ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไอ้หื่นเอ้ย!!!
แล้วทั้งสองก็สู้กันอย่างดุเดือด แล้วก็ได้ผู้ชนะเป็นฝ่ายของทึกกี้
“ถึงตาพวกฉันแล้วสินะ”พอนายแทมินพูดจบทั้งสองฝ่ายก็มายืนจ้องหน้ากันเขม็ง สายตาเย็นชาของแทมินและเพื่อนเปลี่ยนเป็นดุทันที น่ากลัวเป็นบ้าเลย พึ่งเคยเห็นคนหล่อน่ากลัวก็คราวนี้แหละ
“หยุด ทุกคนไม่ต้องเดี๋ยวฉันกับไอ้แทมินจัดการแค่สองคนก็พอแล้วละ พวกนายถอยไปห่างๆนะ”หนุ่มหล่อผมยาวพอประมาณพูดขึ้นพลางแตะไหล่ของนายแทมิน
“แต่ว่าคีย์นายกับแทมินนะไหวเหรือ พวกนั้นแข็งแกร่งมากเลยน่ะ แล้วอีกอย่างแผลที่โดนแทงก็ยังไม่หายดีอีกด้วย ถ้ามันเกิดฉีกขาดออกมาอะ แล้วนายจะแย่น่ะพักสักหน่อยนะ”นี่เขาเป็นเพื่อนกันหรือว่าเป็นพ่อลูกกันนะเนี่ย
“เฮ้ยหลบไป บอกว่าเดี๋ยวจัดการเองไงวะ แกถอยออกไปได้แล้วเกะกะ”โหสวนซะดีมากเลยรู้งี้เรียกตำรวจมาห้ามตั้งแต่แรกดีกว่า น่าสงสารคนที่โดนรุมจังเลย
ทั้งสองกลุ่มกำลังสู้กันอย่างเมามัน แต่กลับมีคนไปแจ้งตำรวจเสียก่อน ฉันเหลือบหันไปเห็นพวกตำรวจพอดี แย่แล้วถ้าตำรวจมาจับพวกนี้ฉันต้องพลอยติดร่างแหแน่ๆเลย ทำยังไงดีงะยัยกรีน อ๋อนึกออกแล้ว
“ตำรวจมารีบหนีเร็วเข้า”ฉันตัดสินใจวิ่งออกไปบอกพวกที่กำลังตีกัน ทุกคนต่างพากันทำหน้าเหวอ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันน่ารักหรือตกใจเรื่องตำรวจมากันแน่
“นี่เธอเป็นคนเรียกตำรวจเหรอ (แป๋วววว) นึกว่าเธอเป็นใครใหญ่มาจากไหนกันหาถึงได้กล้าดีแบบนี้”หนอยไอ้พวกนี้มันไม่มากไปหน่อยหรือไงคนเขาอุตส่าช่วย
“เปล่านะ ฉันแค่เดินผ่านมาเห็น (แล้วหยุดดู) เองน่ะ และอีกอย่างฉันก็มาบอกพวกนายแบบเนี้ยถ้าฉันเป็นคนแจ้งตำรวจ ฉันก็พลอยติดร่างแหไปด้วยนะสิ พูดอะไรนะหัดคิดซะบ้าง ตาบ้าเอ้ย”ฉันว่าพลางวิ่งไปตีหัวตาบ้านั่น
“นี่เธอกล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้น่ะ ฮะ”นายนั่นไม่ว่าปล่าว บีบมือฉันอย่างแรง เจ็บน่ะเฟ้ยคนน่ะไม่ใช่ปลาไหลที่จะบีบแล้วลื่นน่ะ
“หยุดน่ะไอ้พวกสารเลวไปวันๆ เอาแต่ตีกัน” เสียงของตำรวจดังเข้ามาใกล้เรื่อยๆจนนายพวกนั้นตกใจทำตัวไม่ถูกเลย อิอิสะใจเป็นบ้าเลยฮะๆ
“เอาไงดีครับรุ่นพี่ จะหนีหรือว่าไม่หนีกันแน่”
“หนีซิวะฝากไว้ก่อนน่ะไอ้ทึกกี้”นายคีย์พูดพลางชี้หน้านายทึกกี้แล้ววิ่งอย่างสุดชีวิต โดยลากฉันไปด้วยนะสิ บ้าชะมัดปล่อยนะไอ้คนฉวยโอกาส
“นี่นายจะลากฉันมาด้วยทำไมเนี้ย ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้คนฉวยโอกาสไอ้คนบ้ากาม”ฉันว่าในขณะที่กำลังวิ่งตามแรงลากอันมหาศาลของนายนั่น
“เงียบนะอยากตายหรือไงกันละ ถ้าอยากตายฉันจะเป็นคนฆ่าเธอเองทีหลัง แต่ไม่ใช่ตอนนี้”นายนั่นว่าพลางพาฉันมาหยุดอยู่ที่ซอกตึก
ดูดีๆแล้วนายนี่สูกกว่าฉันมากอย่างกับเสาไฟฟ้าเลยอะ ส่วนหน้าตาตาก็หล่อมากเลยมีผมยาวปรกหน้า ทำให้ดูเท่ไปอีกแบบ เฮ้ยนี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี้ย เขาจะห่าเธออยู่แล้วน่ะ
“นี่นายพาฉันมาด้วนเนี้ยคิดอะไรกับฉันหรือปล่าว ไอ้คนบ้า”พอปลอดภัยฉันก็หันไปแวดใส่นั่นทันที
“นี่เธอเงียบบ้างเป็นไหมเนี้ยฮะ แล้วอีกอย่างฉันไม่ได้ชื่อบ้าด้วย ฉันชื่อคีย์หัดเรียกให้มันถูกต้องหน่อยนะยัยบ๋อง”หนอยนี่นายหลอกด่าฉันหรือเนี้ย
“ฉันก็ไม่ได้ชื่อยัยบ๋องด้วยยะ ฉันชื่อกรีนหัดพูดให้มันถูกหน่อยดิ นายนะคีย์บ้า”
“นี่บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ชื่อบ้านะยัยบ๋อง”
“แล้วไงฉันจะเรียกแบบนี้นะมีอะไรไหม”ฉันว่าพลางยื่นหน้าไปทางนายคีย์พร้อมด้วยหน้ากวนสุดๆ
“นี่ถ้าเธอยังไม่หยุดเดี๋ยวก็โดนตำรวจจับได้หลอกนะ”นายนั่นยื่นหน้ามากระซิบข้างหูฉัน
“นี่จะทำอะไรนะ ช่วยด้วยยยย”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น