ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Naw Love รักครั้งใหม่ของแฮร์รี่

    ลำดับตอนที่ #1 : กระทรวงเวทมนต์

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 209
      0
      19 ก.พ. 55

    บทที่ 1

                    หลังจากที่แฮร์รี่ พอตเตอร์ปราบโวลเดอร์มอร์ได้แล้วโลกเวทมนต์ก็กลับมาสงบสุขและสันติสุขอีกครั้ง แฮร์รี่เข้าทำงานที่กระทรวงเวทมนต์เป็นมือปราบมาร  รอนและเนวิลล์ก็เป็นมือปราบมารเช่นเดียวกัน ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ จินนี่ ลูน่าก็กลับไปเรียนที่ฮอกวอตส์เหมือนเดิมเพื่อเรียนให้จบ  เดรโกก็เข้าทำงานที่กระทรวงเวทมนต์เป็นเจ้าหน้าที่การต่างประเทศ และคิงส์ลีย์ ชักเคิลโบกต์ก็ได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนต์

                แต่....มีเรื่องน่าเศร้าสำหรับแฮร์รี่ คือจินนี่ แฟนสาวของเขามาบอกเลิกเพราะเธอคิดว่าเขายังไม่ใช่สำหรับเธอ ตอนนี้แฮร์รี่เศร้ามากเพราะอกหักจากจินนี่ เขาจึงกลายเป็นคนซึมๆ หงอยๆ

     

                “แฮร์รี่! รัฐมนตรีชักเคิลโบกต์เรียก!!!!!!!!!!!!!!!!”อยู่ๆรอนก็มาตะโกนใส่หูของเขานี่เขาไม่ได้หูตึงนะ

                “โอ๊ย รอนได้ยินแล้วจะตะโกนทำไมล่ะ”

                “ก็ฉันเรียกนายหลายรอบแล้วนะนายก็เอาแต่เม่อลอยอยู่นั่นแหละ กลับมาเป็คนเดิมสักทีสิแฮร์รี่ ฉันขอร้องล่ะนะ   โอ้กางเกงในเมอร์ลินเป็นพยาน แฮร์รี่เพื่อนเก่าของฉันหายไปไหน ใครก็ได้เอาแฮร์รี่คนเก่าของฉันมาที”

                “เลิกพร่ำเพ้อสักทีรอนฉันนี่แหละ แฮร์รี่คนเดิมของนาย!!!”คราวนี้แฮร์รี่เริ่มตะโกนเสียงดังขึ้น

                “งั้นเหรอตั้งแต่เราได้ยินข่าวว่าจินนี่น้องชายรอนขอเลิกกับนาย นายก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเลยนะ จากหน้ามือเป็นหลังมือเลยล่ะ” นั่น! ยังมีเนวิลล์มาเสริมอีก อะไรนักหนาเนี่ย แฮร์รี่จึงหันมาเบ้หน้าใส่เพื่อนทั้งสอง แล้วเดินไปหาว่าที่รัฐมนตรีกระทรวงเวทมนต์คนใหม่  ระหว่างนั้นเขากลับคิดถึงเรื่องของจินนี่อีกแล้วเขาเดินเหม่อลอยไปเรื่อยๆแล้วก็ไปชนกับคนๆหนึ่งหน้าห้องของรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนต์

                “โอ๊ะ”

                “ขอโทษครับ”

                “ไม่เป็นไร อ่าวพอตเตอร์” พอแฮร์รี่ได้เห็นหน้าของคนที่ชนก็จำได้ทันทีว่าคือใคร เดรโก  มัลฟอยนั่นเอง

                “หวัดดี มัลฟอย งั้นฉันขอตัวก่อน พอดีรีบ” แฮร์รี่รีบตัดบทไม่อยากอยู่คุย เพราะแฮร์รี่ยังมีอคติกับมัลฟอยอยู่

                “เดี๋ยวก่อน พอตเตอร์”

                “มีอะไรมัลฟอย”

                “คือ.... คือ....ฉันอยากจะบอกว่า ฉันขอขอบคุณนายเป็นล้านรอบเลยนะที่ช่วยชีวิตฉันจากห้องต้องประสงค์ ถ้าไม่มีนายมาช่วยฉัน....ฉันคงตายแล้วล่ะ งั้นฉันก็ขอตัวก่อนนะ” พอมัลฟอยพูดจบก็รีบเดินหนีไปไม่ให้แฮร์รี่ได้พูดอะไรสักคำเลย แฮร์รี่เลยยืนงงอยู่เล็กน้อยแล้วก็เข้าไปในห้องท่านรัฐมนตรี

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก  แฮร์รี่เคาะ3ทีเพื่อมารยาท

                “เข้ามาได้” เสียงของคุณชักเคิลโบกต์ดังขึ้น เสียงของเขายังทุ้ม ต่ำและมีอำนาจมาก

                “สวัสดีครับ ท่านรัฐมนตรี ให้คนไปตามผมมามีอะไรหรือครับ”

                “มีแน่นอนอยู่แล้วแฮร์รี่  คือฉันอยากให้เธอไปเป็นผู้ติดตามหรือบอร์ดี้การ์ดให้คุณเดรโก มัลฟอย ที่บังเกเรียเพราะคุณมัลฟอย จะไปเจรจาหารือกับกระทรวงเวทมนต์ของบังเกเรียเรื่องการเชื่อมสัมพันธืไมตรีของโรงเรียนฮอกวอตส์ กับโรงเรียนที่สอนเวทมนต์ของประเทศอื่นๆโดยที่เขาจะไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับโรงเรียนเดิร์มแสตรงค์หน่ะ ส่วนโรงเรียนโบบาตงจะเป็นคุณแอนนา ไรท์ กับคุณเนวิลล์ ลองบัตท่อม”

                “จะมีการประเวทไตรภาคีกันอีกหรือครับ  แต่...มันมีคนตายทุกครั้งที่มีการประลองไม่ใช่หรือครับ” มันทำให้เขานึกถึงเซดริก ดกิกอร์รี่ เขาเป็นต้นเหตุที่ทำให้เซดริกตาย

                “เปล่า การประลองเวทไตรภาคีมันจบและจะไม่มีอีกแล้ว แต่เราจะมีการเข้าค่ายสานสัมพันธ์ร่วมกันของ 3 โรงเรียนโดยทุกโรงเรียนจะส่งตัวแทนนักเรียนนักเรียนไปเข้าค่ายร่วมกัน เรียนรู้ และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ร่วมกันโดยปีนี้เจ้าภาพของเราคือฮอกวอตส์  และเราได้ส่งคนไปเจรจาเรื่องนี้แล้วและทางโรงเรียนก็เห็นด้วย”

                “แต่ทำไมต้องเป็นผมที่ต้องไปกับมัลฟอย ทำไมไม่เป็นคนอื่นล่ะครับ”

                “ก็เพราะฉันไว้ใจเธอนะแฮร์รี่ เธอก็น่าจะได้ยินมาบ้างว่าเดิร์มแสตงค์หน่ะการสอนจะเน้นด้านศาสตร์มืดและมันอันตรายมาก บางทีอาจมีผู้เสพความตายบางคนหลบซ่อนอยู่ที่นั่นก็ได้ แล้วอีกอย่างคุณมัลฟอยก็อาจจะมีอันตรายมากเลยนะ แล้วอีกอย่างเธอมีฝีมือที่ดีมากนะแฮร์รี่ฉันรับรองว่าถ้าเสร็จจากงานนี้ฉันจะเลื่อนตำแหน่งให้เธอ”

                “แต่..”แฮร์รี่พยายามจะประท้วงแต่ท่านรัฐมนตรีก๊รีบพูดก่อนเลยเลยว่า

                “ไม่มีแต่แฮร์รี่ เตรียมตัวให้ดี วันที่1 กุมภาพันธ์เธอจะออกเดินทางพร้อมกับเดรโก มัลฟอย ที่นี่ห้องทำงานฉันเพราะจะมีคนมาเตรียมกุญแจนำทางเอาไว้ให้ตอนเวลา 10โมงเช้าอย่าสายล่ะ”

    “ครับท่านรัฐมนตรี งั้นผมขอตัว”

    “อ้อ! แล้วอย่าลืมนะว่าเรื่องนี้เป็นความลับ ห้ามบอกใครล่ะมันจะเป็นอันตรายทั้งตัวคุณมัลฟอย และเธอด้วยแฮร์รี่ งั้นเชิญออกไปได้ล่ะ”  แล้ว แฮร์รี่ออกจากห้องของท่านรัฐมนตรีด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด 
                                                 *********************************
    จบไปแล้วกับตอนที่1เป็นเรื่องแรกที่แต่งY ยังไงก็คอมเมนต์มาด้วยนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×