สาวแสบแอบซ่า # ลุ้นสุดใจนายวายร้าย

ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียน p.s.p.

        " นี่ รันแกจะแต่งตัวอย่างนี้จริงๆเหรอ" พี่พูดขึ้นในขณะที่กำลังจะขึ้นรถ BMW สีดำสวยของพี่
        " จริงดิ " "ทำไมมีปัญหาหรือไง"
        " ป่าว แต่งแบบนี้มันเชยนะ ใส่แว่นทำไม สายตาก็ดีอยู่นิ " พี่เห็นฉันแต่งแบบนี้ก็บ่น ตินั้นตินี่อยู่ได้
         " พี่ออกจะหล่อ เป็นหนุ่มฮอต แต่น้องเป็นยัยเชย" เชอะ หลงตัวเองจริงๆเลย
         " ...."
         " ล้อเล่นน่ะ รันน่ารักอยู่แล้ว น้องริวก็ต้องได้พันธุกรรมหน้าตาดีมาบ้าง" ไอ้แรกๆ ก็ดีอยู่หรอก ไอ้หลังๆนี่ซิ  มันน่านัก ฉันหันไปมองหน้าพี่ด้วยสายตาโหดๆ  
          "55555...." พี่บ้าก็หัวเราะออกมา
          " หึๆ " อย่าให้ถึงตาฉันมั่งล่ะกัน

********************************
        ที่โรงเรียน p.s.p.

            " นี่ๆ พี่ริวไม่ต้องไปส่งฉันที่ห้องก็ได้เดี๋ยวฉันไปเอง"เหตุผลหลัก  ไม่อยากเป็นเป้าสายตาของบรรดาผูหญิงที่รุมตอมพี่น่ะสิ
            " งั้นก็ได้ ไปให้ถูกล่ะ ระวังหลง " แล้วพี่ก็เดินไปทันที 
            " ไม่ใช่เด็กซะหน่อย " ฉันพึมพำออกมา
            
             ฉันเดินหาห้องเรียน พร้อมมองไปรอบๆโรงเรียน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่สวยแล้วกว้างมากๆ ตอนแรกกลัวหลงทางเหมือนกัน แต่ในที่สุดก็เจอห้องเรียนซักที
             ห้องที่ฉันอยู่คือห้อง A ฉันรีบเดินไปเปิดประตูเข้า
             "ครืด" นักเรียนในห้องมองมาทางฉันอย่างประหลาดใจ
              " เอ่อนั่น นักเรียนใหม่ใช่ไหม" อาจารย์ถาม   แล้วเคยเห็นไหมล่ะถามได้
               "ค่ะ"
                " งั้นแนะนำตัวกับเพื่อนซิ " สั่งฉันเหรอ
               "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ อินวลาลี จะเรียกรันก็ได้ เพิ่งกลับมาจากฝรั่งเศส ขอฝากตัวตัวค่ะ" นักเรียนดูจะให้ความสนใจฉันมากๆ เมื่อรู้ว่าฉันมาจากไหน
                " รันๆ ฉันคิดถึงเธอจังเลย" แล้วอยู่ก็มีคนมากอดฉัน ตอนแรกก็ว่าจะชกกลับไปพอเห็นเป็นใครเท่านั่น ฉันก็กอดตอบทันที 
                 " ชิน ฉันก็คิดนึกนายเหมือนกัน" สายตานักเรียนทั่งห้องกำลังมองฉันอยู่อย่างแปลกใจ และบางอย่างสายตาทำให้ฉันต้องคลายกอดออก
                 " พวกเธอจะกอดกันอีกนานไหม ไปนั่งที่ได้แล้ว พวกเธอเป็นเพื่อนกันก็ไปนั่งด้วยกันซะ"อาจารย์พูดกับเราด้วยสีหน้าก็รู้ว่าไม่ควรแหยม
                  "ครับ/ค่ะ"นายชินก็ลากฉันไปนั่งที่ข้างๆเขา

                  ทั้งสามชั่วโมงฉันกับชินก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยไม่สนสายตาใครเลยที่มองมาอย่างสงสัย
                   "รัน เปลี่ยนไปนะ ยกเว้นนิสัย" ชินพูดขึ้น  ก็แหมการแต่งตัวเปลี่ยนได้แต่เปลี่ยนนิสัยมันยาก
                   " นายไม่เปลี่ยนเลย "
                    "ได้ไง ฉันนะหล่อขึ้นตั้งเยอะ" เอาเข้าไป ชีวิตฉันจะเจอแต่คนหลงตัวเองรึไง  ฉันคิด  
 
                   ชินเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉันเอง ฉันกับนายนี่รู้ไส้รู้พุงกันดีหมดแล้ว เพราะฉะนั้นไม่มีทางเด็ดขาดที่จะเป็นมากกว่านั่น หมอนั่นเป็นหนุ่มหล่อ ขี้เล่น ติดจะเจ้าชู้นิด  สาวๆนี่ติดกันตรึม 

                   "พักแล้วไปหาอะไรกินกันเถอะ"ชินพูดแล้วเก็บของเดินจูงฉันออกจากห้องไป  ฉันไม่ใช่หมานะเดินจูงอยู่ได้

********************************************

              เป็นไงคะ สนุกรึเปล่า แนะนำกันหน่อยนะค่ะ
         ขอบคุณมากๆที่มาช่วยกันอ่าน 

********************************************