ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไวยากรณ์ ภาษาสเปน (เบื้องต้น...ย้ำนะครับว่าเบื้องต้น)

    ลำดับตอนที่ #16 : บุรุษสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นกรรม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 6.41K
      21
      28 เม.ย. 54

    Pronombres Personales como Objeto บุรุษสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นกรรม

    ประธาน

    กรรมตรง

    กรรมรอง

    Yo

    me = me

    me = me

    te = you

    te = you

    Él/ Ella/ Usted

    lo/ la/ lo,la

    = him/ her/ you

    le

    = him/ her/ you

    Nosotros/as

    nos = us

    nos = us

    Vosotros/as

    os = you

    os = you

    Ellos/ Ellas/ Ustedes

    los/ las/ los,las

    = them/ them/ you

    les

    = them/ them/ you

     

    แบบไม่มีคำแปลน่าจะดูโล่งตากว่า ดังนี้

    ประธาน

    กรรมตรง

    กรรมรอง

    Yo

    me

    me

    te

    te

    Él/ Ella/ Usted

    lo/ la/ lo,la

    le

    Nosotros/as

    nos

    nos

    Vosotros/as

    os

    os

    Ellos/ Ellas/ Ustedes

    los/ las/ los,las

    les

     

    ปกติแล้ว เมื่อเราเขียนประโยคโดยไม่มีการแทนสรรพนามที่เป็นกรรม เราก็จะเขียน ประธาน+กริยา+กรรม ทั่วไป   ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ไม่มีปัญหา เช่น Él di el anillo a mí.

    แต่ เมื่อมีการแทนสรรพนามทั้งกรรมตรงและกรรมรองลงในประโยคภาษาสเปน   เราจะได้ forma ที่ต่างออกไป คือ

     

    ประธาน + สรรพนามกรรมรอง + สรรพนามกรรมตรง + กริยา

     

    และโดยทั่วไปแล้ว (เช่นเดียวกับภาษาอื่น)   หากในประโยคมีทั้งกรรมที่เป็นสิ่งของและบุคคล

    กรรมตรง คือ สิ่งของ ส่วนกรรมรอง คือ คน

    เมื่อเราละสรรพนามกรรมตรง-รองของประโยคตัวอย่างเมื่อครู่ก็จะได้ว่า Él me lo di.

    หลักที่ว่านี้ใช้ได้เกือบจะทุกครั้ง

    แต่ก็ควรกล่าวด้วยว่าเราดูจากลำดับการสัมผัสของประธาน   โดยทั่วไป ตัวประธานของประโยคมักจะสัมผัสสิ่งของชิ้นหนึ่งๆก่อน แล้วจึงนำของสิ่งนั้นไปทำอะไรก็ตามกับบุคคลที่เป็นกรรม  

    สิ่งของถูกประธานสัมผัสก่อนจึงเป็นกรรมตรง ส่วนบุคคลที่เป็นกรรมถูกประธานสัมผัสที่หลังจึงเป็นกรรมรอง

    Ejemplos:

    เขาให้แหวนแก่ฉัน --- เช่นนี้ “แหวน” ถูกเขาสัมผัสก่อน “ฉัน”
    แหวนจึงเป็นกรรมตรง ส่วนฉันเป็นกรรมรอง

    He gave me a ring. --- “ring” is a direct object, and “me” is an indirect object.

    Él di el anillo a mí. --- “anillo” es un objeto directo, y “mí” es un objeto indirecto.

     

    ถ้าเราเข้าใจจริง เราจะไม่หลงครับ   ทั้งนี้ เราจำเป็นต้องหากรรมตรง-กรรมรองให้เจอก่อน มิฉะนั้น เราก็จะละกรรมไม่ถูก   ลองดูตัวอย่างนี้ดีกว่า

    Yo siempre llamo a él. --- “él” ตรงนี้เป็นกรรมตรง เพราะกริยาเรียกนั้น มันสัมผัสกับ él ได้โดยตรง
    ถ้าจะละสรรพนามที่ใช้เป็นกรรมก็จะได้
    Yo lo siempre llamo.

    Yo siempre escribo a él. --- “él” ตรงนี้เป็นกรรมรอง เพราะประโยคนี้มีการละกรรมตรงไว้ในฐานที่เข้าใจ (กรรมตรงอาจจะเป็น el correo, la carta หรือ la tarjeta postal อันนี้สุดแล้วแต่)   นอกจากนี้ กริยาเขียนนั้น มันสัมผัสกับ él ไม่ได้โดยตรง (บางคนอาจจะเถียงว่าคนเราก็เพนท์ตัว แต่งหน้าให้คนอื่นได้ แต่นั่นมันใช้ v.pintar a alguien ครับ)
    ถ้าเอาประโยคนี้มาละกรรมก็จะได้ Yo le siempre escribo.

    ควรจำไว้ประการหนึ่งว่า เราจะละสรรพนามกรรมตรง-กรรมรองได้ก็ต่อเมื่อ ผู้ส่งสารกับผู้รับสารเข้าใจตรงกันว่ากรรมที่ถูกละนั้นคืออะไร   ในการกล่าวถึงอะไรครั้งแรก เราจึงมักจะละเพียงกรรมรองก่อน (หรือไม่ก็ไม่ต้องละอะไรเลยครับ)
    e.g.    Yo le escribo una carta (a ella). โดยเราจะยังไม่ละ a ella ออกไปก็ได้นะครับ

     

    การแทนบุรุษสรรพนามที่ใช้เป็นกรรมตรง                   ตัวอย่างประโยค

    ประโยคเต็ม

    ประโยคที่แทนด้วยบุรุษสรรพนามกรรมตรง

    Ana llama a Juan.

    Ella lo llama.

    Yo leo el libro de Cervantes.

    Yo lo leo.

    Jorge y Paloma compran las verduras.

    Ellos las compran.

    Tú haces los deberes.

    los haces.

    Mercedes y yo presentamos este informe.

    Nosotros lo presentamos.

     

    การแทนบุรุษสรรพนามที่ใช้เป็นกรรมรอง                    ตัวอย่างประโยค

    ประโยคเต็ม

    ประโยคที่แทนด้วยบุรุษสรรพนามกรรมรอง

    Ana escribe una carta a Juan.

    Ella le escribe una carta.

    Yo compro el anillo para .

    Yo te compro el anillo.

    Jorge y Paloma venden las revistas a Consuelo y a .

    Ellos nos venden las revistas.

    Tú cuentas la historia a los chicos.

    les cuentas la historia.

    Antonio echa el agua a vosotras.

    Él os echa el agua.

     

    การแทนบุรุษสรรพนามที่ใช้เป็นกรรมตรงและกรรมรอง           ตัวอย่างประโยค

    ประโยคเต็ม

    ประโยคที่แทนด้วยบุรุษสรรพนามกรรมตรง-รอง

    Ana escribe una carta a Juan.

    Ella se la escribe.

    Yo compro el anillo para .

    Yo te lo compro.

    Jorge y Paloma venden las revistas a Consuelo y a .

    Ellos nos las venden.

    Tú cuentas la historia a los chicos.

    se la cuentas.

    Antonio echa el agua a vosotras.

    Él os la echa.

     

    เราจะสังเกตเห็นว่า เมื่อ {le, les} มาชนกับ {lo, la, los, las} แล้ว
    {le, les} จะกลายเป็น {se} --- นั่นคือเป็น se + {lo, la, los, las}

     

    สำหรับกริยาที่สามารถตามด้วย infinitivo ได้ อาทิ ir a, esperar, poder, querer, desear นั้น สามารถแทนบุรุษสรรพนามกรรมตรง-กรรมรองได้ ๒ แบบ ดังตัวอย่างต่อไปนี้

    ประโยคเต็ม

    ประโยคที่แทนด้วยบุรุษสรรพนามกรรมตรง-รอง

    Él va a cortar el papel para ella.

    Él se lo va a cortar.

    Él va a cortárselo.

    Ella va a echar el agua a su novio.

    Ella se la va a echar.

    Ella va a echársela.

    Tú puedes probar a mí la camiseta.

    me la puedes probar.

    Tú puedes probármela.

    Yo quiero dar el libro a mi hermano.

    Yo se lo quiero dar.

    Yo quiero dárselo.

    Nosotros deseamos comprar el piso para ustedes.

    Nosotros se lo deseamos comprar.

    Nosotro deseamos comprárselo.

     

    สำหรับแบบแรก (แบบบนของแต่ละตัวอย่าง)   ผมคงไม่ต้องอธิบาย เพราะเหมือนกับการละที่กล่าวมาก่อนหน้านี้ คือ {กรรมรอง กรรมตรง} วางหน้ากริยาเขียนแยก

    สำหรับแบบล่าง คือ เมื่อวางหลังกริยาหลัก ให้เขียนชิดติดกริยาโดยที่ตำแหน่งกรรมเหมือนเดิม

    โปรดสังเกตว่าที่ infinitivo จะมีเครื่องหมาย acento อยู่บนตัว –ár เมื่อมีกรรมมาถูกละอยู่ข้างหลัง   ทั้งนี้ ก็เพื่อรักษาการลงเสียงหนักให้อยู่ที่พยางค์ –ar เหมือนเดิม
    (อย่าลืมว่า โดยปกติ คำที่ลงท้ายด้วย
    –r เช่น verbo ในรูป infinitivo ทุกตัว จะลงเสียงหนักที่พยางค์ท้ายของคำนั้น)

    สำหรับแบบที่ละกรรมมาไว้ข้างหลัง infinitivo นี้   ในช่วงที่เราฝึกละกรรมรอง-ตรงแรกๆ ปัญหาสำคัญ คือ เรามักจะลืมใส่ acento เพื่อรักษาการลงเสียงหนัก   เพราะฉะนั้น ผมแนะนำว่า
    ๑. ก่อนละกรรมมาไว้ข้างหลัง ให้วงกลมรอบพยางค์ลงเสียงหนักไว้เลย แล้วค่อยละกรรมมาไว้ข้างหลังกริยาหลักนั้น

    เช่น จาก va a echar el agua a ella.
    (ในนี้ทำวงกลมไม่สะดวก ผมขอขีดเส้นแทนนะครับ)
    มาเป็น va a echar ก่อน
    แล้วค่อยเติมเป็น va a echarsela

     

    ๒. จากนั้นถามตัวเองดูว่าตอนนี้มันลงเสียงหนักที่พยางค์ใด ใช่พยางค์ที่วงเอาไว้ไหม

    เช่น ถ้าเป็น va a echarsela อย่างตอนนี้   มันจะลงเสียงหนักที่พยางค์ “-se” ซึ่งไม่ใช่ที่เราขีดเส้นหรือวงกลมเอาไว้แต่เดิม

     

    ๓. ถ้าไม่ใช่แล้ว เราก็ทำยังไงก็ได้ให้มันมาลงที่พยางค์ที่วงไว้ (วิธีทำก็โดยการเติม acento นั่นเอง)

    ฉะนั้นเราจึงต้องเติม acento บนตัว “-a”   ให้กลายเป็น va a echársela

     

     

    แน่นอนว่าเราต้องแม่นเรื่องการออกเสียงภาษาสเปนและเรื่องเพศของคำนามก่อน จึงจะทำเรื่องนี้ได้ถูกต้อง
    (ซึ่งผมไม่ได้เขียนเรื่องการออกเสียงมาลงให้ในบทความทบทวนชุดนี้)
    นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องการละกรรมรอง-ตรงมาใส่ข้างหลังเท่านั้น
    ถ้าทบทวนกันต่อไป เราต้องเจอเรื่องนี้อีกเรื่อยๆแน่นอน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×