[KHR FIC] My Love Is A Man [8018 ft.10069 XS BF 5927]

ลำดับตอนที่ #3 : CT2: ลูกเขย&ลูกสะใภ้ 100%

Hibari say

ผมเดินไปตามทางกับยามาโมโตะไปเรื่อยๆ โดยไม่มีการพูดคุยใดๆ  บ้าจริง ทั้งๆที่ปกติผมชินกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้วแต่ทำไมวันนี้รู้สึกว่าอยากให้มันพูดดีกว่าเดินเงียบๆข้างผมจัง  มันรู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้  
“นี้” ผมตัดสินใจทำลายความเงียบเอง
“หืม^^?” 
“แกน่ะ ทำไมต้องมาวุ่นวายกับฉัน”
“ฮ่าฮ่าฮ่า  ไม่รู้จริงดิ ^^” เออ ถ้ารู้แล้วจะถามมั้ยละไอ้เบื้อกนี้-*-
“ก็เพราะ ชอบนายไง^^” ไม่พูดเปล่าแต่ไอ้คนตัวสูงข้างๆกลับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมจนแทบจะติดกัน  น่ะ นี้มันแกล้งผมใช่ปะ -//-
“เอาหน้าออกไปไกลๆ” ผมผลักใบหน้าคมคายนั้นให้ออกห่างจากหน้าของผม  หน้าไอ้บ้านี้เนียนดีจังแฮะ ไม่เหมือนกับหน้านักกีฬาเลยสักนิด
“ฉันน่ะนะ ตอนแรกก็ไม่ได้ชอบฮิบาริขนาดนี้หรอก ก็แค่รู้สึกว่านายน่ะทั้งๆที่ตัวเล็กแค่นี้แต่กลับแข็งแกร่งจนหน้าตกใจเลย  และฉันก็ไม่เคยคิดว่าฉันจะได้รับความช่วยเหลือจากนายด้วย  แต่ตอนนั้นนายก็เป็นคนเข้ามาช่วยฉันจากยาพิษนี้นะ  แถมตอนศึกของฉันนายก็มาดูด้วย ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เห็นฮิบาริสวยขึ้นเรื่อยๆจนกลายมาเป็นชอบนายนั้นแหละ”   ไอ้แรกๆมันก็น่าฟังอยู่หรอก แต่ตอนท้ายนั้นมันอะไร สวย เขาใช้กับผู้ชายที่ไหนกันฟะ ไอ้บ้านี้สมองเท่าเมล็ดถั่วรึไง -*-  แต่ไม่รู้ทำไมฟังแล้วเขินแปลกๆ -//-  
“เอ้าถึงแล้ว^^”  ผมเดินเข้าไปในร้านนั่งโต๊ะ ด้านในสุดตามที่มันบอก ส่วนตัวยามาโมโตะก็ไปหาพ่อของเขา
“ไงไอ้ลูกชาย  เวลานี้ทุกปีแกจะต้องอยู่ที่โรงเรียนอยู่ไม่ใช่เรอะ”
“ฮะฮะ ก็ปีนี้เป็นปีพิเศษนี่นาพ่อ  เอ่อ แล้วก็น้าพ่อ ทำซูชิให้หน่อยได้มั้ยอะ”
“โอ้ ได้อยู่แล้วว่าแต่แม่หนูคนนั้นเขาชอบหน้าอะไรเป็นพิเศษมั้ยละ สวยใช่เล่นเลยนะเนี้ย”  แม่หนู -*- ผมถูกเรียกว่าแม่หนู ฟังแล้วอยากซัดปากตาลุงนั้นจริงๆ
“ฮ่าฮ่าฮ่า ผู้ชายน่ะพ่อ^^”
“อ้าวเรอะ เห็นสวยๆก็นึกว่าเป็นผู้หญิง ถึงจะเป็นผู้ชายแต่ก็ผ่านน้าทาเคชิ^^”
“กำลังจีบอยู่น่ะ^^” นี้มันกำลังพูดเรื่องอะไรกับพ่อมันอยู่เนี้ย เจ้ายามาโมโตะ ทาเคชิ นินทาผมอยู่ใช่มั้ย
“หิว-แล้ว!” จงใจพูดทีละคำเน้นๆให้สองพ่อลูกนั้นได้ยิน
“โอ้ โทษทีๆ เดี๋ยวพ่อจะรีบทำให้กินเดี๋ยวนี้แหละ ^^” ยามาโมโตะกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับแก้วชาสองใบใบหนึ่งถูกวางไว้ตรงหน้าผมส่วนอีกใบก็เป็นของมัน ตืด ตืด ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู –แม่- ไม่รับจะผิดมั้ยครับเนี้ย

“ครับ” 
[เคียวจัง ลูกอยู่ไหนจ๊ะ]
“ข้างนอก”
[ต๊าย ข้างนอก ลูกพูดเหมือนมันแคบนะจ๊ะ -*-]
“แม่มีอะไรรึเปล่าครับ หรือว่าแค่อยากจะโทรมาเล่าเรื่องไร้สาระอย่างทุกที”
[นี้ลูกเห็นแม่เป็นคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย แม่แค่คิดถึงเฉยๆ]
“อ้อหรอครับ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ ผมทำงานอยู่” ผมกดวางสายทันทีที่พูดจบ พอเงยหน้าจากโทรศัพท์ก็เจอกับรอยยิ้มงี่เง่าของคนเดิมๆ “เป็นบ้ารึไง ยิ้มอยู่ได้ทั้งวัน”
“ถ้าจะบ้าก็คงบ้าฮิบาริแหละ ^^ เมื่อกี้แม่โทรมาหรอ” 
“ยุ่ง”  นี้มันแอบฟังที่ผมคุยโทรศัพท์งั้นหรอ  ไอ้เจ้านี้ไร้มารยาทเกินไปแล้ว -*-
“ซูชิมาแล้วจ้า หนูฮิบาริ ^^” หนะ หนูฮิบาริ =[]=
“พ่อ เนียนเลยนะ ^^”
“แหม ก็มันทนไม่ได้นี้หว่า สวยขนาดนี้” ฮึ่ม สวย คำก็สวย สองคำก็สวย ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะ(โว้ย) -*-!
“เคียวจางงงงงงง ^O^” เสียงโหยหวนนี้มัน !!!
“แม่ พ่อมาได้ไงครับ- -“
“ขึ้นเครื่องบินมาสิจ๊ะ เนี้ยเพราะเคียวจังไม่ยอมบอกว่าอยู่ไหนพ่อเลยต้องเสียเวลาตรวจเช็กหาสัญญาณโทรศัพท์มือถือของลูกตั้งสองนาทีกว่าจะรู้ว่าที่นี้น่ะ” แม่ร่ายยาวพร้อมกับเดินควงพ่อเข้ามาที่โต๊ะ ซึ่งมีพ่อลูกยามาโมโตะนั่งเอ๋อรับประทานอยู่ข้างๆ
“แหม นี้ผมลืมปิดโทรศัพท์ได้ยังไงเนี้ย”
“เคียวจังอะ -3-“
“แล้วแกจะปล่อยให้คนเป็นพ่อเป็นแม่ยืนอยู่อย่างนี้น่ะหรอ” พ่อที่เงียบมานานพูดขึ้น  ผมจำใจต้องเขยิบเข้าไปนั่งด้านในสุดให้แม่นั่งตรงกลางส่วนพ่อนั่งติดทางเดิน
“ว่าแต่ พ่อหนุ่มหล่อคนนี้ใครจ๊ะ แฟนหรอ^^” พรวด! น้ำชาในปากพุ่งใส่หน้ายามาโมโตะเต็มๆ 
“แค่กๆ แม่พูดอะไรครับเนี้ย”
“อ้าวไม่ใช่หรอ ก็เคียวจังของแม่ออกจะสวยขนาดนี้ แถมพ่อหนุ่มนี้ก็หล่อล่ำ เหมาะกันดีออก”
“ฮะฮะ ผมกำลังจีบอยู่น่ะครับ ^^” ยามาโมโตะที่ถูกคุณแม่แย่งซีนมานานบอกยิ้มๆ ก่อนจะหันไปยักคิ้วให้กับพ่อของมันที่ชูนิ้วโป้งให้ประมาณว่า สุดยอด อะไรทำนองนั้น - -
“อุ๊ยต๊าย เด็กคนนี้ยิ้มแล้วยิ่งหล่อนะจ๊ะ นี้ลูกชายของคุณหรอคะ”
“ใช่แล้วละครับ หนูฮิบาริเนี้ยสวยเหมือนคุณแม่เลยนะครับ ^^”
“แหมไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เคียวจังน่ะเค้าเหมือนพ่อน่ะค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมไม่หล่อเหมือนพ่อ แต่สวยแทน ^^” นี้ผมกลายเป็นประเด็นให้ผู้ใหญ่พวกนี้พูดกันแล้วใช่มั้ยเนี้ย -*- อึดอัดแหะ แต่อย่าไปสนใจแล้วกินซูชิแทนดีกว่า รีบกินจะได้รีบกลับจะได้พ้นจากสถานการณ์แบบนี้สักที
“ผม ยามาโมโตะ สึโยชิครับ ส่วนนี้ไอ้ลูกชายชื่อ ทาเคชิครับ ขอโทษทีไม่แนะนำตัวให้เร็วกว่านี้นะครับ ^^”
“โอ๊ย ไม่เป็นไรค่า ทางนี้ก็ต้องขอโทษเหมือนกัน ฉันชื่อ  ฮิบาริ  โฮชิค่ะ ส่วนนี้สามีของชั้นชื่อ ฮิบาริ ไคเอ็นค่ะ ^^”
“คุณแม่เนี้ยยิ่งดูยิ่งสวยนะครับ ^^” ประจบชัดๆ =[]=
“ต๊าย ปากหวาน  ทาเคชิคุงมาเป็นลูกเขยให้แม่นะจ๊ะ ^^”
“โอ๊ะ จะดีหรอครับ เกร็งใจจัง แต่ได้สิครับ > <” เกร็งใจที่ไหน ไอ้ตอแหล -*-
“โอ้ งั้นหนูฮิบาริก็เป็นลูกสะใภ้ของลุงน่ะสิ ^O^”
“ไม่เป็น -*-“
“คุณสึโยชิครับ เรียกว่าเคียวยะดีกว่า แล้วก็แทนตัวเองว่าพ่อเถอะครับ ลุงมันดูห่างเหินไป” นี้พ่อก็เป็นไปกับเขาด้วยเรอะ =[]=
“โอ้ว  งั้นพ่อขอฝากตัวด้วยนะหนูเคียวยะ ^^” พ่อเจ้ายามาโมโตะก็ยังอุตส่าบ้าจี้ตามไปอีก -*- ปวดหัว
“พ่อครับแม่ครับ พวกเราเป็นผู้ชายทั้งคู่นะครับ-*-“
“ฮิบาริหัวโบราณจัง -3-“
“แกว่าไงนะ -_-+”
“เปล่าจ้า ^^;” 
“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกจ้าเคียวจัง  หึหึ^^”

ที่อิตาลี

“โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  เกิดอะไรขึ้นฟะเนี้ย =[]=!” ฉลามคลั่งแห่งวาเรียมองตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา
“ผบ.เองก็เป็นเหมือนกันหรอครับเนี้ย TAT” ตอนนี้ทั้งฉลามทั้งกบแห่งวาเรียต่างพากันนั่งเครียดอยู่ในห้องนั่งเล่น
“เอ๋ ทั้งสองคนเป็นอะไรไปฮ้า” เจ๊ใหญ่ของวาเรียถาม แต่ทั้งสองคนกลับหันหน้าหนีซะงั้น
“มะ ไม่มีอะไร  ฟรานฉันมีงานให้แกมาที่ห้องฉันด้วย”  สควอโล่รีบก้าวขายาวเรียวขึ้นบันไดไปชั้นสอง เขานั่งลงบนเตียงสีขาวสะอาดตาฟรานที่เดินตามมาลากเก้าอี้จากโต๊ะเขียนหนังสือในห้องมานั่งอยู่ตรงหน้า ผบ.คนสวย

“จะทำยังไงดี จะทำยังไงดี มันไหลออกมาไม่หยุดเลยT-T”  สควอโล่มองที่เสื้อของตัวเองที่ตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำสีขาวรสหวาน(ลองชิมแล้ว)ที่ไหลออกมาจากหน้าอกของเขา ซึ่งถ้าให้เดามันคือ น้ำนมสินะ แล้วเขามีมันได้ยังไงกันเล่า เขาเป็นผู้ชายนะ! T^T  แต่โชคยังดีที่ไม่มีแค่เขาที่เป็นยังมีไอ้เด็กปากเสียตรงหน้าของเขาอีกคนที่ประสบปัญหาเดียวกัน น่ะ

“หัวนมmeมันบวมใหญ่เลยอะ ดูดิ T^T”ฟรานเลิกเสื้อขึ้นแล้วลองบีบหน้าอกตัวเองดูทำให้น้ำนมอุ่นๆพุ่งใส่หน้าสควอโล่เต็มๆ
“แล้วแกจะบีบทำแป๊ะอะไรฟะ -*- “  พูดจบก็ตบหัวไอ้กบปัญญาอ่อนนี้ไปหนึ่งฉาด สควอโล่เองก็ปลดกระดุมเสื้อออกดูหัวนมมันบวมจริงๆนั้นแหละแต่มันไม่เจ็บเลยสักนิด แถมยังไม่มีทีท่าว่าน้ำนมจะหยุดไหลเลยสักนิด
“ว่าแต่ทำไมมีแค่เราสองคนที่เป็นละครับ คุณ ผบ. งี่เง่า T^T” นั้นสิทำไมถึงมีแค่เขาสองคนที่เป็น โว้ยยยยย มันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของช้านนนนนน(สควอโล่เริ่มคลั่ง)
“ชิชิชิ ว่าแล้วเชียวว่าต้องอยู่ด้วยกันน่ะ”
“ระ รุ่นพี่เบล บอสด้วย” ทำไมทั้งสองคนถึงมาพร้อมกันละ=[]=!
“เฮ้ย ไอ้สวะหันหน้ามาแกซ่อนอะไรไว้” 
“เปล่า”
“อย่ามาโกหกแกกับไอ้กบนี้ซ่อนอะไรไว้” เสียงเกรี้ยวกราดของคนเป็นบอสทำเอาร่างบางทั้งสองสะดุ้งโหยง แซนซัสกับเบล จับทั้งสองคนให้หน้ามาหาพวกเขา แต่พอได้เห็นสิ่งที่ทั้งสองปิดบังเอาไว้แล้ว
“อะ อะไรกันวะเนี้ย” 
“เจ้ากบมีน้ำสีขาวๆไหลออกมาจากนมด้วยละ ชิชิชิ” ไม่พูดเปล่าแต่ริมฝีปากหนาเข้าครอบครองเม็ดปุ่มสีชมพูสวยตรงหน้าทันที ทั้งเลีย ทั้งขบกัด ทั้งดูด
“อะ อ๊า หยะ หยุดนะครับ อะ อะอ๊า รุ่นพี่ หยุด” 
“มัน หวานมากๆเลยบอส” “
หืม ลองหน่อยสิ จ๊วบ”
“หยะ อ๊า อ๊าง หยุดนะ ไอ้บอสบ้า” 
“เจ้าชายว่าพาเจ้ากบกับสควอโล่ไปหาหมอดีกว่านะบอส”

ณ บ้านของ ดร.จามาล

“ท้อง!!!!” ทั้งสี่เสียงตะโกนประสานกันดังคับห้อง ตอนนี้สควอโล่กับฟรานแทบจะเป็นลม  พวกเขาท้อง! แล้วท้องได้ไงฟะเนี้ย T^T

“อ่า ก่อนหน้านี้ที่ฉันให้เจ้ามาม่อนลองของใหม่ที่ฉันกับเวลเด้คิดค้น  ดูเหมือนมันจะไปลองกับพวกนายสองคนสินะ”
“แล้วไอ้ของใหม่นั้นมันคืออะไรฟะ” สควอโล่ถาม
“มันคือเครื่องฉายรังสี YYY  น่ะ ใครก็ตามที่โดนรังสีนั้นเข้าจะสามารถท้องได้ถึงแม้ว่าจะไม่มีมดลูกก็เถอะ  ฉันก็อุตส่าบอกให้ไปลองกับตัวอะไรสักอย่างก่อนได้ผลยังไงค่อยลองกับคน แต่ดูเหมือนว่ามันจะได้ผลดีเกินคาด  เอาเป็นว่าตอนนี้นายสองคนกำลังจะเป็นคุณแม่ส่วนพวกนายก็กำลังจะเป็นป๊ะป๋าละนะ นี้ถ้านายสองคนคลอดได้จริงๆ ฉันกับเจ้าเวลเด้คงรวยเละในไม่กี่นาทีแน่  ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” 

“หึหึ ไอ้แก่นั้นกำลังจะได้ลูกสะใภ้พร้อมกับหลานแล้วสินะ” 
“เจ้ากบต้องพาเจ้าชายไปแนะนำกับหลุมศพพ่อแม่เจ้ากบในฐาะลูกเขยนะ แล้วค่อยไปหายายเจ้ากบกัน” 
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย TOT ”ทั้งสองร่างประสานเสียงกันดังคับคั่ง 

“อ้อ พวกนายก็ฝากครรภ์กับฉันเลยก็แล้วกันนะ  แล้วก็เอานี้ไปอ่าน  ช่วงนี้น้ำนมมันอาจจะมากไปหน่อยเดี๋ยวสักพักมันก็จะดีขึ้นเอง  ถ้ามีอะไรก็ไปหาในเน็ตเอาละกัน ฉันไปหลีหญิงละ”  สควอโล่กับฟรานมองตามตัวต้นเหตุจนเขาออกจากเขตบ้านไป  ก่อนจะหันมาสนใจหนังสือในมือที่จามาลเอาให้คนละ 4 เล่ม 
1. วิธีดูแลครรภ์  

2. วิธีเลี้ยงลูกอ่อน(วัย 0 ขวบ ถึง 3 ขวบ)สำหรับคุณแม่มือใหม่ 

3. สอนทำอาหารสำหรับเด็ก  

และเล่มสุดท้าย  

มีเซ็กส์อย่างไรไม่ให้แท้ง (สำหรับคนท้องที่มีสามีคึกคัก)!

ไม่จริง ไม่จริ๊งงงงงงงง นี้พวกเขาต้องเป็นคุณแม่จริงๆ หรอเนี้ยยยยยยยยยยยยย

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ในเรื่องจริงๆ ฟรานอายุเท่าฟูตะนะค่ะ แต่! เนื่องจากไรต์อยากให้ท้องก่อนวัยอันควร(เลว) เลยเปลี่ยนให้ฟรานอายุ 14 ส่วน เบล 15 นะค่ะ