คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 ::บริษัท Search Love::
EunYeon Search Love
ณ มหาลัยแห่งหนึ่ง.....
“เสียงมีแค่นี้หรอ!!!!”
“.....”
จียอนนั่งมองรุ่นพี่ที่ยืนตะคอกอยู่ข้างหน้า เธอเพิ่งเข้ามหาลัยมาใหม่ๆ แต่ก็ต้องมารับน้องอะไรก็ไม่รู้
“จียอน”
“....”
จียอนหันไปตามเสียงเรียกของฮโยมินเพื่อนรัก
“เบื่ออ่ะ”
ฮโยมินทำปากเบะ
“ไม่ต่างกันหรอก”
จียอนมองไปที่รุ่นพี่คนนั้น ที่ยืนท้าวเอวตะคอกใส่พวกเธอเสียงดังลั่น
“หึ! คอยดูนะ ปีหน้า ฉันจะเป็นคนไปยืนตรงนั้นบ้าง!”
“....”
2 ปีต่อมา....
“แบมแบมมมมมม~~”
“คร๊าบบบบบบบ”
แบมแบม รีบวิ่งไปหาจียอนทันที
“พรุ่งนี้ไปเรียนวันแรกนี่”
“ใช่ ตื่นเต้นแฮะ”
แบมแบม เอามือจับมาที่หน้าอกตัวเอง
“ฮ่าๆๆๆๆ เสียดาย พี่อยู่ปีสามแล้ว คงไปว๊ากนายไม่ได้”
จียอนหัวเราะร่า
“ดีแล้ว ผมไม่อยากให้พี่ไปยื่นโชว์ขาสวยๆ ให้พวกผู้ชายเห็น”
แบมแบมทำหน้าหวงพี่สาวตัวเอง
“แต่ยังไงพี่ก็ต้องเข้า เสียใจด้วยนะจ๊ะ พี่ก็รู้ ว่าพี่รูปร่างหน้าตาค่อนข้างสวย”
“.....”
“แต่เอาเถอะ พี่คงไม่เข้าไปวุ่นวายอะไรมากหรอก”
จียอนตบไหล่น้องชายตัวเองเบาๆ ก่อนจะนอนดูทีวีสบายใจเฉิบ
“พี่อ่ะ ดีทุกอย่างเลยนะพี่จียอน”
“....?”
แบมแบมกระซิบที่หูจียอน
“เว้นแต่....พี่กากแค่นั้นเอง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”
แบมแบมพูดเสร็จก็รีบวิ่งขึ้นไปข้างบน ปล่อยให้จียอนนอนแค้นกับคำพูดของน้องตัวเอง
“หึ! ไอ้น้อง นายคงไม่รู้ซินะ ว่าฉันสวยดุ!!”
“ฮีมาน...”
“.....?”
พ่อจียอนเรียกภรรยาตัวเองด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ อยู่บนเตียงนอน พร้อมกับไฟที่มืดสนิท
“คุณสงสัยมั้ย ว่าทำไมลูกเราไม่มีความรักบ้าง”
“เอ๊า!”
ฮีมานอุทานออกมาอย่างไม่เข้าใจจูฮานสามีตัวเอง
“ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอคุณ คุณอยากให้ลูกปวดหัวเรื่องอื่นนอกจากเรื่องเรียนอีกหรือไง”
“ก็...ไม่ใช่อย่างนั้นนนนน”
“....”
“ผมแค่สงสัยว่า อย่างน้อยมันก็น่าจะแบบ..แบบมีคุยกันบ้าง อะไรกันบ้าง”
จูฮานหน้านิ่วคิ้วขมวด
“แปลกไปแล้วนะ มานั่งคิดเรื่องนี้ ลูกเรายังเรียนไม่จบเลย”
“ต้องคิดซิ เพราะยังไงจียอนก็ต้องทำธุรกิจต่อจากเรา จะให้จียอนอยู่คนเดียวโดยไม่มีคนช่วยดูแลอย่างงั้นน่ะหรอ”
ผู้เป็นพ่อเอ่ย
“แบมแบมไง ลูกชายปากหนาน่ารักของเรา”
ฮีมานพูดไปทำหน้าภาคภูมิใจไป
“นั่นก็เพิ่งเข้าเรียน อ้อนแอ้นเหมือนผู้หญิง จียอนยังจะแมนกว่าด้วยซ้ำ”
“....!!”
“คุณ”
“.....”
จูฮานทำหน้าเหมือนคิดอะไรออก
“ผมว่า...ผมจะจ้างคนคอยดูความประพฤติจียอนเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“....?”
“ทำหน้างงอีกแล้ว ผมคิดไว้....จะให้คนมาสืบว่าจียอนชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย เพราะผมเริ่มเก็บเอามาคิดตั้งแต่จียอนกรี๊ดรุ่นพี่ดารงดาร่าอะไรนั่นอ่ะ”
“มันจะเป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัวของลูกเกินไปแล้วนะคุณ”
ฮีมานออกความคิดเห็น
“ก็แค่สืบ ไม่ได้เข้าไปถามตรงๆ ผมไม่กล้าถามลูก”
“เฮ้ออออ! ก็ไม่ต้องถามไม่ต้องสืบอะไรทั้งนั้นแหละน่า”
ฮีมานบอกปัด
“น่านะ! เพื่ออนาคตของลูกเราไงคุณ”
“...”
“ถ้าเรารู้ว่าลูกเรามีความต้องการแบบไหน เราจะได้เลี้ยงดูแกถูกไงคุณ”
ฮีมานเริ่มคิด
“แล้วถ้าเกิดว่า...จียอนชอบผู้หญิงจริงๆ คุณคิดว่าคุณจะรับได้มั้ย?”
จูฮานนิ่งไปซักพัก ก่อนจะมองหน้าภรรยาตัวเอง
“ผมรับได้ไม่ว่าลูกผมจะเป็นยังไง...”
“....”
บริษัท Search Love
“ฮื้อออออออ!!!!! ทำไมหมู่นี้ลูกค้าเงียบเลย”
โซยอนนั่งบ่นอยู่หน้าโต๊ะคอม
“ก็โฆษณาเรื่อยๆ ซิ เดี๋ยวก็มีคนจ้างเองแหละ”
คิวริเสนอ
“ค่าใช้จ่ายไม่ใช่ซื้อขนมสิบยี่สิบบาทนะคิวริ ไม่รู้เอาพวกเราไปขายแล้วมารวมเงินกันจะพอหรือเปล่า”
“....”
“กลัวอะไรกันล่ะ มีฉันทั้งคน!”
โบรัมเดินมายืนตรงหน้าคิวริกับโซยอน พร้อมกับกอดอกอย่างภาคภูมิใจ
“....”
“อ้าว...ทำหน้าเอ๋อ เดี๋ยวค่าใช้จ่ายฉันออกให้เอง บอกมาว่าค่าโฆษณาเท่าไหร่”
โซยอนกับคิวริมองหน้ากัน
“แต่เราต้องรอปรึกษากับอึนจองก่อนนะพี่โบรัม”
คิวริพูดขึ้น
“โอ่ย! แล้วเมื่อไหร่นางจะมาล่ะ เห็นออกไปตั้งนานและ”
โซยอนบ่นอย่างหงุดหงิด
“แล้วอึนจองไปไหนอ่ะ”
โบรัมทำหน้าสงสัย
“ไปเซเว่น เห็นบ่นว่าหิว”
“....!!”
โซยอนหันไปมองหน้าคิวริ
“หือ!!! นิสัย! ไปก็ไม่ชวน บ้าเชียว!”
โซยอนบอกอย่างหงุดหงิด
“แหม โซยอน แค่ไปเซเว่น ไม่ได้หนีไปต่างประเทศซะหน่อย”
คิวริเอ่ย
“....”
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
“....!!!!”
ทุกคนหูผึ่ง เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์เข้า
“ลูกค้าแน่ๆ!”
โซยอนยิ้มให้ทุกคน ก่อนจะกดรับ
“สวัสดีค่าาา บริษัท Search Love จัดรักให้สมหวังค่าาาาา”
(ผมอยากให้พวกคุณช่วยหน่อยครับ)
“อ๋อ! ได้ค่าาาาา มาหาเราที่บริ....”
(พวกคุณมาหาผมดีกว่า)
“....”
(ผมไม่สะดวก ผมติดงาน)
“อ่อ..เอ่อ..ค่ะ ได้ค่ะ”
(เท่าไหร่ครับ?)
“คะ?”
(ก็...ถ้าจ้างบริษัทคุณให้ทำงานให้ ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ครับ)
“อ๋อ!! สองหมื่นค่ะ แต่ถ้าคุณคิดว่ามันสูงไปเดี๋ยวทางเราจะลดราค่ะ...”
(ผมจ้างพวกคุณแปดหมื่น)
“....!!!”
(แต่งานที่ผมจะให้พวกคุณช่วย มันไม่ใช่งานที่พวกคุณทำให้คนอื่นๆ นะ)
“ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวทางเราจะรีบไปนะคะ ขอบคุณนะคะ!!”
โซยอนกดวางโทรศัพท์ ก่อนจะทำหน้าเอ๋อ
“อะไร มีอะไร!”
โบรัมตื่นเต้นแทน
“ค่ะ...เค้าจ้างเราแปดหมื่น”
“หือออออ? ใคร เค้าคือใคร”
โบรัมพูดต่อ
“เออ...นั่นดิ ใครอ่ะ?”
“น่ะ! ดีใจจนกดวางสาย”
คิวริบ่นงึมงำ
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
“เค้าโทรมาแล้ว!”
โซยอนรีบกดรับเช่นเคย
(คุณรีบวางไปนะ - -!)
“เหอะๆ ขอโทษค่ะ พอดีสายหลุด”
“.....”
(เจอกันในห้างเซ็นเตอร์แล้วกัน ร้านกาแฟชั้นสอง)
“ค่ะได้ค่ะ”
(วันนี้ห้าโมงเย็น สะดวกคุณหรือเปล่า)
“สะดวกค่ะ ดวกสุดๆ!”
(โอเค แล้วเดี๋ยว ผมโทรหาอีกที)
“ค่ะ”
“....”
ทั้งคิวริและโบรัมรอฟังคำตอบจากโซยอน
“งานเข้าาาาาาาาาาาาาา!!!~~^o^”
_______________________________________________________
รอกันนานหรือเปล่าาาาาา ตอนแรกเกิ่นเนื้อเรื่องไปก่อนนะคะ ขอให้สนุกสนานกันนะคร๊าาาาาาาาา!!!!!
ความคิดเห็น