บัลลังก์คลั่งรัก (Late Prince)

...จากเจ้าชายรัชทายาท สู่สามัญชนที่มีชีวิตอยู่อย่างรอวันตาย...

3 ปีที่รัก

3 เดือนที่พราก

จากกันด้วยเหตุผลที่ไม่ปรากฏเลยสักข้อ

ในคืนที่ใจละเลงด้วยฤทธิ์เหล้า กายระเริงไปกับรสรักครั้งแรกของเขาและเธอ แต่สายใยรักที่ควรจะลึกซึ้งกลับขาดผึงเมื่อดวินหายไปอย่างไร้ร่องรอยในเช้าตรู่วันต่อมา อัณยาเคว้งคว้างจมอยู่กับความเจ็บปวดและเหตุผลถูกทิ้งที่ไม่มีให้ฟังเลยสักข้อ

จวบจนสามเดือนต่อมาโชคชะตาแสนร้ายพัดเขาและเธอกลับมาเจอกันในสถานะอาจารย์และศิษย์ เธอไม่ให้อภัยกับสิ่งที่เขาทำ ส่วนเขาก็หึงหวงเกินกว่าจะปล่อยเธอไปหวานชื่นกับชายอื่น ทั้งที่รู้ดีว่าตนมีชีวิตอยู่อย่างรอวันตายแต่ไม่อาจปล่อยเธอได้เลย

ดวินคือเจ้าชายรัชทายาทที่ถูกปล้นอำนาจผ่านการเข่นฆ่า ทว่าดันฟื้นคืนชีพด้วยความเมตตาของปาฏิหาริย์

แต่ชีวิตที่เหลือต่อจากนี้จะไม่เหมือนเดิม ดวินและองครักษ์ทั้งสองต้องฝากความหวังไว้กับต้นไม้ในตำนานที่เชื่อว่าเป็นยาถอนพิษอันจะพาพวกเขากลับไปเป็นมนุษย์ปกติอีกครั้ง

การเอาชีวิตรอดว่ายากแล้ว แต่เหนือกว่านั้นคือความรักที่รายล้อมด้วยความลับ

ใช่เขาคนเดียวเสียที่ไหนที่ซ่อนเร้นความจริง อัณยาก็ปิดบังบางสิ่งเหมือนกัน 

ตัวอย่าง

“นี่ปล่อยนะ! ทำแบบนี้ไม่ได้นะ” เขานึกว่าตัวเองอยู่ที่ไหนกัน มันไม่ใช่ที่รโหฐานขนาดนั้น “อาจารย์กับศิษย์ไม่ควรกอดกันแบบนี้”

“ก่อนจะเป็นอาจารย์กับศิษย์ บทผัวเมียเราก็เล่นกันมาแล้ว”

“หยุดพูดน่าเกลียดไปเลยนะ นอกจากแฟนเก่าเราก็ไม่เคยเป็นอะไรกัน”

“เรายังเป็นแฟนกัน และเคยนอนด้วยกันมาแล้ว”

“ไม่เคย!”

อัณยาโต้ทันควันทั้งอายทั้งฉุน รู้สึกถึงไอเย็นประหลาดที่คล้ายว่ากำจายออกมาจากร่างสูง กำปั้นเล็กทั้งผลักทั้งดันบางครั้งก็เปลี่ยนเป็นหยิก ในขณะที่คนเอาแต่ใจไม่สะทกสะท้านยังคงดื่มด่ำกับไออุ่นจากร่างเล็ก “คืนนั้นฉันเมาจำอะไรไม่ได้เลย นั่นแปลว่ามันยังไม่เกิดขึ้น”

“มันเกิดขึ้นแล้ว! และจะทำให้เกิดขึ้นอีกซ้ำๆ”

“อยู่ในที่ที่ความเป็นส่วนตัวแทบเท่ากับศูนย์ ถึงยังไงคุณก็ทำอะไรฉันไม่ได้หรอกค่ะ”

“งั้นก็ตั้งตารอไว้เลยว่าจะทำไม่ได้จริงหรือเปล่า”

ดวินยอมคลายพันธนาการจากร่างบางพลางก้มมองหน้าท้องแบนราบของสาวเจ้า

“มองอะไร”

“ไม่ท้องเหรอ นึกว่าจะท้องแล้วซะอีก คืนนั้นก็อุตส่าห์ไม่ป้องกัน ปล่อยไปเต็มที่ตั้งหลายน้ำ”

---

อันยองงง~~

นิยายเรื่องนี้พระเอกมาในแนวคลั่งรัก (ร้าย) พ่อมาเถื่อนมาดุ นิสัยเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แต่ในการกระทำมีเหตุมีผลรองรับ

โทนเรื่องไปทางรักๆ ฉากเข้าพระเข้านางเยอะ และปมมีหักมุมให้ลุ้น (แอบกระซิบว่าแทบทุกตัวละครมีอะไรซ่อนอยู่)

เรื่องนี้ไม่ใช่แนวพีเรียด 

บุคคล องค์กร สถานที่ รวมถึงประเทศในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติ ไม่มีอยู่จริง

ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

ห้ามคัดลอก ดัดแปลงหรือเผยแพร่ซ้ำ