คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : mine' ; 3 เดต ... เหรอ ?
mine’ ; 3 เดต ... เหรอ ?
“สต็อป ร้อนมั้ยครับคนดี น้ำหน่อยมั้ย” ท่ามกลางผู้คนมากมายในสวนสนุกสุดหรรษาประจำประเทศไทยที่ใครๆ ก็เรียกว่าดรีมเวิล์ด ยังมีคนสองคนยืนจีบกันอยู่หน้าเครื่องเล่นไม่แคร์สายตาประชาชีใดๆ ทั้งสิ้น
“ขอบคุณค่ะ แกงส้มนี่ใจดีจังเลยเนอะ”
“เต็มใจอยู่แล้วครับ J”
“อะแฮ่ม ! ต็อป มาเดตกับพี่ไม่ใช่เหรอ” คนตัวสูงพูดขึ้นขัดจังหวะบทสนทนาแสนหวานของทั้งคู่ มีอย่างที่ไหน ! มาเดตกับเขาแท้ๆ แต่ดันไปอ้อล้อกับน้องชายเขาเนี่ยนะ ?!!
“โถ่พี่ฮั่น ก็พี่เป็นคนพาแกงส้มมาเองไม่ใช่รึไง” หันไปพูดกับคู่เดตแบบส่งๆ ก่อนจะหันกลับไปยิ้มให้แกงส้มอีกรอบ
สต็อปเป็นผู้หญิงหน้าตาดี ตาโต จัดว่าสวยเลยล่ะ นิสัยก็ติดจะเปรี้ยวหน่อยๆ ไม่ได้หวานแต่ก็ไม่ได้ห้าว ตรงเสป็กทั้งพี่ฮั่นและน้องแกงพอดีเด๊ะ แต่บังเอิญว่า ... สต็อปเธอชอบผู้ชายช่างเอาใจ และแกงส้มก็ดันตรงเสป็กเธอมากกว่าพี่ฮั่นเท่านั้นเอง ...
จะมาว่าต็อปไม่ได้นะ ! ก็พี่ฮั่นพามาเองจริงๆ นี่ !
‘ นี่ใครเนี่ยพี่ฮั่น ’
‘ อ๋อ น้องพี่เองอ่ะ มันอยากจะมาด้วย ’
‘ แต่เรามาเดตกันนะพี่ ! ’
‘ เหอะน่า ก็น้องมันอยากจะมานี่นา ’
ตอนแรกก็โกรธอยู่หรอก เป็นคนนัดมาเดตเองแท้ๆ แต่กลับพาใครก็ไม่รู้มาด้วย ไม่ให้เกียรติกันชัดๆ แต่พอผ่านไปซักพัก ...ก็โอเคอ่ะ แกงส้มก็น่ารักดี เผลอๆ จะดูเหมือนแกงส้มกับสต็อปมาเดตกันแล้วพี่ฮั่นเป็นคนขอตามมาซะมากกว่าด้วยซ้ำ ...
“ก็ไม่ได้อยากให้มาซักหน่อย” พูดพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“ฮะ พี่ว่าไงนะ”
“อ๋อเปล่าๆ”
“เคเอสสสส ต็อปอยากเล่นไวกิ้งอ่ะ” อยากเล่นก็ไปเล่นดิ จะพูดทำไม แล้วเคเอสนั่นใครเห็นมีแต่ฮั่นกับแกงส้มเนี่ย #เริ่มพาล
“อ๋อ ได้สิ ไปๆ พี่ฮั่น ผมพาต็อปไปเล่นไวกิ้งนะ” หันมาสั่งเสียกับพี่ชายแล้วจูงมือสาวเดินไปทางไวกิ้ง โอเคครับ ขอบคุณมากครับ เดินกันไปสุขีดี๊ด๊าเหลือเกิน ทิ้งพี่ฮั่นไว้ตรงนี้เลยนะ คนมันหมดความสำคัญก็งี้
.
.
.
“โหยยย พี่ฮั่นอ่อนว่ะ ขนาดสต็อปเป็นผู้หญิงนี่ยังไม่เป็นไรเลย ผู้ชายอกสามศอก ทำไมเป็นงี้เนี่ย” ขอโทษทีพอดีอกพี่ไม่มีศอก ... ไม่ใช่ประเด็น ข้ามไป ณ ตอนนี้ พี่ฮั่นผู้แสนแข็งแรงกำลังยืนโก่งคออ้วกอยู่หน้าไวกิ้ง โดยมีสต็อปคอยลูบหลังให้ และน้องแกงส้มผู้แสนดีคอยพูดให้กำลังใจ (?)
“แกงก็อย่าไปว่าพี่ฮั่นเลย พี่เค้าคงไม่ชอบอะไรแบบนี้ล่ะมั้ง” โถโถ สต็อปผู้แสนดีน่ารักแบบนี้มากอดทีมา...
“แกงมาช่วยลูบหลังพี่ฮั่นหน่อยดิ เดี๋ยวต็อปไปซื้อน้ำมาให้” สต็อปกวักมือเรียกก่อนจะเดินตัวปลิวไปหาร้านขายน้ำ ทิ้งภาระไว้ให้เคเอสแมนอีกละ พี่ฮั่นนี่ก็อะไรนักหนา หยุดอ้วกได้ละ สนุกนักรึไง
“เอ้าๆ ใจเย็นพี่ ค่อยๆ ครับค่อยๆ” พูดไปลูบหลังไป จะว่าไปก็น่าสงสารพี่ฮั่นนะ ก็พอรู้อยู่หรอกว่าพี่ฮั่นไม่ชอบเล่นอะไรแบบนี้ ถึงได้ไม่ชวนไง แต่ดันซ่าส์มาขอเล่นเอง ก็ช่วยไม่ได้อ่ะ
“แค่กๆ เดี๋ยวมานะแกง” พูดเองเออเองคนเดียวแล้ววิ่งหนีไปเลย อ้าวอะไรเนี่ยพี่ฮั่น ติสต์แตกอีกแล้วเรอะ รอด้วยเด่ะ พ่อคนขายาวรีบวิ่งไปไหนเนี่ย
อ่อวิ่งมาห้องน้ำ ...
“ฮู่ววว ค่อยยังชั่ว” พี่ฮั่นน่าเกลียดว่ะ ... ผมก็เปียกยังจะเดินเสยผมออกมาจากห้องน้ำอีก หน้าก็ขาว ปากก็แดง โคตรน่าเกลียดอ่ะ ...
“อะไรของพี่เนี่ย อยู่ดีๆ ก็วิ่งหนีมา ตามแทบไม่ทัน” เหวี่ยงอีกละ ปกติปากก็เบี้ยวอยู่แล้ว พอทำหน้าเหวี่ยงนี่ยิ่งเบี้ยวหนักเลยอ่ะ
“ก็จะมาล้างหน้าล้างตาอ่ะ จะให้เดินไปไหนมาไหนทั้งสภาพนั้นรึไงเล่า น่าเกลียดตายเลย” บ่นเล็กน้อยตามประสา จริงๆ ก็ไม่ได้อยากเล่นหรอกไอ้ไวกิ้งอะไรนั่นน่ะ รู้ตัวดีเจียมสังขารเป็น แต่ก็แค่อยากลองใจน้องมันไปงั้น ดูซิว่าจะเป็นห่วงพี่บ้างรึเปล่า ผลออกมาว่าไม่เลย นั่งจู๋จี๋กับคู่เดตพี่อยู่บนไวกิ้ง ขอบคุณมาก -_____-
“พี่ครับๆ ซื้อกุหลาบผมหน่อยดิ” เด็กน้อยตัวเล็กใส่เสื้อแมนยูหลวมๆ ถือดอกกุหลาบสีแดงเดินเข้ามาสะกิดฮั่นที่ยืนเสยผมเก๊กหล่ออยู่
ขัดจังหวะคนจะหล่อ ...
“ไม่เอาอ่ะน้อง เอาไปก็ไม่รู้จะให้ใคร” ตอบกลับไปแบบถนอมน้ำใจสุดๆ ... ก็คนดีอ่ะทำไม
“โห่ยพี่ ก็ให้แฟนพี่ไง เนี่ยผมเหลือดอกสุดท้ายแล้วยี่สิบบาทเองช่วยผมหน่อยเหอะ ถ้าขายไม่หมดผมก็อดขนมนะพี่” แฟนที่ไหนวะ -____- ผมมีแฟนแล้วเหรอครับ ?
“แฟนอะไรล่ะน้อง พี่ไม่มีแฟนหรอก”
“ก็พี่คนนั้นไง” มองตามนิ้วเล็กๆ ไปหยุดที่ผู้ชายธรรมดาใส่เสื้อยืดสีส้มหมวกสีแดงรองเท้าสีเขียวเสี่ยวสุดๆ
แกงส้ม ..
“ฮะ ? บ้าแล้วน้อง พี่ไม่ใช่แฟน...” คนถูกกล่าวหาพยายามจะปฏิเสธ แต่ก็ไม่ทันพี่...
“5555555 เออๆ น้องนี่จี้ดี อ่ะซื้อก็ได้” พูดพร้อมควักแบงก์ยี่สิบยื่นให้ไปแลกกับกุหลาบแดงหนึ่งดอก
“ขอบคุณมากครับบบบ รักกันนานๆ นะพี่” เด็กน้อยยิ้มกว้างโชว์ฟันครบทุกซี่ก่อนจะวิ่งหายไป
รักกันนานๆ นะ ...
คำนี้นี่ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก ฟังแล้วนึกถึงเหตุการณ์พฤษภาทมิฬหน้าสยามที่เคยไปแกล้งพี่ชายไว้ วันนั้นก็หัวเราะพี่ไว้เยอะ พอเจอไอ้คำนี้กระแทกหน้าแล้วรู้สึกแปลกๆ ... ก็บอกว่าไม่ใช่แฟนไงงงงงงงง ทำไมไม่เชื่อวะ !
“อ่ะ นี่ครับ กุหลาบแดงแทนใจให้แฟนสุดที่รัก” คนพี่จูบเบาๆ ที่ดอกกุหลาบ ย่อตัวลงนั่งคุกเข่ากับพื้นแล้วยื่นกุหลาบแดงไปให้น้อง
พี่ฮั่นทำบ้าอะไรรรรร ไม่เห็นรึไงว่าคนมอง ผู้ชายสองคนคุกเข่ามอบดอกกุหลาบกันหน้าห้องน้ำสวนสนุกเนี่ยนะ ... โคตรโรแมนติกเลยให้ตาย
“พอเลยพี่ ไม่ต้องมาแกล้งผมเลยนะ พี่อ่ะโคตรใจร้าย” ถึงแม้ปากจะบ่นแต่มือก็คว้ากุหลาบมาถือไว้
ไม่ได้อยากได้หรอกกก ก็แค่รับมาพี่ฮั่นจะได้ลุกซักทีไง อายจนแก้มจะแตกละเนี่ย !
“แหมๆ อย่าเขินไปเลยน่าที่รัก 5555555555555555555” หยอดคำหวานใส่น้องยกแขนขึ้นโอบรอบไหล่บางของอีกฝ่ายก่อนจะปล่อยก๊ากลั่นสวนสนุก
เออ เอาเข้าไป คนเค้ามองกันทั้งประเทศละเนี่ย ยังจะมีหน้ามายิ้มตาหยีใส่อีกแน่ะ
“พี่อ๊าาา ทำไมทำตัวแบบนี้เนี่ย พอเลยผมจะไปหาสต็อปละ”
“เออ พูดถึงสต็อป เค้าอยู่ไหนอ่ะ”
“อ๋อ ก็เห็นบอกจะไปซื้อน้ำให้พี่... เฮ้ย ! ตายโหงละพี่ฮั่น”
“ทำไมครับ ?”
“ก็สต็อปบอกว่าจะไปซื้อน้ำให้พี่ แล้วพี่ก็ดันวิ่งออกมา แล้วถ้าต็อปซื้อน้ำกลับมาแล้วไม่เจอพวกเราอ่ะ” ลืมสต็อปไปซะสนิท เพราะพี่ฮั่นอ่ะแหละ ! อยู่ดีๆ ก็วิ่งออกมาอ่ะ
“อ้าว งั้นลองกลับไปดูที่เดิมก่อนละกัน” คว้ามือน้องชายไปกุมไว้แน่นก่อนจะออกแรงลากให้เดินตามกลับไปทางเดิมหน้าไวกิ้งที่วิ่งจากมา
ขอให้อยู่เถอะ ... ไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งนะ ...
“ไม่มีแล้วอ่ะพี่ ทำไงดีอ่ะ เพราะผมแท้ๆ ผมน่าจะยืนรอสต็อปอยู่ตรงนี้ ผมไม่น่าวิ่งตามพี่ไปเลยอ่ะ” ไอ้เด็กหน้าหวานพูดโทษตัวเองพร้อมเขย่งเท้าให้สูงกว่าคนรอบข้างสอดส่ายสายตามองหาคู่เดตของพี่ชาย พี่ฮั่นนี่ก็อะไร นั่นคู่เดตพี่นะเว่ย ! เค้าหายไปนะเว่ย ! ทำไมไม่ทุกข์ไม่ร้อนหน่อยวะ
“เฮ้ย แกงระวัง !”
ตู้มมมม !
“พี่ฮั่น นี่เครียดจนอยากเล่นน้ำเลยอ่อ 555555555555555” คนน้องหัวเราะลั่นเมื่อเห็นพี่ชายลอยคออยู่ในสระน้ำใหญ่ๆ กลางสวนสนุก โถ ร้อนก็ไม่บอก ...
“อยากเล่นน้ำบ้าอะไรล่ะ ก็เมื่อกี๊อ่ะมีเด็กมันจะวิ่งมาชนแกง ไอ้เราก็อุตส่าห์หวังดีผลักออกแถมยังโดนชนหล่นมาแทนเนี่ย ยังจะมาหัวเราะเยาะกันอีกนะ มาช่วยดึงขึ้นเลยย” ขอโทษทีไม่ได้ตั้งใจแต่มันอดไม่ไหวจริงๆ 55555555555555555555
“อ่ะมาๆ ช่วยก็ช่วย” มือเล็กยื่นออกไปหาพี่ชายก่อนจะออกแรงดึงช่วยให้ขึ้นมาบนฝั่ง กว่าจะขึ้นได้นี่เล่นเอาเหงื่อตก พี่ฮั่นก็ตัวหนักชิบหาย จะล่ำไปไหนไม่รู้รึไงว่ากล้ามมันหนัก (?)
ติ๊ดๆ
“เฮ้ย แปบนึงนะพี่ ข้อความเข้า”
แกง ต็อปกลับถึงบ้านแล้วนะ พอดีน้องโทรตาม ต็อปโทรหาพี่ฮั่นไม่ติดอ่ะ
ยังไงก็ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน ...
เอ้อ ต็อปยืมรถขับไปรับน้องนะ ไว้วันหลังจะเอาไปคืน J
สต็อป
“เฮ้ยพี่ฮั่น สต็อปกลับบ้านไปแล้วอ่ะ เค้าบอกว่ายืมรถกลับไปด้วยอ่ะ เค้ามีกุญแจด้วยอ่อ”
“ก็พี่ฝากเค้าไว้เองอ่ะ แกงเหอะ ไปแลกเบอร์กันตั้งแต่เมื่อไหร่” พูดไปสะบัดหัวไป น้ำที่นี่มันทำด้วยอะไรทำไมเหม็นจัง วันหลังจะแจ้งให้กระทรวงสาธารณสุขมาตรวจ (?)
“ก็แหม คนมันเฟลิร์ตกัน แลกเบอร์ก็เรื่องธรรมดาอ่ะพี่” ดูมัน พูดอย่างเดียวไม่พอ มีการมาทำท่าเขินบิดไปมาอีก น่าเกลียดจริงๆ -_____-
“เออ เอาเหอะ แล้วเอาไงอ่ะ ทีนี้จะกลับไง รถก็ไม่มี”
“โห่ยพี่ ตกน้ำแค่นี้สมองเสื่อมเลยอ่อ นี่ศตวรรษที่เท่าไหร่แล้วพี่ รถเมล์มอไซค์แท็กซี่บีทีเอส โอ๊ยเยอะแยะ”
“เออว่ะ” พี่ฮั่นพูดออกมาแบบงงๆ เหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ อะไรของพี่เค้าวะ ดูเอ๋อๆ นะ = =’
“งั้นแกงไปเรียกแท็กซี่ให้หน่อยดิ พี่หนาว”
ครับ ได้ครับคุณชายยยยย นี่ถ้าไม่ติดว่าตัวเปียกแบบนั้นก็ไม่ทำให้หรอก !
.
.
.
“กึกๆๆ หนาววว” ไม่ต้องตกใจกับเสียงกึกๆ นั่น เสียงฟันพี่ฮั่นครับ พี่แกนั่งตัวสั่นมาตั้งแต่ขึ้นรถละ ก็สมควรล่ะเพิ่งจะตกน้ำมาเจอแอร์เย็นๆ บนรถแท็กซี่อีก
“กึกๆๆ ฮือออ หนาวอ่ะ” หนาวก็หนาวดิ ทำไมต้องมีเสียงฮือมาด้วยวะ เอ้า แล้วหันมามองผมทำไม พี่หนาวก็หนาวไปดิ ผมไม่ได้หนาวซักหน่อย
“แกง ... กอดหน่อยดิ” อ้าวเวร... อยู่ดีๆ มาขอกอด อะไรของพี่เนี่ย
“จะบ้าเหรอพี่ โตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ อยู่ดีๆ จะมากอดกันได้ไง น่าเกลียด”
“...” เอ้า เงียบไปเลย งอนอีกละ ตัวใหญ่แต่ใจน้อยชะมัด เดี๋ยวก็ร้องเพลงง้ออีกหรอก
“พี่ฮั่น”
“...” เงียบ ...
“พี่ฮั่นนนนน” ลากเสียงยาวๆ เพิ่มวอลุ่มขึ้นอีกนิด เผื่อพี่เค้าไม่ได้ยิน
“...” ยังคงเงียบ ...
“เฮ้ยยย พี่ฮั่น งอนรึไง” ก็รู้หรอกว่างอน แต่อยากจะถามใครจะทำไม
“...” ก็ยังเงียบ
เฮ้ยยยยย อะไรของพี่ฮั่นวะ พูดนิดพูดหน่อยก็งอนละ เรียกก็ไม่ตอบ นี่ง้ออยู่นะเว่ยยยยย พูดซักคำก็ยังดี พูดมาว่าเออโคตรงอนง้อเดี๋ยวนี้เลยไรงี้ก็ได้ เงียบแบบนี้ใจไม่ดีนะเว่ยยยย
“พี่ฮั่นนนน อย่าเงียบดิ” ลองอีกซักครั้ง ...
“กึกๆๆ กึกๆๆ” โอเค คราวนี้มีเสียงกึกๆ มาแทน ขอบคุณมาก -_____-
อยากจะงอนก็งอนไปเลย ! ไม่ง้อแล้ว !
ไม่ง้อจริงๆ นะะะะะะะะะะะะ
เออๆ ก็ได้วะ !
หมับ ...
“หืม ?” คนพี่หันหน้าไปมองแบบงงๆ เมื่ออยู่ดีๆ น้องชายก็พุ่งเข้ามากอดเค้าดื้อๆ
“ก็หนาวไม่ใช่ไง” ตอบกลับสั้นๆ พร้อมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น แล้วซุกหน้าลงกับอกพี่ ...
“หึหึ” เสียงหัวเราะเล็กๆ หลุดออกมากับการกระทำแสนน่ารักของน้องชาย ตอนแรกล่ะบอกว่าน่าเกลียด ที่ตอนนี้ล่ะกอดซะแน่น แถมยังเอาหน้ามาซุกอกเขาอีกต่างหาก
ทำไมอ่ะ ... ซุกไม่ได้ไง ...?!
ก็หน้ามันร้อนอ่ะ ก็คนมันเขินอ่ะ จะให้เงยหน้าได้ไงเล่า ...
---------------------------------------------
เก๊ามาแล้วววววว <3 มาแบบอึนๆมึนๆ วนไปวนมา
หนูพยายามจะให้มันฟินนน มันฟินมั้ยยยย
วันนี้จะไม่เวิ่นมาก จะรีบไปดูลูกพี่ลูกน้อง 55555
บ๊ายบายยย รักนะ จุ๊บจุ๊บ ♥
12.05.2555
ความคิดเห็น