ผลาญชะตารักสร้างชะตาลวง

​คำโปรย

ชะตาของสองพี่น้องเปรียบได้ดั่งตะเกียงของกันและกัน ทว่ากลับพลิกผันทำให้อีกหนึ่งชีวิตต้องดับสูญ “ความเจ็บปวดที่พี่หญิงของข้าได้รับ พวกเขาย่อมต้องชดใช้เป็นเท่าทวี น้องสาวผู้นี้จะเป็นผู้ทวงคืนให้เอง”

บทนำ

(นิยายเรื่องเป็นการเล่าเรื่องราวปมในอดีต สลับกับการแก้แค้นในปัจจุบัน)

ภาพในอดีตตั้งแต่วัยเยาว์กระทั่งเติบใหญ่ผุดขึ้นในห้วงคำนึงที่ลึกสุดประมาณ นั้นคือน้องสาวที่นางกำลังโอบกอดเอาไว้ เพื่อไม่ให้ถูกทารุณ ยามนั้นนางไม่เข้าใจว่าเหตุใดบิดาถึงหูเบาเชื่อคำของสตรีแคว้นหนาน ที่กล่าวหาว่าน้องสาวเป็นตัวมารล้างผลาญ บัดนี้นางเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่ชะตาลิขิต แต่เป็นพวกเขาที่ลิขิตมันขึ้น

รอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้นดวงตาแดงก่ำจดจ้องไปที่สามีที่นางเคยรัก ถึงแม้ว่านางจะถูกเลาะเอาหนังไปทำร่มกันฝนบดบังแสงแดดให้กับคนรักของเขา นำกระดูกไปบดเป็นผงเป็นปุ๋ยให้สวนกุหลาบให้คนได้ชื่นชม แต่สิ่งที่พวกเขากำลังจะเจอในอนาคตย่อมหนักหนากว่าที่นางเจอในวันนี้

‘เฉิงลู่ซี ชาตินี้พี่หญิงของเจ้าโง่เขลายิ่งนัก แม้แต่เนื้อหนังยังต้องถูกเลาะออกมาให้คนโฉดชั่วได้ใช้ประโยชน์ ความแค้นใจของพี่ในชาตินี้ หวังว่าเจ้าจะสานต่อแค้นนี้ให้แล้วเสร็จ ส่วนพี่จะเอาใจช่วยเจ้าอยู่ข้างกายเจ้า’ เฉิงยู่เฟิงเคลื่อนสายตาไปทางสามี ราวกับว่าจะโต้ตอบเขา

‘ระหว่างข้าและท่าน ผู้ใดจะโง่เขลากว่ากัน’

“ความเจ็บปวดที่พี่หญิงของข้าได้รับ พวกเขาย่อมต้องชดใช้เป็นเท่าทวี น้องสาวผู้นี้จะเป็นผู้ทวงคืนให้เอง”

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช 2537

ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข หนังสือ เพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร