คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ฉันยังไม่ตาย
ที่โรงพยาบาลกลางเมืองระยอง รถกู้ภัยเสียงเปิดไซเรนดังก้องกังวานจอดลงที่หน้าตึก บุรุษพยาบาลช่วยกันเคลื่อนย้ายร่างที่ไร้สติลงบนรถเข็นที่เตรียมรอไว้แล้วรีบพาไปยังห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว
“ชีพจรเต้นช้าลงต้องรีบปั้มหัวใจด่วน...”
“เคลียร์!!...” แพทย์พยายามปั้มกระตุ้นหัวใจให้กลับมาเต้น ทุกคนในห้องฉุกเฉินสีหน้าเคร่งเครียดพยายามทุกวิถีทางเพื่อจะยื้อชีวิตเธอไว้
พยาบาลมองเครื่องปั้มหัวใจที่แสดงเส้นกราฟค่อยๆดิ่งลงแม้ว่าจะพยายามปั้มหัวใจช่วยชีวิตเธอไว้ “ชีพจรเต้นอ่อนลงค่ะหมอ...” แพทย์หนุ่มสีหน้าสลดลงมองร่างผู้ป่วยที่ศีรษะได้รับการกระทบกระเทือนเป็นบาดแผลใหญ่และเสียเลือดจำนวนมาก “รีบติดต่อญาติผู้ป่วยโดยด่วน...”
อีกมิติหนึ่งหมอกสีเทาแพร่กระจายไปทั่วหน้าห้องฉุกเฉิน แล้วก่อตัวเป็นร่างชายหนุ่มในชุดสูทสีดำที่ยืนมองไปยังร่างที่ไร้สติ
“รายที่สิบสามจ็อบสุดท้ายแล้ว...” ร่างสูงเปิดกระเป๋าหยิบไอแพดหน้าจอสีเข้มแล้วมองรูปหญิงสาวจากแฟ้มบันทึกประวัติชะตาถึงฆาต “อายุ 26 ปี เฮ้อ...ชีวิตนั้นไม่เที่ยง อายุยังน้อย หน้าตาก็สวยไม่น่าด่วนต้องมาชดใช้กรรมเลย...”
ภายในห้องฉุกเฉิน ลิลิน นอนแน่นิ่งสัญญาชีพเริ่มอ่อนลง หญิงสาวพยายามลืมตาขึ้นสูงกับแสงจัดจ้าที่ส่องเข้ามา “เกิดอะไรขึ้นกับฉัน แสงอะไรทำไมมีแต่หมอก ฉันอยู่ที่ไหน...” เกิดคำถามมากมายขึ้นหัว
“คุณๆ...มาทำลงทะเบียนประวัติชะตาถึงฆาตทางนี้...” ยมทูตจุติภพ พิมพ์ประวัติและข้อมูลเบื้องต้นเพื่อให้ลิลินเตรียมลงทะเบียน
“ลงทะเบียนอะไรฉันไม่เข้าใจ และคุณเป็นใคร...”
“ผมจุติภพยมทูตฝึกหัด...ผมจะพาคุณไปในโลกใหม่ของคุณ...”
“แล้วทำไมฉันต้องไปกับคุณ...” ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเข้ม
“ก็คุณตายแล้วไง ชีวิตคุณถึงฆาตแล้ว...”
“ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ ฉันยังไม่ตาย...” ลิลินกรีดร้องเสียงดังด้วยความตกใจ จนจุติภพต้องเอามือมาอุดหู
“เบาๆๆหน่อยครับ...รู้ว่าเสียใจแต่ช่วยมีมารยาทหน่อย หูผมจะดับอยู่แล้ว...มาเหอะผมต้องรีบไปวันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน...” หญิงสาวส่ายหน้าไม่เชื่อว่าตัวเองได้หมดอายุขัยแล้ว เธอพยายามวิ่งหนีไปตามทาง จนปะทะกับร่างสูงที่กำลังวิ่งมาที่หน้าห้องฉุกเฉิน
“พี่วิน ช่วยลินด้วย...” หญิงสาวพยายามใช้มือจับร่างชายหนุ่มแต่แล้วก็จับไม่ได้ซ้ำเขาก็ไม่ได้ยินเสียงร้องเรียกของเธอ
“ไม่จริงฉันยังไม่ตาย ฉันไม่อยากตาย ทำไมต้องเป็นฉัน ฮือๆๆ...” ร้องไห้โฮด้วยความเสียใจ
ยมทูตจุติภพเคลื่อนร่างมาตรงหน้าพร้อมซักประวัติการเสียชีวิต “เกิดเหตุอะไรกับคุณ ทำไมถึงเสียชีวิต...”
“ฮือๆๆๆ....ฮือๆๆ ฉันยังไม่อยากตาย ฉันยังไม่ได้แต่งงาน ยังใช้ชีวิตไม่คุ้มค่าเลย ฮือๆๆ...”
“นี่คุณตั้งใจฟังผมหน่อย... ผมถามว่าเป็นอะไรตาย...”
“คุณเป็นยมทูตภาษาอะไร คุณจะเอาชีวิตฉันไป คุณต้องรู้สิ หรือว่า....ฉันยังไม่ถึงฆาต...”
“ผมเข้ารหัสส่วนตัวคุณไม่ได้เลย...วันเดือนปีเกิดคุณตรงไหม ช่วยผมเช็คหน่อย...”
“ไม่เช็ค ไม่รู้ จำอะไรไม่ได้ ฉันไม่อยากตาย ฮือๆๆ....”
“คุณผมเหนื่อยมากแล้วนะ วันนี้เจอแต่เคสหนักๆทั้งนั้น ทำใจเสียเหอะ ชีวิตคนเรามันก็มีแค่นี่หละ เกิดแก่เจ็บแล้วก็ตาย...”
“นั่นคุณพ่อของฉัน...” ลิลินมองคุณพ่อที่กำลังวิ่งตรงมา
“คุณพ่อค่ะ....” หญิงสาววิ่งมากั้นหน้าแต่แล้วคุณพ่อเธอก็วิ่งผ่านไปโดยมองไม่เห็น
“คุณเสียชีวิตแล้วจริงๆ พวกเขาถึงมองไม่เห็นคุณ เรากะพวกเขาอยู่คนละโลกแล้วทำใจเสียเหอะ...” จุติภพเอามือแตะไหล่พยายามปลอบให้หายเสียใจ
ที่หน้าห้องฉุกเฉิน แพทย์เปิดประตูเดินออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“คุณหมอครับลินเป็นอย่างไงบ้างครับ...” ภวินทร์รีบเดินมาถาม
“คุณหมอลูกผมเป็นไงบ้าง...” พายัพผู้เป็นพ่อเดินกึ่งวิ่งมาพร้อมกับไขศรีแม่เลี้ยงลิลิน
แพทย์หนุ่มสีหน้าสลดลง “หมอเสียใจด้วยนะครับ คุณลิลินเธอเสียชีวิตแล้ว...”
“ไม่จริง หมอช่วยลูกผมด้วย ผมมีเงินมากมายมหาศาล คุณหมอช่วยชีวิตลูกสาวผมด้วย...” คนเป็นพ่อทรุดตัวลงกับพื้น ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดที่ต้องสูญเสียลูกสาวสุดที่รักไป ไขศรีพยุงร่างสามีที่หมดแรงขึ้น เธอมองเข้าไปในห้องฉุกเฉินด้วยสีหน้าเรียบเฉย
ภวินทร์น้ำตาคลอเสียใจไม่แพ้กัน เขาโทษตัวเองว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้ลิลินว่าที่คู่หมั้นต้องมาเสียชีวิต“โธ่ลิน ทำไมคุณต้องทิ้งผมไปแบบนี้....”
หญิงสาวมองคนตรงหน้าน้ำตานองรู้สึกผิดที่คิดมาตลอดว่าพ่อไม่รัก ช่วงชีวิตที่ผ่านมาเธอเอาแต่ใจตัวเองปล่อยชีวิตให้ไร้ค่าใช้เงินเที่ยวเตร่
“คุณลิลิน ไปกับผมเหอะ...หมดเวลาของคุณแล้ว...”
“คุณยมฝึกหัด...”
“ผมยมทูตฝึกหัดจุติภพครับ...”
“มันยาวอะ ฉันความจำไม่ดี ดูสิตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าเป็นอะไรตาย ทำไมรถถึงคว่ำ...”
“คุณขับรถโดยประมาทหรือเปล่า...”
“ไม่นะ...ปกติฉันไม่ขับรถเอง ฉันมีคนขับรถให้ หรือบางทีก็เป็นพี่วินหรือนที...”
“ใครพี่วิน ใครนที ทำไมคนขับรถเยอะจัง...”
“พี่วินคือว่าที่คู่หมั้นฉันเราจะแต่งงานกันเร็วๆนี้ ส่วนนทีคือ เอิ่มคือ...”
“คือใคร...ถามด้วยความสงสัย”
“คุณยมฝึกหัด คุณดูประวัติฉันไม่ได้หรือไง หัวฉันน่าจะโดนกระแทก ฉันจำอะไรไม่ได้เลย...”
“ตอนนี้ผมเข้ารหัสข้อมูลคุณไม่ได้ทำไงดี นี่ก็หมดเวลาระบบมันปิดไปหมดหละ...”
“อะไรกันเนี่ย ในยมโลกยังมีระบบปิดอีกหรือแล้วฉันจะทำอะไร อย่างไงต่อไป...”
“ยมโลกมันก็เหมือนโลกมนุษย์นั่นหละ ใครจะมานั่งทำงาน 24 ชั่วโมง เอางี้คุณไปที่พักผมก่อน ภพยมโลกเปิดแล้วค่อยคุยกัน...”
“ฉันไม่อยากไปเลย...”
“มากลับผมเหอะ ผมเหนื่อยมาก ตอนนี้ร่างแทบละลายแล้ว...” ยมฑูตหนุ่มยิ้มให้กำลังใจแล้วยื่นมือให้ลิลินจับ แล้วร่างทั้งคู่ก็กลายเป็นกลุ่มควันสีเทาแล้วค่อยๆจางหายไป
***********************************************************
อีกด้านหนึ่งห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล ร่างหญิงสาวนอนหมดสติอยู่บนเตียงที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์เครื่องช่วยหายใจสายระโยงระยาง ธิตินายแพทย์หนุ่มเจ้าของไข้มองเครื่องจับชีพจรสัญญาชีพค่อยๆเต้นเร็วขึ้น “นานา...คุณรอดแล้วนะ...” ชายหนุ่มถอนหายใจแรงลดความเครียดและความกดดันที่ผลการผ่าตัดเป็นไปด้วยดี
“คุณหมอหลานฉันเป็นอย่างไงบ้าง...” ชายหญิงสูงวัยประคองกันเดินมาที่หน้าฉุกเฉิน
“นานาปลอดภัยแล้วครับ ผลการผ่าตัดเป็นไปด้วยดี...พักสักเดือนอาการก็ดีขึ้น”
“โธ่นานาหลานยาย...” ตายายต่างโอบกอดกันด้วยความดีใจที่หลานสาวสุดที่รักผ่านช่วงวิกฤติของชีวิตมาได้
ธิติมองร่างที่หมดสติแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน นานาหญิงสาวสู้ชีวิตที่พยายามทำตัวเข้มแข็งเพื่อต่อสู้กับโรคร้าย ต่อไปนี้เธอจะไม่ต้องเจ็บปวดด้วยอาการเนื้องอกในสมองอีกแล้ว
************************************************************
ที่คอนโด ใกล้โครงการก่อสร้างที่ภาวินดูแล ชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาแล้วนั่งทรุดลงกับพื้น ชายหนุ่มรู้สึกใจจะขาดสลาย “ถึงลินจะทำร้ายพี่ขนาดไหน พี่ก็ยังรัก ลินไม่น่ามาด่วนจากพี่ไปเลย พี่มันผิดเอง...” ร่างสูงพร่ำพรรณนาความเจ็บปวดเบื้องลึกในใจออกมา
ย้อนเวลากลับไปสามปีที่แล้ว ในงานเลี้ยงกลุ่มธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ พายัพพา ลิลิน ลูกสาวคนโตที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอกมาแนะนำให้ทุกคนรู้จัก ซึ่งลิลินได้แสดงออกอย่างตรงไปตรงมาว่าชื่นชอบภาวินและด้วยเสน่ห์ความสวยของเธอก็ทำให้เขาตกหลุมรักได้ไม่อยาก ทั้งคู่ได้คบหาดูใจเป็นที่รู้กันในวงธุรกิจ จนเวลาผ่านไปสองปีทั้งสองคนวางแผนจะแต่งงานกัน ภาวินตัดสินใจใช้ที่ดินสามร้อยไร่ร่วมลงทุนกับพายัพเพื่อสร้างคอนโดและรีสอร์ทริมชายหาดเพื่อสร้างอนาคตกับลิลิน หญิงสาวที่เขารัก
หลังจากเริ่มทำธุรกิจสร้างคอนโด ภาวินก็มุ่งมั่นทำแต่งานซึ่งต่างกับลิลินที่เธอยังสนุกกับการเที่ยวเตร่ ทำให้ทั้งคู่เริ่มทะเลาะกัน กนกแก้วพี่น้องต่างมารดา จึงวางแผนแนะนำให้ลิลินให้รู้จักกับนที ชายหนุ่มที่มีแต่ความเจ้าชู้และทะเยอทะยาน ซึ่งก็เป็นไปตามแผนลลินตรงหลุมรักนทีเข้าอย่างจังทำให้ความสัมพันธ์ของภาวินและลิลินเริ่มสั่นคลอน
เมื่อสามวันก่อนเกิดเหตุภาวินได้ตามหาลิลินที่ไนต์คลับ และเขาก็ได้พบว่าหญิงสาวที่เขารักสุดหัวใจกำลังคลอเคลียกับนที ชายหนุ่มหมดความอดทนใช้กำลังเข้าชกต่อยนทีจนเลือดกบปาก
“พี่วิน บ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย...”
“ลินทำไม ทำกับพี่อย่างนี้ เราจะแต่งงานกันอีกไม่นานแล้วนะ...”
“ลินไม่แต่ง...ลินยังไม่พร้อม...” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงโมโหแล้วรีบไปพยุงร่างนทีที่จมกองกับพื้น
“ทำไมลินพูดอย่างนี้กับพี่...” ชายหนุ่มถามน้ำเสียงสะอื้นด้วยความเสียใจ
“พี่วิน ถามตัวเองก่อนดีไหม ว่าที่ผ่านมาพี่ทำหน้าที่ของคนที่เป็นคู่รักได้ดีพอหรือยัง...”
ลิลินสะบัดหน้าแล้วเดินเชิดใส่ นทีหันมามองแล้วสแยะยิ้มด้วยความเวทนา
**********************************************************
ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะคะ จะพยายามเขียนเร็วๆ อัพบ่อยๆ ฮี่ๆๆ
ความคิดเห็น