คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : mine' ; 10 ชัดเจน ... ♥
mine’ ; 10 ชัดเจน ... ♥
ร่างสูงเดินวนไปมาอย่างคนกำลังกังวล มือหนากดโทรศัพท์เพื่อโทรออกหาใครบางคน แต่ซักพักก็โวยวายหัวเสียเนื่องจากคนปลายสายไม่ยอมรับโทรศัพท์ และคนปลายสายนั้น .. ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
“ทำไมไม่รับโทรศัพท์วะแกง” ณ จุดนี้ ถ้าไม่ติดว่าไอ้โทรศัพท์ในมือนี่มันแพงจะเขวี้ยงทิ้งระบายอารมณ์ไปแล้ว ทำไมน้องมันไม่รับโทรศัพท์ ? รู้ตัวมั้ยว่าเป็นห่วงมาก ห่วงโคตรๆ อ่ะตอนนี้ เด็กบ้าอะไรชอบทำตัวซ่าส์ให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย คิดว่าตัวเองเป็นใคร ดูแลตัวเองได้แล้วรึไง -______-
คือว่าตอนนี้ แกงอยู่ไหนไม่รู้ ... น้องมันอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้อ่ะ เมื่อวานมันบอกจะไปรับเพื่อนที่สนามบิน ก็เลยบอกมันว่าให้ปลุกด้วย เดี๋ยวพาไปส่ง แล้วพอวันนี้ตื่นมามันก็หายไปแล้ว ไม่มีบอกมีกล่าว โทรไปก็ไม่รับ ที่สำคัญคือแกงมันเคยไปไหนมาไหนเองที่ไหน สนามบินนี่อยู่ส่วนไหนของประเทศไทยมันยังไม่รู้เลย
ยิ่งสวยๆ อยู่ ใครจับตัวไปจะทำไงเล่า -0-
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“พี่ฮั่นนนน เปิดประตูดิ๊” ใครมาตะโกนเรียกวะ เสียงเหมือนแกงเลย
“พี่ฮั่นครับบบบ เปิดประตูให้น้องหน่อยครับบบบ” อ้าว แกงนี่หว่า ...
ห๊ะ แกง ?!
คนเป็นพี่ผุดลุกขึ้นเดินไปทางประตูทันทีที่ได้ยินเสียงน้อง .. หมายถึง ทันทีที่นึกได้ว่าเป็นเสียงน้องน่ะนะ -.-
“ไปไหนมา !!”
“ดุอีกละคุณพ่อออ มาช่วยแบกก่อนได้ป่ะล่ะ น้องหนักนะเว่ยยยย” คนน้องบ่นเล็กๆ พร้อมชูกระเป๋าสามสี่ใบให้พี่ดู
“อ่ะครับๆ แล้วนี่ของใครเยอะแยะเนี่ย ไปไหนมา ทำไมไม่บอก” พูดพร้อมคว้ากระเป๋าในมือน้องมาถือไว้เอง
“ไปรับเพื่อนที่สนามบินไง บอกไปแล้วไม่ใช่ไง” เออว่ะ มันบอกแล้วนี่หว่า ..
“ก็นั่นล่ะ ก็พี่บอกว่าให้รอไปพร้อมกัน เดี๋ยวไปส่ง ทำไมหนีไปก่อน ไม่ปลุกกันเลย”
“ไม่ปลุกอะไรล่ะ ไอ้พี่ขี้เซา ปลุกจนไม่รู้จะปลุกยังไงแล้วครับบบบ โด่ววว”
“แกงงง รอนานมั้ย” เสียงหวานดังมาพร้อมกับการปรากฏตัวของหญิงสาวหุ่นดีหน้าฝรั่งคนหนึ่ง ..
ใครวะ -_______-
“อ๋อ ไม่นานหรอก มาๆ เข้ามาก่อนๆ” อ้าว แล้วแกงมันไปชวนเค้าเข้าห้องทำไมอ่ะ -0-
“พี่ฮั่น ยืนขวางทางทำไมเนี่ย เอากระเป๋าพวกนั้นไปเก็บในห้องผมไป”
“เดี๋ยว นี่ไม่คิดจะบอกอะไรพี่เลยใช่ป่ะ ? นั่นใคร แล้วทำไมต้องให้พี่เอากระเป๋าพวกนี้ไปไว้ในห้องแกง ?”
“โอเค ฟังนะ นี่เฌอ เฌอเบลล์ เพื่อนที่ผมเพิ่งไปรับมาวันนี้ แล้วนั่นก็กระเป๋าเฌอ เค้าจะมาอยู่กับพวกเราสักพัก ผมก็เลยให้เค้านอนห้องผม ถ้าเข้าใจแล้วก็เอากระเป๋าไปเก็บไปพี่ เฌอมันนั่งเครื่องบินมานาน เดี๋ยวผมไปหาไรให้มันกินก่อน” อ๋อ เข้าใจละ เพื่อนจะมาอยู่ด้วย ..
ห๊ะ เพื่อนจะมาอยู่ด้วย ?!!
“เฮ้ย ไม่ได้ๆ ห้องนี้มันมีห้องนอนแค่สองห้องนะ จะให้ใครก็ไม่รู้มานอนด้วยได้ไง แถมให้ไปนอนกับแกงเนี่ยนะ ? ไม่เอาๆ พี่ไม่อนุญาต”
“อะไรของพี่เนี่ย เฌอเอาของไปเก็บในห้องไป ขอคุยกับพี่แปบนึง”
“อ่า โอเคๆ” หญิงสาวพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปขอกระเป๋าตัวเองคืนแล้วเดินเข้าห้องแกงส้มไป ..
.. ดูก็รู้ว่าไม่ใช่แค่พี่น้อง J
“เป็นอะไรของพี่เนี่ย ก็ไหนเมื่อวานอนุญาตแล้วไง” คนน้องพูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนเดินเข้าห้องไป
“ก็เมื่อวานแกงบอกแค่ว่าจะไปรับ ไม่ได้บอกว่าจะพามาอยู่ด้วยนี่หว่า ไม่เอาอ่ะ พี่ไม่ยอมหรอก เราเป็นผู้ชายนะจะไปนอนห้องเดียวกับผู้หญิงได้ไง”
“แล้วใครบอกว่าผมจะนอนห้องเดียวกับเฌอล่ะ -_____-“
“อ้าว ก็ไอ้คอนโดนี่มันมีห้องนอนสองห้อง ห้องพี่กับห้องแกง แล้วถ้าไม่ให้นอนกับแกงจะให้มานอนกับพี่รึไง” เออ แล้วผมเข้าใจอะไรผิดตรงไหน ?
“จะบ้าเหรอ ผมจะให้เฌอนอนห้องผม แล้วผมไปนอนกับพี่ไง”
‘ แล้วผมไปนอนกับพี่ไง .. ’
บอกแต่แรกก็จบละ J
.
.
.
“ชื่ออะไรนะเรา”
“ชื่อเฌอเบลล์ค่ะ เรียกเบลก็ได้”
“แล้วทำไมแกงเรียกเฌอ”
“ไม่รู้ค่ะไม่เคยถาม แต่เพื่อนส่วนใหญ่เรียกเบลค่ะ”
“อายุเท่าไหร่”
“ยี่สิบค่ะ เท่าแกง”
“มาทำอะไรที่นี่”
“มาเรียนต่อค่ะ แกงชวนมา”
“แล้วทำไมต้องมาพักที่นี่”
“เพราะเพิ่งมาเมืองไทยครั้งแรกค่ะ ไม่มีญาติที่นี่เลย แกงเลยชวนมาอยู่ก่อนค่ะ”
ถามว่าตอนนี้ผมกำลังทำอะไร ... กำลังสัมภาษณ์น้องเฌอเบลล์อะไรนี่อยู่น่ะ ตอนนี้แกงไปทำกับข้าวอยู่ ผมเลยได้โอกาส -..-
“แล้วไปรู้จักแกงได้ไง ทำไมพี่ไม่เคยรู้จักเรามาก่อน” อันนี้นี่สงสัยสุด ผมสนิทกับน้องมันมาตั้งแต่เด็กนะครับ เพื่อนฝูงมันผมรู้จักทุกคน แต่คนนี้นี่ไม่คุ้นเลยซักนิด
“เป็นเพื่อนแกงตอนแกงไปแลกเปลี่ยนที่สิงคโปร์ช่วงซัมเมอร์ค่ะ”
“อ๋อ ตอนช่วงสิบสามสิบสี่ใช่มั้ย ?”
“ใช่ค่ะ J”
“อืม ...” จำได้ละ แกงมันเคยไปเรียนแลกเปลี่ยนอยู่เดือนนึงตอนปิดเทอมสมัยมอต้น แต่นั่นก็ไปแค่เดือนเดียวไม่คิดว่าจะมีเพื่อนได้
“พี่ไม่มีอะไรจะถามแล้วใช่มั้ยคะ งั้นให้เบลถามบ้างนะ”
“จะถามอะไรพี่ล่ะ” ความจริงเด็กนี่ก็ดูไม่มีพิษมีภัยอะไรนะ แค่ดูซ่าส์ๆ มั่นๆ เท่านั้นเอง
“พี่ชอบแกงส้มเหรอคะ ?”
“...”
“ว่าไงคะ ? J” ซ่าส์จริงๆ ด้วย เพิ่งจะมาได้ไม่กี่ชั่วโมงก็ดันมาถามคำถามตรงจุดซะละ -______-
“ชอบดิ แกงส้มมันอร่อยจะตาย เราอ่ะอยู่แต่เมืองนอกไม่เคยกินใช่ป่ะล่ะ เดี๋ยววันหลังทำให้กิน” คนตอบยิ้มมุมปากนิดๆ พร้อมยักคิ้วให้น้องสาวคนใหม่ .. ผมตอบดีใช่ป่ะล่ะ J
“เหมือนที่แกงเล่าให้ฟังเลย -.-“
“เล่าอะไร แกงเคยเล่าเรื่องพี่ให้เราฟังด้วยเหรอ”
“แกงบอกว่า พี่ฮั่นน่ะเกรียน เกรียนได้ทุกสถานการณ์ เวลาเขินก็จะชอบเกรียนกลบเกลื่อน” ว้ายรู้ได้ไงเนี่ย - w -
“ใครเขิน เปล่าซักหน่อย”
“ทำมาพูด ไม่รู้รึไงว่าหน้าแดงถึงหูแล้วน่ะ” พูดพร้อมยื่นมือมาจิ้มแก้มพี่แรงๆ แล้วหัวเราะใส่ .. ไอ้เด็กคนนี้ -____- ชักจะซ่าส์เกินไปละนะ
“ไม่ต้องมายุ่งน่า” คนโดนแกล้งปัดมือบางออกเบาๆ ก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่น
“แล้วตกลงชอบแกงป่ะเนี่ย แกงส้มธนทัตอ่ะ”
“...” ยังไม่เลิกถามอีกแน่ะ
“ถ้าพี่ไม่ตอบ เบลจะไปกอดแกงนะ”
“เออชอบ !”
“...”
“ชอบมากด้วย .. เพราะฉะนั้นน่ะ พี่ไม่มีทางปล่อยแกงไปให้ใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือหรือผู้หญิง”
“ต้องงี้สิ J” เฌอเบลล์ยิ้มกว้างใส่ฮั่น แล้วเดินเข้าห้องนอนไป
อะไรของเค้า ... ทำอย่างกับเป็นผู้กุมความลับอะไรอย่างงั้นล่ะ L
.
.
.
11.00 PM
“ห้องพี่แม่งไม่มีอะไรซักอย่าง ยาสระผมก็แทบไม่มี ยังดีพอมีเหลือให้ผมบ้างเนี่ย” แกงส้มเดินถือผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ ใบหน้าหวานมีหยดน้ำเกาะอยู่เล็กน้อย ผมเปียกน้ำลู่ลงแนบกับใบหน้าเนียนๆ ปากแดงๆ ..
ยั่วกันชัดๆ ..
“อย่าบ่นน่า เดี๋ยวไปซื้อใหม่ให้”
“ไม่เอายี่ห้อนี้นะพี่ ไม่หอมเลยสระแล้วไม่สนุก -3-“
“แกง ..”
“ห๊ะ อะไร ?” คนน้องหันไปมองเมื่อพี่เรียก
นั่น มันช้อนตามอง .. ยั่วกันอีกแล้ว ..
“คืนนี้อ่ะ .. อยากได้กี่ครั้ง ..” คำถามประหลาดจากพี่ชายเรียกคำตอบจากน้องเป็นผ้าเช็ดตัวในมือที่ถูกปามาใส่พี่แทน
จะบ้ารึไง อยากได้กี่ครั้งอะไรเล่า ไม่เอาซักครั้งนั่นแหละ - //// -!
“ถามอะไรของพี่เนี่ย ไปกินผ้าเช็ดตัวไป๊”
“อยากกินแกงส้มอ่ะ” คนพี่หยิบผ้าเช็ดตัวจากหัวตัวเองโยนใส่ตะกร้า พร้อมดึงน้องลงมานั่งตักตัวเองก่อนจะกอดไว้หลวมๆ
“จะบ้าเหรอ อะไรของพี่เนี่ย ปล่อยเลยๆ” คนโดนกอดดิ้นเบาๆ อยากลุกแต่ก็ไม่อยากลุก (?)
“ที่พูดวันนั้นอ่ะ .. ไม่ได้ละเมอนะ”
“...”
“ที่จูบวันนั้น .. ก็ไม่ได้ละเมอ”
“พี่ฮั่น ..”
“จูบเพราะอยากจูบ พูดเพราะอยากพูด”
“...”
“ที่บอกว่ารัก .. คือรักจริงๆ พี่ฮั่นรักแกงส้มจริงๆ”
“ผม..”
“รักนะเว่ย” พูดพร้อมกระชับกอดแน่นขึ้น วางคางตัวเองลงบนไหล่น้อง เอาหน้าซุกไปแถวซอกคอ .. คำบอกรัก .. ที่ดูไม่ค่อยจะโรแมนติกเท่าไหร่ แต่ก็พูดจากใจ คนอย่างเขาจะคิดอะไรได้มากกว่านี้ แค่กล้าบอกก็ดีเท่าไหร่แล้ว
“อือ รักเหมือนกัน” พูดไปยิ้มไป จะว่าเขินก็เขิน จะว่าดีใจก็ดีใจ คำที่รอมานาน สุดท้ายก็ได้ฟังซักที ..
อ๊ะ เจ็บคอ ..
“ตกลงคืนนี้ .. อยากได้กี่ครั้งครับ J”
“ไอ้พี่ฮั่นนนนนนน ดูดคอผมทำไมมมมมม”
อาเมน ..
มาอัพแล้วจ้าาาา หวานทุกตอนเลยอ่ะ เบื่อกันป่ะ ;w;
เนนนนน่ เมื่อวานใครไปคอนบ้างงงงง
เอมไม่ได้ไปอ่ะ ;____;
คืนนี้อยากได้กี่ครั้งมาจากความฟินส่วนตัว 5555555
พี่น้องเด้งใส่กัน ว้ากฟิน >________<
รู้สึกว่าฟิคมันหวานทุกตอนเลยอ่ะ เบื่อกันป่ะ ;____;
ใกล้จบแล้วจ้าใกล้จบแล้ว อีกไม่นานเกินรอ -..-
08.07.2555
ความคิดเห็น