอนนี้เขาจึงยังไม่มีแฟน...อืมม...ใช่....น่าจะเป็นคำตอบที่ถูกนะ....


                 “ ณัฐออกจะฮ็อตในพวกผู้หญิงนะ...ไม่มีใครมาจีบบ้างเหรอ ? ”

                 “ ฮ๊อต เฮิ้ต อะไรกัน...แก้มก็พูดไป  เราไม่เห็นจะรู้สึกอย่างนั้นเลย ”

                
                  “ แล้ว......”

                 “  ณัฐชอบผู้หญิงแบบไหนเหรอ ? ” แก้มถามเลียบๆเคียงๆ


                  “ อืมมม.... ” ณัฐพยายามนึกถึงสเป๊กผู้หญิงที่เขาชอบ  แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก   มันแปลกตรงที่ว่า...ดันมีแต่หน้าผู้ชายคนนั้นผุดขึ้นมาเต็มไปหมดเนี่ยสิ  

                  จนเขาต้องพยายามสลัดภาพนั้นออกไป


                 “ เอ่อ....แค่..เข้ากันได้ก็พอ ” ณัฐตอบ

                 “ แค่นี้เองเหรอ ? ” แก้มทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย

                 “ นึกว่าคนหน้าตาดีจะชอบผู้หญิงสวยซะอีก ”


                  ณัฐได้แต่ยิ้มบางๆกลบเกลื่อนไป


                  แก้มจึงเริ่มต้นพูดเรื่องสำคัญที่ตั้งใจว่าจะถามในวันนี้

                 “ ณัฐ.....พอดีว่า  วันศุกร์นี้เป็นวันเกิดแก้ม....ก็เลยจะมาชวนไปงานเลี้ยงด้วยกัน  ณัฐว่างหรือเปล่า ? ”


                 “ วันเกิดแก้มเหรอ ? จริงดิ ”


                “ ได้ๆ...คิดว่าวันศุกร์คงไม่มีอะไรหรอก ”


                 แก้มได้ยินดังนั้นก็ยิ้มหวานออกมาทันที

                 “ งั้นเดี๋ยววันศุกร์...จะโทรหาอีกทีนะ ”


                 “ อ๋อ...อืมม ”


                                                                       ********************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×