ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    BEASTOLS THE SERIES | MUSTANG (kaihun)

    ลำดับตอนที่ #1 : p r o l o g u e : 00

    • อัปเดตล่าสุด 20 มี.ค. 58


    M


     

    คุณรู้จักเจ้าชายของคุณดีแค่ไหน?

     

    ไม่...เราไม่ได้หมายความถึงชายในฝันอะไรประเภทนั้น...

    แต่เราหมายถึงเจ้าชายของ ประเทศนี้ ต่างหาก

     

    มกุฏราชกุมาร แห่ง ราชอาณาจักรเกาหลี’ 

     

    องค์ชายรัชทายาท คิมไค

     

     

     

     

     

    M U S T A N G

    P R O L O G U E

     

     

     

     

     

     

     

    “ไค” 

     

    เพราะสุรเสียงที่ดังจากโอษฐ์ของพระบิดาฟังดูหนักแน่นและจริงจังกว่าทุกครั้ง จึงทำให้เจ้าของชื่อจำใจต้องชะงักมือที่กำลังกำด้ามส้อมเตรียมจะจิ้มชิ้นเนื้อเข้าปากลง เป็นอีกครั้งที่ ไค ต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอระหว่างมื้ออาหาร เขาถึงกับรู้สึกอิ่มไปเลยทีเดียวเมื่อเงยหน้าขึ้นมาจากจานแล้วเจอดวงตาคมดุจเหยี่ยวนั่นจ้องเขม็งมองมา

     

    “ครับท่านพ่อ”

     

    องค์ชายรัชทายาทคิมไค หรือ มกุฎราชกุมาร แห่ง ราชอาณาจักรเกาหลีขานรับพลางวางส้อมลงกับโต๊ะ มือแกร่งหยิบผ้าที่วางไว้บนตักมาเช็ดปากพอเป็นพิธี ก่อนจะเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำตรงหน้ามาดื่มกลั้วปากระหว่างรอฟังคำผรุสวาทจากพ่อบังเกิดเกล้า

     

    “เธอถามทำไมไม่ตอบ...ทำไมเสียมารยาทอย่างนี้...”

     

    “ไม่เป็นไรหรอกเพคะฝ่าบาท” 

     

    ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นสีหน้าของผู้พูด หล่อนช่างเก่งกาจในการเล่นละครตบตาคนของราชวงศ์เหลือเกิน ทั้งสีหน้า ท่าทางอย่างคุณหนูผู้สูงศักดิ์นั่นเกือบทำให้เขาหลงเชื่อไปแล้วเชียว ว่าผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าเป็น ของจริง ที่เหมาะสมและคู่ควรกับเขาในทุก ๆ ด้าน...

     

    ถ้าไม่ติดว่าเราเคยเจอกันมาแล้วก่อนหน้านี้น่ะนะ 

     

    “ไค...”   

     

    พ่อของเขายังคงเค้นเสียงรอดไรฟันพร้อมกับใช้ดวงตาคมคู่นั้นจ้องมองมาเขม็ง ใช่แล้ว! เจ้าของสายตาดุ ดันที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะนั่นน่ะ พ่อของเขาเอง แล้วคงไม่ต้องถามหรอกนะว่าท่านเป็นใคร ในเมื่อเขาคือ องค์ชายรัชทายาทของประเทศแห่งนี้...

     

    “ทำตัวให้ดีสมกับเป็นคนในราชวงศ์หน่อย” 

     

    พระราชาคิมยูล หรือ พระเจ้าชินโจ กษัตริย์องค์ที่ 29 แห่งราชวงศ์คิมเอ่ยเสียงเข้ม ดวงตาคมดุจเหยี่ยวอ่อนแสงลงเมื่อเห็นว่าองค์ชายรัชทายาทดูจะกระตือรือร้นกับสิ่งที่ตนพูดขึ้นมากขึ้น ทั้งที่วันนี้ควรจะเป็นวันที่มีแต่ความปิติแท้ ๆ แต่เจ้าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนก็ดันทำให้ทุกคนต้องตกอยู่ในบรรยากาศน่าอึดอัดอย่างนี้...

     

    คนเป็นพ่ออย่างเขาใช่จะดูไม่ออกว่าลูกไม่ได้อยากมาดูตัว เพียงแต่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า คิมไคก็จะอายุครบ 23 ปีบริบูรณ์แล้ว จริงอยู่ที่ว่าการคลุมถุงชนเป็นเรื่องล้าสมัย แต่การอภิเษกสมรสเพื่อสร้างความมั่นคงต่อตำแหน่งก็เป็นเรื่องสำคัญ และเป็นหน้าที่ที่องค์ชายรัชทายาทควรพึงกระทำ...

     

    ไม่ใช่ลอยไปลอยมาอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

     

     “ก็ได้ครับ...เมื่อกี้คุณถามว่างานอดิเรกของผมคืออะไรใช่ไหม คุณคังโซรา”

     

    ไคประสานมือไว้ตรงหน้า ดวงตาคมหรี่มองหญิงสาวที่หมายจะดีดตัวขึ้นมาอยู่ในสังคมชั้นสูงโดยใช้ตำแหน่ง ว่าที่องค์หญิงรัชทายาทด้วยสายตาว่างเปล่า เธออยู่ในชุดลูกไม้สุดหรู และนั่นก็ดูดีพอสมควรเชียวล่ะ สำหรับใบหน้าและกิริยาท่าทางที่ดูเรียบร้อยอ่อนหวานนั่น แต่ก็อย่างคำโบราณที่ว่า ข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรงน่ะ มีออกถมถืด

     

    อย่างน้อย ๆ ก็นั่งอยู่ตรงหน้าเขาแล้วนี่ไงคนนึง...

     

     “ผมชอบเที่ยวกลางคืน ชอบควงผู้หญิง ชอบปาร์ตี้ ชอบสังสรรค์ ชอบให้สื่อเรียกตัวเองว่าเจ้าชายเพลย์บอย” พูดพลางหยัดตัวให้ยืนขึ้น ไคไม่สนใจอีกแล้วว่าพ่อจะกำลังมองมาด้วยสายตาแบบไหน เขารู้เพียงว่าเจ้ารองเท้าหนังขัดมันปลาบที่เพิ่งถอยมาใหม่มันอยากเคลื่อนที่ใจจะขาดแล้ว

     

    ชายหนุ่มจุดยิ้มมุมปากก่อนจะเดินอ้อมไปหยุดอยู่ที่ด้านหลังพนักเก้าอี้ของว่าที่คู่หมั้น ร่างสูงโน้มตัวลงมาใกล้จนใบหน้าตนเองชิดกับแก้มเนียนใส แต่เท่านั้นยังไม่พอให้คนเป็นพ่อรู้สึกเหมือนกับจะอกแตกตาย องค์ชายรัชทายาทตัดสินใจทำเรื่องที่ไร้มารยาทมากกว่านั้น 

     

    “ทั้งหมดนั่นน่ะ ผมชอบมากเลยนะโซรา...รวมถึงลีลาของคุณเมื่อคืนก็ด้วย”

     

    “...”

     

    “ลืมไปแล้วหรอว่าเซ็กส์ของพวกเรามันสุดเหวี่ยงแค่ไหน...อันที่จริงผมเซอร์ไพร์สมากเลยนะตอนที่เดินเข้ามาแล้วว่าเห็นว่าเป็นคุณที่พ่อผมหมายมั่นจะให้แต่งงานด้วย” 

     

    “ฉัน...” 

     

    “แต่พ่อคงเปลี่ยนใจแล้วใช่ไหมครับ?” หันไปถามคนที่นั่งสั่นอยู่ที่หัวโต๊ะด้วยริมฝีปากฉาบรอยยิ้มแบบปีศาจ “คิดว่าพ่อคงไม่อยากได้ ของเก๊มาเป็นแม่ของแผ่นดินคนต่อไปหรอก” 

     

    “คิมไค!

     

    ราชาคิมยูลลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีที่ทนฟังลูกชายตัวดีพูดจนจบ แต่องค์ชายรัชทายาทดูจะไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ชายหนุ่มผละออกจากหญิงสาวที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเก้าอี้ก่อนจะก้าวฉับ ๆ ไปคว้าเสื้อโค้ทที่แขวนไว้บนขอแขวนเสื้อโดยมีซังกุงประจำห้องรับประทานอาหารที่อยู่แถว ๆ นั้นรีบกุลีกุจอมาช่วยสวมทันที

     

    “นั่นแกจะไปไหน!

     

     สุรเสียงจากโอษฐ์ของพ่อยังคงหนักแน่นและน่าเกรงขามเหมือนเดิม แต่สำหรับองค์ชายคิมไคที่กำลังจะแตะลูกบิดประตูเปิดออกไปกลับไม่ได้ดูน่ากลัวอะไรขนาดนั้น ชายหนุ่มหันมาโปรยยิ้มหวานให้กับพระราชาของประเทศและอดีตว่าที่คู่หมั้นที่กำลังสั่นไม่หยุดหนึ่งที ก่อนจะขยิบตาแล้วเอ่ยตามใจคิด

     

     

     

    “ก็ไปทำสิ่งที่ผมชอบมากกว่าดูตัว”

     

    “....”

     

    “การแข่งม้าไงล่ะ”

     

     

     

    ถ้าให้เปรียบองค์ชายรัชทายาทของประเทศนี้เป็นอะไร

    คิมไคคิดว่าเขาเหมือน ม้า ที่สุด 

     

    อ้อ! ม้าพยศ ด้วยนะ

     

     

    ___________________________________________________

     

     

     

    ครั้งแรกที่คิดว่าจะเขียนสัตว์อะไร อยู่ ๆ ม้าก็ผุดเข้ามาในความคิด

    ตอนนั้นเลยคิดได้ว่าอยากจะเขียน  “ม้าพยศ” 

    สวย สง่า แต่ไม่ยอมลงให้ใครง่าย ๆ ใครที่ได้มันเป็นเจ้าของก็คือภูมิใจอย่างแรง 

     

    ต่อมาก็คือ พอเป็นม้า เห็นถึงความสง่า ก็คิดเลยว่าอยากเขียนเจ้าชาย

    ภาพในหัวคือเรื่อง Goong มาเลย...

     

    ก็คิดนะว่าเขียนจงอินเป็นแมงดามาหลายเรื่องแล้ว มาคราวนี้เลยอยากเขียนดี ๆ บ้าง

    เลยได้ “องค์ชายรัชทายาทไค” ออกมา อยากจะเขียนให้ทรงพระหล่อ และ ทรงพระแบด

    แต่คิดคาแร็กเตอร์ไปมาก็เฮ้อ.... ไม่พ้นทรงพระกรังอยู่ดี.....

     

    ชอบเรื่องนี้อย่าลืมติดแท็ก #ม้าพยศKH #BEASTOLS

    แล้วก็ฝากเรื่องอื่น ๆ ด้วยนะคะ #หัวใจสิงห์KH #อินทรีป่าKH #ฉลามขาวKH #เสือดาวหิมะKH

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×