รักสุดแสนวุ่นวายของยัยคุณหนู

ตอนที่ 32 : Special 02 - 100 %

คำเตือน

เนื้อหาบางฉากในเรื่องนี้อาจจะไม่เหมาะสมในเรื่องของศีลธรรม

อาจไม่เหมาะสำหรับผู้ที่อายุต่ำกว่า 18+ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

****************************************************

Special02

[วาทานาเบะ ฮิโรชิ –Talk]

1 ปีถัดไป...

“นี่อิชิคุง อย่าวิ่งสิครับ” เสียงของคุณหนูฮานะ เรียกเจ้าตัวเล็ก ที่กำลังวิ่งเล่นอยู่สนามเด็กเล่นอย่างสนุกสนาน

“เห้อออ... ทำไมซนแบบนี้เนี้ย -*-“ ผมบ่นขึ้น สายตาจับจ้องไปอย่างเจ้าตัวเล็กที่ไม่ยอมฟังเสียงเตือนของคุณหนูฮานะเลย

“พี่ฮิโรชิก็ อิชิคุงวัยนี้ก็ซนธรรมดาแบบนี้ล่ะค่ะ^^” คุณหนูฮานะหันมาพูดกับผม สายตาของเธอที่มองไปอย่างเจ้าตัวเล็กนั้นเปี่ยมไปด้วยความสุข

ใช่ครับ เราสองคนตอนนี้มีเจ้าตัวเล็กด้วยกัน 1 คน เป็นเด็กผู้ชายที่ซนมากๆ -*- เห็นละหมั่นเขี้ยวอยากจับแก้มกลมๆของเจ้าเด็กนั้นจริงๆ (-3-)

ตุ้บ!

วิ่งไปได้สักพัก เจ้าตัวเล็กแก้มอ้วนนั้นก็สะดุ้งขาตัวเองล้มลง ทำเอาผมและคุณหนูฮานะรีบวิ่งไปดูอาการทันที

“อิชิคุง!” คุณหนูฮานะรีบวิ่งไปด้วยความเป็นห่วง

“ฮ่าๆ โอก้าซังฮะ^^” เจ้าตัวเล็กแก้มอ้วนนั้นไม่แสดงอาการเจ็บใดใดให้เห็น แถมยังส่งยิ้มหวานมาให้ใจละลายเล่น

“อย่าวิ่งแบบนี้สิครับ โอก้าซังเป็นห่วงนะรู้ไหม” เจ้าตัวเล็กรีบกระโดดกอดขาคุณหนูฮานะอย่างโอดอ้อน

“อย่าดื้อสิครับ -*-“ ผมบอกแล้วเอื้อมมือไปจับแก้มทั้งสองข้างของเจ้าตัวเล็กอย่างหมั่นเขี้ยว

“หงื้อ โอโต้ซังฮะ อย่าจับแก้มผมแบบนี้สิฮะ -*-“ เจ้าตัวเล็กดิ้น และหลบมือผมไปเกาะขาคุณหนูฮานะ ขี้อ้อนแม่ซะจริงๆ

“เข้าบ้านอาบน้ำกันได้แล้วครับ วันนี้อิชิคุงเล่นจนเสื้อผ้าเลอะเทอะหมดแล้วครับ” ผมบอกแล้วเดินเข้าไปอุ้มเจ้าตัวเล็ก

“เล่นต่ออีกไม่ได้หรอฮะ? *-*” เจ้าตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดผมตอนนี้ มองผมตาแป๋วสยตาอ้อนวอนอยากจะกลับไปเล่นต่อ

“ไม่ได้ครับตอนนี้เย็นมากแล้ว เดี๋ยวโอก้าซังต้องไปทำข้าวให้เราทานด้วยครับ” ผมบอกแล้วเอื้อมมือไปลูบผมลูก เพื่อปลอบใจเขา

“หงื้อ T^T” แต่เจ้าตัวเล็กกลับยังงอแงที่จะอยู่ต่อให้ได้

“เดี๋ยวพรุ่งนี้โอโต้ซังพามาใหม่ครับ ^^” เมื่อได้ยินผมพูดแบบนั้น น้ำตาของเจ้าตัวเล็กหยุดทันทีเหมือนสั่งได้ เห้อ เด็กอะไรเจ้าบทบาทชะมัดเลย

“จริงนะฮะ ^o^” ยิ้มร่า หันมาถามผม

“ครับบบ” พรุ่งนี้ค่อยพาเจ้าก้อนกลมมาใหม่แล้วกัน

@ คอนโดA

เรายังพักกันอยู่ที่คอนโดเดิม แค่เปลี่ยนให้คุณหนูฮานะย้ายมาอยู่ห้องของผมซึ่งมีขนาดใหญ่กว่า ตอนนี้เรามีสมาชิกใหม่เพิ่มมา 1 คน คือเจ้าก้อน อิชิคุง อายุ 3 ขวบครึ่ง

“อิชิคุงอาบน้ำกับโอโต้ซังก่อนนะครับ เดี๋ยวโอก้าซังไปทำข้าวให้ทานนะครับ” คุณหนูฮานะเดินมาลูบหัวลูกชายอย่างเอ็นดู

“คร้าบบบบบ ^^”

“พี่ฮิโรชิค่ะ อาบน้ำให้อิชิคุงด้วยนะคะ หนูไปเตรียมข้าวให้ทานค่ะ^^” ก่อนจะหันมาบอกผมแล้วเดินเข้าครัวเพื่อไปเตรียมข้าวเย็นของมื้อนี้

“ครับ” ผมรับคำแล้วพาเจ้าตัวเล็กเดินเข้าห้องน้ำ

ตอนนี้ผมและเจ้าตัวเล็กกำลังอาบน้ำกันอยู่และตอนนี้เราสองคนก็กำลังแช่น้ำในอ่างกัน ในอ่างแช่นั้นเต็มไปด้วยเจ้าเป็ดตัวเล็กของอิชิคุง

“ปรื้น ปรื้นนนนน” เจ้าตัวเล็ก

“หันหลังมาอิชิคุง โอโต้ซังจะขัดหลังให้ วันนี้สระผมด้วยนะครับ”

“คร้าบบผม”

“จะสระผมแล้วนะ หลับตาก่อนสิอิชิคุงอย่าเพิ่งเล่น เดี๋ยวยาสระผมเข้าตา”

“ทำไมตอนที่โอก้าซังอาบให้ อิชิยังไม่เห็นหลับตาเลยฮะ? *-*” เจ้าก้อนหยุดเล่นเจ้าเป็ดเหลืองก่อนจะหันหน้ามาถามผม เห้อ เรื่องมากชะมัด เด็กคนนี้

“ก็ตอนนี้อิชิคุงอาบกับโอโต้ซังนิครับ -*- มันไม่เหมือนอาบกับโอก้าซังหรอก”

“แล้วทำไมไม่เหมือนกันละครับ *-*” เห้อออ เจ้าเด็กคนนี้ -*-

“เห้อ.. โอโต้ซังก็ไม่รู้ครับ หลับตาก่อนนะ”

“ก็ได้ฮะ...”

“ดีมาก”

“ทำไมโอโต้ซังจับผมอิชิคุงแรงจังฮะ” ห๊ะ! หรือว่าผมออกแรงมากเกินไป?o_O

“อิชิคุงเจ็บหรอ?” ผมถามลูกด้วยความเป็นห่วง

“ไม่เจ็บฮะ แต่เวลาโอโต้ซังสระผมให้อิชิ หัวของอิชิก็สั่นๆ แบบนี้เลยฮะ” อิชิคุงยังคงหลับตาอยู่เพราะกลัวยาสระผมเข้าตา แต่ลูกกลับแสดงท่าทางว่าเวลาผมสระผมให้เขา เขาจะหัวสั่นโยกเป็นแบบนี้เลย ดูทำท่าเข้า เวอร์ ไปไหมเจ้าก้อน? -*-

“ครับ เข้าใจแล้วโอโต้ซังจะทำให้เบาๆ”

“แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จละฮะ ผมไม่อยากนั่งหลับตาแล้ว” เจ้าเด็กคนนี่นิ -*-

“ครับ ครับ โอโต้ซังจะรีบทำให้เสร็จเดี๋ยวนี้ละครับบบบ” เห้อ อาบน้ำให้ลูกทำไมมันยากขนาดนี้เนี้ย -*- ผมต้องใช้พลังงานไปเยอะมากกับการอาบน้ำให้เจ้าก้อน งั้นคุณหนูฮานะเธอต้องเหนื่อยแบบนี้ทุกวันเลยนะสิ เจอเจ้าก้อนอ้อนเอาแต่ใจแบบนี้

มื้อเย็นเริ่มขึ้น อิชิคุงลูกชายของผมก็ฟ้องคุณหนูฮานะใหญ่เลยว่าผมนะสระผมให้เขาแรงเกินไป จนหัวโยกแล้วทำท่าทางประกอบ

“ฮ่าๆ หรอครับ^^” คุณหนูฮานะฟังที่ลูกชายเล่าก็ชอบใจใหญ่เลย

“จริงๆฮะ โอโต้ซังยังให้อิชิหลับตาอีกต่างหาก-3-”

“ก็เดี๋ยวยาสระผมมันจะเข้าตาเราไง -*-“ ผมบอกพลางตักข้าวเข้าปาก ตอนอาบน้ำให้เจ้าก้อนเสียพลังงานไปเยอะมากต้องกินข้าวเยอะๆ หน่อยทดแทนพลังงานที่เสียไป

“ทีโอก้าซังสระผมให้ไม่เห็นต้องหลับตาเลยนิฮะ -3-” เจ้าก้อนหันไปฟ้องคุณหนูฮานะเรื่องการอาบน้ำของผมในวันนี้

“-*-“ เจ้าเด็กคนนี้นิ!

“โอโต้ซังเขาทำถูกแล้ว เพราะโอโต้ซังเป็นห่วงอิชิคุงนะครับเลยให้หลับตาไง^^” คุณหนูฮานะว่าแล้วเช็ดปากให้อิชิคุง ที่ตอนนี้ตักข้าวเลอะเทอะไปหมด

เวลาเข้านอน...

“คุณหนูฮานะ” ค่ำวันนั้นผมนอนอยู่บนเตียง และคุณหนูฮานะเพิ่งอาบน้ำเสร็จเธอนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งกำลังบำรุงผิวหน้า

“ว่าไงคะ?”

“พี่ว่าเราจะทริปไปทะเลกันไหมครับ?”

แกร๊ง!

“หึหึ” ผมหัวเราะหึในลำคอ เมื่อเห็นท่าทีของเธอ คุณหนูฮานะทำแปรงหวีผมหลุดมือทันทีที่ได้ยินผมชวนออกทริป ทำไมเธอถึงตกใจนะหรอ ก็เมื่อปีที่แล้วเราไปฮันนีมูนกันมาที่โอกินาว่า ก็ได้เจ้าอิชิคุงมาเป็นของขวัญ รอบนี้ผมเองก็วางแผนไว้เช่นกันหึหึ

“พี่ฮิโรชิค่ะ -/////-“ หน้าของเธอขึ้นสีแดงระรื่อทันที

“คราวนี้พี่อยากได้เจ้าตัวเล็กเป็นผู้หญิงครับ^^”

“-////////-“ เมื่อได้ยินผมพูดแบบนั้นคุณหนูฮานะก็หน้าแดงยิ่งกว่าเดิม

“ฮ่าๆ ค่อยว่ากันครับ พี่ไม่รีบแต่อันที่จริงสุดสัปดาห์นี้เลยก็ได้ครับ^^”

“พี่ฮิโรชิก็...ขอหนูคิดดูก่อนนะคะ -//////-“ คุณหนูฮานะว่าแล้วเดินมานั่งข้างๆ เตียง

“คราวนี้พี่กะว่าจะช่วยโอโต้ซังกับโอก้าซังของคุณหนูฮานะไปด้วยนะครับ ^^ พักผ่อนแบบครอบครัวไง”

“อ่าดีเลยค่ะ ^^”

“มานอนได้แล้วครับ ^^”

“ค่ะ ว้ายย!!” ผมแอบดึงคุณหนูฮานะ ลงมานอนที่เตียงโดนไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะโครมตัวเธอเอาไว้

แอ๊ดดดด...

“โอก้าซังฮะ อิชินอนไม่หลับฮะผมขอนอนกับโอก้าซังนะฮะ” เมื่อเห็นเจ้าก้อนเข้าห้องมาคุณหนูฮานะรีบผลักผมออกทันที =_= ก่อนที่เจ้าก้อนอิชิคุงจะปีนขึ้นมาบนเตียงแล้วมานอนกั้นผมกับคุณหนูฮานะ เพราะว่าอิชิคุงสามขวบแล้วผมเลยให้ลูกแยกนอนคนละห้องกัน โดยที่คุณหนูฮานะไปส่งเข้านอนทุกวัน

“ทำไมยังไม่นอนอีกอิชิคุง -*-“ ผมถามพลางมองไปยังลูกที่ตอนนี้กำลังจ้องหน้าคุณหนูฮานะ

“โอก้าซังอิชิคุงอยากกินนมฮะ -3-“ อิชิคุงพูดขึ้นแล้วจ้องไปอย่างหน้าอกของคุณหนูฮานะอย่างอ้อนวอน

“-//////-“ คุณหนูฮานะหน้าขึ้นสีแดงด้วยความเขินทันทีเมื่อได้ยินลูกพูดแบบนั้น เห้ออออ เจ้าเด็กคนนี้นิ

“มากินนมโอโต้ซังม่ะ!” ผมว่าก่อนจะจับเจ้าก้อนมากอดแล้วนอนลง

“ไม่เอาๆ โอโต้ซังปล่อยอิชินะฮะ!”

“ไม่ปล่อยครับ -*- ดึกแล้วอิชิคุงนอนได้แล้วครับ” ผมบอกกับลูกไม่ยอมปล่อยกอด

“หงื้อออ อิชิอยากนอนกอดโอก้าซังงงงงงง” แต่เจ้าก้อนกับงอแง จะนอนกอดคุณหนูฮานะ

“อิชิคุงพูดแบบนี้โอโต้ซังเสียใจนะครับ T^T” ผมแกล้งทำหน้าเศร้า

“ก็ได้ฮะ”

“ฝันดีนะครับ อิชิคุง^^” คุณหนูฮานะจุ๊ปหน้าผากของเราสองคนพ่อลูก ก่อนจะดับไฟห้องนอน

เห้อออ...วันนี้ผมตั้งใจว่าจะนอนกอดคุณหนูฮานะสักหน่อยกลับต้องมานอนกอดเจ้าก้อนแทน =_= ผมต้องมีน้องอีกคนให้เจ้าตัวก้อนอิชิคุงจริงจังสักที จะได้ไม่มาก่อกวนเวลาผมกับคุณหนูฮานะจู้จี้กัน-.-

@ โอกินาว่า

ในที่สุดเราก็ได้มาออกทริปกันอีกครั้งที่โอกินาว่า แต่คราวนี้เราไม่ได้มากันแค่ 2 คนเหมือนครั้งที่แล้ว รอบนี้ทางครอบครัวของคุณหนูฮานะก็มาพักผ่อนกับเรา

“คุณลุงฮะ! ^^” เจ้าก้อนเห็นยูสึเกะที่ตอนนี้มีศักดิ์เป็นพี่เขยผม ใช่หมอนั้นก็มาทริปครั้งนี้ด้วย

“ไงเจ้าอิชิคุง ^^” ยูสึเกะขานรับอิชิก่อนจะอุ้มขึ้น “ฮึ๊บ! นี้ตัวหนักขึ้นรึเปล่าเนี้ย -*-?” ยูสึเกะถาม แน่นอนสิกินเก่งจะตายเจ้าก้อนนั้นน่ะ

“อิอิ ช่วงนี้อิชิคุงกำลังโตน่ะค่ะ เลยทานเยอะมากๆ เหนื่อยหน่อยนะคะโอนีซัง^^” คุณหนูฮานะพูดแล้วมองลูกชายอย่างเอ็นดู ผมน่ะแอบสงสารคุณหนูฮานะเหมือนกันตอนอุ้มเจ้าก้อน

“นี่แล้วให้อิชิคุงเรียกฉันว่าพี่ไม่ได้หรอ? -*- เรียกลุงดูแก่ยังไงไม่รู้”

“ก็เรามีศักดิ์เป็นคุณลุงของอิชิคุงน่ะสิ ยูสึเกะนี่จะให้เรียกพี่ได้ไง” คุณแม่ของคุณหนูฮานะเอ็ดลูกชายคนโตทันที

“งั้นวันนี้คุณลุงจะพาไปเล่นทรายที่ทะเล ไปไหมครับ^^”

“ไปคร้าบบบบบ ^^” เจ้าก้อนรีบรับคำทันที ก่อนที่พี่เขยผมจะอุ้มเจ้าไปพาไปที่ทะเลกัน

เย็นวันนั้น…

“อ้าว...กับมาแล้วหรอคะ? และอิชิคุงละคะ?” คุณหนูฮานะมองหาเจ้าตัวเล็กที่ไปไม่ได้ตามผมเข้าห้องมาด้วย

“เมื่อกี้พี่ไปส่งอิชิคุงนอนกับคุณแม่ของคุณหนูฮานะ เจ้าตัวเล็กก็ยินยอมครับ^^” 

“เอ๊? ไปนอนกับโอก้าซังหรอคะ?” คุณหนูฮานะทำหน้าสงสัย

“คุณหนูฮานะลืมไปแล้วหรอว่าทริปนี้เราตั้งใจจะมีเจ้าตัวเล็กอีกคน หึหึ :)” ผมแอบส่งยิ้มกรุ่มกริ่มให้เธอ

“พี่ฮิโรชิทำหนูเขินอีกแล้วนะคะ >////<” 

“ไปอาบน้ำกันครับ^^”

“ว้าย!!!” เมื่อพูดจบผมก็อุ้มคุณหนูฮานะตรงดิ่งไปห้องน้ำเลยทันที หึหึ วันนี้ต้องทำให้สำเร็จ

1 ปีถัดไป...

@ โรงพยาบาล A

วันนี้เราต่างกำลังรอคุณหนูคลอดลูกคนที่สองของเรากันอยู่หน้าห้องคลอด ทางครอบครัวคุณหนูฮานะก็มาให้กำลังใจกันหมด

“โอโต้ซังครับ โอก้าซังจะเป็นไรไหมครับ ฮือๆ T^T” เจ้าก้อนร้องไห้เมื่อเห็นผู้เป็นแม่เข้าห้องคลอด ในใจคงกลัวว่าผู้เป็นแม่นั้นจะเป็นอะไรเลยร้องไห้ใหญ่เลย ผมเห็นดังนั้นจึงอุ้มลูกชายมาไว้ในอ้อมกอดก่อนจะเช็ดน้ำตาให้เขา

“โอก้าซังไม่เป็นอะไรครับ^^ โอก้าซังกำลังพาน้องมาให้อิชิคุงไงครับ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง” ผมบอกแล้วกอดลูกเอาไว้

“น้องหรอฮะ? โอก้าซังจะพาน้องมาให้อิชิคุงเล่นด้วยหรอฮะ?” 

“ใช่ครับ^^”

“แย่ๆ อิชิคุงอยากเจอน้องแล้ว เมื่อไหร่โอก้าซังจะออกมาฮะ”

“เดี๋ยวก็ออกมาแล้วฮะ ^^”

แอ็ด...

“ขอแสดงความยินด้วยนะครับ คนไข้ผ่าคลอดเสร็จเรียบร้อยแล้วปลอดภัยทั้งแม่และเด็กครับ ^^” คุณหมอเดินออกมาจากห้องทำคลอดแจ้งข่าวดีให้สำหรับพวกเราที่รออย่างใจจดใจจ่อ

“ทางญาติสามารถดูเด็กได้ที่ห้องฝากเลี้ยงนะครับ ส่วนคุณแม่นั้นคุณหมอขอให้พักฟื้นก่อนยังไงค่อยเข้าเยี่ยมครับ ถ้ายังไงคุณหมอขอตัวก่อนนะครับ^^”

“ขอบคุณมากเลยครับ^^” 

“โอโต้ซัง อิชิอยากไปดูน้องฮะ ไปดูน้องกันนะฮะ” เจ้าก้อนอ้อนผมให้พาไปดูน้องคนเล็กทันที

“ครับ ครับ ^^” 

@ ห้องฝากเลี้ยงเด็ก

“ทำไมน้องนอนละครับ *-*” เจ้าก้อนมองน้องคนเล็กที่นอนหลับพริ้มอยู่ในตู้อบเด็กแรกเกิด

“ให้น้องนอนก่อนนะครับ ^^”

“น้องชื่ออะไรฮะ?”

“อากิโกะครับ น้องเป็นผู้หญิงนะ^^” ลูกคนที่ 2 ของผมเป็นผู้หญิงอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ หน้าตาน่ารักเหมือนคุณหนูฮานะเลย

“อิชิคุงชอบไหมครับ?”

“ชอบฮะ น้องน่ารักมากเลย^^” เจ้าก้อนมองน้องตาแป๋วเลย เมื่อมองดูลูกชายคนโตกำลังมองไปยังน้องสาวที่นอนอยู่ในตู้อบแล้วทำให้ผมอดมองตามไปไม่ได้

“เดี๋ยวนี้อิชิคุงหนักจังเลยโอโต้ซังอุ้มละเมื่อยมากเลยครับ” ผมบอกกับลูกชายขณะที่อุ้มเขาอยู่ อ่า...ตอนนี้เจ้าก้อนเริ่มโตแล้ว แถมยังหนักอีกด้วย -*-

หลังจากนี้ผมก็คงเป็นคุณพ่อลูกสองแล้วสินะ นึกภาพไม่ออกเลยว่าพอพวกเราทั้งสี่คนกลับบ้านความวุ่นวายจะเกิดขึ้นมากน้อยแค่ไหน แต่ตอนนี้ผมมีความสุขมากที่สุดเลยล่ะ ^^

The End

****************************************************

TALK

#1 - ท่านพี่ฮิโรชิ ลูก 1 แล้วนะคะ _ เจ้าตัวเล็กจะซนไหมเนี้ย? อิอิ

#2 -เจ้าก้อนอิชิคุงผู้ก่อกวน ท่านพี่ฮิโรชิ จนไม่ได้จู้จี้กับคุณหนูฮานะเลย ฮ่าๆ

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ^^

ฝากผลงานเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ...แล้วพบกันใหม่ เรื่องต่อไปค่ะ ^^

****************************************************

ฝากคอมเม้นให้กำลังใจ ส่งสติ๊กเกอร์ หรือจะกดหัวใจให้ก็ได้ค่ะ :)

ขอบคุณสำหรับการเข้ามาอ่านนะคะ ^_^