คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่เจ็ด -- สงสัย
บทที่เจ็ด
และแล้ววันสอบกลางภาคก็มาถึง เขารู้สึกสบายใจกับการทำข้อสอบแทบจะทุกวิชา เพราะค่อนข้างที่จะเตรียมตัวมาดี จึงไม่ค่อยมีปัญหานัก ต่างกับจัมโบ้ที่เอาแต่บ่นกระปอดกระแปดว่าทำไม่ค่อยได้ เขาไม่ได้แปลกใจเลยสักนิด ทั้งๆที่เขาพยายามชวนอ่านก็แล้ว บอกว่าจะติวให้ก็แล้ว..แต่เพื่อนก็ไม่เห็นจะสนใจ
แต่จัมโบ้ก็เศร้าได้ไม่นาน เพราะหลังจากนั้น มันก็กลับมาเริงร่าได้เหมือนเคย
เมื่อการสอบวิชาสุดท้ายในวันสุดท้ายได้สิ้นสุดลง เพื่อนๆแต่ละคนก็กระดี๊กระด๊าร่าเริงไปตามประสา เขาและเพื่อนทั้งสองก็ไปฉลองด้วยการไปร้องเพลงคาราโอเกะ ที่ร้านประจำ
วันนี้เพื่อนทั้งสองออกจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เพราะพึ่งผ่านพ้นช่วงทุกข์ทรมานของการอ่านหนังสือสอบมา จึงได้ร้องเพลงปลดปล่อยอย่างเรียกได้ว่าแทบจะบ้าคลั่ง เขาได้แต่หัวเราะและสนุกสนานไปกับพวกเขา
บ่ายวันเสาร์ แก้มมารับเขาถึงที่พัก เพื่อจะไปดูหนังกันตามที่ได้เคยสัญญาเอาไว้ก่อนหน้านี้ เราทั้งคู่ไปถึงที่หมายก่อนเวลาหนังเริ่มประมาณครึ่งชั่วโมง ซื้อขนมกันได้สักพักก็ถึงเวลาเข้าโรงหนัง
รอบนี้คงมาดูกันค่อนข้างเยอะ และไม่แปลก...ที่ภายในโรงหนังจะมีแต่คู่รักหนุ่มสาวจูงมือมาดูหนังกันในวันหยุดแบบนี้ ไม่ว่าจะมองไปด้านหน้า ด้านซ้าย หรือแม้แต่ด้านขวา....เอ๊ะ ! นั่นใคร ? หน้าตาคุ้นๆ
‘ พี่สน ’ เหรอ ? ....แล้วพี่สนมากับ ?
เอ๋....ผู้หญิง ?!
หญิงสาวที่เดินเคียงข้างมากับรุ่นพี่นั้น ถึงแม้ว่าจะเห็นหน้าได้ไม่ค่อยชัด แต่จัดได้ว่าเป็นคนที่รูปร่างดีมาก ทั้งผมยาวสีทอง ทั้งเสื้อผ้าการแต่งกาย จัดได้ว่าค่อนข้างเซ็กซี่ทีเดียว ด้วยลักษณะที่ค่อนข้างดูดีทั้งสองฝ่าย...เมื่อเดินมาด้วยกัน จึงค่อนข้างจะโดดเด่นสะดุดตา
คนนี้เองเหรอ...แฟนพี่สน ‘คนปัจจุบัน’....
แล้วอยู่ๆคำพูดของแพรที่เคยพูดไว้ ก็ลอยเข้ามาในความคิด !
‘ เห็นทีไร ควงสาวไม่ซ้ำหน้ากันเลย และเท่าที่เคยรู้นะ พี่เขาไม่เคยคบใครนานเกิน เอ่อ.. หนึ่งอาทิตย์เลย... ’
ถ้างั้น......พี่สาวคนนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยงั้นเหรอ ?
เธอไม่ใช่รุ่นพี่ในคณะแน่นอน...แล้ว จะรู้เรื่องข่าวลือของพี่สนมั้ยนะ...?
ถ้ารู้แล้วทำไมถึงยอมคบล่ะ... ทำไมถึงยอมคบกับคนประเภทนี้ได้...
ณัฐหันกลับมามองรุ่นพี่และพี่สาวคนนั้น ซึ่งนั่งอยู่ด้านหน้า อีกครั้ง...
เฮ้ยย...จะไปสนพวกเขาทำไมกันล่ะ เรานี่ล่ะก็ !!!!
ณัฐได้แต่ส่ายหัวแรงๆไล่ความคิดของตัวเอง แล้วหันหน้าไปดูหนังอย่างตั้งใจ...
ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง...
เมื่อหนังทำท่าว่าจะจบ ณัฐก็สังเกตเห็นรุ่นพี่และหญิงสาวคนนั้นลุกออกไปก่อน
ทำไมไม่ดูให้จบล่ะ...แค่นิดเดียวเอง เขาได้แต่คิดกับตัวเองในใจ
ไปไหนกันนะ ??
*****************
“ หนังซึ้งเนอะณัฐ...แก้มล่ะชอบพระเอกมากเลย ทำไมถึงโรแมนติกอย่างนี้นะ ถ้ามีแฟนอย่างนี้บ้างก็ดีสิ... ” แก้มพูดพลางทำหน้าเพ้อฝันแล้วหันหน้ามาทางชายหนุ่มด้านข้าง
“...............”
ตอนนี้ทั้งสองกำลังเดินออกมาจากโรงหนัง ชายหนุ่มได้แต่มองซ้ายมองขวาโดยไม่ทันฟังที่หญิงสาวพูด
“ ณัฐ...ไม่ได้ฟังที่แก้มพูดเลยใช่มั้ย ? ” แก้มทักขึ้นเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่เธอพูดด้วยไม่ได้สนใจฟัง
ณัฐหันหน้ากลับมาอย่างรวดเร็ว “ หือ.. เปล่าสักหน่อย ”
แก้มทำหน้างอนใส่เล็กน้อย
“ อ้าว...แก้ม ณัฐ ! ” เสียงหนึ่งทางด้านหลังดังขึ้น เราทั้งคู่จึงหันกลับไปมอง
คนที่เรียกคือ ฝ้าย นั่นเอง...ฝ้ายเป็นเพื่อนในคณะ และถ้าเขาจำไม่ผิด...เธอกับแก้มอยู่กลุ่มเดียวกันด้วยนี่นา
“ มาดูหนังเหมือนกันเหรอ ? ” แก้มถาม
“ อือ...” ฝ้าย หันมามองหน้าแก้มสลับกับหน้าณัฐไปมา เผยยิ้มมีเลศนัย
“แล้ว...มากันสองคนเหรอ ? ”
แก้มทำหน้าเขินอายเล็กน้อย แล้วรีบถลึงตาใส่คนถาม เป็นคำตอบที่พอจะเข้าใจ
แก้มพยายามทำหน้าให้เป็นปกติ แล้วถามต่อ “ มากับแฟนเหรอ ? ”
“ อืมม...”
“ ใช่สิ แก้ม...เรากำลังจะไปนั่งกินไอติมร้านนั้นกัน....แก้มไปด้วยกันมั้ย ? ”
ฝ้าย เอียงหน้ามาใกล้ แก้ม
“ จะได้เป็นสองคู่ไง ” คำพูดของฝ้ายที่เบาจนเหมือนเสียงกระซิบที่ตั้งใจให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคน ทำให้แก้มถึงกับเผยยิ้มออกมา
แก้มหันหน้ามาทางชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านข้าง “ ณัฐ...ไปกินไอติมกันนะ ”
ณัฐได้แต่ยืนทำหน้าเหรอหรา...หลังจากที่หันกลับมา จากการมองร้านหนังสือร้านใหญ่ที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง
“ อะไรนะ..อ๋อ อืม...เอาดิ ” เขาไม่ใช่คนเรื่องมากอะไรอยู่แล้ว
“ แต่..แก้มไปก่อนเลยนะ ขอเราไปร้านหนังสือตรงนั้นก่อน เดี๋ยวตามไป ”
แก้มทำท่าลังเลใจ เหมือนว่าอยากจะไปด้วย แต่ฝ้ายสะกิดแขนไว้ก่อน
“ อืมม...งั้นแก้มรอที่ร้านไอติม รีบมานะ "
ณัฐพยักหน้าให้แก้มหนึ่งทีบ่งบอกว่าเข้าใจ แล้วเขาก็เดินมุ่งตรงไปยังร้านหนังสือร้านใหญ่
ในเมื่อสอบเสร็จทั้งที เขาก็อยากจะหาหนังสือดีๆสักเล่มมาอ่านเล่น เพราะช่วงนี้คงจะว่าง...แต่หนังสือดีๆ ก็ใช่ว่าจะหาได้ง่ายสักเมื่อไหร่ งั้นขอลองเดินดูให้ทั่วร้านก่อนละกัน
เขาดูตั้งแต่นิยายรักหวานแหวว นิยายแฟนตาซี นิตยสารดารา หนังสือตกแต่งบ้าน ไปจนถึง... หนังสือเล่มใหญ่ปกสีทองที่วางไว้จนเกือบมุมสุดของร้าน ที่หน้าปกมีหัวข้อเขียนไว้ว่า ‘เทคนิคการวาดภาพ’
ณัฐลองหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาเปิดดู ด้านในมีเนื้อหาของเทคนิคการวาดภาพหลายๆรูปแบบ ทั้งยังมีผลงานภาพวาดของเหล่าคนดังเป็นของแถม ในเล่มเป็นกระดาษเนื้อดีที่พิมพ์สีทุกหน้า ด้านสันปกเขียนไว้ว่า limited edition เขารู้สึกเนื้อเต้นจนบอกไม่ถูก... อยากได้เล่มนี้จัง ! แต่...
เขารีบพลิกดูที่ด้านหลังของหนังสือทันที
‘ 599 baht ’ หา...โคตรแพงเลย !
เขารีบเปิดดูกระเป๋าสตางค์ทันที เห็นเพียงแค่ธนบัตรสีแดงสี่ใบ ไม่ขาดไม่เกิน
...มีอยู่สี่ร้อย จะมากระเป๋าแห้งอะไรตอนนี้นะ...
หรือจะตัดใจ...มาซื้อวันหลังแทน
เฮ้อ...มาซื้อวันหลังก็ได้วะ !
ณัฐพยายามข่มใจวางหนังสือเล่มนั้นกลับที่เดิม แล้วใช้หนังสือสีขาวเล่มด้านข้างมาวางทับไว้... สาธุ..ขออย่าให้หายเลยนะ...
ในจังหวะที่กำลังหันตัวกลับมาก็รู้สึกว่าชนกับร่างๆหนึ่งเข้า...เขาตกใจสะดุ้งสุดตัว จนก้าวถอยหลังชนชั้นหนังสือด้านหลัง หนังสือที่วางไม่ค่อยมั่นคงพลันตกลงมาโดนที่กลางกระหม่อมพอดิบพอดี
‘ ตุ้บ ! ’
“ โอ๊ยย ! ” ณัฐได้แต่คลำหัวตัวเองป้อยๆ แล้วพยายามมองหาต้นเหตุที่ทำให้เขาเจ็บตัวอย่างนี้
ร่างสูงนั้นก้มลงไปเก็บหนังสือสีขาวขึ้นมา แล้ววางไว้ที่ชั้นเดิมเหนือศีรษะเขาเล็กน้อย
“ ............... ” ณัฐได้แต่ ใช้สายตาเพ่งมองไปยังคนตรงหน้า
....พี่สน อีกแล้ว.!!!... ทำไมถึงมายืนอยู่ข้างหลังแบบนี้ แล้วใครจะไปรู้กันล่ะ
“ พี่ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ... ” ร่างสูงรีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธพร้อมกับยิ้มทะเล้น
เห็นหน้าพี่สนแล้วทำไมเราต้องรู้สึกหงุดหงิดชอบกล...
ณัฐพยายามมองซ้าย มองขวา และมองออกไปนอกร้าน เพื่อดูว่ามีพี่สาวคนที่เป็น ‘แฟน’ พี่สน คนนั้นอยู่แถวนี้หรือเปล่า
“ พี่.....มีไรจะถามหน่อย ” ร่างสูงเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจัง
เขาหันหน้ากลับมา...ไม่พูดอะไร ได้แต่รอฟังว่าฝ่ายนั้นอยากถามอะไรเขากันแน่
“ ............ ”
อยากจะถามอะไรล่ะ ว่ามาดิ...
“ คบกันอยู่เหรอ ? ” ในที่สุดร่างสูงก็พูดออกมา
หา...อะไรนะ คบอะไร ใครคบใคร ?
“ .......... ” ร่างเพรียวได้แต่ยืนทำหน้างงงวย
“ คบกับน้องแก้มน่ะ ”
อ๋อ....แก้ม
แล้วถามเรื่องนี้ทำไมเนี่ย ?
“ ใช่ครับ....เป็นเพื่อนกัน ” ณัฐตอบตามความจริง
แต่ร่างสูงทำหน้าขมวดคิ้ว “ สรุป ‘คบกัน’ หรือ ‘เป็นเพื่อนกัน’ เอาให้แน่ ! ”
ทำไมต้องทำหน้าโกรธอย่างงี้ด้วยนะ...เริ่มจะรู้สึกอึดอัดอีกแล้ว !
“ ก็...คบเป็นเพื่อนกัน...ไงครับ ” เขาละล่ำละลักตอบ
นี่ถือว่าเขาตอบตรงคำถามยังเนี่ย พอใจรึยัง ?
สน ยังคงยืนจ้อง ณัฐ ตาไม่กะพริบ ราวกับจะคาดคั้นอะไรจากตัวเขาอีก แต่แล้วกลับถอนหายใจออกมา
“ งั้นก็ดี...”
แล้วรุ่นพี่ก็เดินจากไป ทิ้งให้เขาได้แต่ยืนงงงันกับสิ่งที่ได้สนทนาเมื่อครู่...
พี่สนเดินมาเพื่อมาถามเรื่องนี้เองเหรอ ? ถามทำไม... ไม่เห็นจะสำคัญอะไรสักหน่อย
ตอนแรกที่เห็นหน้ารุ่นพี่ นึกว่าจะเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย แต่กลับเป็นแค่..มาถามว่า
‘ เขากับแก้มเป็นเพื่อนกันหรือเปล่า ? ’
....แปลกคน...
*******************
“ เฮ้ย....ไอ้โบ้ นี่นะ ไก่ทอด ร้านโปรดแก..ฉันซื้อมาฝาก ” ณัฐจัดแจงวางไว้ที่โต๊ะอ่านหนังสือของเพื่อน
“ ไปไหนมาวะ ” จัมโบ้งัวเงียตื่นขึ้นมาจากเตียง
นี่มันเกือบจะห้าโมงเย็นแล้ว ไอ้จัมโบ้พึ่งจะตื่น จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหนเนี่ย...
“ ไปดูหนังมา ”
“ หือ...ไม่เห็นบอกเลย ”
“ ก็แกยังไม่ตื่น หรือจะให้ปลุก แล้วบอกว่า ไปดูหนังก่อนนะ งั้นเหรอ? ” เขายอกย้อน
“ แล้วแกไปกับใครวะ ? ”
“ ไปกับแก้ม ” เขาพูด พลางจัดของส่วนอื่นใส่ตู้เย็น
ขณะที่ณัฐภัทรหันหลังอยู่นั้น ไม่มีทางรู้เลยว่าเพื่อนมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป กลายเป็นสีหน้าที่ออกจะเจ็บปวด และ...เย็นชา...
“ งั้นเหรอ ? ”
“ ทำไมถึงได้ไปดูด้วยกันได้ล่ะ ? ”
“ ก็แก้มชวนตั้งแต่ก่อนสอบ แล้วดันไปรับปากไว้...ก็เลยต้องไปตามสัญญา ” ณัฐหันหน้ามามองเพื่อน
“ ทำไม มีไรเหรอ ? ”
“ เปล่า ! ” เจ้าตัวอ้วนตอบด้วยเสียงสูง แล้วพลิกผ้าห่มคลุมตัวแล้วล้มตัวลงนอนต่อ
ณัฐไม่ได้สนใจกับท่าทีนั้น
สักพักโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
....แก้มโทรมา....
“ ฮัลโหล ” เขากดรับสาย
“ อืมม.. ”
“ ........... ”
“ อืมม... ”
“ ดีแล้วล่ะ ”
“ อืมม...หวัดดีนะ ”
แก้มโทรมาบอกว่ากลับถึงบ้านแล้วนั่นเอง... เพราะแก้มต้องขับรถตั้งไกลเพื่อมารับและมาส่งเขา ดังนั้นก่อนลงจากรถ ณัฐจึงทิ้งท้ายว่า ...ถึงบ้านแล้วโทรมาบอกด้วย... เพื่อจะได้รู้ว่าเธอกลับถึงบ้านปลอดภัยดี
เขากำลังพยายามจัดของใส่กระเป๋า วันนี้อากาศตอนเย็นกำลังเย็นสบายดี ฝนก็ไม่ตั้งเค้า ซ้ำยังมีแดดอ่อนๆด้วย เขาจึงรู้สึกอยากเดินเล่นไปนั่งพักผ่อนที่สวนสาธารณะที่ประจำอีกครั้ง
“ เฮ้ย...ฉันออกไปข้างนอกก่อนนะ !! ”
ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากเพื่อน...
ณัฐแง้มประตูออกมาและเตรียมจะปิด พลันได้ยินเสียงๆหนึ่งที่แทบจะกระซิบอย่างเย็นชาว่า
“ ...จะไปไหนก็ไปเลย... ”
ณัฐได้ยินเพียงแค่เสียงแว่วๆ หือ....ไอ้จัมโบ้บ่นไรวะ !?
*****************
ขอบคุณหลายๆ
chatchaann ---- อยากอ่านต่ออะ หนุกจัง
ปาปัวปูกาด้า ---- ถ้าบอกว่าหนุกคนเขียนก็เป็นปลื้มนาจัง ---- ไม่อยากเชื่อว่าเป็นการเขียนครั้งแรก สุดยอดเลยจ๊ะ แล้วจะรออ่านเรื่อย ๆ น่ะ
ปาปัวปูกาด้า ---- ครั้งแรกจ้า เปิดซิงเลย อย่าลืมมาอ่านต่อน้า...
ความคิดเห็น