ไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษ

     บทความนี้เป็นการสรุปไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่ผู้เขียนได้เรียนมาในชั้นมัธยม โดยจะแบ่งการเขียนออกเป็นช่วงๆซึ่งก็มิอาจทราบได้ว่าจะสิ้นสุดการเขียนลงเมื่อใด (เอาเป็นว่าเท่าที่ผมจะมีปัญญาเขียนถึงก็แล้วกัน) แต่สิ่งที่ต้องย้ำก็คือว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงการสรุปเท่านั้น บางช่วงบางตอนอาจจะสั้นบ้าง ยาวบ้าง ติ๊งต๊องบ้าง เวิ่นเว้อบ้าง ป่วงบ้าง แอบก๊งกังบ้าง หรืองงเองบ้างอะไรบ้างก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้

     ดังที่กล่าวมาแล้วว่าบทความนี้จะแบ่งเป็นช่วงๆ โดยที่แต่ละช่วงก็จะมีเรื่องที่เป็นตัวแม่ของมันราว ๑-๒ เรื่อง เช่น ช่วงแรกก็จะมีเรื่อง Articles เป็นตัวแม, ช่วงที่สองก็จะมีเรื่อง Tense กับ Comparison of Adjectives and Adverbs เป็นตัวแม่ เป็นต้น  แต่ทั้งนี้ก็หาได้หมายความว่าพวกเรื่องที่ไม่ใช่ตัวแม่จะไม่สำคัญนะครับ

     เรื่องบางเรื่อง เช่นว่า WH Question words ตัวไหน หรือในประโยคไหน เป็นคำสรรพนาม คำคุณศัพท์ หรือคำกริยาวิเศษณ์ ผมคิดว่าไม่น่าจะสำคัญนักว่ามันจะเป็นคำอะไร (เพราะผมไม่เคยเห็นข้อสอบถามอะนะ) แต่ที่สำคัญก็ คือ การใช้ให้ถูกต้อง อย่างไรก็ดี ที่พูดไปก็เป็นความคิดเห็นส่วนตัวอะนะครับ

     ก็คิดว่าไม่มีอะไรจะบอกแล้วหล่ะครับ ขอย้ำอีกครั้งว่าผมจะทำเท่าที่มีปัญญาทำได้แล้วกันนะครับ เหอะๆๆ

สวัสดี

_ _ _ _ _ _ _ _ _

หนังสืออ้างอิง
นเรศ สุรสิทธิ์. (๒๕๔๔). ไวยากรณ์อังกฤษร่วมสมัยร่วมสมัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ:
         บริษัท พี.เอส.เพรส จำกัด.
ธง วิทัยวัฒน์. (๒๕๔๙). รวมหลักไวยากรณ์อังกฤษที่สำคัญและควรรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สกายบุ๊คส์.
พิณทิพย์ ทวยเจริญ. (๒๕๕๐). ไวยากรณ์อังกฤษแนวเสริมสร้างความรู้. กรุงเทพฯ:
         สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ระเบียบ ณ กาฬสินธุ์, ขนิษฐา อุทวนิช และยูระ เอี่ยมชื่น. (๒๕๕๐). Practical English Structure. พิมพ์ครั้งที่ ๑๑.
         กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.