คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Only kindness isnt Enough (Yaoi) 1
Title: Only kindness isn,t Enough (Yaoi)
Author: afarin and ธิดาแห่งเวลา
Category: drama , fantasy
Pairing: SS/HP
Rating: NC-20
Spoilers: -
Disclaimer: เรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง (และความต้องการส่วนตัว) โดยแฮร์รี่ พอตเตอร์ และตัวละครจากในเรื่อง เป็นสิทธิสมบัติของ เจ.เค.โรวลิ่ง, วอร์เนอร์ บราส์, บลูมส์บิวรี่, นานมี
Summary: เมื่อแฮร์รี่สามารถฆ่าโวลเดอมอร์ได้แล้ว เค้าจะเป็นอย่างไร
Author notes: อ่านเองเถอะน้อง เรื่องนี้อาจไม่ค่อยมีคาถามาก
เริ่มเรื่อง
Only kindness isn,t Enough 1
ทำความเข้าใจหน่อยนะ
"…" เครื่องหมายคำพูด
'….' เครื่องหมายความคิด
ปีที่ 7 ณ Hogwarts
"แฮร์รี่.." เสียงเรียกเค้าจากเด็กสาวผู้ที่อดีตเคยมีผมฟูไม่เป็นทรง แต่ตอนนี้ผมของเธอเป็นทรงเงางาม เข้ากับใบหน้าที่น่ารักของเธอ
"คือ...ตอนนี้เธอคบกับใครอยู่หรือเปล่า" เฮอร์ไมโอนี่ถามต่อ
"เอ๊ะ?" เสียงตอบรับจากเด็กชายที่รูปร่างบอบบางไม่ต่างจากเฮอร์ไมโอนี่ (แถมผอมกว่าอีก) น่าตาน่ารัก รอยแผลเป็นรูปสายฟ้าที่หน้าผาก ละดวงตาสีเขียวมรกตที่งดงามชวนให้ผู้พบเห็นหลงไหล
"ทะ...ทำไมถามอย่างงั้นละ? เฮอร์ไมโอนี่ " แฮร์รี่ถามกลับ
"เอ๊ะ!? ทำไมนะหรอ..."
'หรือว่านี่คือ' เสียงในใจแฮร์รี่
"พวกเราอยู่ปี 7 แล้วอีกไม่นานก็จะเรียนจบแล้ว ก็เลย..."
"อ๊ะ! เอ้อฉัน" 'แย่แล้ว' "มีคนที่ชอบอยู่แล้ว!!" แฮร์รี่ตอบ
------------......-----------.....----------.....------------......-----------.....----------.....
ณ ห้องเรียนปรุงยา
จนตอนนี้เค้ายังเข้าหน้าเฮอร์ไม่โอนี่ไม่ติดเลย "เฮ้อ" เค้าถอนหายใจ ทำให้มีคนหันมามอง ซึ่งได้แก่รอน และสเนป
"คุณพอตเตอร์ การสอนของฉันน่าเบื่อจนต้องถอนหายใจเลยหรือไง"
"ปะ..เปล่านะครับ คือว่า...." 'โอ้ย ทำไงดี โดนแน่เลยเรา'
"หักกริฟฟินดอร์ 30 คะแนน และกักบริเวณพอตเตอร์ 2 สัปดาห์" สเนปพูดเสียงดัง
"แต่อาจารย์.....คือผม.."
"อยากให้ฉันหักคะแนนเพิ่มหรือไงคุณพอตเตอร์ แล้วหลังเลิดเรียนมาพบฉันที่นี่ด้วย" สเนปสั่งแฮร์รี่ก่อนหันไปสั่งนักเรียนที่เหลือทั้งห้อง "เลิกเรียนได้ แล้วอย่าลืมทำยาที่ฉันสั่งมาส่งด้วย"
------------......-----------.....----------.....------------......-----------.....----------.....
ที่ห้องอาหาร
ที่โต๊ะของบ้านกริฟฟินดอร์ ตอนนี้มีคนนั่งอยู่ทั้งหมด 6 คนคือ แฮร์รี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ เนวิลล์ ดีน และ จินนี่นั่งอยู่
"โอ้ย..ไม่อยากไปเลยง่ะ...ฮือๆๆ" แฮร์รี่บ่นให้เพื่อนๆ เค้าฟัง
"นั่นสิ สเนปนะไม่ยุติธรรม" รอน เด็กหนุ่มผมแดง ร่างสูง(กว่าแฮร์รี่ค่อนข้างมากๆๆ) กล่าว
"ใช่ๆๆสเนปนะไม่ยุติธรรม แฮร์รี่ไม่เห็นต้องไปเลยนะ.." เพื่อน ๆ ของแฮร์รี่กล่าวสนับสนุนรอน ยกเว้นเฮอร์ไมโอนี่
"เงียบนะ! เดียวสเนปได้ยิน" เฮอร์ไมโอนี่พูด โดนเหลือบมองหน้าแฮร์รี่ที่ตอนนี้หน้าซีดมาก แล้วกำลังตกตะลึงกับอะไรบางอย่างอยู่ ทำให้เฮอร์ไมโอนี่สงสัย จึงหันไปมองข้างหลัง พร้อมกับเสียงบางอย่างที่ดังมาในทันทีที่เธอหันหลังไป
"ฉันจะไปยินอะไรหรอ คุณเกรนเจอร์"เสียงสเนปกล่าว พร้อมแสยะยิ้มให้เหล่ากริฟฟินดอร์ที่ตอนนี้เริ่มคิดว่ากลับไปสู้กับโวลเดอมอร์อีกครั้งยังปลอดภัยกว่านี้แน่
"หักกริฟฟินดอร์ 20 คะแนน ในโทษฐานที่นินทาอาจารย์" สเนปพูดจบ แล้วเดินจากไปพร้อมรอยยิ้ม
"ฉันไปแล้วนะ ไม่งั้นโดนหักคะแนนอีกแน่" แฮร์รี่กล่าวพร้อมกับที่เฮอร์ไมโอนี่กำลังเอาหนังสือที่หนาเกือบ 4 นิ้วไล่ตีหัวทุกคนในกลุ่มอยู่
"อืมแล้วฉันจะรอนะ" เสียงรอนตะโกนบอกมาตอนที่เค้าเกือบจะออกจากห้อง
แฮร์รี่จะหันหลังกลับมาแล้วพูดว่า"ไม่ต้องรอหรอ ไปแล้ว"
------------......-----------.....----------.....------------......-----------.....----------.....
หลังจากนั้นแฮร์รี่ก็รีบวิ่งมาที่ห้องเรียนปรุงยา
"วิ่งมาหรอแฮร์รี่" เสียงสเนปทักขึ้นอย่างอ่อนโยน
"แหมก็กลัว ใครบางคนแถว ๆ นี้เค้าจะหักคะแนนบ้านอีก ยิ่งไม่ค่อยมีอยู่" แฮรี่ทำเสียงฟึดฟัดตอบ พร้อมเชิดหน้าหนี
"ก็ฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราเป็นอะไรกันนี่ เดี่ยวเด็กแถวนี้จะมานั่งร้องไห้ให้ฉันดู" สเนปกล่าวประชดบาง
"...ขอโทษครับ..."เสียงตอบเบาๆมาจากแฮร์รี่
"ฮึ..รู้ตัวก็ดี ว่าแต่ถอนหายใจในชั่วโมงฉันทำไม หรือฉันสอนน่าเบื่อ" เสียงถามอย่าน้อยใจนิดหน่อย
"เปล่านะ พอดีคิดเรื่องอื่นนิดหน่อยนะ"
"เรื่องอะไร ใช่เรื่องเราหรือเปล่า" สเนปถามอย่างมีความหวัง
"เปล่า คิดเรื่องอื่นอยู่"แฮร์รี่ตอบอย่างรวดเร็ว
"ตอบเร็วไปแล้ว แฮร์รี่ ว่าแต่คิดเรื่องไรละ"
"คือ..ถ้าผมบอกต้องไม่โกธรผมนะ" สเนปพยักหน้าตกลง แฮร์รี่จึงเล่าต่อ
"คือ.....กะ...ก่อเข้าเรียนเฮอร์ไมโอนี่...เธอ..เออ..เธอ" แฮร์รี่อ้ำอึ้ง
"เธออะไร"สเนปถามเสียงขุ่น
"คือเธอบอกชอบผมครับ แต่ผมปฎิเสธไปแล้วนะ" แฮร์รี่กล่าวตอบอย่างรวดเร็ว พร้อมกับสเนปที่หน้าบึ้งแล้วค่อย ๆยิ้มออก
" ดีจัง อย่านี้ต้องให้รางวัลหน่อยแล้ว"
"เป็นคะแนนบ้านได้ไหม"แฮร์รี่ถามอย่างมีความหวังเพราะเค้าพอจะคิดออกว่าอะไรคือรางวัลที่ว่า รางวัลที่เค้ามีแต่จะเสียเปรียบ ส่วนคนข้างหน้ามีแต่จะได้เปรียบ
"คงไม่ได้หรอกนะ เดี่ยวคนอื่นว่าไม่ยุติธรรม" สเนปกล่าวเสียงนุ่ม 'คิดหนีละสิ ไม่มีทางหรอก ที่รัก'
'ที่ตอนหัก ไม่คิดงี้บ้างเลยนะ' แฮร์รี่คิดในใจ
"เอาละเริ่มนะ" สเนปกล่าวพร้อมกับ จูบแฮร์รี่อย่างเร่าร้อน แล้วอุ้มแฮร์รี่ไปที่เตียง
"จะเอาไงดีนะ"สเนปถามยั่วในขณะที่พวกเขากำลังนอนด้วยกันอยู่บนเตียงของสเนป
" เธอกำลังยั่วฉันนี่ งั้นเปลี่ยนจะให้รางวัลเป็นทำโทษข้อหา ยั่วโดยประมาท ทำให้ผู้อื่นได้รับบาดเจ็บ และอาจถึงแก่ชีวิต "
ความคิดเห็น