ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แรกพบ 먼저 발견

    ลำดับตอนที่ #2 : แรกพบ 먼저 발견 1

    • อัปเดตล่าสุด 2 ธ.ค. 56


    ตอนที่ 1

     

    บนเครื่องบิน

     

    ขณะที่คุณกำลังหาที่นั่งอยู่ คุณก็เดินก็เดินชนกับใครคนนึ่งเข้า

     

    ขอโทษค่ะคุณมองเค้าก่อนที่จะหันไปขอโทษ แต่รู้สึกเหมือนว่าเค้าจะไม่เข้าใจที่คนพูดเลย

     

    แต่เค้ากับทำแค่พยักหน้ารับรู้ แค่นั้น

     

    เค้าเดินไปแล้วแต่คุณกับมองเค้าคนนั้นอยู่

     

    ทำไมเค้าต้องใส่หมวก ใส่แว่นด้วยน่ะ  ?  แล้วหน้าตาคุ้นๆอีก แต่ชั่งเหอะคุยพูดกับตัวเองก่อนที่นั่งลง บนที่นั่งของตัวเอง

     

    2 ชั่วโมงผ่านไป  ณ สนามบินที่เกาหลี

     

                คุณเดินวนเวียนอยู่ที่สนามบินอยู่นาน ก่อนที่จะเข้าไปซื้อของที่ ร้านสะดวกซื้อร้านหนึ่งในสนามบินดี

    นะที่คุณเรียนภาษเกาหลีมาตั่งแต่ ม.3 เพราะคุณว่ามันเพราะดี และอีกอย่างคือ คุณชอบศิลปินวงหนึ่ง วง EXO

    เมนของคุณคือ ดีโอ ซึ่งตอนนั้นคุณก็ไม่คิดจะสอบชิงทุน ซึ่งคุณก็สอบมันติดซะด้วยสิ ซึ่งการเรียนภาษาเกาหลี

    ครั้งนั้นมันส่งผลดีต่อการมาเกาหลีครั้งนี้เป็นอย่างมาก                            

     

     

    คุณเลือกซื้อ อมยิ้ม โคล่า แล้วก็ขนมมาก 2 3 อย่างก่อนไปคิดเงิน

     

    6500 วอนค่ะ คนคิดเงินบอกคุณ เป็นภาษาเกาหลี

     

    นี่ค่ะคุณจ่ายเงินไป 7000 ก่อนที่รับเงินทอน แล้วคุณก็เดินออกจากร้าน ซึ่งคนค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว

     

    โอ๊ย!!!! ทำไมคนเยอะจังเลยนะคุณบ่นกับตัวเองก็ที่จะพยายามออกจากร้าน  ขณะที่คุณออกจากร้านได้

    แล้วแต่คุณกลับชนกับใครคนหนึ่งเข้า

     

    ขอโทษค่ะคุณบอกเค้าก่อนที่จะลงมาเก็บของที่หล่น  

     

    ไม่เป็นไรให้พี่ช่วยนะคุณพูดก่อนที่จะช่วยคุณเก็บของที่หล่นลงพื้น คุณมองของที่เด็กคนนั้นทำตกมีแต่ขนม

    ทั้งนั้นเลย แล้วคุณก็ยื่นถุงขนมให้น้องเค้า

     

    อ่าว คุณ”  “อ่าว น้องคุณทั้งสองคนพูดขึ้นพร้อมกัน

     

    ขอโทษนะค่ะ ที่เดินชน”        

     

    ไม่เป็นไรหรอก  แล้วน้องมาทำอะไรที่นี่หล่ะ  ดูเหมือนไม่ใช่คนเกาหลีนิคุณถามเด็กสาว น่ารัก ผิวขาวสวย 

     

    หนูเป็นคนไทยค่ะ มาเรียนหนังสือที่นี่ค่ะ

     

    น้องไม่รู้จักพี่หรอ ?คุณถามเด็กสาว ตรงหน้า

     

    จะรู้จักได้ไง พี่ถามแปลกๆ

     

    -o-  เธอไม่รู้จักฉันจริงๆหรอเนี่ย ฉันเป็นคนดังเลยนะ คุณบ่นกับตัวเองในใจ

     

    คุณมองดูนาฬิกาที่ข้อมือตัวเอง ก่อนที่จะพูดว่า ขอตัวก่อนนะค่ะ หนูต้องไปแล้วคุณพูดก่อนวิ่งไป

     

    เดี๋ยวน้อง ลืมของ ..... อ่าว ไปซะแล้วคุณมองสาวน้องที่วิ่งออกไปไกล แล้วคุณก็มองพวงกุญแจรูปถั่วลั่นเตา

    ในมือคุณ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×