[Fic Yuri] Taxi [wonder girls]

ลำดับตอนที่ #2 : before chapter 1

before chapter 1


มินซอนเยรู้สึกปวดหัวจนแทบจะระเบิด…

อาการปวดแสนทรมานบวกกับกลิ่นหอมอ่อนๆของกาแฟปลุกให้เธอรู้สึกตัวขึ้นมา แม้เปลือกตาสองข้างยังคงพริ้มหลับแน่น เพื่อข่มอาการจี๊ดๆที่ศีรษะ แต่ประสาททั้งร่างก็เริ่มทำหน้าที่แล้ว

กี่โมงแล้ว ? 

ความคิดแรกที่แวบเข้ามาในหัว ก่อนมือจะควานหาโทรศัพท์มือถือซึ่งวางไว้บนหัวเตียงเป็นประจำ แต่วันนี้กลับว่างเปล่า… ไม่มีมือถือ

นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มกวาดมองไปรอบๆห้อง ด้วยความรู้สึกคล้ายจะมึนงง ทุกอย่างในห้องนี้ล้วนดูแปลกตา ตั้งแต่เตียงสีขาวขนาดคิงไซต์ที่เธอนอนอยู่ ไปจนถึงตู้เสื้อผ้าบิวต์อินสีเทา

นี่ไม่ใช่ห้องนอนของเธอ…

หญิงสาวเปลี่ยนจากท่านอนเป็นลุกขึ้นนั่ง กลืนน้ำลายเอิ๊ก เมื่อรู้สึกเย็นวูบ

อย่าบอกนะว่า…

ดวงตาคู่สวยก้มมองสภาพใต้ผ้าห่มของตนเองช้าๆ แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็อดหน้าแดงแปร๊ดไม่ได้

ร่างของเธอเปลือยเปล่า…

นี่มัน…อะไรกัน!?

ซอนเยอยากจะกรี้ดออกมา แต่ต้องกล้ำกลืนเสียงลงคอ ลองนึกทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก จำได้แค่ลางๆ  ภาพหลายภาพซ้อนทับกันมั่วไปหมด

ใจเย็นๆ มินซอนเย…  หญิงสาวปลอบตัวเอง ขยับลุกขึ้นจากเตียงแต่ไม่ลืมรวบผ้าห่มปกปิดร่างกายไว้ด้วย  พอลองค้นดูในตู้ก็เจอแต่เสื้อผ้าแปลกๆ ส่วนเสื้อผ้าของเธอที่ใส่เมื่อคืนนั้นหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ซอนเยเม้มริมฝีปาก แง้มประตูห้องนอน แล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อพบว่าห้องนั่งเล่นก็ว่างเปล่า ไร้ผู้คน แต่ก็ยังประติดประต่อเรื่องไม่ได้อยู่ดีว่า เหตุใดเธอจึงมานอนที่ห้องนี้ได้

เสียงพ่นไอน้ำของเครื่องต้มกาแฟดังขึ้น บ่งบอกว่ามันพร้อมดื่มได้แล้ว หญิงสาวจึงเดินเข้าไปในครัวซึ่งอยู่ติดกับห้องนั่งเล่น แต่ห้องครัวก็ไร้เงาสิ่งมีชีวิต  ใครบางคนคงต้มกาแฟทิ้งไว้นั่นเอง

ความหอมของกาแฟทำเอานักร้องสาวกลืนน้ำลายเอื๊อก เธอพอจะรู้แล้วว่าอาการของตนเองคือเมาค้าง ปกติซอนเยคอไม่แข็งมากอยู่แล้ว เมื่อคืนคงดื่มหนักมากๆถึงมีสภาพแฮงค์อย่างตอนนี้

ไม่รู้ว่าใครต้มไว้…แต่ขอสักถ้วยละกัน

พอได้รสขมๆของคาเฟอีน หญิงสาวก็สดชื่นขึ้นเล็กน้อย  พอนึกจะนึกเค้าลางของเรื่องราวที่เกิดขึ้นออกแล้ว จำได้ว่าเมื่อคืนเธอไปฉลองวันเกิดของเพื่อนที่ผับหรูแห่งหนึ่ง เนื่องจากเป็นวันที่เธอได้เจอกลุ่มเพื่อนๆสมัยเรียนมัธยมที่ปกติมักจะไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไร เพราะเธอมีตารางงานแน่นเอียด ว่างจากงานก็ต้องซ้อมตลอดเวลา จึงดื่มเข้าไปมากกว่าปกติ เพราะอยากจะผ่อนคลาย  เมื่อคืนเธอเลยซัดวิสกี้เข้าไปเยอะมาก จำไม่ได้ว่ากี่ขวด แต่พอผ่านขวดที่สองไป ก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย…

ยังไงซะ ตอนนี้เธอก็ต้องโทรหาผู้จัดการก่อน  ป่านนี้ไม่ตามหาเธอให้วุ่นวายแล้วเหรอ

แต่เมื่อคืนเธอวางเก้าเป๋าไว้ที่รถนี่นา…

โธ่เว้ย!! ทำไมเธอซื่อบื้ออย่างนี้นะ มินซอนเย!!!

แกร๊ก

เสียงเปิดประตูทำให้ซอนเยสะดุ้ง หันไปมองด้วยดวงตาเบิกกว้าง  ด้วยความไม่เชื่อสายตา มากกว่าตกใจ

“อะไรกัน…เธอ ?”

To be continue…