คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : {SF} -; #Narry Storan / Bad Valentines Day ;-
#BadValentinesDay
.
“เฮ้ยระวัง!” เสียงตะโกนดังขึ้นจากฝั่งตรงข้าม ก่อนจะมีสิ่งของทรงกลมลอยมาตกใส่หัวคนผมทองอย่างแรง
เหมือนโลกหมุนเคว้งคว้างไปมาก่อนจะมืดดับไป
“เฮ้ นาย เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงทุ้มต่ำกับสัมผัสจากมือปลุกให้อีกคนที่นอนสลบตื่นขึ้น สายตาพร่ามัวก่อนมันจะค่อยๆปรับเข้ากับแสงได้
“นายโอเคใช่ไหม ตอบฉันหน่อยอย่างน้อยฉันจะได้รู้ว่าสมองนายไม่ได้รับความกระทบกระเทือน” คนตรงหน้าดูลุกลี้ลุกลนด้วยความตื่นตระหนก
คนผมทองได้แค่พยักหน้า เขารู้สึกเจ็บตรงหัวก่อนจะใช้มือกุมไปตรงส่วนที่เขาเจ็บ
“ไปห้องพยาบาลไหม” คนผมหยิกช่วยพยุงร่างของอีกคนขึ้นมา แล้วใช้มือปัดฝุ่นตามเสื้อผ้าและกางเกง
“ไม่เป็นไร ฉันโอเค” ร่างบางหยิบของของตัวเองที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมาก่อนจะใช้มือจับกระเป๋าเป้เพื่อกระชับมัน
“นายแน่ใจนะ ฉันว่าไปห้องพยาบาลเถอะ” อีกคนยังคงเซ้าซี้ด้วยความเป็นห่วง มันทำให้ผมทองเริ่มรำคาญไอหัวหยองนี่เต็มที่
บอกไม่เป็นอะไรก็ไม่เป็นอะไรไงเล่า ปัดโธ่!
“ยังไงฉันก็ขอโทษด้วยนะ” ผมหยิกเอามือขึ้นมาเกาท้ายทอยก่อนจะพงกหัวขอโทษไปมา
“อื้ม ไม่เป็นไรหรอก อย่างน้อยฉันก็ไม่เป็นอะไร ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปเรียนก่อนนะ” ผมทองพูดจบก็เดินสะบัดก้นไป ปล่อยให้อีกคนยืนเป็นกังวลอยู่เบื้องหลัง
เฮ้ย ของตกนี่หว่า
แฮร์รี่ก้มลงหยิบสมุดโน้ตที่อยู่บนพื้นขึ้นมาคาดว่าคงเป็นของคนที่เขาเพิ่งเตะบอลอัดเข้าหัวอย่างจังเมื่อกี๊นี้
แฮร์รี่พยายามเรียกให้อีกคนหันมาแต่ก็ไม่ได้ผล เหมือนเสียงของเขาจะไปไม่ถึงอีกคน
ไนออล ฮอแรนหรอ.... เดี๋ยวค่อยคืนพรุ่งนี้แล้วกัน
.
ท้องฟ้าสีมัวเปลี่ยนจากสีฟ้าสดใสในตอนกลางวันเป็นสีม่วงอมแดง แฮร์รี่เดินถือสมุดของไนออลกลับบ้านด้วยใบหน้าดูมีความสุขกว่าทุกวันจนทั้งแม่และพี่สาวทัก แฮร์รี่ไม่ตอบอะไรก็ได้แต่ยิ้มและเดินขึ้นมาบนห้องนอน
คนผมหยิกโยนกระเป๋าไว้ข้างเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอน
คนอะไรโคตรน่ารักเลย อยากคืนสมุดแล้ว เอ๊ะ... สมุด
แฮร์รี่พลิกตัวหยิบสมุดโน้ตจากหัวเตียงขึ้นมาเปิด
มันดูเสียมารยาทเปล่าวะ
ถ้าไนออลรู้จะเป็นยังไง
เฮ้ย ถ้าเราไม่บอกก็ไม่มีใครรู้หรอก
แต่ความซื่อสัตย์นะเว้ย เออ ไม่เปิดดีกว่า
แฮร์รี่คิดได้ดังนั้นก็วางสมุดลงที่เดิม ก่อนจะเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์
แฮร์รี่ล็อกอินเข้าเฟสบุ๊คเพื่อดูความเคลื่อนไหวของเพื่อนๆ แฮร์รี่เป็นคนที่ป็อปในระดับหนึ่งแต่เขาไม่ค่อยยอมรับเรื่องนี้สักเท่าไหร่ เพราะยังไงเขาก็คือเขา มีรุ่งก็มีร่วง การที่จะเป็นคนป็อปปูล่าไม่จำเป็นต้องมีรถคันโต บ้านหลังใหญ่ มีของแบรนด์เนมที่ออกใหม่ แค่เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดแล้ว
แฮร์รี่มีความสุขดีกับเพื่อนในกลุ่มของเขา วันๆก็เตะบอลไปเรียนเล่นสนุกมีความสุขจะตายไป ไม่ต้องมานั่งห่วงหล่อ ไม่ต้องมานั่งแคร์คนอื่นว่าจะคิดยังไงกับเรา
ไอนี่แม่งลงรูปทุกวันเลย ลงกับสาวอื่นด้วยนะแหม
แฮร์รี่บ่นเมื่อเห็นเพื่อนสนิทอยากลูอีโพส์รูปปาร์ตี้เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมากับพวกเชียร์หลีดเดอร์
แฮร์รี่เลื่อนเม้าส์ไปมาเพื่อนดูฟีดข่าวเรื่อยเปื่อยเหมือนเคย แต่ก็ต้องไปสะดุดตากับแจ้งเตือนฟีดข่าวบนทามไลน์
Zayn Malik และเพื่อนของคุณอีกสิบคนได้เป็นเพื่อนกับ Niall Horan
ไม่รอช้า แฮร์รี่รีบกดเข้าไปดูที่โปรไฟล์ของชื่อที่คุ้นตา
แฮร์รี่ไม่รีรอที่จะกดแอดเพื่อนไนออลไป ระหว่างรอไนออลตอบรับคำร้องขอแฮร์รี่ก็เลื่อนดูทามไลน์ของเขา ส่วนมากโพสต์ของไนออลถ้าไม่เป็นเรื่องเรียนก็จะเป็นรูปวิวสวยๆที่เขาถ่าย และก็มีโพสต์ของหนุ่มสาวหลายคนที่มาโพสต์หาไนออล
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ก่อนจะโชว์แจ้งเตือนขึ้นมาที่จอ
Niall Horan รับคุณเป็นเพื่อนแล้ว
แฮร์รี่รีบกดไปที่แชทในทันที เขาพิมพ์ข้อความที่เป็นประโยคทักทายธรรมดาๆก่อนจะกดส่ง
Harry Styles : สวัสดีไนออล
จำฉันได้ไหม คนที่เตะบอลใส่นายไง
ฉันขอโทษนะ
ฉันคิดว่านายคงเจ็บมาเลย
ฉันชื่อแฮร์รี่ยินดีที่ได้รู้จักนะ
อ่าน P
กำลังพิมพ์...
Niall Horan : อื้ม
เหี้ย กูพิมพ์ไปตั้งเยอะตอบกูกลับมาแค่คำว่าอื้ม มึงเฟรนด์ลี่หน่อยสิไนออล กูอุตส่าห์คุยกับมึงเยอะแยะเลยนะเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พิมพ์ตอบว่าอะไรดีวะเนี่ยแม่งเอ้ย..
Niall Horan : แฮร์รี่
นายเห็นสมุดโน้ตของฉันไหม
ฉันว่าฉันทำตกไว้ตอนเดินมา
Harry Styles : ใช่ นายทำตกไว้
ฉันเก็บไว้ให้นายแล้ว
แต่ฉันยังไม่ได้เปิดอ่านเลยนะ สาบาน
Niall Horan : อื้ม ไม่เป็นไรหรอก
มันเป็นโน้ตเรื่องเรียน นายไปอ่านได้เลยนะ
พรุ่งนี้ห้องนายมีสอบไม่ใช่เหรอ
Harry Styles : อื้ม นายรู้ได้ไง
Niall Horan : ก็ฉันรู้จักเพื่อนนายไง
Harry Styles : ใคร
Niall Horan : เซนมาลิคไง
Harry Styles : รู้จักกันตอนไหน
Niall Horan : สองวันก่อน อาจารย์ให้ฉันช่วยติวหนังสือให้เซน
Harry Styles : อ่อ
Niall Horan : ฉันว่าฉันต้องไปนอนแล้ว ฝันดีนะ ♥
Harry Styles : อื้ม เช่นกันนะ ♥
อะไรส่งรูปหัวใจมาทำไม รู้จักกันแค่วันเดียวเองนะ อย่ามาทำให้หวั่นไหวตั้งแต่เริ่มต้นสิ
แฮร์รี่เขินจนตัวบิดตัวงอหน้าจอสี่เหลี่ยม ก่อนจะเห็นไนออลออฟไลน์ไป
แฮร์รี่ล็อกเอาท์และปิดคอม เขาเดินตรงไปที่หัวเตียงก่อนจะหยิบสมุดโน้ตของไนออลขึ้นมา เขาไม่เลือกที่จะอ่านมัน แต่สอดมันไว้ตรงใต้หมอนก่อนจะปิดไฟและหลับไปในภวังค์ .............
.
แฮร์รี่ตื่นเช้ากว่าทุกวัน เมื่อทำธุระในตอนเช้าเสร็จก็รีบวิ่งไปโรงเรียนโดยไม่รอพี่สาว
“แฮร์รี่ โรงเรียนเข้าเก้าโมงครึ่งจะรีบไปเรียนหรือไง!”
ไม่ได้อยากเรียนหรอก
แค่มีคนที่ทำให้อยากไปเรียนเฉยๆ
แฮร์รี่วิ่งไปด้วยความเร็ว วิ่งไปยิ้มไปด้วยความสุขแบบสุดๆ เขาไม่สนว่าวันนี้ที่โรงเรียนจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่เขาสนใจที่ว่าเมื่อเจอไนออลเขาจะทำอะไรดี กลัวเก้ๆกังๆพูดไม่ออก
แฮร์รี่นั่งรอตรงม้านั่งหน้าประตูโรงเรียน โรงเรียนในตอนเช้าดูเงียบเหมือนสุสาน แม้แต่ภารโรงก็ยังไม่เห็นวี่แวว เขานั่งรอเรื่อยๆจนนักเรียนคนอื่นค่อยๆทยอยกันเข้าโรงเรียน
แฮร์รี่สไลด์ไอโฟนของเขาไปมาเพื่อเลือกเพลง เขาฟังเพลงซ้ำๆหลายรอบ แต่ก็ไม่ท้อที่จะนั่งรออีกคน
คนผมหยิกเงยหน้าจากไอโฟน เขาเริ่มเห็นคนผมทองลางๆ ไนออลใส่เสื้อสีขาวแขนยาวกับกระเป๋าเป้ที่ใส่ประจำ และในมือก็มีหนังสือเคมีอยู่ ไนออลค่อยๆเดินตรงเข้ามาในประตู
จะเห็นไหมนะ เขาจะเห็นเราไหม
“อ้าว แฮร์รี่”
เยส!
ไนออลทักแฮร์รี่เมื่อเงยหน้าจากหนังสือขึ้นมาเจอพอดี
“ไงไนออล คือฉันเอาสมุดโน้ตมาคืน” แฮร์รี่ยื่นสมุดเล่มเล็กสีน้ำตาเรียบๆคืนให้เจ้าของ
“นายอ่านมันหรือยัง”
“ยังเลย”
“ฉันว่านายเก็บไว้ก่อนดีกว่า เอาไปอ่านให้จบมันมีข้อความสำคัญเยอะนะ” ไนออลยิ้มก่อนจะเดินจากไปโดยไม่ลา
แฮร์รี่ทำท่างงๆก่อนจะเดินเข้าเรียน
วันทั้งวันแฮร์รี่ได้แต่เหม่อ ไม่สนใจใครเหมือนคนบ้าที่วันๆก็มองแต่ท้องฟ้า
แฮร์รี่เริ่มตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ที่ชื่อว่าไนออล ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่แค่มองครั้งเดียวก็ตกหลุมรักได้ ไม่คิดว่าไนออลจะมีอิทธิพลกับเขามากขนาดนี้
ทุกๆเย็นแฮร์รี่จะรอไนออลเดินออกมาจากห้องสมุดและทักทายเขา
และเมื่อถึงบ้านแฮร์รี่ก็จะทักข้อความของไนออลไปจนได้เบอร์มือถือของเขามา
ความสัมพันธ์ของเขาเริ่มขยับจากคนไม่รู้จัก ก็เป็นคนรู้จักและได้เป็นเพื่อน และจากเพื่อนกลายเป็นคนสนิท
เวลาแฮร์รี่มีอะไรที่หนักใจก็จะมาปรึกษาไนออล ไนออลก็เช่นกัน
ทั้งสองคนเป็นกำลังใจให้กันและกัน ทำให้ต่างคนต่างมีกำลังใจในเรื่องต่างๆ
และก่อนวันวาเลนไทน์..........
Harry Styles : พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์แล้ว ไปเที่ยวไหนกับแฟน
Niall Horan : มีที่ไหนแฟน ยังไงก็ต้องไปเรียนอยู่ดี
Harry Styles : โกหกเปล่าว่าไม่มี
Niall Horan : จะโกหกทำไม
Harry Styles : ไม่บอก
Niall Horan : กวนอีกและ
แล้วได้อ่านสมุดโน้ตฉันบ้างไหมเนี่ย
Harry Styles : ไม่ได้อ่านเลยขี้เกียจ
แล้วจะนอนยัง
Niall Horan : จะนอนแล้ว ฝันดีนะ ♥
Harry Styles : ฝันดีเหมือนกันนะ ♥
จบด้วยประโยคฝันดีและรูปหัวใจที่ทำเหมือนเคย พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์แฮร์รี่ตั้งใจอยากจะขอไนออลเป็นแฟน และเขาต้องทำให้ได้
หลังจากไนออลออฟไลน์ไปแฮร์รี่ก็ยังคงเล่นเฟสบุ๊คต่อเพื่อหาวิธีบอกรักดีๆ แต่สายตาก็เลื่อนไปสะดุดกับบางอย่าง
Niall Horan ► Zayn Malik
ฝันดีนะ ♥
มันโพสต์เมื่อหนึ่งนาทีก่อน....
ทำไม......
ไนออลคุยกับเซนเหรอ
ทำไมเราไม่รู้
นี่เราโดนหลอกมาตลอด
หรือว่าที่ไนออลมาสนิทกับเพียงเพราะแค่อยากคุยกับเซน
น้ำสีขาวใสไหลลงมาจากตาโดยไม่รู้ตัว แฮร์รี่ใช้มือปาดน้ำตาที่อาบข้างแก้ม ก่อนจะปิดคอม และเดินตรงไปยังที่นอนและล้มตัวลง
ทำไม ทำไม ทำไม
คำถามมากมายที่อยู่ในหัวเต็มไปหมด
ถ้าไม่ชอบเราทำไมต้องมายุ่งมาคุย
ถ้าชอบเซนไปคุยเองก็ได้ ไม่เห็นต้องมายุ่งกับเราเลย
คิดว่าสนุกมากมั้งที่มาเล่นกับเราแล้วไปโพสต์รูปหัวใจใส่คนอื่น
ใครไม่คิดแต่แฮร์รี่คิด .........
.
แฮร์รี่นอนหลับพร้อมกับคราบน้ำตา เขาไม่อยากทำอะไร แม้แต่ลุกขึ้นจากเตียง แต่ก็ต้องแบกสังขารที่ไร้เรี่ยวแรงเพื่อเดินเข้าไปถามว่าไนออลคิดยังไง
แฮร์รี่ก้าวขาฉับๆไม่สนใจใคร ความคิดยังคงวิ่งแล่นอยู่ในหัว
อยากจะรู้ว่านายคิดยังไง
ไม่อยากให้ใครมาปั่นหัวเล่น
แค่อึดใจแฮร์รี่เดินเข้าไปในโรงเรียนก็พบกับเพื่อนของเขาและไนออลก็ยืนอยู่ข้างเซน....
แฮร์รี่เดินเข้าไปด้วยความเร็ว คนตัวเล็กกว่าหันมาเจอกำลังจะเผยยิ้มให้แต่ก็ช้ากว่าคนตัวสูง
“ไนออล! ทำไมนายเป็นคนแบบนี้” ไนออลทำหน้าตาสงสัย เช่นเดียวกันกับเพื่อนทั้งสามคนและคนรอบข้างตามทางเดินหันมามองที่แฮร์รี่คนเดียว
“ดะ ... เดี๋ยวแฮร์รี่ เป็นอะไร” ไนออลยิ้มหน้าแหยก่อนจะเดินมาอยู่ตรงหน้าอีกคน
“ทำไมนายทำแบบนี้ มาปั่นหัวฉันเล่นสนุกมากเหรอ! สนุกมากสินะที่เล่นกับใจคน รู้ไหมฉันจริงใจแค่ไหนตลอดที่เราคุยมาฉันจริงจังและจริงใจทุกประโยค แต่นายกลับมาทำแบบนี้กับฉันงั้นเหรอ มันตลกไปหน่อยมั้ง!”
“แฮร์รี่ สไตล์ฉันจะบอกนายไว้ตรงนี้เลยว่าฉันไม่เคยคิดอะไรกับนายมีแค่นายที่คิดไปคนเดียว ฉันเห็นนายเป็นเพื่อน คิดดูสิฉันไม่เคยบอกรักนายเลยด้วยซ้ำ มีแต่นายคิดเองเออเองทั้งนั้น ฉันจะบอกฝันดี หรือจะบอกรักใครมันก็เรื่องของฉัน ฉันไม่ใช่ของของนาย และนายก็ไม่ใช่เจ้าของฉันจำไว้!”
แฮร์รี่อึ้งไปชั่วขณะ ก่อนน้ำตาที่เก็บมันไว้จะไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
นี่เขาโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ................
“ฉันขอโทษ ฉันมันโง่เอง..........”
“เออรู้ไว้ก็ดีแล้ว!” ไนออลเดินชนไหล่แฮร์รี่ออกไป ทิ้งไว้แค่คนหน้าโง่คนหนึ่ง แฮร์รี่นั่งทรุดตัวลงไปกับพื้นอย่างอ่อนแรง โดยมีเพื่อนทั้งสามพยายามปลอบ แต่มันก็ไม่ช่วยอะไรแล้ว เหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน เหมือนเขาไม่อยากจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้อีกต่อไป
ความรักมันช่างเจ็บปวด
ความรักมันช่างขมขื่น
ความรักมันช่างเน่าเฟะ
ความรักคือบทเรียน
.
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ฉันจะไม่เจอนายเลยไนออล ฮอแรน...
จบแล้วสำหรับฟิควันวาเลนไทน์ เจ็บไหมละ T_________________T
ขอโทษที่เอมแต่งให้จบแบบนี้ ฟีลมันมาเอง
บอกเลยตอนนี้เกลียดเมนตัวเองมาก มาทำแฮร์รี่เจ็บ 5555555555555555555555555
ตอนแรกจะจบแบบให้เป็นแฟนกันแล้ว ต้องขอโทษด้วยถ้าหากตอนจบอาจจะไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิด ;3;
สามารถติชมหรือจะมาด่าเรื่องตอนจบฟิคได้นะคะ 555555555555555555555555555 อย่าเป็นนักอ่านเงานะอยากอ่านคอมเม้นต์จริงๆว่าทุกคนคิดยังไง TT
แล้วก็ใครที่รอฟิค #พี่ชายน้องชาย รอไปก่อนนะคะรอสอบเสร็จก่อนจะมาลง
อันนี้เป็นแค่ฟิคคั่นความฟินของคู่ไซออลเค้า 55555555555555555555
อยากเวิ่นในทวิตติดแท็ก #BadValentinesDay
เวิ่นได้ค้า อยากอ่านคอมเม้นต์เหมือกัน 5555555555555555555555
เจอกันตอนหน้าบ๊ายบายค้าบ
{รอแก้คำผิด,,}
ความคิดเห็น