You're My Heart รักนะ นายหนุ่มป็อบกับยัยตัวดี...

บทนำ

                ณ โรงเรียนHK…

ห้องเรียน

“นี่...รถเมล์ แกจะชอบพี่ไนท์เขาไปถึงเมื่อไหร่กันนะ”เสียงหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นจากโต๊ะเรียนหลังห้องแถบริมหน้าต่าง ซึ่งเธอกำลังพูดกับ’รถเมล์’ที่เป็นเพื่อนสาวของเธอ ทั้งสองคนสนิทและรู้จักกันมานาน และเธอนั้นก็กำลังพูดถึง

’ไนท์’ที่เป็นรุ่นพี่ของพวกเธอ และไนท์เป็นหนุ่มป็อบที่สาวๆในโรงเรียนหลงรักกันเกือบหกสิบเปอร์เซ็นในหมู่หญิงสาวของโรงเรียนนี้เลยทีเดียว แล้วหนึ่งในหกสิบเปอร์เซ็นนั้นก็ยังมีรถเมล์เพื่อนของเธอชอบผู้ชายคนนี้ด้วย”ทั้งที่เขาก็ไม่เห็นแกอยู่ในสายตาอยู่แล้ว”

                “ก็จริงอยู่หรอกนะที่พี่เขาไม่เห็นฉันในสายตาน่ะ ฉันชอบพี่เขามาตั้ง2ปีเชียวนะ จู่ๆก็จะให้ฉันเลิกชอบพี่เขาน่ะ เป็นไปไม่ได้หรอกแก และจะให้ฉันตัดใจด้วยอ่ะ มันยากนะน้อยหน่า”รถเมล์พูดเสียงเศร้าๆ”สักวันฉันจะหาทางเข้าใกล้พี่เขาให้ได้คอยดูสิ”

                “แล้วแต่แกละกันนะ ยังไงฉันก็เพื่อนแกนี่ต้องคอยช่วยเธออยู่ดีล่ะ”น้อยหน่าพูดพร้อมยิ้มให้กับเพื่อนสาวของเธอ”แล้ว...แกจะชอบพี่เขาไปถึงเมื่อไหร่ รถเมล์?”น้อยหน่าถามรถเมล์เมื่อเห็นว่าเพื่อนกำลังไม่สบายใจ

                “ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ และฉันไม่รู้จะทำอย่างไรที่จะได้คุยกับพี่ไนท์เขาอ่ะ T_T”รถเมล์พูดพร้อมกับคิดไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียด(เรื่องเรียนไม่เครียด เครียดแต่เรื่องเดียวเนอะ : AiHKskull)

                “ให้ฉันช่วยคิดมั้ยเรื่องที่จะหาทางพูดกับพี่ไนท์ให้น่ะ”น้อยหน่ากำลังคิดที่จะช่วยเพื่อนสาวอีกแรงหนึ่ง

                “ก็ดีเหมือนกัน ฉันคิดไม่ออกเลยว่าจะทำเรื่องไหนก่อนดี”รถเมล์พูดพร้อมกับสีหน้าคิดหนัก

                “นี่ อย่าบอกนะว่า’เดล’ยังไม่เลิกตามตื๊อตามจีบเธออีกน่ะ”ผู้ชายที่ชื่อ ‘เดล’ที่เธอพูดถึงก็คือคนที่ชอบตามตื๊อตามจีบเพื่อนเธอทุกวัน ยังไม่เลิกตื๊อเพื่อนเธออีกยังไงล่ะ”เรื่องนี้แกจะทำยังไงล่ะ เฮ้อ...ฉันล่ะเหนื่อยกับอาบ้านี่จริงๆเลย”

                “ก็...ฉันกำลังคิดอยู่นี่ไง คิดยังไงก็คิดไม่ออกสักที ตอนนี้ฉันปวดหัวมากเลยอ่ะแกT^T”รถเมล์รถเมล์พร้อมกับกลุมขมับทั้งสองข้างของเธอ

                จากนั้นทั้งสองคนก้นั่งคิด ต่างคนต่างเงียบ จู่ๆน้อยหน่าก็พูดขึ้น...

                “ฉันคิดออกแล้วล่ะ ^^”

                “จริงเหรอ!! O_o?”รถเมล์ร้องเสียงดังอย่างดีใจ จนลืมไปว่ากำลังเรียนภาษาไทยกับครูวัยกลางคนอยู่

                “เฮ้อ...จะร้องเสียงดังไปทำไมเนี่ย เดี๋ยวอาจะ...”น้อยหน่าพูดยังไม่ทันจบ ครูวัยกลางคนก็หันมาพอดี พร้อมกับพูดว่า...

                “เมธิญา! พูดเสียงดังอย่างนี้เธออยากออกไปยืนคาบไม้บรรทัดที่หน้าห้องคนเดียวใช่มั้ย”ครูคนดังกล่าวพูดเสียงโหด พร้อมมองรถเมล์อย่างเหนื่อยหย่ายที่รถเมล์ร้องดังขัดจังหวะการเรียนของเพื่อนๆ แล้วชี้นิ้วไปทางประตูพร้อมพูว่า”ถ้างั้นเธอออกไปยืนคาบไม้บรรทัดที่หน้าห้องเดี๋ยวนี้เลย แล้วหยิบไม้บรรทัดที่โต๊ะครูไปคาบด้วย เฮ้อ...จริงๆเลยเธอเนี่ย-_-“

                “ค่ะ อาจารย์(._.”)”รถเมล์พูดรับคำ แล้วเดินไปหยิบไม้บรทัดที่โต๊ะครูก่อนจะเดินออกจากห้องไป...