เรื่องของแก้ว

ลำดับตอนที่ #1 : นาทีระทึกใจของแก้ว

      .....แก้วไม่รู้ตัวว่าชอบอาจารย์ตั้งแต่เมื่อใหร่ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิดมากๆ ที่เกิดไปแอบชอบอาจารย์ที่สอนเรา  แก้วต้องหลบสายตาอาจารย์ทุกครั้งเวลา อาจารย์เช็คชื่อ ตื่นเต้นจังเลย
"รริลรอณๆ" 
"แก้วๆอาจารย์เช็คชื่อแล้ว "แหวนสะกิดแก้วให้ตื่นจากอาการเหม่อลอย  แก้วต้องหลบสายตาอาจารย์อีกแล้วซีนะ ตอนนั้นเพื่อนๆทุกคนคุยกันเสียงดังไม่มีใครสนใจแก้วเลยแต่ว่า  แก้วรู้สึกว่าห้องเรียนวันนั้นทั้งเย็นแล้วก็เงียบจัง เฮ๊อ ตื่นเต้นจัง ต้องสบตาอาจารย์อีกแล้วซี่ " มะมา ค่ะ"น้ำเสียงแก้วตอนนั้นขัดๆยังไงชอบกลเลยนะ  บ้าจิงยัยแก้ว เดี๋ยวอาจารย์ก็รู้หรอกว่าเราชอบน่ะ   
วันนี้อาจารย์ก็ขอจบบทที่3 ไว้เท่านี้นะครับ  นักศึกษาทุกคนอย่าลืม รายงานกลุ่มที่ ผมสั่งกำหนดส่งกลางเดือนหน้า 20 คะแนน   คงตั้งใจทำกันนะครับ ถ้ามีปัญหาอะไรก็ปรึกษาผมได้ที่ห้อง พักอาจารย์นะครับ  สำหรับวันนี้ก็พอแค่นี้ก่อนครับ
"เฮ๊อ แก้วหมดเวลาซะทีรู้ไม๊ แหวนน่ะแทบนอนหลับให้ได้เลยล่ะแก้ว หาวไปตั้งหลายครั้งแน่ะ "
"แหวนนี่อีกแล้วนะ  ง่วงทุกทีเลย แก้วว่าสนุกดีออก"ความจริงวิชานี้มันไม่สนุกหรอกนะแหวน แต่แก้วชอบมองหน้าอาจารย์ ตะหากล่ะ แก้วอยากบอกแหวนแบบนี้จัง
" แหม แก้วก็เห็นชอบไปทุกวิชาแหละไม่งั้นคงไม่ได้เอตั้งหลายตัวหรอก เทอมที่แล้วน่ะ ไม่เหมือนแหวน กิน เอฟเอฟ  หุหุ ดูหน้าดิ  ความรู้ฝังตัว หุหุหุหุ" 
นาทีที่ตื่นเต้นผ่านไปแล้ว หมดชั่วโมงพอดีเลยด้วย วันนี้เพื่อนในกลุ่มแก้วโดดเรียนกันหลายคนเลย วันนี้ก็เลยมีแหวนกับแก้ว มานั่งจดเล็คเชอร์กันสองคน
#ที่โรงอาหารมหาลัย
"แก้วๆ วันนี้กินไรดีอ่ะ แหวนอยากกินข้าวขาหมูจัง แก้วเดินเร็วๆดิ"แหมเวลาที่แหวนเพื่อนของแก้วจะตื่นตัวก็ตอนนี้ล่ะนะ เวลากิน เท่านั้น เลย "แหวนช้าๆ ก็ได้จ้า เดี๋ยวชนคนอื่นนะ" แหวนกึ่งฉุดแขนแก้วนิดๆ เวลาหิวนี่แหวนตื่นตัว ดีจัง  "อุ๊ย ขอโทษค่ะๆ"  ชนเข้าแล้วซี่ยัยแก้ว ตายล่ะซีเป็นอาจารย์อากาศ คนที่เราแอบชอบนี่นา โอ๊ยแย่แล้วๆ  "เอ่อ ขอโทษค่ะอาจารย์ หนูหิวน่ะค่ะ เลยรีบไปหน่อย"แหวนรีบออกตัวแทนแก้ว แต่แก้วซีหน้าแดงปากชา พูดไม่ออกอีกแล้วซี  "เป็นอะไรรึเปล่า รริลรอณ"  แก้วหันไปแล้วก็สบตาอาจารย์อย่างไม่รู้ตัว  "ไม่เป็นไรค่ะ อาจารย์ขอโทษนะคะ พวกหนูซุ่มซ่ามเดินไม่ระวัง "     "ครับ ผมเข้าใจเพื่อนคุณคงหิวมาก   ดูซิตัวกลมเลย"
แหวนเขินหน้าแดง  แล้วขอตัวไปซื้อข้าวต่อ  เหลือแก้ว ตัวชาไม่เดินไปไหน อาจารย์ก็ไม่เดินไปไหนเหมือนกัน เวลานั้นนานจัง แก้วมองหน้าอาจารย์ จนหน้าแดงแล้วนะเนี่ยยัยแก้ว เรานะเรา "เอ่อ คุณมีอะไรจะถามผมรึเปล่าครับ" ตายล่ะ อาจารย์ถามอีกแล้ว ทำไงดี แก้วบอกอาจารย์ไปแบบตัด บทเพราะเขินมาก ว่า "ไม่มีค่ะ คือแก้ว เอ่อไม่ใช่ๆ หนูจะไปห้องน้ำค่ะ ขอตัวค่ะ"ตอนนั้นแก้วรีบเดินจ้ำอย่างเร็ว แหมตื่นเต้นจังเลยเรา