เกิลตัวเล็กกะบอยขี้เก๊ก(ชะมัด)

ลำดับตอนที่ #3 : ทำไงได้ก็ต้องยอม

นี่ๆๆๆเธอ ชื่อ เอมิใช่ป่ะ ผมก็ไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกนะ
ไม่ใช่ไม่ค่อยหรอก ไม่มีเลยอ่า  นั้นเธอมาเข้ากลุ่มกะเรานะ 
ดีมั๊ยเบคุง...โตมิพูด ทำให้ฉันปฏิเสธไม่ได้
_จะดีเหรอ_ผู้หญิงอย่างเธอจะอยู่ร่วมกับผู้ชายอย่างเราได้เหรอ...
นี่นายเบคุง จะดูถูกฉันเกินไปแล้วนะ
อ้าว......นักเรียนเงียบๆ(อาจารย์มา!!!)คือว่าสัปดาหน้า
 ก็จะเป็นวันครูแล้วนะ  เรามาเลือกกันดีกว่า ว่าใครจะถือพานดี
เบคุงคับ......  โตมิตะโกนอย่างสุดเสียง
แหมนาย เบคุงเงียบเชียวนะ สงสัยไม่ปฏิเสธแหะ
ถ้าเป็นฉันนะ.. ฉันปฏิเสธไปนานแระ(คิดในใจ)
อืมเราก็ได้ฝ่ายชายแล้ว แล้วฝ่ายหญิงล่ะ คัยดี...
หนูก็ได้ค่ะ...... อาซึกิ หัวหน้าห้องยืนตอบอย่างมั่นใจ
เอ่อครูว่า เธอก็ทำหน้าที่เยอะแล้วนะ
และปีที่แล้วเธอก็ถือแล้วนิ   เอางี้ ครูว่า ให้เด็กใหม่ทั้ง2คนดีกว่า
ไม่นะ ไม่ โอ แย่จัง ฉันก็ได้แต่บ่นไนใจ  ไม่กล้าเอ่ย
ออกมา ก็เกรงใจอ่ะนะ - -"
ตกงลงแบบนี้แล้วกันนะ เธอ2คน ทุกเย็นก่อนกลับบ้านต้องไปซ้อมนะ
ครับ/ค่ะ  /// 
โห..ดูดิ วิเศษณ์เลย เพื่อนเราได้ถือ พานทั้ง2คนเลย ดีใจจัง 
โตมิ นายน่าจะมาถือเอง ฉันไม่อยากถือคู่กะคัยบางคน 
นี่นาย  เบคุง  นายคิดว่าฉันอยากถือกะนายนักน่ะเหรอ เชอะ
*-*-*ทุกๆเย็น เอมิ และเบคุงก็ต้องไปซ้อม และก็กลับบ้านพร้อมกันทุกวัน*-*-*